The magic runners

Groep 1 ~ Jamie Linden
Hij had de grond nog niet eens geraakt of de deur was alweer dicht achter hem. En dat niet alleen, maar het leek ook alsof de kamer aan het verschuiven was. Als een soort lift ofzo.
Jamie lag met zijn wang op de koude vloer. Hij wist niet hoe hij vastgebonden was maar ze hadden er niet veel van gebakken. Het maakte hem op dit moment niet uit though. Zijn arm deed ontzettend veel pijn. Het schoot uit naar de rest van zijn lichaam, vooral zijn hoofd. Langzaam opende hij zijn ogen en werd begroet door de altijd leuke vlekkenshow van kleuren. Dit hield nou ook niet echt. 'Great... just great.' dacht hij. "Zelfs denken doet pijn... wanneer is deze vloer warm het voelt alsof mijn wang eraf vriest." Nadat hij dat allemaal gedacht had, nam hij het besluit dat zelfs nadenken pijn deed. Goed idee om dan maar eens te gaan kijken waarom hij in zo'n awkward position lag.
Langzaam strekte hij zijn benen maar hij kon ze niet echt ver strekken aangezien hij blijkbaar tegen iemand aanstotte. Een nors geluid van zijn antwoord daarvoor. Voorzichtig en nog veel langzamer ging hij rechtop zitten. De kleuren werden alleen maar erger. Er kwamen nu ook sneeuw ruis bij. Alsof een TV geen beeld meer kon ontvangen. Zijn hoofd was aan het breakdansen van binnen en de DJ had de muziek nét iets te hard staan voor zijn liking. Zijn ogen dicht doen had ook geen nut... even donker.
Toen hij helemaal rechtop zat moest hij een paar keer goed in en uit ademen. De steek in zijn arm werd al wel wat minden nu hij zo zat. Maar zijn hoofd. De kleuren hadden besloten om op de maat van zijn versnelde hartslag te gaan dansen. De ruis werd ook steeds erger. Het was alsof hij het zelfs kon horen... wat absurt was.
Uiteindelijk gaf hij het op om uit te vinden wat er nou eigelijk aan de hand was en hij legde zijn bonzende hoofd tegen de muur achter hem aan.
'Suck it then...'


Groep 2 ~ Lyralinn Dulanaigh
Meteen toen ze weer 'wakker' werd vlaagde paniek over haar. Ze keek rond met nietsziende ogen en ze begon snel te ademen.
Haar handen zaten met handboeien aan de muur vast. Stemmen waren er te horen in de ruimte waar ze in zat. Sommige waren stilletjes aan het huilen, sommige waren zelfs aan en bleren. Ook waren er een paar die tegen zichzelf aan het praten waren, zachtjes.
'Weet jij misschien waar we zijn?' vroeg ze toen ze met haar been iemand anders voelde. ze kreeg geen antwoord though...
Ze zuchtte diep en ging recht zitten.


Groep 2 ~ Griffyn McLean
De deur ging voor de laatste keer open en iemand werd naar binnen gegooit. Het rare was alleen dat hij niets kon zien in de kooi zelf toen het licht naar binnen scheen. Zelfs niet de mensen die er in zaten. Hij wiat ongeveer hoeveel  het er waren. Hij had het getelt sinds dat hij zelf in de ruimte gegooit werd.
Meteen toen de deur dicht ging begon de kamer te bewegen. Iemand die half over hem heen lag begon te bewegen aangezien hij blijkbaar bang was. Griffyn zelf kon de angst ook niet langer onderdrukken though, en hij begon te praten.. Wat hij allemaal zei is niet echt zo heel erg belangrijk. Het was meerendeel gebrabbel. En de mensen lieten hem gewoon door gaan, te druk bezig met hun eigen angsten om aandacht voor hem te hebben.


Groep 3 ~ Finnegan O'Réan
Finnegan werd steeds geirriteerder door al het gegil in de kooi. Warom had hij deze groep ook alweer gekozen?


Groep 4 ~ Thalia Amoinn
Het was nog steeds stil in de kooi. Zelfs toen het begon te bewegen deed niemand iets. Thalia had nog steeds haar ogen dicht. Ze was heel rustig eigelijk, wat vreemd voor haar doen was.
Ineens begon iemand, die helemaal aan de andere kant van de kooi zat te neurien. Het was nu het enige geluid naast he geluid van alle ademhalende mensen.

Groep 1 ~Yaden Ochtend

Me voeten sliepen, Langzaam werd de groep steeds voller en voller, Doordat ik onhandig zat ging heel me lichaam pijn doen, Ik kreunde zachtjes terwijl ik recht probeerde te zitten, Maar tevergeefs, Ze hadden me enkel blijkbaar aan mijn voet vast gebonden, Als laatste werd en iemand naar binnen gesmeten gewoon, Hij belande naast mij bijna op mijn enegie been die ik recht kon strekken Op dat moment kwam de kooi ook in beweging, De persoon naast me begon te bewegen en trapte met zijn voet recht tegen mijn enkel aan, Ik moest me inhouden niet te gaan scheeuwen naar de jongen, Ik wist dat het da gewoon gekke huis zou worden, Ik voe Hoe hij of zij recht op ging zitten, Steeds knalde hij tegen mijn been aan, ''Fijn nu heb ik er ook een blauwe been bij... die jongword bedankt.'' Dacht ik terwijl ik me ogen sloot, even Later hoorde ik een zachte bok, De persoon had het vast opgegeven, om nog moeite te doen iets ge bewegen of te zien,

De kooi  Stopte en een angst zucht ging door de kooi heen, Het bleef zeker nog een paar minuten misschine zelf wel een uur stillstaan, Ik hoorde boven ons iets lopen hard snuivend en gravend, Na even gromde het boos en frusterend, De mensne in de kooi werden met de seconde banger, Sommigen begonnen tegen zicht zelf te praten andere bewogen en stampte andere mensen in hun buik, Als z zo door gingn was de helf al uitgeschakeld nog voor er iets gebeurd was.


Groep 1 ~Kira Ochtend

IK zat in de hoek tegen een stel mannen aan, Dat wist ik door hehet geheid, eentje zat tegen mijn borst aan en dat vond hij blijkbaar helemaal geweldig, als ik iets kon bewegen had hij hoe dan ook een katana tussen zijn ogen gehad, Mar ik zat niet alleen vast gebonden, Maar mijn kracht smuilerde weg, Ik kreeg het steeds kouder en kouder en mijn ogen kon ik niet meer open houden, Volgens mij werd de laatste naar binnen gegooit, want de koi ging bewegen, naar link naar rechts onder boven ik wist het niet, Maar we bewogen, Waarschijnlijk zat ik naast de moter of iets want een herry doorboorde me oren. Na uren of dagen er ingezeten te hebben stapte alles ineens,
ik werd er misselijk van, Maar het geluid hied wel op, Maar nu horde ik iets anders, Zou het dat beest zijn waar we uit mochten kiezen, Zo te horen was het grooot, Heelgroot, Ik zag hoe het de bovenkant open ging en we verder naar boven gingen,


Groep 2 ~Tom Ochtend

ik zat stil en serieus voor me uit te staren, in het niks. Het was donker en still, Er gebeurde veel te veel, Daar bood ik geen aan dacht aan. Ik voelde een been tegen mijn heup aan 'Weet jij misschien waar we zijn?' vroeg ze. ik keek voor me uit en nergeerde de vraag ik was met iets belangrijkers bezig, Los komen, Ergens in het donker zitten en dan ook nog vast gebonden, Stond niet op mijn To do list. Ik friemelde en vrong uiteindelijk had ik iets gevonden om los te komen


Groep 3 ~katy Ochtend

*KO*


Groep 4 ~Lydia Ochtend

Me kaak bloede hevig en ik verloor steeds meer het bewust zijn *K.O.*


Groep 4 ~Kevin Ochtend

het was donker, pikke donker, Me borstkast bonkte als een gek, Me ademhaling was zwaarder, Me hoofd deed zeer ik kon wel meer opnoemen, Wat deed ik hier en waarom, Ik kon niet tegen pijn, Ik kan niet vechten ik kan niks, ''Ik ben kevin The Geek.. nobody....nothing more.'' Ik rolde me zo goed mogelijk op, Ze hadden me handen aan mijn voeten bevestigd, Alleen zou ik hier echt niet uit komen.  Ze hoop zakte me letterlij in de schoenen, Als ik die nog aan had, Alles was te koud om door te hebben wat je nog aan had en wat niet, Altijd als ik me bangvoelde en gewoon het niet meer zag zitten begon ik de neurien, Ook nu deed ik dat, Zachjes begon ik te zingen, deze.

Groep 1 ~ Jamie Linden
Ondanks de nog steeds en altijd leuke hoofdpijn keek Jamie met grote ogen naar boven toen de bewegingen ineens ophielde. "Waarom gaan alle goede dingen altijd zo snel weegg..." dahct hij. De schommelingen hadden zijn hoofdpijn goed gedaan en had zelfs slaap bij hem geleverd. Dat alles werd nu weer ineens van het weggetrokken.
Iedereen was doodstil. En dit bleef even zo. totdat er een geluid te horen was wat geen elke persoon in de kooi kon maken. Dit maakte iedereen nog banger en sommige begonnen zelfs luidkeels met elkaar te praten. Of gewoon random. "Jah kom, laten we met z'n alle praten zodat het ding wat boven ons is alleen nog maar meer de neiging krijgt om dit ding open te maken en getting us all killed." dacht hij. Er kwam alleen een bibberende zucht uit though.
Zo snel dat het geluid van het beest achtig ding was verschenen, zo snel was het ook weer weg. Jamie hoorde hoe het wegrende en toen gewoon volledig weg was.
De lichtstraal die toen naar binnen scheen was zo verblindend dat iedereen meteen reageerde en hun ogen dichtknepen. Het was zelfs feller dan toen ze binnen kwamen in de witte kamer!


Groep 2 ~ Lyralinn Dulanaigh
*zet stil and thinks about a LOT of things*


Groep 2 ~ Griffyn McLean
Al een langere tijd was hij opgehouden met tegen zichzelf praten. Hij zat nu helemaal stil en keek voor zich uit, half heen en weer buigend op de schommelingen van de kooi.


Groep 3 ~ Finnegan O'Réan
De kooi stopte, en net zoals bij alle andere groepen, was het geluid van het beest te horen boven alle hoofden van de mensen. De temperatuur daalde rond Finnegan. Alleen de personen die naast hem zaten konden het gelukkig voelen.
Het dak ging open en de felle zon scheen naar binnen. Toen iedereen eraan gewent was keek hij rond. De groote en de hoeveelheid van de ruimte had hij nooit kunnen voorstellen. Het was gigantisch. Ongeveer zo groot als een half voetbalveld... dat schatte hij teminste in.
'Oh mijn god...' sommige mensen zeiden. Vooral de vrouwen die erin zaten.
Zelf dacht Finnegan het ook. Vooral toen hij de kinderen zag die erbij zaten. "Die heb ik niet gezien toen we in de zaal zaten... wat doen die hier?"
Hij had geen tijd om erover na te denken though. De vloer ging omhoog en de stopte pas weer toen ze gelijkvloers met de grond waren. Hun handboeien gingen niet los though.
'Welkom.' klonk een stem. Het was dezelfde vrouwenstem die idereen gehoort had. 'Enjoy..'


Groep 4 ~ Thalia Amoinn
Het geneurie van de jongen hield iedereen rustig, en Thalia was er blij mee. Te veel onrust om haar heen en de energie zou alleen maar erger worden.

Groep 1 ~Yaden Ochtend

ik hoorde aan het geluid dat de deuren open zouden gaan. Ik sloot me ogen dicht zodat ik letterlijk verblind zou worden door het licht, Ik bleef zo stil mogelijk zitten, Toen ik wind voelde langs me wang, deed ik me ogen open, De jongen naast me had wit bruin/blond haar.

We waren in een soort gebied komen, Ik bleef ik zo lang mogelijk stil zitten, Ik wist dat het beest terug zou komen zodra de kooi geheel open zou zijn.


Groep 1 ~Kira Ochtend

Het beest was nergens te bekennen alleen de zonne stralen die mijn hele lichaam opwarmde, Toen er geen beest of enge dingen aanwezig waren voelde er een rust door de groep heen gaan 'LAAT NS LOS, moeten we ons zelf bevrijden, Waar is dat monster dan' ging er door de groep in zodra iedereen aan het licht gewent was



Groep 2 ~Tom Ochtend

Toen de kooi of ruimte waar we inzaten stopte met bewegen werd iederen langzaam stil. HEt leek alsof de ruimte waar we in zaten open klapte, Een felle flits van licht kwma binnen en verblinde ons allemaal, Sommige gilde andere porbeerde op te staan uit angst en weg te rennen, Iedereen zat op een andere manier vast, de ene aan zijn enkels de andere met de handen aan de muur, sommige met alleen touwe de andere met handboeien, Zodra ik gewent was aan het licht stond op ik. Toen iedereen aan het paniekere was had ik mezelf los gekregen, Er stonden diepe stiemen in mijn handen en armen vna het los wringen,

'KALMTE' bulderde mijn stem 'Help elkaar zo goed als je kan met loskomen zodat we binnene een paar minuten klaar kunnen staan' Zei ik en help de jongen naast me hij had zwart haar en donkere vriendelijke ogen.


Groep 3 ~katy Ochtend

*KO*


Groep 4 ~Kevin Ochtend

Toen bij het laatste zinnetje was van het nummer scheen er ineens licht naar binnen, Ik was zo blij, Thuis sliep ik ook nooit in het donker dan voelde ik me slap, het licht warme me gewoon letterlijk op, De energie kwam weer terug. Ik stond op maar met de zelfde snelheid ging ik weer naar benede, De lucht werd uit mijn nek gedrukt, 'Shit ik zit vast rond me nek' zei ik maar voor dat ik me zin af kom maken hoorde we de zelfde stem als eerst 'Welkom enjoy' 'hehe grappig hoe kunne nwe genieten als we vast zitten' Zei ik terug tegen de stem waar van ik niet wist waar het vandaan kwam 'Oh je kan alleen de eerst zin zeggen daarna zwijg je weer wat zijn we toch weer aardig' siste ik. Me handen had ik rond mij nek geslagen zodat het niet zeer zou doen als ik weer op stond, Ik voelde en deed een poging tot los maken wat gewoon niet lukte. Uit de bosjes kwam iets aangelopen het was groot en duwde de bomen op zij, Op een af andere manier vouwde de bomen zicht achter het monster weer terug niks was beschadigs 'net de matrix' dacht ik teriwjl ik er naar keek. ineens begonnen mensen te gillen, Ik schrok en besefde dat het beest richting ons liep,



Groep 4 ~Lydia Ochtend

ik schrok wakker toen er ineens hard gegilt werd, Ik voelde hoe mijn hersens gek werden, Ik begon mee te gillen niet weten waarom, Het ligt maakte mijn hoofdpijn niet erger, ineens besefde ik me dat kaak ng steeds zeer deed, De spuit die ze er ine hadden gezet was fout gegaan of iets nwat het bloede nog steeds heftig, Ik zag hoe de rest zich los probeerde de krijgen, uit wanhoop deed ik ook mee,

Groep 1 ~ Jamie Linden
Jamie keek om zich heen zo ver als hij kom. Ze zaten nog altijd vastgebonden en dat was niet echt een idiaal iets op dit moment. Misschien hadden de mensen wel gelijk... misschien kwam het beest van eerder wel terug.
Ineens sprongen de handboeien los. zo snel dat iedereen een snelle schreeuw gaf en het leek alsof ze allemaal 10 cm de lucht in vlogen. Meteen toen Jamie los was, was hij weg. Nu staande op de rand van de kooi, keek hij naar beneden. Hij floot. 'A lootttt of buggers, aren't ya.' zei hij en plaatste zijn armen over elkaar heen.
'Hey jij! Hoe kom jij daar!?' riep iemand die hem zag staan. Meerdere mensen begonnen nu dingen naar hem te roepen. Sommige waren zelfs kwaad. 'Oke oke okée...' zei Jamie en hij hield zijn handen in de lucht. 'Ik zal een ladder voor jullie zoeken oke. ' Weer om zich heen kijkend, tot helemaal achter hem zonder ook maar 1 been te verplaatsen, zag hij iets wat kon helpen. Hij jumpte, en binnen 2 seconden was hij terug met een lang touw. 'There you go.' En hij liet het touw zakken zodat de mensen eruit konden.


Groep 2 ~ Lyralinn Dulanaigh
De man die naast Lyralinn zat, waartegen ze blijkbaar gepraat had zonder dat ze iets terug kreeg, stond ineens op en begon dingen te roepen. Ze was eerst erg verontwaardigd aangezien ze zich niet zomaar rond liet bazen. Maar ze was er ook blij mee. Iemand moest meer antwoorden hebben en deze man had het duidelijk op zich genomen om die te vinden.
Hij had het nog niet gezegt though, of ze was los van haar eigen handboeien. Nu ze zag wat voor sloten het waren kon ze het makkelijk. Ze ging ook staan, deed haar kleding goed en keek de man recht aan. Meerdere mensen deden hetzelfde. Sommige hielpen de andere, sommige waren te druk bezig met hun eigen zelfmedelijden dat ze de andere juis helemaal vergeten waren.
Uiteindelijk stond iedereen, en keken ze allemaal naar de roepende man.


Groep 2 ~ Griffyn McLean
Griffyn keek snel op toen ineens iedereen in beweging kwam. Hij betrapte zichzelf erop dat hij in een lichte slaap was gevallen. Snel schudde hij zijn hoofd om de remaining slaap uit zijn ogen te krijgen.
'Hey...' zei iemand achter hem en hij draaide zich zo snel en zo ver mogelijk om om te zine we het was. Het was een jongen van ongeveer zijn leeftijd. 'Don't worry... kijk.' en met een klik werden de sloten opengemaakt.
Samen met de rest stond ook Griffyn op. De jongen stond nog steeds naast hem. wat logisch was. Het was zo druk dat iedereen wel op elkaar móest staan. Daarnet lag ook iedereen over elkaar heen als een soort mensen dump plaats.
De zon verdween ineens achter een enorme wolk, en het leek wel nacht te worden net na al dat zon.


Groep 3 ~ Finnegan O'Réan
'Wat is er allemaal aan de hand?'
'Waar zijn we?'
'Ik heb dit nog nooit gezien!' 'Ik wel, ooit op TV...'
'Dus dat betekend... oh nee!'
Mensen spraken allemaal door elkaar heen en het was een gekkenhuis. Ook was iedereen om zich heen aan het kijken. Niet omdat ze nog steeds niet wisten hoe de omgeving eruit zag, maar om te kijken of ze ergens het beest konden vinden.
'Wat denk jij dat eraan de hand is?' vroeg een oudere vrouw die haar hand lichtjes op Finnegan's arm legde. Ze keek hem aan met oude maar wijze ogen. En in die wijze ogen was onwetendheid te vinden. Finnegan nam een diepe zucht en keek de vrouw aan zonder te knipperen. 'Ik weet het niet.' was het enige. 'Laten we eerst zien waar we nou eigelijk zijn.'
De sloten waren al een minuut ervoor opengegaan. Ze hadden er helemaal niets voor hoeven doen.


Groep 4 ~ Thalia Amoinn
.Het beest was nu op zo'n 80 meter van hun schuilplaats vandaan, en ze zaten allemaal nog steeds vastgebonden. Thalia zag hoe iedereen in paniek raakte. Snel keek ze met wat zij vast zat en zag dat het alleen bij haar handen en voeten was. En met touw. "Ik heb denk ik geluk ofzo..?" dacht ze, want ze kon zien aan de andere dat sommige veel steviger vastzaten. 1tje was zelfs zo goed vastgebonden dat hij niet eens zijn hoofd kon bewegen.
Ze balde haar hand in een vuist en sloot haar ogen. Steeds meer druk kwam er op haar hand te staan. Op hetzelfde moment als dat ze hem weer open deed kwam er een kleine, maar sterke bliksemkraal tevoorschijn, die het touw voor de helft doorbrandde.
'Yes!' riep ze, wat boze blikken van de mensen om haar heen veroorzaakte. Ze keek even naar ze en besloot er geen aandacht aan te geven. Met een ruk waren haar armen los en kon ze aan het touw rond haar knieen beginnen.

Groep 1 ~Yaden Ochtend

De jongen naast mij verdween ineens. Voor een paar secondens dacht ik dat dat ik een andere time traveler gevonden had. Tot ik besefde dat de tijd niet stil kon staan voor mij. Ik zat in een straal van un kilpmeter bij hem vandaan dan zou een time traveler het voelen en ook zien. 'intersant.' dacht ik en bekeek de jongen die iets probeerde te verzinnen.  'A lootttt of buggers, aren't ya.' zei hij. Hij verdween en verscheen direct daarna weer met een touw. Waar hij wqs geweest bleef een soort van portal over niet voor lang maar intersant genoeg om uit te zoeken. Toen de jongen het touw naar binnen gooide rende mensen ewt op af. Andere klommen vlogen of spronger er op af en uiy de kooi. Zelf was ik.naar de andere kant vam de kooi gelopen. En bekeek alles van de achterkant. Der waren rond de 100man waardoor het in de kooi echt een kippehok geworden was. Er bleef een jongetje achter van een jaar of 7 hij het witte licht gevende ogenen zijn witte wilde haar stond alle kante. Hij droeg een soort ouderwets tunic het was flik verscheurt het had vroeger vast de kleur licht blauw gehad. Het jongetje was volledig verstijft van angst en overlopen door de chaos vam de groep.  Het was een nightwatcher. Eentje met het element ijs of sneeuw.  Dat was nog niet duidelijk te zien tot ik hem bij zijn arm.pakte en omhoog probeerde te trekken. Een heftige kou doordrong mijn vingers. Ze vroren er bijna vanaf. Op dat moment viel me de ijs kring rond het kleine jongetje heen. Hij.had zich in angst ingewikkeld met een armor van ijs.
Dit jingentje zou zeker overpowerd worden als hij ouder was. En ijsarmor voor een nightwtcher was iets voor gevorderde. Uberhaupt je element bezitten voor je 18 was als iets bezonders. Nughtwatchers stonden bekent om te kunnen zien in het donker en daar dus ook op hun best te kunnen vechten.  Er waren maar een paar met eeb emelemt dezr nightwatchers werden dan ingehuurt om de keizers en koningen te beschermen tegen demonen. Waarom hebben ze hem er nu al in gezet als het veel leuker was geweest om hem er pas over 10jaar in te zetten. Dan was hij hoedan ook de winnaar geworden.

Ik had me de afgelopen eeuwen aangeleerd om niet met menseb on te gaan of ze te helpen. Maar ik voelde me sterk aangetrokken dit het jongentje. Zonder er efht hard bij na te denken. Tilde ik. Noujqh eerder trok ik het jongentje van zijn plek af. De blik van.het jongentje bleef voor zich uitstaren. Hij was verbazing wekkend licht. Zelf was ik niet sterk of snel. Maar dit jongentje voelde aan als een veertje.. En dat voor een.blok ijs. Samen met het jongentje klom ik langs de rand van de kooi omhoog. Dit was aan de andere kant waar de jongen met het touw stond. Boven aan keek ik nog even naar binnen. Der ewren nog maar zun 10mensen in de kooi de rest was verspijt over het gebeid. Aan het touw bij de jongen hing het enige andere aziatische meisje. Ze stekte haar hand om er uitgetrokken te worden. Zr belanddr op haar knieeen en ademde even diep om weer op adem te komen. Op dat moment besefde.Ik dat ik aan het bevriezen was door het witharige jongentje dat ik nog steeds bij het armpjr beed had. Ik.moest me gand letterlijk losbreken van zijn armpje. Ik ging het de komende dagen nog wel.koud houde. Dacht ik terwijl ik over mijn arm wreef. Achter de groep.met mensen zag ik hoe een beest zich soepel door de bomen heen bewoog. Het vormde zich rond de bomen. Zonder geluid bewoog hij zich voort. Je zou hem alleen kunnen ruiken en horen ademen. Zijn bek was 5 rije met tandeb en zijn kraal oogjes waren hongerig. Hij had vast een zachte fluffie zwarte vacht. Met vlekken over heel zijn lichaam. Twee gigantich grote oren hielpen het beest zich voort te bewegen. Hij stond bijna achter het tweetal die net uit de kooi geklommen waren. Ik bleef naar het beest staren het was zo mooi en intersant. Zo log en groot maar toch bewoog het zo sierlijk. Het jongentje wqs blijkbaar uit zijb trans gekomeen en pakte me vest vast 'Yaden' klonk het stemmetje van het jongentje. Verbaast keek ik naar het jongentje. Hoe wist hij wie ik was. Ik herhinnerde me niks van een overpowerde nightwatcher. En ik behoorde hun te herkennen en niet andersom als ik met de tijd gesleept had. Het jongenthe keek me aan ik zag hoe zijn wit lichtgevende ogen naar oceaan blauwe ogen veranderde. Zijn angstige gezihtje ontspande en er verscheen een zachte blije glimlach op. Zijn witte pikkerige haar zakte naar benede eb word een blonde warboel van zacht golvend haar.

Het beest was steeds dichterbij de groep gekomen Sommige mensen hadden het door en rende door elkaar heen en gilde alles bij elkaar. Het beest was nu helemaal zichtbaar. Op het achterwerk had hij duizende kleine naaltjes net een egel. Maar dan eentje die je niet graag tegen zou komen. Ik zag hoe een vrouw van een jaar of 35 naar het beest toe tende met haar speer vooruit gericht. Uit haar ogen kwamen letterlijk vonkjes met vuur en haar haar veranderde hoe langer ze rende en hoe harder ze gilde naar ook een soort van koud vuur. Haar actie was te vergeefs. Het beest had veel langere dan we gedacht hadden. De vrouw vloog weg en klapte tegen een grote houd boom aan. Gevolgt voor een paar naalden uiy de rug van het beest. 2 naalden beland in haar buik en chest de derde recht tussen haar ogen. Me gezicht veranderde naar een grimlach. 'let the party start' zei ik en wilde met mijn twee zwaarden naar voren rennen om mee te doen. Maar toen ik me eerste stap wilde zette flikkerde ik met een vollevaard naar voren toe. Het jongentje was waarschijnlijk nog jiet helemaal gerust gestelt want op de vloer was en circel met bevroren water te zien. En ook mijn voeten stonden vast. Ik was volledog naar voren gevallen hierdoor leek het alsof me enkels van mijn voeten af zouden scheuren. 'yaden mag niet dood' de ogen van het jongenthe stonden vast berade om mij tegen te houden. Ik zucht en probeerde ne vieten los te krijgen. 'laat me gaan'siste ik boos en geirrtieert naar het ventje toe. 'als we hier blijven plakkrb gaan we zeker dood!' Van die opmerking schok het jongentje wel. Hij stapte achteruit en het ijs ontdooide. 'Yaden niet gaan'. Het stemmethe trilde en de haren van het jongentje werden weer sneeue wit. 'okay' was mijn reacte. Ik kon me zelf wel voor me.kop slaan. Daar was een heerlijk gevecht bezig... En in een gevecht kan je veel.leen van je tegenstanders.iedereen moest toch dood en dan kon je beter weten wie wat had. Dat maakte je kans groter op overleven van de game. Niet dat in het nodig zou hebben. Ik kan de tijd toch stil zetten of terug spoelen en het overnieuw doen. samen met het jongentje keek ik toe.


Groep 1 ~Kira Ochtend

Ik volgede niet helemaal wat er gebeurde. Ik was me zelf meer aan hrt oplade. Toen iedereen doorelkaar heen aan het rennnen was besefde ikbpas dat we de kooi uit moesten. Ik hielp een paar mensen en als bijna naatste pakte ik het touw dat de jongen naar bende gegooit had beed en klom omhoog ik strekte me hand uit in dehoop dat hij me zou helpen, Ik zat naast hem en ademede diep uit, 'Bedankt' zei ik en lachte lief naar hem, Er gebeurde daarna zo veel het ging zo snel


Groep 2 ~Tom Ochtend

De meid naast me stond al snel op en keek me aan. Ik lachte blij toen ze zo snel overeind stond, Na even stond iedereen op en keek me aan. 'Over een paar minuten zal het monster hier staan, We hebben een paar minuten om er uit te komen, Iedereen die kan vliegen of sterk zijn help de zwakkeren er uit,' Andere klim via de muren omhoog, Zodra je gaat gillen en rennen is het over dus wacht rustig, Iedereen komt er uit!' Zei ik tegen degroep mensen ik keek rond en zag een maar mensen al een poging toen tot zweven of mesne die andere optilde en de kooi het droegen, Ik hielp zo goed als ik kon benede met de mensen, Ik draaide me uiteindelijk om naar de roodharigemeid naast me' Kan je het boven voor me in orde houden, Ze hebben een leider nodig anders word het niks en ik denk dat jij het wel kan' zei ik tegen haar,


Groep 4 ~Lydia Ochtend

Ik zag hoe iemand Los kwam, Vele werden boos en gefrustreerd op haar, Ik keek haar verwaant aan, Ze zag er zo sexy uit, Haar pik zwarte haren en helderblauwe ogen.. Waarom waren mensne zo knap.. Ik keek naar hoe ik zelf vast zat, Ik zuchte, Het enige waar ik goed in ben ik gillen Iedreen ging door elkaar heen rennen en doen, Ik trok en friemelde aan het slot het lukte gewoon echt niet 'Aah' gilde ik frunsterend, Naast me zat ook iemand Die zat te vloeken op het touw, rond zijn nek. boven ons kwam het beest steeds dichterbij het had giganties grote vleugels en klauwen en zijn kap was meer een grote puntige snavel, hij was xo ver uit vermaakt dat het hij er vies uit zeg, Ik keek naar de meid die los was. Ik hoopte zo erg dat ze zou helpen en ook met bliksum zou spelen

Groep 3 ~katy Ochtend
`
*ko*


Groep 4 ~Kevin Ochtend

een meid kwam met gemak los, Maar ze had nog geen idee vna he beest. Ik keek haar aan en wilde haar waarschuwen maar de kettering rond me nek zat veel te strak, Gelukkig kwam er iemand naast me die ijzer kon vormen en maakte een paar mensen rond hem heen vrij. Ik greep me tas en wilde naar de meid rennen 'Achterje achterje' gilde ik naar de meid die daar stond

Groep 1 ~ Jamie Linden
'Bedankt' zei het laatste meisje dat uit de box kwam. Ze had Jamie goed meegeholpen door vanauit onderen mensen omhoog te duwen. 'No probz.' antwoorde Jamie met een schuine grijns.
Het krakende geluid achter hem en het gegil dat ineens ontstond haalde hem uit zijn 'concentratie'. Snel draaide hij zich om en zag het enorme monster waar hij voor had moeten kiezen. En ondanks dat hij wist dat het beest er was, joeg het hem och een enorme angst aan. 'Owh shit.' zei hij zonder erbij na te denken.
Hij keek toe hoe de vrouw zichzelf in blauw vuur zette en op het beest afrende. Niemand anders deed iets, waarschijnlijk omdat ze net zoals hem tering erg geschrokken zijn.
Toen het monster toesloeg en door met zijn staart te zwaaien de vrouw letterlijk aan de boom nagelde, liep er een rilling over Jamie's rug, en hij glitchte een keer lichtjes. 'Dat was zeker niet de bedoeling...' zei hij tegen het meisje dat nog steeds naast hem stond.


Groep 2 ~ Lyralinn Dulanaigh
'Off course I can.' Lyralinn antwoorde laks. Daarna glimlachtte ze enthousiast. Ze wist zeker dat ze dit kon. Met een lenige beweging sprong ze uit de kooi en stond ze op het hoge gras.
De mensen die ook al uit de kooi waren liepen als kippen zonder kop rond. Even keek ze het aan.. tot ze haar handen op haar heupen zette en op 1 been ging leunen. 'Okey listen up!' zei ze, en haa stem was luid en duidelijk te horen. Sommige mensen keken haar verrast en/of geirriteerd aan. De andere hadden haar niet gehoord of hadden besloten om haar te negeren. 'Ooi!'riep ze nu harder. Het werd zelfs even stil in de kooi zelf. Nu hadden alle mensen die buiten de kooi zaten aandacht voor haar. 'Good.' ze nam een diepe hap lucht. 'Oky aangezien julie zelf geen orde kunnen houden doe ik het.' er was een twinkel in haar groene ogen te zien. 'So SIT hhere tot iedereen boven is!' orderde ze en ze wees een cirkel aan rondom haar.


Groep 2 ~ Griffyn McLean
Een roodharig meisje trok zijn aandacht. Ze was lang en sprong met gemak uit de kooi. "#Jaleouuss!!!" dacht hij terwijl hij naar haar bleef kijken. Het was van korte duur want ineens werd hij naar voren geduwt door iemand. Hij was gedwongen om mee te lopen met de hele meute, totdat hij uiteindelijk ook op het gras stond.


Groep 3 ~ Finnegan O'Réan
De seconde dat iedereen stond en een beetje aan het idee gewent was wat er aan de hand was en waar ze waren, begon het weer ineens te veranderen. Waar nog net de zon had gestaan hingen nu grote, zwarte regenwolken. Het duurde dan ook niet lang voordat het enorm hard ging regenen.
'Well thats nice...' finnegan zei en hij liep samen met een paar andere richting de bomen om te kunnen schuilen. Ze hadden nog niets van een beest gehoord dus ze hadden geen reden om banger te zijn dan dat ze al waren.
De bomen gaven iets of wat bescherming tegen te regen though, aangezien het grote eiken waren en nog een aantal andere bomen die een groot bladerdak hadden.
De regen was nog niet opgehouden of Finnegan merkte iets vreemds en alarmerend.
Iets was op zijn schouder aan het ademen. Hij voelde het aan de warme lucht die steeds opnieuw over hem heen vloog. The things was though... het kon niet van een mens komen.
Langzaam draaide hij zich om, en zag als eerste het verschrikkelijke monster waar hij voor had moeten kiezen. Hij stond helemaal achteraan de groep, daarom had niemand het gezien. Het beest had enorme, insect achtige ogen en een soort schudden die open en dicht gingen met elke ademhaling. De tangen waren pyranja achtig en het was veelste dun om gezond te noemen. Finnegan keek recht in de insecte ogen, wetend dat als hij verkeerd bewoog dat het beest aan zou vallen. 'Guys...' zei hij zachtjes, en hij pakte zijn speer die hij op een of andere manier had gekregen. Voorzichtig stapte hij achteruit. 'Guys... ssshht.' Alleen de mensen, die al in paniek waren eigelijk, deden natuurlijk niet rustig en ze begonnen te gillen toen ze het monster zagen.
Meteen zette het monster het ook op een schreeuwen, en maaktte zich klaar om aan te gaan vallen.


Groep 4 ~ Thalia Amoinn
'Achter je! Achter je!' riep een blonde jongen. Thalia had eerst niet door dat het voor haar bedoeld was.
Toen ze er uiteindelijk achter kwam keek ze niet echt gemakkelijk om. Alles was ze zag ws een schaduw doe over de kooi kwam. Het leek gigantisch en iedereen hield zijn adem in.
Wat tevoorschijn kwam startled everyone. Het was geen groot, verschrikkelijk monster. Wat er aan de rand van de kooi stond was klein. Ongeveer 25 cm lang... het had een witte vacht, grote schattige ogen en enórme oren met zwarte strepen erop. Ook had het een soort eekhoornstaart met ringen erop. Overall... ontzettend schattig. Het was een kruising tussen een uit de kluiten gewassen eekhoorn en een Vlaamse Reus. En het zat daar maar... niets te doen.

the magic runner

Groep 1 ~Yaden Ochtend

Het jongentje naast me deed er alles aan om er voor te zorgen dat ik niet richting het gevecht zou gaan. Dus we bleven beiden toe kijken.


Groep 1 ~Kira Ochtend

Ik ging staan vanuit mijn houding op de grond en stapte naar achtere toe, De jogne naast me glitchte ik keek  hem verbaast aan met mijn hoofd een beetje schuin, . 'Dat was zeker niet de bedoeling...' zei hij, Ik moest moeite doen om niet in de lach te schieten, Er was iets serieus aan de hand, En dan kon ik niet gana zitten lachen, 'Jij kan telepoteren?' vroeg ik geinterseert toen ik naar zijn geglitch keek, 'Wat nou als je dat touw daar rond het beest bind, Het is lang genoeg?' Ik pakte me katana beed en deed me tas op me rug 'Ik probeer hem af te lijden' Ik lachte breed en zonder op antwoord te wachten rende ik richting het beest, Op een gepaste afstand gilde ik hard'HEY UGLY MONSTER GET ME' Op een of andere manier wist ik de aandacht te krijgen en het beest rechte zijn rug hoog op zijn klauwen in de lucht, 'Shit... Die is groter dan hij op het eerst zicht lijkt' Ik stapte achteruit en begon zo hard als ik kon te rennen, Het beest volgende me, Ik bleef tussen de bomen zodat De jongen het touw zou kunnen spanne, Als hij dat ozu doen


Groep 2 ~Tom Ochtend

Iedereen was uit de kooi en ook ik ging er achteraan, Toen iedereen er uit was sloot de kooi zich weer, Toen ik zicht kreeg op de groep zaten ze allemaal stil in een circel rond de meid, Ik stapte de kring in 'sorry voor het pakken van de leiding of jullie zo rond te MAar der is een manier om dit te overleven, en dat is samenwerking, Ik stel voor om een cicle te maken de sterkste aan de buiten kant de zwakkere binnen in, Der komt een beest aan hoe dan ook, En we gaan hem voor zijn en hem de baas zijn,' Zei ik met een luide stem, Ik had nooit verwacht dat ze uberhaupt zouden luisteren of iets. Langzaam kwamen de mensen in beweging. Ik keek de meid met roden haren aan 'Dankje, Weet jij waarom het beest nog niet komt.. Dit duurt te lang'


Groep 3 ~katy Ochtend
`
*ko*


Groep 4 ~Lydia Ochtend

Ik zag hoe iemand Los kwam, Vele werden boos en gefrustreerd op haar, Ik keek haar verwaant aan, Ze zag er zo sexy uit, Haar pik zwarte haren en helderblauwe ogen.. Waarom waren mensne zo knap.. Ik keek naar hoe ik zelf vast zat, Ik zuchte, Het enige waar ik goed in ben ik gillen Iedreen ging door elkaar heen rennen en doen, Ik trok en friemelde aan het slot het lukte gewoon echt niet 'Aah' gilde ik frunsterend, Naast me zat ook iemand Die zat te vloeken op het touw, rond zijn nek. hij was uiteindelijk los gekomen en riep iets naar de meid. Ik keek om en zag alleen een schaduw, Hierdoor klom io uit de kooi om te kijken, Het wa niet eng het was super schattig.

Ik bleef staat waar ik stond tot het me ofviel dat het er niet 1tje was meer 5 . Het was net een kolonie super schattige beestjes.


Groep 4 ~Kevin Ochtend
De meid schrok even maar al snel keek ze er naar. Het maakte me ook genieuwsschierig toen ik er uit klop keek ik naar het beestje.. 'Het lijkt net op het beestje dat Ann bij zich draagt die last airbender' zei ik terwijl ik naar het beestje keek. het was zo adorble... 'mag ik er eenje?'

Groep 1 ~ Jamie Linden
Kira took off, en Jamie stond met lood in zijn schoenen te kijken. HIj was amased door haar bravery.  'Ow yeah right... plan.. ' zei hij ineens toen hij het idee van Kira weer in zijn hoofd haalde. Het touw, dat nog steeds bij zijn voeten lag. Het was inderdaad lang genoeg.
Het beest was nu ongveer op zo'n 200 meter afstand van hem, en meerdere mensen waren nu aan het aanvallen. En allemaal met een andere kracht.
'Well... here goes nthing.' zei hij, greep het touw goed beed en jumped. Hij belandde op de rug van het beest maar viel er meteen weer vanaf. Jump. nu naast het beest, meerennend. "Okey, okey dit gaat goed." dahct hij. Hij deed het touw goed, nog steeds meerennend en mee jumpend met het beest. Maar nog voor hij het touw goed had, knalde hij op de grond door een licht straal van een van de andere mensen die mee aan het vechten waren. 'God dammit!' riep hij en jumped.
Na nog 6 keer geprobeert te hebben, en van alle kanten, gaf hij het op om het touw om het beest heen te krijgen. Met een harde klap belande hij met zijn gezicht op de grond. Hij kreunde pijnlijk en wachtte tot alle mensen langs hem gerent waren. Met zijn vingers ging hij naar zijn neus toe. 'Nice...' mompelde hij toen hij het bloed zag. Hij glitchte pijnlijk, aangezien hij voor zijn doen en powers tegen zijn limit zat met jumpen. Niet alle jumpers waren meteen al helemaal gevorderd.
Het beest however, zat nog steeds achter Kira aan. Dat kind wist maar niet van ophouden! Jamie keek haar haar en zag hoe ze ingehaald werd. Met al zijn energie jumpte hij nog 1 keer, greep Kira om haar middel, en jumped back. Toen ze op een veilige plek bij de kooi waren viel hij huigend neer op de grond. 'Well...' Begon hij. 'Sorry... but so much for that plan...' Hij grijnsde.


Groep 2 ~ Lyralinn Dulanaigh
'I am in the same boat as you big boy.' zei Lyralinn en ze haalde haar schouders net genoeg op om het niet non chelant over te laten komen. 'Maar goed idee though,,, see, een cirkel maken is altijd het beste om te doen in zo'n situatie.' ze keek hem vanuit haar ooghoeken aan en glimlachtte lief.


Groep 2 ~ Griffyn McLean
'Zwakkere vooraan?' zei hij volluit toen Tommy klaar was met praten. 'Alrighty then!' meteen ging hij vooraan zitten en keek op naar Tommy. Zijn grote bruinen ogen leken hazel kleurig door de zon die erin scheen.


Groep 3 ~ Finnegan O'Réan
Het geluid dat het monster produceerde was oor verdovend hoog, en het leek alsof het door merg een been heen ging.
Finnegan rende op het beest af en gleed meteen over de poten door toen hij dichtgenoeg was. Het enige probleem was though... aan de onderkant van het monster was geen vlees om zijn speer in de zetten. Hij was kansloos als hij daaronder bleef liggen. Hij hoorde hoe de andere mensen nu ook in de aanval gingen. Ineens werd de staart om Finnegan's enkel geslagen en hij werd in de lucht geslingerd met speer en al.


Groep 4 ~ Thalia Amoinn
'No... je mag er geen.' zei Thalia, die naast hem was komen staan. Ze keken nu allebij naar het beestje. Het waren er nu een stuk of 8. Allemaal een andere kleur. Bruin, wit, zwart en geel... maar ook blauw, paars en groen. Ht enige wat zelfde bleef heel de tijd waren de strepen en de ogen, die knal rood waren.
'Wat zouden het zijn?' vroeg ze weer. 'Ik denk namelijk niet dat het die aardige beestjes zijn uit die serie waarover je het had.'

the magic runner

Groep 1 ~Yaden Ochtend

Ik genoot letterlijk vna alles zag ze rennen dan, Ik bekeek hoe de meid niet ophielt met rennen en de jongen rond sprong. Zoiets had ik ng nooit gezien in mijn jaren hier op aarde, Het jongentje hield me nog steeds beed maar nu was het toch echt mijn tijd om toe te springen, Ik maakte me los van het jongentje en pakte me zwaarden van de rug of. Ik rende eerst naar het stelletje die hijgent op de grond zaten 'You know for a second I thought you had the chops to be a time travler, till you face planted' Zei ik tegen de jongen met het bedoelde gezicht. Het beest was steeds dichter bij gekomen het was nog geen 3 meter van ons vandaan.

2 meter


1 meter

Het beest haalde uit en stond nu op drie poten, De ketting rond mijn nek gaf ligt een van de zwarte steentjes verdween. Ik stapte op zei en zag hoe iedereen stil hing in de lucht. Het beest was nog geen 30 cm van de Jongen en het meisje verwijderd. rond idereen was een witte vaag te zien. Ik wist dat alles nog bewoon maar het bewoog zo langzaam dat het 2 uur zou duren voor het beest de 30 cm halen. Ik duwde de jongen  aan de kant zodat hij niet inde val zou zitten van het beest, Het meisje legde ik ook aan de kant, Ik zag hoe het beest iets sneller begon te bewegen dan eerst.  ik pakte me ketting beet en zag dat er nog een yeweeltje verdween 'Shit.' Het touw. Ik keek rond en zag uiteindelij het touw liggen. Deze bond ik rond de poot van het beest, Ik begon de ademhaling van het beest te voelen, Dat betekende dat mijn kracht zo slap was dat ik nog niet eens 10 min de tijd stil kon zetten, Ik sprong ik de kooi en trok met all kracht aan het beest. Het werkte gewoon niet, 'aah fucker de fuck' Ik zocht een trali om het touw om heen te binnen, Het lukte net, Toen ik uit de kooi gekrope was was ik net op tijd het beest bewoog weer meer flikkerde voorover de kooi in.



Groep 1 ~Kira Ochtend

Me spieren verzuurde en ik voelde hoe het beest me inhaalde. bang keek ik achter me tot ik ineens op een andere plek stond. Ik was uit me ren beweging getrokken dus viel op de grond tegen de jongen aan. Ik zag hoe hij begon te huigen. 'hehe sorry,' zei ik tegen hem nadat hij zijn exuze had aangeboden, Vele mensen vlogen rond en werden va het beest weg gedrukt. Na even richte het beest zich weer op ons. Met grote ogen keek ik toe hoe hij op ons afgerent kwam. hij kwam steeds dichter bij, ineens stond er een aziaat naast ons en prate tegen dejongen, Twee seconde later lagen we aan de zeikant en zat het beest in de kooi,


Groep 2 ~Tom Ochtend

Het was fijn om iemand er bij te hebben in deze choas. Ik hoopte stiekem dat zou ook een power of iets zou bezitten zodat ze me dingen kon leren, Ik had zelf niks. alleen de hersens om na te denken en dingen snel te verwerken, De groep ging zich vormen, Ik knikte terug naar de meid 'Jah circles zijn de oplossen voor alles'Grapte ik en stapte iets dichter bij en stak me hand uit 'Ik ben Tom, Tom hale'

Zwakkere vooraan?' hoorde ik iemand zeggen en begon zacht te lachen 'Nee zwakkeren in het midden Ze dat de sterke ze kunnen beschermen' lachte ik breed. op dat moment vloog er iets over ons heen, Het maakt de heel groep donker maar binnen een seconde was het ook weer weg. Ik keek of ik iets zag maar er was echt niks te zien of te bekennen


Groep 3 ~katy Ochtend
Ineens schrok ik wakker i khad zo naar gedroom dat ik in en witte kamer kwam en dat ze iets in me gespoten hadden een chip of iets. En dat ik daarna in een kooi beland was, Ik keek rond en zag dat die kooi waar was Ik greep naar de plek waar de chip moest zitten en het deed daar zeer. 'Het wa geen droom eht si echt' zei ik zacht toen viel het me op dat ik allemaal mensen hoorde gillen. Ik pakte me tasje op en sprong uit de kooi zo ver dat goed ging. ik keek toe en zag hoe een beest op ons afkwam en mensen aan het aanvallen was. Zij staart zwiepte alle kanten op en het geluid was oorverdovend. De tranen sprongen me in de ogen toen ik het geluid hoorde. 'Katy je hebt niemand nodig om je te beschermen je bent sterk' zei ik tegen me zelf en haalde de ijzeren ballen uit het tasje dat ik gekregen had. Ik lied ze rond zweven en stuurde ze naar het beest toe. alles ging fout de balle vlogen alles kante op. ik was veel te nerveus om iets goed te doen,


Groep 4 ~Lydia Ochtend

*kijkt toe*


Groep 4 ~Kevin Ochtend


'Echt niet ze zien erzo snoezig uit, Ze hebben niet eens tandjes of klauwtjes hoe kan zoeits nou niet schattig zijn.' Zei ik en bekeek heb beestje dat ineens met meer dan 10 stond. 'OH voor iedereen eentje' lachte ik blij en keek de meid naast me aan. Ik stapte achteruit het was die meid die als eerst vrij was gekomen 'Hoe deed je dat net? ben je een air bender?' vroeg ik toen ik haar van top tot teen bekeek en geen anadacht meer had voor de beestjes

Groep 1 ~ Jamie Linden
Jamie had totaal niet door dat de tijd stil stond, voor hem ging alles namelijk nog even snel als anders. Hij vond het daarom ook erg raar dat hij echt 'ineens' op een andere plek zat. "Did I jump?" dacht hij meteen en keek rond. Er was geen Jumpscar te zien. "What the hell..?" eindelijk zag hij dat de jongen die tegen hem gesproken had veel en veeeel sneller ging dan hem, .. en het ging ook steeds langzamer. 'Wat the heelll?!'


Groep 2 ~ Lyralinn Dulanaigh
De man had zich voorgesteld, maar voor ze zichzelf kon voorstellen, vloog er ineens iets over hun hoofd heen. Het was groot en de schaduw ging over al hun hoofden heen. Iedereen dook ineen door het hele gebeuren, maar waren snel weer op normale manier aan het doen toen het weg was.
'Lyralinn.' zei ze, haar hoofd trots een beetje omhoog en een glimlach op haar gezicht. 'Nice to meet you.'


Groep 2 ~ Griffyn McLean
'Nu weer in het midden!? Gosh this makes no sense.' zei Griffyn, niet op een gemene manier. Hij keek rond en besloot om maar gewoon te gaan zitten. Wat maakt het uiteindelijk allemaal uit. "Misschien maakt het juist wel heel veel uit en ben jij nu degene die alles in de soep gooit!" dacht hij, en meteen ging hij ietsjes naar achteren zitten. "Maar je kan ook een van de sterke zijn! Wie weet, denken sommige andere ook wel zo." weer een beetje vooruit zitten. "Wat doe je nu!? Dadelijk vraagt hij of zij om iets te laten zien! Waar ben je nou eigelijk goed in hey? Met stenen gooien? Jah eigelijk wel.. ik ben best goed daarin. Oh shut up!"
Uiteindelijk had hij maar besloten om maar gewoon te blijven zitten waar hij nu zat. No point in changing all the time.


Groep 3 ~ Finnegan O'Réan
Met een hard klap en met allemaal knappende takken kwam Finnegan eindelijk op de grond terecht. Gelukkig had hij zijn speer van zich afstaan anders was die nu in hem terecht gekomen, en da tmoeten we niet hebben.
Het beest was nu een paar meter van hem vandaan, en schonk hem geen enkele aandacht meer. "oKE... dat is mooi, voor andere mensen niet echt maar voor mij wel." met zijn grote blauwe ogen, die nu nog blauwer waren, keek hij naar zijn speer en weer naar het monster. "Aagh wat maakt het uit." Hij greep het vast en de speer bevroor gelijk. De frost was wit met een blauwe gloed erover heen die een patroon vormde om zijn hand heen. 'Okey,, dit gaat tot nu toe goed.' zei hij hardop. Hij zette nog meer van zijn kracht op en de termperatuur om hem heen daalde weer tot bijna op het 0 punt. 'Here we go!' Riep hij en hij mengde zich weer in de menigte om het beest te doden.


Groep 4 ~ Thalia Amoinn
'Wat dat losbreken?' vroeg ze verbaast. 'En ik een airbender?' Ze lachtte een keer. 'Nee jij wel dan?' ze deed de plukjes haar die altijd losgingen achter haar oren. 'Ik zelf draag de krachten van een Thunderbird bij me. Dus dat betekend alles met lightning, thunder en elektrisiteit ook nog eens. Ain't me a lucky one.'

Groep 1 ~Yaden Ochtend

Ik zag de verbazing van iedereen, DAt het beest ineens in de kooi lag, Maar gelukkig maakte ze er gebruik van en probeerde het beest de doden, Het had gewoon geen zin, lenig en sterk sprong het beest weer uit de kooi, aan zijn flanken te zien was hij wel afgezwakt, Zijn krachtigen slagen waren een stuk minder sterk geworden en zijn ademhaling zwaarder en langzamer, Het was een begin,



Groep 1 ~Kira Ochtend

Ik zag hoe verbaast de jongen naast me was.OP zijn gezicht was precies te uitdrukking en gevoelens te zien die ik ook bezat, Maar het hield me niet tegen om het best nu aan te vallen, Ik pakte me zwaard beed, Hij glimde op en rond het zwaard kwam vuur, Ik lachte naar de jongen o pde grond en probeerde naar het beest te komen MAar ik was te laat, Hij sprong uit de kooi en sloeg om zich heen. De naalden vlogen alle kanten op.


Groep 2 ~Tom Ochtend

'aangenaam lyralinn, En ik wist niet dat we gekozen hadden voor een beest met vleugers' Zei ik zacht zodat de rest van de groep het niet zou horen. 'Beter kunnen we dan beschutting zoeken,' stelde ik aan de lyralinn voor, 'Nu lijkt het me op een open gebied te blijven niet het slimste wat we kunnn doen, misschien in groepen van 10 rond gaan zoeken naar beschutting?' ik dacht na en keek de groep rond, er waren zo veel leeftijds verschillen en het was moeilijk te bepalen hoe goed iedereen was.


Groep 3 ~katy Ochtend

Me 3 ballen vlogn alleskanten op, Wat me opviel met de grote instekte ogen, Dat hij alles volgde tenzij het onder hem was. Dan verloor het beest de aandacht er voor, Me hoofd deed nog steeds zeer van wat er in de kooi was gebeurd maar ik moest het ze vertellen 'ZIJN BUIK ZIJN BUIK IS ZijN ZWAKKE PLEK' gilde ik en rende er ook op af, Ik rende nu gelijk aan een jongen met een bevroren speer,


Groep 4 ~Kevin Ochtend
Jah? Ik lette niet op en BAM je was vrij, Het duurde ons veel langer,' zei ik vol respect. 'Nee jij wel dan?'vroeg ze op mijn airbander vraag. 'nee ik ben niks' zei ik en lied even mijn hoofd zakken. Maar zodra ze over haar krachten begon keek ik haar blij aan 'Dus je kan echt je krachtne sturen, no joke?' vroegi k als een klein kind die zijn idool tegen gekomen was 'your real?' ik wilde haar wang porren maar hield me net voor ik haar wang aan in ''als ze echt thunder bezit.. kan i kder dan wel aan raken of zou ik een schok krijgen..'' ik dacht diep na en werd er een klein beetje bang van

Groep 1 ~ Jamie Linden
"Dat kind kan zwaarden laten oplichten... wat kan ze nog meer ey? vliegen??? De toekomst voorspellen?? In een ratelslang veranderen!?" dacht Jamie. Zijn hele hoofd stond op stelten. Hij wist nog steeds niet of hij nou gejumped had of niet, en het maakte hem gek.. hij wilde altijd alles weten.
Ineens sprong het gigantische beest uit de kooi. Jamie wist niet eens hoe hij daar terecht was gekomen. Maakte hem ook helemaal niet uit. Hij lag nog steeds op de grond, glitching and all... En het monster was dicht bij.. té dicht bij. 'Kom op.. komm ooopp.. Jump!' riep hij tegen zichzelf maar het lukte niet. Zijn lichaam glitchte alleen nog maar meer en elke keer kwam hij maar een paar cm van zijn plek af.
Het monster had nu zijn staart omhoog gedaan, het ging allemaal zo snel... Kira was te laat met aanvallen, en de naalden vlogen door de lucht heen. "Jump,, jump Jamie!! JUMP!" Het lukte gewoon niet. En aangezien hij nu al een paar keek gejumped was [ookal was het maar een paar cm], waren er overal jumpscars om hem heen.
Een naald kwam recht naar hem toe, belande in een jumpscar,, kwam er bij een andere jumpscar weer uit, miste Jamie, weer een andere jumpscar,,, en dit keer kwam de pijl precies in hij linker schouder terecht.
'Aargh Dammit!!' scheeuwde Jamie, en door de pijn en de adrenaline jumpte hij naar een veilige plek ergends ver van het gevecht vandaan.
De naald in zijn schouder zat er behoorlijk diep in, zo'n 6 cm ongeveer. Met veel moeite ging Jamie overeind zitten en in 1 keer rukte hij de naald eruit. Een blauwe slijmdraad verbond het nog met zijn schouder. 'Neee,, neeee... kóm op!' riep hij geirriteerd toen hij het zag. 'Where is luck when you need it!?' Hij verhief zijn stem, waardoor er een pijngolf door zijn lichaam heen ging. 'Dammittt.'


Groep 2 ~ Lyralinn Dulanaigh
'Opslitsen?' vroeg ze, verbaasd dat hij het alleen al in zijn hoofd haalde. 'No Ik denk niet dat dat het beste idee is..' zei ze rustig. 'Wat we kúnnen doen, is een taak aan iedereen geven, en bij elkaar blijven. Zo hebben we ook een betere kans om te overleven als het monster eenmaal aanvalt. Als we met groep van 10 zijn is die kans limited.' ze keek de groep over en keek toen Tommy recht aan. 'Long idea short.. splits ze in groepen kwa taak, blijk met z'n alle bij elkaar en gaan op onderzoek uit, vinden een schuilplaats vóór het nacht word.' ze keek weer trots, alsof ze net het beste idee van de wereld had verzonnen.


Groep 2 ~ Griffyn McLean
*zit in de groep met losers om zich heen*


Groep 3 ~ Finnegan O'Réan
Het meisje dat naast hem rende riep dat de buik van het beest zijn zwakke plek was. "I just saw that... is she for real?" dacht hij maar toen hij erover nadacht zat er inderdaad wel wat in. Het vel op zijn buik was zo dun, dat de botten en de organen erdoorheen te zien waren. Het was een verschrikkelijk beeld om naar te kijke, maar als het meisje gelijk had, was dat hun beste optie om voor te gaan. "Oke then," en hij probeerde eronder te komen samen met nog een paar andere.


Groep 4 ~ Thalia Amoinn
Vanuit haar ooghoeken keek ze hoe de jongen zijn vinger bij haar face hield, en de onnozele uitdrukking op zijn gezicht als dat van een kind dat een snoepje wilt stelen. 'Wat?' vroeg ze, nog steeds naar de vinger kijkend. 'Bang om een meisje aan te raken?' Met dat, legde ze haar wang tegen de vinger aan door haar hoofd dichterbij te brengen. 'there.. happy?' Ze klonk alsof ze geirriteerd was maar haar ogen hadden blije lichtpuntjes.

Groep 1 ~Yaden Ochtend
Ik was buiten adem, Een naald schoot mijn richting op geschrokken en zonder dat ik iets kon doen zag ik de naald dichter bij komen, Ik moet alles overnieuw doen, Dit ging niet goed, Wat was er in de kooi gebeurd dat ik nu niks meer kon. De ketting was leeg gelopen, Op een  zwart steentje na dat helder blinkte, Dat was niet genoeg om nog iets te doen. De naald kwam steeds dichter bij en ik sloot me ogen. Zo had ik het niet voor me gezien, Na al die jaren op aarde. Ik bedoel al die duizenden jaren op aarde.. Waarom kon ik dan nu niet eens een mini beestje doden, En zeker dat rond de 100 andere mensen ook aan het vechten waren. In mekaar gezakt met me hoofd naar beneden wachtte ik tot de naald me zou raken. Het leek wel eeuwig te duren. De tijd tikte voorbij en de wind blies door me zwarte hanenkam heen. Ik voelde geen pijn of het leven uit me werd gehaald. Er gebeurde niks. Langzaam opende ik me ene oog om te kijken wat er gebeurd was.
Ik keek recht in de betraande spier witten ogen van het jongentje, Meteen opende ik mijn ogen zo ver mogelijk. Uit het mondje van de jongen kwam bloed, Zijn sneeuw witten haren stonden alle kanten op, Op zijn wangen waren ijssterren te zien en zijn handen waren lichtblauw bevroren, Zijn kleding doordrong langzaam met bloed. Zijn vingertopjes trilde heftig net als zijn lippen, De naald die het jongetje doorboord had was door de kracht van het slappe jongetje bevroren. Langzaam bewoog het handje van de jongen naar mijn wang toe en hij legde zijn hand er tegen aan. Het was koud zacht en teder tegelijk, 'Thanks' zei zijn  trillende stemmetje,'Thanks Yaden..' Zacht en vriendelijk klonken zijn woorden in mijn oren. Ik keek de jongen aan en verscheen een glimlach op zijn gezicht. Het deed me zo veel pijn omdat gezichtje op deze manier te zien, Ik had het gevoel dat ik hem ergens van kende maar ik wist niet wat en zou er na dit ook nooit meer achter komen. De schuld gevoelens werden met de seconde erger. Het jongentje kuchte bloed en de tranen liepen over zijn wangen, Deze vielen als kleine ijs sneeuwvlokjes naar beneden op mijn broek, Hier vormde ze kleine ijs kristalletjes.
Geschrokken stapte ik voor uit en pakte hem beet. Het was raar voor mij om te zeggen dat ik het gevoel had dat de tijd stil stond. Maar op dit moment was het echt zo. Het lichaampje viel levens loos in mijn armen. Zijn Witte ogen veranderde langzaam naar de kleur blauw, Zijn haar zakte naar benende net als het leven dat uit hem vloeide.'I'm so tired' zei het jongetje in een Engels accent, zijn zachte stemmetje stopte af en toe toen hij praatte. De tranen rolde nog steeds over zijn  bevroren wangentjes. 'I want to travel back in time and safe your life and do what you told me' Zei ik zacht en drukte het jongentje tegen me aan, 'You may forget me but, I will remember everything of you' hoorde ik het jongentje fluisteren,Ik werd gek in me hoofd, Ik herrinerder me altijd iedereen, De andere vergaten mij altijd omdat  ik me zelf uit hun leven wiste vanwegen mijn time traveling skills. Maar waarom herkend dit jongentje mij en ik hem niet. 'Why can't i safe you?' vroeg ik meer tegen mezelf 'Just ......bloody....... remember ......me.....' Zei hij jongentje ineens. eerst nog steeds met een zacht en hakkelijkig stemmetje. Hij kuchte weer bloed op. ''bloody....bloody....'' galmde er door mijn hoofd heen. Het kwam me zo bekent voor maar toch helemaal niet. Me gedachtes waren zo leeg.   De tijd leek voorbij te gaan vele rond ons heen waren nog aan het vechten tegen het beest.

Ik sloot mijn ogen. Me lichaam trilde. Ineens drong er iets tot mijn wazige brein door, Iets met een nanny.. het zinnetje 'The person you need is Nanny McPhee.'zei ik zachtjes. Ik hoorde het jongentje zacht lachen. Ik keek hem door mijn tranen aan de blauwe ogen veranderen langzaam naar grote bruine ogen.  Ik haalde gefrustreerd me hand door me haren heen. waarom kon ik het me niet herinneren. Wat was er nou zo moeilijk aan, iemand herinneren. Ik staarde vooruit en mijn gedachte verliet me lichaam.

Ik stond voor een huisje. Nou je kan het wel een huis noemen, Het stond midden op het velt, op een klein bergje. Der kwam zo veel geluid uit het huisje. ineens rende er een vrouw naar buiten 'I Quit get yourself a new nanny' schreeuwde ze boos, De vrouw liep langs me en zwaaide wilt met haar handen 'they've eaten the baby!' Gilde ze, een man kwam achter haar aangerend en smeekte of ze terug wilde komen. Het wekte mijn interesses en ik volgde mijn pad richting het huisje. Ik wist op een of andere manier de weg naar binnen en direct naar het geluid. Toen ik binnen kwam werd ik omringt door gelach 'Yaden daar ben je je plan is gelukt' lachte de jongen, Ik keek rond er zaten 7 kinderen, De jongen die tegen me aan het praten was had, oranje tot blonden haar dat schattig alle kante op sprong, Sprekende mond en lachende bruine grote ogen,  De tijd vloog en na even klopte er iemand aan. Het was een vrouw, Eerder een heks, De nieuwe nanny genaamt McPhee, We deden ons best om haar weg te jagen net als alle andere  17 nannys, We kregen haar gewoon niet weg! Haar motto is namelijk: “When you need me, but do not want me, then I will stay.' we snapte daar echt niks van. 'we will never want you' zei het jongentje met de bruine ogen toen 'Then i will never go' had ze geantwoord. Ik had verzonnen om ziek te zijn. En haar voor de gek te houden. Maar ze betoverde ons vast in onze bedden. Hoe moesten wij dat weten dat ze dat ging doen. Wat we ook verzonnen ze ging niet weg.

Maar er kwamen steeds meer problemen bij.  niet alleen tussen ons en de heks aar ook tussen de jongen en zijn vader, Zijn vader had een nieuwe vrouw nodig anders zou zijn tante geen geld meer geven en zou hij niet meer voor hen kunnen zorgen, hij wilde trouwe met echt een vieze rare tante, Samen met nanny McPhee hielden we het tegen, En trouwde zijn vader met Evangeline, Uiteindelijk moest ik daar weg ik keek de jongen aan, 'thanks' ik lachte blij. Maar toen ik weg wilde lopen, 'Don't let me forget you' zei de jongen met het zelfde zware Engels accent als het jongentje dat in mijn arme dood aan het gaan was. Ik keek hem aa 'No only you wouldn't forget me' Ik lachte blij naar hem en gaf hem een knuffel.

Ik werd weer terug naar het heden getrokken, Ik opende me ogen opnieuw en herinnerde me de ogen van de jongen die op mij schoot lag, Het leek als of zijn gezicht iets ouder geworden was.


Groep 1 ~Kira Ochtend

NOg voor ik iets kon doen hefte het beest zijn staart. Naalden vlogen alle kanten om. Schrokken verbergde ik me in een vlammenzee, Dit vormde een fox rond mij heen, Eentje met negen staarten. hierdoor zag ik alles roodachtig met wazige randen, Ik keek rond en zag hoe het beest vele mensen geraakt had en ook de jongen waarmee ze daarvoor op de grond lag. 'NEEEE' gilde ik hard, De vlammen zee werd groter rond mij. Maar veel kon ik niet doen De jongen verdween ineens,

Ik moest me focusse op het beest niet op de jongen ik kende hem niet eens.


Groep 2 ~Tom Ochtend

ik luisterde en haalde daarna me hand door me haar heen. 'Wil je dus moet 100 man tegelijk opstaan en rond gaan lopen?' vroeg  ik verbaast toen ze zei dat de niet moesten splitsen. 'De groep is te groot om met zun alle te gaan lopen, De kleintjes zullen overlopen worden en alles gaat doorelkaar, Je zal alles over het hoofd zien' dacht ik terwijl ik diep na dacht, 'Beter 4 groepen van 25 dan, 1 groep die gaan zoeken de snelste en behandigste, twee groepn die hier blijven en zorgen voor de zwakke, 1 groep van de sterkste en met de meest kracht voor de bescherming.' Zei ik want het idee om taken te verdelen was wel erg goed


Groep 3 ~katy Ochtend

De jongen probeerde onder de buik te komen, Maar het beest beschermde het verdomt goed, i kdacht na en voelde me hopeloos, Mijn wapens waren niet scherp. het waren verdomt 3 ballen...  Zonder na denken vlogen de 3 ballen naar het oog van he beest toe, twee raakte de andere vloog er rakelings langs

Groep 4 ~Lydia Ochtend

*kijkt toe*


Groep 4 ~Kevin Ochtend

Ik schrok toen ze haar wang tegen me mij nvinger aan drukte. Maar ik kreeg geen schok. 'hehehe je wang is zacht' zei ik terwijl ik snel en beschaamt me hand terug trok. 'ben je er mee geboren? neit je wang ik bedoel je power?, or cursed?.' ik keek haar geinterseert aan niet weten dat er nu al rond de 20 beestjes waren die steeds dichter bij kwamen

Groep 1 ~ Jamie Linden
Met vele pogingen om het blauwe spul uit zijn wond te krijgen. Maar zonder luckt though. Het blauwe spul spreidde zich alleen maar uit, en op een niet goede manier. Het brandde elke keer als het een nieuw stuk huid tegenkwam. En elke keer moest hij een schreeuw tegenhouden. De pijn werd ook niet minder. For any reasons... het werd alleen maar erger.
Met paniek in zijn ogen keek hij naar het gevecht dat nog steeds aan de hand was. Hij moest het meisje zien te vinden, zij was de enige die hem echt kon helpen in deze barre situatie.
Na een paar keer goed zoeken had hij haar gevonden en lieten zijn ogen haar niet meer los.


Groep 2 ~ Lyralinn Dulanaigh
'Do you really think dat de mensen die hier zitten een kans maken als ze maar met 25 man het beest moeten verslaan?' vroeg ze. 'Noho mister.' Een stilte, nadenkend. 'Okay.. Ik snap je idee.. maar kijk eens om je heen. Al deze mensen zijn gaan zitten toen wij het bevel gaven.' ze keek Tommy nu recht in de ogen aan, zeker willen weten dat hij haar goed verspond. 'Deze mensen hebben het in zich om als en goed werkende groep samen te werken. Vertrouw hum en vertrouw mij.'
'Yeaah! Vertrouw haar big fat know it all!' riep een oudere man die dichtbij hun zat. 'Shut it!!' riep Lyralinn meteen en haar ogen flikkerde gevaarlijk. De man ging meteen weer zitten en zei niets meer. 'Zie je, ze hebben het in zich.'



Groep 2 ~ Griffyn McLean
*zit in de groep met losers om zich heen*


Groep 3 ~ Finnegan O'Réan
'telekinetic's hey, awesome!' zei Finnegan met een breda lach op zijn gezicht. Hij zei verder niet meer though, omdat het nu zijn beurt was om aan te vallen. Hij zwaaide met zijn speer een een regen van ijspegels schoten eruit, die een baan vlgde die hij mijn zijn andere hand voort blies. De pegels raakte het beest niet, het was te snel.


Groep 4 ~ Thalia Amoinn
'Born..' zei ze alsof het de normaalste zaak van de wereld is. 'Gaf mijn moeder bijna een hartaanval toen ik mijn hamster elektroduseerde.' ze lachtte. 'Of de keer... dat de bliksem op me insloeg toen ik 3 was en er niets aan de hand was. hehehe good old times.'
Ze keek naar de beestjes. Een stuk of 58 waren het er nu. 'Waarom zouden ze daar zo zitten denk je?' Weer kwamen er een paar bij. 'Zover ik kan zien en begrijp zijn het ee bunch of cutiepies die ons trapped houden in deze kooi.' Iets drong er tot haar door. 'Wacht eens even... ze sluiten ons in!'