Onverwachte wending op onze vakantie

Chen:

'Werken is een groot woord' zei ik over die gast ' iewl ik voel me zo goor nu! Bleg!' Zei ik en rilde van walging. Ik had marlon wel gezien en op gemerkt dat baekhyun beschermend voor dr ging staan. Echt zins waneer zijn die twee zo close... ik schudde mn hoofd en we liepen richting de kant waar die gast vandaan kwam.

Marlon :

Ik bleef dicht bij baekhyun lopen en vermeed contact met chen. We liepen naar de kant op waar die gast vandaan kwam. Ik had hier niet echt een goed gevoel over en begon me steeds naarder te voelen. Er liep een rilling over mn rug heen en hield me vast aan baekhyun zn arm ' ik ben bang dat we echt te laat zijn' bekende ik zacht

Lennie:
*k.o aan het gaan*

Baekhyun:
'vast niet' zei ik maar de twijfel das duidelij in me stem te horen. ''Eh jongdae je ruikt naar die vent! net of zijn geur als een rookgorndijn om he heen hangt! echt ranzig!'' ik kneep me neus expres plagend dicht. Ik stak me tong uit. ''Ik proef de geur gewoon!'' Ik glimlachte even maar voelde nerveurs misschein omdat ik voelde dat marlon zich steeds naarder ging voelen. Ik trok haar dichter bij. terwijl we door lipeen ''wat is het hier koud!' zei ik. We kwamen uit bij een lege kille hall.  ik zuchte. ''ook weer doodlopend'' zei ik en wildem e omdraaiden

Dyo:

Ik bleef door rennen bang dat ik te laat was.

Chen:

Weer doodlopend... ik word gek.. waar is ze... ' ze kan niet zomaar weg zijn! Waar is ze! Echt als ik niet over mn nek zou gaan van die gast had ik hem allang mee getrokken en gedwongen om ons maar de kelder te brengen' ik raakte echt gefrustreed en gewoon kwaad. Ik draaide me naar marlon toe ' het is allemaal gewoon jou schuld! Als je niet zo egoistisch was en niet dat mes in dr rug had gestoken, was ze nooit gaan ontlopen en was dit nooit gebeurt' rante in tegen dr.

Marlon:

Doodlopend.. again... kom op er moet een manier zijn om er te komen.. toch?? Niet veel tijd had ik om na te denken want chen begon weer tegen me. Ik verstijfde helemaal en hield mn blik op de grond. Ik beet op mn lip om de tranen weg te duwen... he's right... het is allemaal mijn fout... everything...

Baekhyun:
Ik ging tussen chen en marlon staan ''KAPPE! JE LAAT HAAR DADELIJK NOG HUILEN!'' Riep ik boos en duwde chen weg van marlon. ''JE moet is kappen met zo kut te doen.' riep ik nog bozer. ''ZE weer dondergoed wat ze gedaan heb DUS STOP MET HAAR STEEDS OPNIEUW ER AAN TE HERINNEREN! Je krijgt lennie er niet door teru! je had gewoon zelf beter moeten opletten! je hebt niet op haar gepast! dus het is net zo goed jouw schuld dat ze weg is!. JE was latijd bij haar en toen ze verdween voor dagen ben je er niet eesn achter na gegaan!.'' Ik wist dat dat was doordat chen de laatste paar dagen niet echt zichzelf was geweest met alles maar dan nog. Ik wilde verder gaan maar Kyungsoo plaatste zicht tussen ons,'

Kyungsoo:
''Stop!'' zei ik en toverde papieren te voorschijn. Ik wijfde er mee.. ''Lennie wa er achter waarom dit alles met ongebeurd... Het was een mental hospital. Die gast achter de balie is een oud mental disorderd persoon!. hij is een raper..'' vertlde ik en lied de papieren zien. ''Zoals iederen die hier werkt. Doordat we hier dus lopen worden we dus gemanipluleerd en gedragen als idioten..'' vertelde ik. ''Dus stop met elkaar aan te vallen dat is juist wat ze willen!. Daar doen ze het voor.. ga samen werken en denk na!. Die gast kwma hier vandaan dus zoek! zoek smaen en stop met vechten!''

Marlon:

Baekhyun snoerde al snel chen zn mond. Ik was hem erg dankbaar hiervoor. Er was teminste nog 1 iemand die voor me opkwam.. ookal had ik het niet echt verdient.. het deed me wel goed. Op dat moment kwam dyo aan gerent en legde uit was lennie uit gevonden had over dit hotel. ' verklaard dan een hoop waarom ik geen last heb.. hoor hier thuis' zei ik zacht.

'We weten zeker dat die gast hier vamdaan kwam' zei ik en liep naar de muren toe en veegde met mn hand er over heen.. wie weet is er wel wat verborgen ofzo.. het voelde ook noet als een betonnen muur.. ik klopte zachtjes erop. ' het is een fake muur' concludeerde ik.

Chen:

Ik klemde mn kaken op elkaar om niet uit te vallen tegen baekhyun. Wat dyo vertelde was best verontrustend.. ik keen nog vuil naar marlon.. fine.. maar even een wapen stilstand en samen opzoek gaan. Toen ze begon over dat het een nep muur was begon ik er ook op te kloppen. 'Oke.. maar wat schieten we hier mee op?.. we kunnen moeilijk de muurmopem breken'

Dyo:

ze stopte en begonnen samen te zoeken. Der was dus al een muur of iets gevonden. wat fake was. ik zuchte en begon mee te zoeken. Ik vond zelf niks. miscehin was ik niet de gene die lennie moest vinden. Ik pakte baekhyun beet en trok hem mee. ''denk niet datwij de gene zijn die hun moeten vinden'' zei ik en nam hem mee weg uit de gang en lied marlon en chen achter.

Baekhyun:

Ik keek op en knikte. Marlon vond een houte muur of iets maar we kondne er nog niet in komen. ''Het is wel een deur'' zei ik en wees de randen aan. Niet dat ik die randen als eerste zag want het viel me om toen marlon er over heen ging met het voelde naar het houd. Ineenswerd ik mee getrokken door dyo hij zei iets voer dat wij niet de gene waren die haar moesten vinden... Ik keek hem aan. ''stop met wartaal praten!''

Marlon:

Baekhyun wees me erop dat het wel een deur was. Ik keek op en zag dat ie gelijk had. Oke maar hoe krijgen we hem dan open. Ik begon nog verder te zoeken en opeens zag ik dat baekhyun door dyo weg getrokken en de moed zakte me in de schoenen. No... ik kan niet alleen chen zijn.. ik keek bang hun kant op. Pls laat me niet alleen.

Chen:

Ik had niet door dat baekhyun en dyo weg begonnen te lopen. Ik was te druk bezig om een manier te vindne om die deur open te krijgen. Geen klink... hendel..helemaal niks! Ik werd boos en begon op de muur te slaan ' Ga open!!' riep ik en gaf nog een knal. Wait.. bewoog ie nou? Ik bleef slaan 'yes!hij gaat open!' Riep ik blij

Baekhyun:
Ik draaide me om toen ik merkte dat ze hem open hadden ik h glimlachte trots snel rende ik achter Chen een marlon aan maar do hield mr tegen hij schudde zijn hoofd. " hun moeten haar vinden niet wij. Denk terug. Lennie was misschien overal bij maar dat kwam omdat ze onderzocht had wat er gebeurde in het hotel. Maar Chen en kai vonden mij. Chanyeol een marlon jouw. Luhan werd gevonden en gered door kris en xuimin. Begrijk je het niet. " er leek een l ochtend te gaan banden in me hoofd. Nee toch niet ik schudde me hoofd. "Waarom marlon dan. Jij hebt meer contact met Lennie dan marlon." ik keek hem vragend aan. " omdat marlon nog steeds veel betekend voor Lennie." zi hij. Daarop spoor ik met tegenstribbelen een keek naar binnen. Ik zag de kamer die do beschreven had. De twee deuren. Een het was wel heel overduidelijk welke deur ze moeten hebben. Toen ze de gooide deur geopend had liep ik er hen maar bleef op een afstandje staan. Wat ik zag had ik leger niet willen zien. Waarom waren we gaat niet eerder gaan zoeken. Ik zag een hulpeloos meisje liggen met haar polsen open dit de handboeien. Ze zag er XP slecht uit zo maar zo gebruikt. Zo bang. Ik pakte do beet. Hoor kut zouden die twee zich wel niet moeten voelen.. Ineens werd alles zwart weg zakte ik soort me benen heen

Lennie:
Ik hoge de deur open gaan. Nee niet weer hij was nog maar net weg. Als de nog echt zeer. Kom op blijf een keertje weg!. Ik wilde zo graag gillen huilen weg hier. Maar de energie was ver te zoeken. Ik KRO mr ogen dicht. De geur was een stuk minder van de man. Een waren het er nou twee. Nee. Niet twee.. Wacht deze hijgde niet zo smerig als door man een de voetstappen waren sneller een meer gehaast.

Marlon:

de deur ging open en we kwamen in de kamer uit die dyo toen beschreef. het was al snel duidelijk welke van de 2 deuren we moesten hebben en we opende hem. wat ik op dat moment zag, zou nooit meer van mn netvlies af gaan. ik stond verstijfd naar de scene voor me te kijken... ik heb dr nog nooit zo hulpeloos gezien.. dr polsen lagen open door de handboeien... ze heeft flink tegen lopen stribbelen. ik voelde de tranen over mn wangen lopen maar ik kon geen spier bewegen.. op dat moment werd ik aan de kant geduwd door chen.

Chen:

Marlon stond maar een beetje dom te staren. ik was zelf ook wel geshocked maar ik moest wat doen. ik duwde dr aan de kant 'als je dr niet gaat helpen ga dan weg' zei ik tegen dr en hurkte naast lennie en legde voorzichtig mn hand op dr schouder 'het spijt me zo... het spijt me zo erg dat we je niet eerder gevonden hebben... ' bleef ik me verontschuldigen.. wat anders kon ik doen. ik begon te huilen. van geluk en paniek.. geluk dat we dr eindelijk gevonden hadden... paniek.. omdat ik geen idee had wat dr toestand was op het moment...

Baekhyun/dyo

K.O

Lennie:
Een zachte hand raakte me schouder. Heel voorzichtig opende ik me ogen. Het was Chen. Ik probeerde te glimlachen. Heel voorzichtig verscheen er een glimlach die al snel verdween in een paniek aanval. Ik bron te hyperventileren. Waarschijnlijk omdat ik zo blij was dat mee lichaam het niet aan kon. Of omdat de geur van rottend eten weer mee neus indeling een mee lichaam meteen l pijn ging doen. Ik kneep mr benen dicht. Nee niet nog een keer hem in me. Ik keek langs Chen heen richting de geur. Ik zag baekhyun een do op de grond liggen. Een die smerige vent had marlon beet. Hij zoend haar nek. Maar veel kon ze niet doen hij had haar zo strak beet. "Laat haar gaan!' bracht ik met moeite uit. " heb je niet genoeg gehad " ik trok aan Me armen een de bvoelde de handboeien verder mr huid in dingen. De man grijnste. " kijk ik deed het bij jou voor je straf. En i ben nog niet klaar met je had meer maar niet door moeten hebben hoe de regels hier zijn. Het is je eigenwijs dat je iedereen altijd wil helpen. . Maar deze hier de deprest girl van de groep die wie niet hoefde te breken. Word gewoon een maaltijd tussendoor. Heerlijk vers vlees." hijgde hij een liet zijn hand al bijna in marlons broek zakken.

Chen:

de poging tot glimlach naar me die ze deed, deed me erg goed. ze had tenminste door dat ik het was en dr niks aan zou doen. opeens kwam die verschrikkelijke geur weer de kamer en ik zag lennie al langs me kijken richting de deur. ik draaide me om, om te kijken wat er was en het was die gast van de balie. hij had marlon beet en ze kon niks doen. lennie begon te met moeite te roepen dat ie dr los moest laten en trok weer zo dat de handboeien verder dr huid in gingen. ik hield dr tegen.. ik wou neit dat ze zichzelf nog meer pijn deed. ik wist niet wat ik moest doen...

Marlon:

ik beet op mn lip om niet over mn nek te gaan van die gast. als ik het al ruik... dan wil ik niet weten hoe verschrikkelijk het voor de rest moet zijn.. aangezien ik bijna niks kan ruiken. hij begon over waarom dit allemaal gebeurde, en voelde zn hand langzaam in mn broek zakken. 'if I stay... can you please let them go' begon ik zacht. ik moest dr hier weg zien te krijgen..

Lennie:

De vent lied zijn hand steds verder zakken. Ik kon maar al te goed mee praten over hoe dat voelde.. jhij deed dat vaak om de 3 uur. Chen bleef bij me zitten en gign neit naar marlon. Ik keek hem aan ''DAE!'' riep ik boos noujha niet dat er veel geluid uit kwam. ''help marlon!'' piepte ik. Ik was niet vanplan om nu weg te lopen... of wat dan ook. Maar als hij nu niet marlon ging helpen.. Dan.... Ik sloot me ogen toen ik in me ogenhoeken zag hoe de vent steeds meer aan marlon begon te zitten. zijn handen rijkte over heel haar lichaam heen. '''nee ik houd jullie alle twee wel..;''hijgde de vent. ''kan wel wlat leuke dingen verzinnen die jullie samen moeten doen'' hij zette zijn smerige tanden in haar nek en sabbelde er op.

Chen:

ik keek van Lennie terug naar de vent en marlon. wat kon in nou doen... ik ben geen match voor zo iemand. waarom moest baekhyun nou knock out gaan... die gast heeft zwarte band! Ik moest toegeven.. het was een dappere opoffering die marlon voorstelde aan die vent... maar .. het was te mooi geweest als hij het aangenomen had. 'probeer hem af te leiden' fluisterde ik naar lennie. ik stond op en keek die vent en marlon vuil aan. 'denk je echt dat haar er bij te betrekken je gaat helpen? i dont care... take her.' zei ik nonchalant en liep ze voorbij richting de deur. ik schopte 'perrongelijk' tegen baekhyun en dyo aan in de hoop dat ze wakker zouden worden.

Marlon:

conceal, dont feel... dont let him know... laat het hem niet weten wat dit met je doet. hou je sterk. maar toen ik chen zn blik zag en hoorde wat hij zei, brak ik bijna. ik beet extra hard op de binnenkant van mn wang en kneep mn benen dicht toen zn handen weer over mn hele lichaam ging. en toen hij zn tanden in mn nek zette en begon te sabbelen hield ik bij de gil niet in bedwang.

Lennie:

ik was te moe om echt te begrijpen dat chen bedoelde. Ik wilde gewoon dat die vent van Marlon afbleef... nouen wat ze zei. Hij mest van haar afblijven! dadelijk zakte ze weer terug en dat meost niet! nee niet weer. ''LAAT HAAR LOS!'' piepte ik en zag chen gewoon weg lopen. niet weten dat hij baekhyun probeerde wakker te krijgne. ''DAE!'' riep ik verward. zoals ik al zei ik snapte zijn eerste opmerking niet. en dat hij nu weg ging.. kon ik geowon niet begrijpen. Ik trok aan me arme. Dan moesti k het zelf doen. okey grapje dat deed zeer. De tranen begonnen over me wang te lopen. ''DAE! please!'' piepte ik. De vent zat steeds meer aan marlon. 

Baekhyun/dyo:
 worden niet wakker de klap op hun hoofd vast te hard om wakeker te worden

Chen:

ze had niet door wat ik van plan was... maar.. ze zorgde tenminste wel voor afleiding en dat was ik nodig. want ik kreeg dyo of baekhyun met geen mogelijkheid wakker. ok kom op... hoe deed dyo die houdgreep... denk denk denk! ik hoorde lennie smeken dat ik wat deed. ok now or never... ik sprong achter hem en pakte hem in een houdgreep rond zn nek en hield hem extra stevig vast. 'hoe kun je zo aan een vrouw zitten zonder enig grijntje respect. 'zei ik met een boze serieuze stem.

Marlon:

het heeft geen zin lennie.... hij helpt me toch niet ... ookal vraag jij het aan hem.. dacht ik somber in. na hoe chen me de afgelopen dagen behandeld had... verbaasde het me niks dat hij zo deed... ik keek lennie aan met een glimlach en liet dr weten dat het wel goed was.