Onverwachte wending op onze vakantie

Chen:

im starting to dislike this cat/dog more and more. ik kan niet zomaar, zonder enige reden bij lennie in bed gaan liggen! en dan als ze wakker word en vraagt wat ik in bed doe dan antwoorden met. newt deed vervelend? oh jah nee dat is een geweldig goed antwoord. spijt me zeer newt maar dat gaat niet door. ik draaide me weer om richting de woonkamer, maar toen begon ie aan mn shirt te trekken. 'WAEE! NEWT KAPPEN NOU!' zei ik veel te hard. shit...

Lennie:

ineens zat ik recht overeind newt mauwde en chen gilde zowat ik keek ze beide slaperig aan. ''heheh problemen met newt. als hij iets in zijn hoofd haalt krijg je het er niet uit'' glimlachte ik en tikte naast me voor beide jongens ''kom beide maar'' lachte ik en ging terug liggen ik trok de dekens overm me hoofd heen om me knal rooide kop te verbergen

Chen:

Lennie werd wakker en ik keek geirriteerd naar newt. see what you just did dacht ik richting hem. 'je wilt niet weten... eigenwijs ding. maar goed dat ie niet in de dorm woont.. had geen van ons overleeft' lachte ik zacht. dont get me wrong. ik haat hem niet, het was echt een geweldig beest! maar op het moment... ik zuchtte ok had nu geen excuus meer. ik ging zonder iets te zeggen naast dr liggen. ' sorry to wake you'

Lennie:
Ik draaide me om. ''agh dit is gezellig toch. Dus thanks newt!'' lachte ik zachtjes nogsteeds met de dekens tot onder me ogen. Newt kwam tegen me rug aan liggen. thanks newt dacht ik zachtjes en sloot me ogen. niet dat ik kon slapen/ damnt.. feels.

Chen:

het duurde even tot ik in slaap viel, ik voelde me zo awkward samen met haar in bed slapen. maar ik was toch uitgeput dus viel uiteindelijk in slaap.

de volgende ochtend werd ik wakker en ging ontbijt maken. het was wel dr verjaardag dus wou het speciaal voor dr maken.

Marlon:

toen ik weer wakker werd de volgende ochtend voelde ik al een stuk beter. toen viel het me op dat ik eigenlijk nog geen dokter gezien had.. alleen gister toen ze baekhyun en mij aan die machine koppelde. en zelfs toen hadden ze eigenlijk geen aandacht voor me. oh yeah.. korea.. self harm.. geen goede mix.. opeens begon mn maag te knorren.

Lennie:
ik werd de volgende ochtend wakker door de geur van pancakes! ik liep de kamer in en zag een gedekte tafel ik glimlachte zachtjes. ''kan je dit niet altijd doen'' zei ik terwijl ik ging zitten ik bleef me me door me neus ruiken naar de geur.

Ayden:
Ik werd wakker met eenorme buikpijn. Ik greep naar me buik en had niet door dat marlon al wakker was. Ik schoot overeind en zacht me tas. waar de fack is me tas! ik gromde lichtjes en me buik bleef zeer doen. Ik vloog door heel de kamer heen. Die tas moest gevonden worden anders ging ik echt veel pijnkrijgen.. en waarom was ik niet thuis.. Dit was echt me meeste stomste beslissing ooit om hier te blijven! ik wist dat het de 25-26ste was.. Ik smeet me jas aan de kant en vond me tas. ik zuchte opgelucht. maar nog steedsl ichtjes in paniek gooide ik de tas overhoop en vond die verdomde spuit. Doordat ik niet wist dat marlon wakker was deed ik mijn shirt gewoon omhoog ze zou lalles kunnen zien. wat ik normaal dus echt niet zou willen. 

En litteken van af mijn sleutelbeen tot aan mijn heuep dwars over me lichaam schitterede op. ME buik was paars aangelopen van het bloed. Ik drukte de spuit er in. Toen het vocht zich door mijn buik versprijden zag je gewoon het paarse gloed oplossen. Het was een sterk spul dat mijn buik schoon hield. En dat moest een keer in demaand.. en je raad het nooit! ik word en stom bezopen van zonder dat ik uberhaupt iets van achohol had aangeraakt.

Chen:

Ik was nog bezig met het ontbijt klaar zetten toen Lennie opeens binnen kwam lopen. ik draaide me om en lachte 'neah dan verliest het zn charme' zei ik tegen dr. ik stak een kaarsje aan op de pancakes 'happy birthday! snel doen een wens' zei ik en hield het bord voor dr neus.

Marlon:

ik zag vanuit mn ooghoek Ayden omhoog schieten en naar n buik grijpen. hij vloog heel de kamer door opzoek naar iets, maar voordat ik kon vragen naar wat, had hij het al gevonden blijkbaar. een spuit? waar voor is dat? hij deed zn shirt omhoog en ik schrok van wat ik zag.

hij drukte de spuit in zn buik en ik zag de paarse gloed die aanwezig was, langzaam oplossen. dit was dus de medicatie waar hij het over had toen! ik keek met grote ogen naar hem. hij wou het toen niet vertellen... en ik denk dat ie niet heel blij is dat ik het nu gezien heb.

Lennie:
Ik blies de kaars uit. En deed me wens. Het was misschein egoistisch.. maar ik wenste dat Chen nooit me zei zou verlaten zoals luhan deed of wie dan ook. Ik keek hem aan. ''thanks dat je dit voor me doet'' zei ik en pakte snel het bord over.' 'maar nu eerst proeven voor ik echt ga houde nvan die pannekoek!'' ik grijnste. ''Ik kan me die ene aflevering nog wel herrinerne waarj zelfs de rijst niet goed kreeg!'' zei k plagend en schitterde gewoon. Ik was zo blij dat ik wakker werd met hem in huis..

Ayden:
Ik ging weer zitten en dacht na... wacht.. ik zit... in.. in het zieken huis. openbaar iets nee nee. Ik keek nara de klok okey nog een uurtje. Toen i kde kamer rond keek keek ik recht in de ogen van marlon ik slikte even. ''heb je toch niet wakker gemaakt heh?'' zei ik snel in de hoop dat ze niet lang wakker was. ''heb je me mobiel gezien?'' vroeg ik en voelde me hoofd al iets lichter worden. Oh please niet zo snel...

kai/baekhyun:
die zijn zo K.O. dat die door alles heen slapen

Chen:

ze blies de kaars uit en deed een wens. ik wou vragen wat ze gewenst had, maar hield me stil dit keer. ze pakte het bord van me af en begon over dat ik niet eens rijst kon koken. 'yah! dat is niet eerlijk... ik probeerde het tenminste... baekhyun liep er gewoon voor weg.' zei ik 'beledigd' 'maar he! het is je verjaardag! dus wat gaan we doen vandaag' vroeg ik dr.

Marlon:

ayden keek me opeens aan en ik zag een licht betrapte blik in zn ogen. ik besloot er maar niet naar te vragen, als hij het wou vertellen, zou hij dat uit zichzelf moeten doen. ik schudde mn hoofd ' nee werd wakker van de zon' zei ik en wees naar het gordijn dat niet dicht gedaan was gister avond. 'laatste keer dat ik je mobiel heb gezien was toen je kai gister voor me belde' zei ik zacht.

Ayden:

ik keek bij haar bed en zag hem liggen ''aash thanks'' ik glimlachte net of er niks aan de hand was. ''hoe gaat het nu met jouw dna? voel jeje al weer beter?'' vroeg ik terwijl ik naar nummer begon te zoeken. Please amber neem op. 

Ik belde Amber en niet veel later stond ze er . Maar goed ook want ik begon steedsm eer te grijnzen en te lachen. Ook kai werd wakker. ''Jongen ga eten halen voor julle alle 3 ik  ben zo naar huis'' zei ik en glimlachte 

Lennie:
ik lachte om zijn tegenstribbelen wat echt schattig was. ''ik weet het niet. heb niet echt iets geplant aangezien dat feest heb afgezegt.. en ben daar weken mee bezig geweest. dus niet echt iets kunnen verzinnen om te doen. dus laten we gewoon game!'' glimlachte ik en at het op. ''btw het is lekker hoor!'' ik kon de glimlach niet van me gezicht krijgen

Chen:

'vind nog steeds niet dat je het af had moeten zeggen' zei ik zacht. ik ruimde af en bedacht me toen pas dat ik de jongens niet verteld had dat ik hier bleef. ook al hadden ze het zelf vast al bedacht. ik pakte mn telefoon en appte chanyeol * hé, had het vast wel geraden maar ben bij Lennie gebleven vannacht. hoe staat het daar? nog nieuws?'* stuurde ik naar hem toe. 'ok laten we gamen! ' zei ik blij en plofte op de bank.

Marlon:

ik voelde me eerlijk gezegt nog steeds kut.. maar wel een stuk beter dan gister. 'nog steeds energieloos.. wie had ooit gedacht dat het zoveel energie zou kosten om bloed aan te maken' ik was niet dom. wist wel dat de transfusie die ik gister van baekhyun gekregen had nog lang niet genoeg was om me weer volledig op de been te krijgen. ik keek weer naar ayden, ok hij maakte echt geeen grapje toen hij zei dat ie 'dronken' werd van die medicijnen.

Ayden:
ik begon een beetje rond te lopen en te draaien. '''weeetjeeh!!'' zei ik zongerig maar voor ik me zin af kon maken kwam Amber binnen en begroete iederen zoals alleen amber kon daarna nam ze mee wat maar goed was ook.

Lennie: 
ik glimlachte en zat al klaar. ''ik wa je voor chen alweer! zal altijd sneller en beter zijn;; grijnste ik uitdagend en speels. 

we gingen C.O.D spele en in het begin was ik niet goed maar na evne lachte ik hard ''HEADSHOT'' lachte ik breed toen k hem eindelijk neer had.

Chanyeol:
*eindelijk bro! eindelijk! heb je bijna 2 jaar over gedaan!* stuurde ik terug. *wij gaan zo teug naar marlon baek heeft haar bloed gegeven dus ff kijke hoe het nu gaat daar. Kai is ook weer op pad en heeft contact met marlon. Maar we kunnen niet lang blijven heh vergeet niet dat we morgen naar china moeten* stuurde ik er achter aan.

Kai:

ayden ging weg toen ik wakker werd. hij had me gezegt eten te halen. Maar ik had geen honger zelfs niet nu ik bij Marlon was. Ik bleef zuchtte en liep zonder iets te zeggen weg. ik had nooit verwacht dat ik dit zou zeggen.. maar het vertrouwen en zo zou weer helemaal opgebouwt worden. want het zat me nog steeds dwars ik was echt dol blij dat ze me gebeld had.. maar het bleef me dwars zitten

Chen:

ik keek dr aan, oh nee die bait ging ik niet pakken. 'oh jah? ik zie jou nog niet in minder dan een jaar debuten en 1 van de populairste groepen ter wereld worden' zei ik terug met een lach.

ik won keihard van dr met C.O.D maar mn telefoon ging af en raakte afgeleid. ik keek weer op 'no fair! ' zeurde ik en las het berichtje. ho wait what! baekhyun heeft marlon bloed gegeven?! ze hadden dr wonden toch gehecht en thats it? waarom had hij dat neit verteld! * WAT! bloed gegeven! hoezo dat! * stuurde ik terug. * oh jah thanks.. was het bijna vergeten* er nog achteraan over china.

Marlon:

Ayden werd mee genomen door Amber en Kai stond op om eten te halen zoals hem verteld was. its going to be really hard de komende tijd... iedereeen zn vertrouwen weer winnen... dat ging echt lastig worden... ik besloot dat ik lang genoeg in bed had gelegen en stond op. ik liep naar baekhyun zn bed toe en veegde wat haar uit zn gezicht. 'you saved my life... i cant tank you enough' zei ik zacht en ging naast zn bed zitten. hij zag er ook behoorlijk kut uit.. een liter bloed... dat is niet eens toegestaan.. dat is veel te veel.. guess dat ze geen andere keus hadden.

Lennie:
''nee want ik kan niet dansne maar ik heb wel een eigen serie die al weken op nummer een staat van alle scoren en dat met een drama in korea waar het heel lastig is om al westere meid een drama op te zetten!' zei ik en keke hem aan. ''dat was btw binnen een half jaar!'' ik grijnste  Ik keek op toen hij naar zijn mobie keek ik bleeef hem aan kijken ''waarom zunbezorgt gezict?'' vroeg ik en legde me controler neer

baekhyun:

K.O want hey ook hij mist bloed

Kai:

Ik kwam terug met eten en zag marlon bij baekhyun zitten .Ik haalde diep ademn niet aan denken... ''eten'' zei ik zacht en zette het op haar bed neer daarna draaide ik me op. ''frisselucht...'' zei ik zacht en liep de kamer terug uit

Baekhyun:
Door de deur van eten schoot ik wakker ik schoot als een gek omhoog wat me hoofd echt zo leeg maakte en me bloed uit me hoofd deed weg stromen. ''oeeh'' zei ik terwijl ales duizelig werd.

Chen:

ze vroeg waarom ik zo'n bezorgt gezicht. ik stopte mn telefoon weg. moest ik het haar vertellen? het was dr vriendin, die blijkbaar er erger aan toe was dan ons eerst verteld was. maar.. het was dr verjaardag.. 'oh niks, chanyeol die appte dat ik niet moest vergeten dat we morgen naar China gaan. was het even vergeten' zei ik tegen dr. niet helemaal gelogen...

Marlon:

Kai kwam binnen gelopen maar zei niet veel.. alleen dat hij eten had en naar buiten ging voor frisselucht. ik keek hem na.. ik wou achter hem aan gaan maar op dat moment werd Baekhyun wakker en schoot te snel omhoog. 'woah kalm aan. ik heb 1 liter bloed van jou nu, je lichaam heeft dat nog niet zelf weer aangemaakt.' zei ik tegen hem en gaf hem een bord eten dat kai had gebracht. 'hier eet wat, dat zal al een hoop helpen' en begon zelf ook beetje te eten. uiteindelijk stond ik op met nog wat eten en ging kai zoeken. hij moest ook eten. maar heel snel ging ik niet ofcourse.. ik slofte wat door de gangen heen