Onverwachte wending op onze vakantie

LEnnie:
''geloof je het zelf! enn fucking hotel die je mentaal beinvloed. Je bent gestoord in je hoofd! er was niks raars met het hotel We zitten niet in en sprookje!.'' riep ik. Toen ik haar hand tegen me wang voelde klapte ik in. Ik blies me wangen op. ''IM TIRED OF WAITING!'' riep ik '' NET ALS MET JOUW! denk maar niet dat ik het je ooit vergeven heb wat je gedaan hebt.. Ik wil gewoon normaal kunnen leven!'' riep ik nog met me hand op me wang de tranen liepen over me wang en hand heen. Ze sloeg de deur dicht. ''blijf weg'' piepte ik zachtjes en zakte door me knieen. Een zware paniek aanval kwam me lekker vrijgezellen.

 Na een lange tijd stond ik op. ik had mezelf proberen te kalmeren was aardig gelukt soort van.. was gewoon te moe om door te gaan. Ik kleedde me om en liep door de straten naar het cafeetje waar die man zou wachten. Het was beter zo... Chen had het nooit laten weten Had hij me in het begin maar niet weg moeiten duwen of iets.. 


Baekhyun:

*WAT!* stuurde ik terug meteen stond ik op en liep naar chen.''SUKKEL!'' riep ik boos.

Marlon:

' NOU GENIET MAAR LEKKER VAN JE NORMALE LEVEN! IK ZAL JE NIET MEER IN DE WEG STAAN' riep ik nog terug.

ik had niet terug moeten komen... ik had in nederland moeten blijven... ik had zo mn best gedaan om weer beter te worden.. en dan zegt ze zoiets. that hurt allot.. ik zat in het park.. verstopt achter een boom en hield de tranen niet meer in bedwang.. great.. you just lost your best friend.. like always.. mn telefoon ging af. baekhyun.. ik stuurde niks terug... wat kon ik terug sturen... ik kroop verder in elkaar tegen de boom aan en huilde zo veel dat ik dacht dat ik zou uitdrogen.

Chen:

ik keek geshocked naar mn telefoon. en op dat moment kwam baekhyun boos naar binnen 'Het spijt me ok! het spijt me dat ik rekening hield met wat dr over komen was in het hotel! maar.. we hebben wat ergers nu! Lennie en Marlon hebben net knetterende ruzie gehad... ze heeft lennie zelfs geslagen van wat ik gehoord heb.' zei ik tegen baekhyun.. hij had natuurlijk geen idee dat ik het hele gesprek tussen die twee gehoord had

Lennie:

Ik wachtte een voelde me kut. Ineens dring er een bepaalde geur in me neus eentje van rot eten...

Baekhyun:
"Ze hield al van jr sinds de eerste dag dat we hun ontmoet hadden!! Z"riep ik zwaar gefrustreerd. " je hebt... Wacht wat!! Wat is er gebeurd " langzaam drong het dit wat Chen zei. " ruzie.. Slaan!! " me mond zakte open.. "Shit dat is allemaal mijn schuld als ik jullie niet wilde koppelen was dit nooit gebeurd. Ik wilde jullie gewoon zo graag alleen zien.. Nee hen ik alles verpost!! Een marlon valt nu vast we terug" praatte ik aan een stuk door

Kai:
Er schoot iets langs mij iets bekendst het was marlon. Ik Leo zachtjes achter haar aan. "Hey" zei ik zachtjes. " iemand nodig om tegen te rage of uit te huilen? " vroeg ik voorzichtig.

Chen:

'ik kwam gewoon te laat achter mn eigen gevoelens ok... en toen was ze bij luhan.. en toen wou ze geen relatie meer... ik weet het ook niet meer ok... het is niet jou schuld. iets in me zegt dat dit zowiezo gebeurt was. Lennie.. ze ... ze gaat nu daten met iemand van dr werk voor een hogere functie.. iets in me zegt dat Marlon dat nooit had geaccepteerd. dus het is niet jou fout ok' zei ik tegen baekhyun. en toen ie begon over een terug val voor dr keek ik hem aan 'dan moeten we er voor zorgen dat dat niet gebeurt.. hoe sneller we het onderscheppen hoe beter'

Marlon:

opeens hoorde ik iemand naast me. ik keek op door mn tranen heen en herkende dat gezicht uit duizenden. kai.. ik drukte mn gezicht tegen zn borstkas aan en begon verder te huilen. 'ik verpest ook alles! ik had gewoon in nederland moeten blijven.. daar had niemand last van me.. i dont think what i did was wrong... but now i lost my best friend' huilde ik uit bij hem

Lennie:
De geur kwam steeds dichter bij. Oké.. Gewoon uit schakelen. Hij is hier niet..

Kai;
Ik pakte haar stevig beet een luisterde naar wat ze te zeggen had. Ik was blij dat ze het er deze keer gewoon allemaal uit gooide. "Wat is er dag gebeurd?" vroeg ik voorzichtig in de hoop dat ik haar nu niet zo afschrikken of iets.

Baekhyun.
Ik kon de haren wel uit mijn kop trekken. Maar ik glimlachte dat zo Chen ook voor mij doen. " laten we haar vinden dan. " zei ik een kleedde mee aan. Natuurlijk was het on mogelijk haar te vinden. Na lang zoeken kerk ik Chen aan. "Waarom ziek jij Lennie niet?"

Lennie:
De geur kwam steeds dichter bij. Oké.. Gewoon uit schakelen. Hij is hier niet..

Kai;
Ik pakte haar stevig beet een luisterde naar wat ze te zeggen had. Ik was blij dat ze het er deze keer gewoon allemaal uit gooide. "Wat is er dag gebeurd?" vroeg ik voorzichtig in de hoop dat ik haar nu niet zo afschrikken of iets.

Baekhyun.
Ik kon de haren wel uit mijn kop trekken. Maar ik glimlachte dat zo Chen ook voor mij doen. " laten we haar vinden dan. " zei ik een kleedde mee aan. Natuurlijk was het on mogelijk haar te vinden. Na lang zoeken kerk ik Chen aan. "Waarom ziek jij Lennie niet?"

Marlon:

'nou... ' begon ik zacht want ik begon alweer wat te kalmeren 'baekhyun en ik hadden het idee dat het tijd was om Lennie en Chen wat dichter bij elkaar te pushen... aangezien het duidelijk is dat ze elkaar leuk vinden... alleen hoorde ik net van dr dat ze met een gast gaat daten van werk om hoger op te komen.en dat ze opgaf op Chen.. Ik werd zo boos op dr voor dat.. ik heb dr in het gezicht geslagen maar voordat ik uit dr huis liep zei ze nog dat ze me het nooit zou vergeven wat ik gedaan had vorig jaar en dat ze een gewoon leven wil zonder alle drama.' begon ik te ratelen. 'dus niet alleen chen zn kans verpest om met Lennie wat te krijgen.. ook mijn beste vriendin verloren.. en dat in 1 dag.. ' zei i kzacht op het eind. ik was zo blij dat hij er was.

Chen:

we gingen opzoek naar Marlon maar die konden we natuurlijk nergens vinden.. na lang zoeken keek hij me aan en vroeg waarom ik lennie niet ging zoeken. ik probeerde hard na te denken of ik gehoord had waar ze dr date had.. maar dat had ik niet .. 'dat word dus elk cafe, restaurant en bar uit spitten' zei ik met een kleine zucht. 'geen andere keus. ik ga. oh en baekhyun, probeer het park... daar gaan die meiden meestal heen als iets ze dwars zit' zei ik nog voordat ik weg liep

Lennie:

Iets pakte me schouder beet. Uit angst draaide ik om een gaf het een hoek. Ik opende me ogen een uit verbazing was het die man. Ik kerk hem gezien aan. " het spijt me ik kan dit niet! " zei ik een Rendé weg met me spullen. De geur bleef mr achterna zitten. Het was vast iets mentaal. Ik bleef dorp adem halen ook al bleef die rottende geur er hangen. Chen ging mr niet leuk. Bleef ik tegen mezelf zeggen.. Heeft hij nooit gedaan! Marlon zei het alleen maar om me kut te laten voelen een et voor te zorgen dat ik van dit plan af stapte. Nou het isf je gelukt!.

Baekhyun:
Ik knikte een Leo zelf naast het park toe. Je raad het nooit ik was aan de verkeerde kant Darius voor ik hart park dit was. Zou ik uren verder zijn

Kai:
"Laat het even rusten een probeert een andere keer te praten. Jullie zijn samen al door zo veel heen gegaan" zei ik zacht een bleef haar stevig beet houden. "Ik snel dat jr boos bent. En je hebt alle redenen om dat te zijn." zorgvuldig haalde ik de haren uit marlons gezicht. En wreef haar wangen droog.

Marlon:

ik keek kai aan toen hij mn haren uit mn gezicht haalde en mn wangen droog wreef. 'why,' vroeg ik zacht 'waarom ben je na alles wat ik je aangedaan heb nog steeds zo lief en aardig voor me. i dont get it.. ' en ik snapte het echt niet .. mensen lieten me altijd meteen vallen als er iets confronterens gebeurde.. zelfs lennie, waarvan ik dacht dat ik eindelijk iemand gevonden had die me nooit zou verlaten..

Chen:

kom op denk denk denk! ik liep heel Hongdae door, dit was tenslotte het ultieme uitgaansgedeelte van de seoul. en dat was ook het nadeel... zoveel barretjes, cafetjes, en restaurantjes... clubs.. en wat dan ook! ik rende als een gek en keek overal naar binnen in de hoop dat ik dr zou zien. ik lette niet op waar ik liep en knalde tegen iemand aan.

Kai

Ze vroeg waarom ik haar bier in de steek lied na alles " You don’t know how big my heart is. You’ll get lost because it’s so big. But I’ll come and find you." zei ik zachtjes. " het maakt mee niet uit hoe vaak je jezelf kwijt ra air beslist andere dingen met je leven te doen mijn laat vakken of wat dan ook. Omdat ik van je houd een daar zaak ik altijd blijven doen. *" zei ik erg glimlachte. Ik wist haar blik naar baekhyun toe en daar deed zeer maar als zei daar voor koos okey. Als ze er voor koos ook op te geven op Lennie dan accepteerde ik dat ook omdat ik hoofd steeds van haar hield.

Lennie:
Tranen begonnen te lopen. Ineens liep ik tegen iemand op. " tief op" jammerde ik gefrustreerd. Ik wilde hier weg. Weg van die geur weg van alles gewoon veilig thuis. Langzaam kerk ik op. Het was Chen.. Ik slikte kür gedachtegang stop meer hopen daar hij voor he komt.. Je verzint het gewoon!

marlon:

there it was... de meest liefdevolle uitspraak ooit. en het liet me weer realiseren hoeveel ik eigenlijk van hem hield. it never stopped, it just.. lost its spark.. maar nu was de vlam weer vol in leven. en het maakte me ook steeds meer in de war... ik hield van hem.. maar.. mn gevoelens voor baekhyun werden ook steeds sterker... ook al was dat een hopelose gedachten gang... ik gaf hem een kleine kus op de wang en ik ging weer terug tegen de boom aan zitten en veegde de laatste tranen weg. 'im such a mess' lachte ik zacht. 'bedankt dat was ik echt nodig wil niet weten wat er gebeurt was als ik alleen was gebleven' zei ik.

Chen:

ik keek langzaam naar degene waar ik tegen op geknald was. no way.. het was Lennie! oh thank god! 'gelukkig! ik heb je gevonden!' zei ik. ik wou niet vertellen dat ik alles gehoord had via de telefoon.. snel.. een smoesje! 'ik had van baekhyun gehoord dat jij en Marlon beste ruzie gehad hadden.. dus.. ik kwam je zoeken. Is alles ok?' vroeg ik aan dr terwijl ik dr tranen weg veegde

Kai:

Even leek het of ze viool liefde naar me keek. Daarop slikte ik. Ik lied mr hoofd even zakken. Ik harde gaf bedankje een vormde aak snel haar zachte lippen op mijn wang. Ze zei dat ze en mess was. Ik knikte lachend. " Yeah" zei ik lief een gaf haar een kusje op jaar voorhoofd. Waarna ik mee in het gras lied vallen. Ik diertje waar meer de blaadjes. Ik besloot er eentje naar haar te gooien. Langzaam dwarrelde het blaadje voor marlon s neus naar benede toe.

Lennie:
Het was echt Chen. Hij was echt gekomen. Ik vorige zijn zacht hand tegen mijn wang SBB om de tranen op mijn wang te drogen. Meer een hand sloot ik min vingers in de zijn een drukte me wang tegen zijn hand aan. Ik was zij blij dat hij er was. Hoe kon ik me zelf ooit verplichten niet van hem te houden. Waarom had ik kunnen bedenken dat als er iemand anders in me leven zou verplichten dat ik Chen zou kunnen vergeten. Hoe had ik mee zelf ooit aan kunnen praten dat ik niet van hem hield.

Hij vroeg hoe het ging. Mr lip begin te trillen. " slecht in wil naar huis " piepte ik zachtjes. Ik bleef Chens hand beet houden "kiss her!" riep een meid met een camera in haar handen. Blijkbaar waren met mensen op gevallen dat Chen hier liep. Dit was vloot het eerst daar i mr schaamde hoe ik er bij liep. Dit kon nooit goed zijn voor Chens imago. Natuurlijk was ik even vergeten dat dit een boost zou worden voor Chens imago. Want hey de fans mochten mee nog steeds.. Een shipte ons al jaren... Zelf die hadden het door....

Marlon:

kai lachte en stemde met me in dat ik een mess was. hij gaf me een kusje op mn voorhoofd en liet zich daarna in het gras vallen met allemaal bladeren, want het was a herfst ofcourse. ik had niet door dat ie een blaadje naar met toe gegooid had, tot dat ik hem voor mn neus zag dwarrelen. ik glimlachte en dacht terug aan de dag dat we elkaar ontmoet hadden. 'zo onwerkelijk toch.. dat we twee jaar geleden elkaar ontmoet hebben omdat we naar eerste klas waren gezet. zoveel is gebeurt, had nooit verwacht dat ik nu hier al zou wonen en een leven zou leiden' zei ik met een lach 'wat er wel niet kan gebeuren in twee jaar' en gooide een blaadje terug naar hem.

Chen:

ze hoefde me niet te vertellen dat het slecht ging... dr gezicht zei al genoeg. ze zei dat ze naar huis toe wou. ik knikte 'laten we gaan' zei ik maar niet voordat ik opeens iemand hoorde roepen dat ik dr moest zoenen. ik keek op en zag een meid met een camera in dr handen. hoe graag ik et ook zou willen, was dit niet echt het moment. in ieder geval niet zo in het openbaar. ik wikkelde mn arm rond dr schouders en trok dr dicht naar me toe en begon richting dr huis te lopen. 'wanna tell me what happend? je voelt je misschien beter daarna' vroeg ik nog steeds ophouden dat ik niks wist wat er gebeurt was.. naja ik wist niet alles ofcourse.. alleen wat ik over de telefoon gehoord had

Kai:


‘’ja nog al. Ben we blij dat je hier woont’’ zei ik en merkte dat ik een blaadje tterug kreeg. Ik grijnste en deze keer gooide ik een handje terug niet dat je blaadjes zo goed kan gooien want ze dwarrelde alle kanten op. Het leek net de liefde. hoe hard ik ook gooide en wilde dat ze een bepaalde richting in gingen.. Ze besloten halverwege toch hun eigen weg te dwarrelen. En niet te doen wat ik gehoopt had. Ik keek marlon aan. ‘’ben ook blij dat je terug bent’’ dat zei ik wat zachter.


Lennie:


hij sloeg zijn arm rond me heen en trok me naar me huis toe. heel me lichaam trilde hij wilde dat ik vertelde wat er gebeurd was. Misschien moest ik dat maar doen en als chen me dan ging haten had ik misschien wel de kracht om door te gaan en alles op nieuw op te starten. Tijdens het lopen bleef ik stil. Ik was eer gefocust op de geur en het gehijg van de vent. Het bleef in me hoofd spoken. Daarom keek ik vaak gestrest achterom. Bij de deur van me huis trilde ik zo erg dat het 5 minuten duurde voor ik de sleutel in het deur had. Ik shakete alles bij elkaar. Ik begon zo boos te worden op mezelf dat ik niet eens de deur open kreeg dat. Ik kneep hard in de sleutel in de hoop dat het stopte met trillen. Nu gen paniek aan val! ik vermoord mezelf als dat nu gebeurd!

Marlon:

'ben ook blij dat ik weer terug ben... ze zeggen dat the road to recovery is a hard one.. en dat was echt niet overdreven.. het was echt 1 van de moeilijkste dingen die ik ook heb moeten doen. ik had niemand daar.. alles wat ik vertrouwde viel weg en het maakte het eerst alleen maar erger.. zo erg dat ik aan de antidepressiva moest voor een tijd. en nu ik erop terug kijk.. was het het wel waard? ben nog geen week terug in korea en heb alweer iets verpest..' zei ik somber op het eind. ik moest zo oppassen dat ik niet weer depressief werd, en door dit gebeuren was ik alweer mooi op weg.. ik kroop weer verder in elkaar. iets wat de psychologen ook op was gevallen wat ik onbewust deed omzelf te beschermen en als ik angstig werd voor mn emoties en gedachten.

Chen:

ze zei niks.. en dat hoefde ook niet. Als ze het niet wou vertellen dan zou ik dr ook niet dwingen, maar als ze het wel vertelde, zou ik met alle aandacht naar dr luisteren. er was daadwerkelijk wel wat gebeurd want ze bleef gestrest achterom kijken, alsof ze dacht dat iets dr achtervolgde. toen we bij dr huis aan gekomen waren trilde ze zo erg dat ze de sleutel niet eens in de deur kreeg. ik legde mn hand om de hare heen en begeleide de sleutel rustig naar het sleutelgat, draaide hem om en opende de deur. we werden meteen begroet door newt. ik glimlachte en liep met dr naar de woonkamer en zette dr op de bank. 'je bent thuis. time to calm down' zei ik zacht