Living Together

Ik keek even op toen er geklopt werd, ik antwoorde niet, bang dat het me vader was. Toen de deur echter open ging en ik de oudere broer van Tao zag staan, moest ik toegeven datvik verbaasd was. Ik knikte toen hij vroeg of het ging, bij het knikken klopte mijn slaap enorm pijnlijk. 'jawel hoor' zei ik met een klein glimlachje, wetende dat als ik te breed zou grijnzen het pijn ging gaan doen. 'het trekt wel weer weg uiteindelijk, dat doet het altijd wel'

oudere broer
'het trekt wel weer weg uiteindelijk, dat doet het altijd wel' zei ze. ik keek haar na en zag haar even haar evenwicht verliezen.
'als er iets gebeurt, gewoon naar ons toe komen. vooral als vader er niet is. en je mag ook altijd naar panda gaan. hij wilt je vast wel beschermen of helpen. wat je ook nodig hebt. ik ben helaas niet altijd thuis. door werk...' vertelde ik en stapte voorzichtig naar binnen toe. ik legde zachtjes een hand op haar wang en vreef met me duim over haar jeukbeen heen.ik keek aandachtig naar de blek. 'denk dat een beetje makeup wel werkt.' zei ik teder en lied haar gezicht weer los.


Zitao huang
ik studerde hard aan mijn school spullen. maar nu was ik het wel ene beetje zat aan het worden. ik wilde sporte, of rappe. misschien wel naar een club.

Hij stapte naar binnen toe, zeggende dat ik altijd naar hun toe kon komen. Natuurlijk zou ik dat nooit gaan doen, ik was niet een type dat over mijn problemen ging praten. Ik hield dingen liever stil en losde ze zelf wel op. Hij ging even met zijn duim langs mijn junkbeendren en keek aandachtig naar de plek. Ik glimlachte zachtjes als hij zei dat make-up wat helpt. 'daar ben ik wel zeker van' zei ik dan rustig. 'bedankt in ieder geval' zei ik dan lief en boog met me hoofd wat voorover, wat netjes was in onze cultuur

oudere broer
ze boog lichtjes, ik glimlachte en gaf een knipoog. 'je weet dat het niet normaal is he, wat je vader deed.' zei ik voordat ik de badkamer uit liep. ik stak twee vingers op. als groeting. 'zometeen gaan we uit eten. trek iets nets aan.' zei ik en liep verder over de overloop rigting mijn kamer. ik sloot me deur en klede me om in me nette kleding.


Zitao huang
ik sloeg me boekkenwerk dicht en zuchte. zometeen ook nog uit eten. moet ik weer een blouse aan.

April

Ik antwoordde niet op zijn opmerking, dat ik wist dat het niet normaal was. Daar was ik me van bewust, maar wat kon ik er aan doen? Helemaal niks juist. 'dankje' zei ik als hij me er aan helpt herinneren dat we straks uit eten zouden gaan en dus iets nets aan moesten. Ik liep vluchtig door naar Tao zijn kamer, klopte eerst , nadat ik niks hoorde ging ik er van uit dat ik binnen kon komen omdat hij er niet was. Ik had gelijk toen ik eenmaal de kamer in was kleedde ik me om en had al vrij snel een lichtblauw jurkje aan, die matchde bij me ogen. Hierbij kon je ook zien dat ik niet volledig assiatisch was. Mijn ogen waren blauw, net zoals bij mijn moeder waren geweest. Daarna deed ik nog een ketting en wat armbanden om. Me haar had ik gekruld en uiteindelijk liep ik naar beneden als ik me blauwe bescheiden hakken aan heb. Mijn make-up had ik bijgewerkt zodat je nog amper wat zag van het blauwe, mijn haar had ik er dan ook expres wat voor laten hangen. Verder waren mijn ogen wat opgemaakt, niet erg overdreven. Eenmaal beneden stond de rest al bijna allemaal klaar, alleen mijn vader miste nog.

oudere broer
ik knikte naar haar en klede me om.
we stonden beneden en april kwam van de trap af. ik zag in tao's ogen dat hij bijna kwijlde ik gaf hem een por. 'ga er dan heen.' fluisterde ik zachtjes. tao wijgerde. ik gaf daarna nog een duw dit keer iets te hard.


Zitao huang
ik zat al beneden in mijn nette witte bloes. ik hoorde hakjes van de trap af komen. daar was april in een prachtige jurk. nu viel het me pas op dat haar ogen blauw van kleur waren. het leek net alsof ze licht gaf. me broer stote me aan. 'ga er dan heen.' fluisterde hij en gaf me een lichte duw. ik stapte weer achteruit. me broer gaf me nog een duw dit keer kon ik mezelf niet meer tegen houden ik viel zo ver voor over dat ik haar wel moest helpen van de trap. anders zou het er raar uit zien. ik ging beleeft staan en boog lichtjes voor over. ik stak me hand naar haar uit voor het laaste paar treetjes.

Ik zag zijn oudere broer Tao wel duwen, waarom hij het deed wist ik niet. Vast vanwege het feit van respect denk ik? Hij stak zijn hand uit en ik nam hem aan. Eenmaal beneden liet ik zijn hand dan meteen ook weer los. 'dankje' zei ik met ee glimlachje. "je vader is in een diepe slaap" hoorde ik de vader van Tao zeggen. Ik knikte 'anders blijf ik wel hier om op hem te passen' zei ik dan beleefd maar zijn vader schudde zijn hoofd " hij kan prima voor zichzelf zorgen kom dan gaan we"

Zitao huang
gelukkig lied ze me hand weer los. ik stapte weer achteruit en ging achter me broer staan.


oudere broer
'je gaat gewoon mee. je hoort nu bij onze familie.' zei ik beleeft en glimlachte. ik pakte mijn jas en trok hem aan. 'lets go.' zei ik en liep met me vader mee. me vader cijnde iets naar zitao. zelf kon ik er niet veel uit opmaken wat hij bedoelde. we zaten in de auto en reden naar het luxe restaurant. zitao moest de deuren open maken van de auto zodat april er uit kon komen. me vader gaf een naam door aan de man achter de balie. met zijn allen liepen we achter de man aan. hij bracht ons naar de tafel.

Eenmaal in het restaurant Hong een goeie sfeer, we lachtte af en toe om een opmerking van elkaar. "dus April, hoe was je moeder ook al weer overleden. Ik heb gehoord dat je er bij was en je vader heeft er nooit veel over losgelaten. Als ik een vriend troost dan moet ik toch wel weten waarvoor?" zijn stem klonk niet dwingend maar ik kon er wel uit halen dat hij graag een antwoord zou willen. Even stopte mijn bestek met bewegen en spande mijn spieren zich aan, bleef ik wat duf voor me uitstaren. Dit duurde een aantal seconde toen ik mezelf herstelde. 'Het was een auto ongeluk'zei ik uiteindelijk mijn stem was een stem die ik van mezelf niet kon plaatsen. Ergens was de pijn die ik voelde nog erg goed hoorbaar. "en je vader zou dat niet willen vertellen. Het belangrijkste in deze familie is eerkijkheid April" . En weer spandde mijn spieren zich even aan. 'Mijn moeder en ik... Ze had voor het laatste stukje der gordel al af gedaan. We hadden ruzie, ik weet niet meer eens waarover. En toen was daar die vrachtwagen...' meer kwam er niet meer uit me, ik leek niets meer te kunnen zeggen. Even hing er een pijnlijke stilte. 'ik heb gehoord dat uw bedrijf 2,4 procent qua inkomen is gestegen' zei ik uiteindelijk om op een ander onderwerp over te gaan. Hij ging er meteen terug pp in en begon te vertellen, de sfeer leek wat terug te zijn. En ik, ik deed maar alsof ik lachtte.

Zitao huang
ik had gerechten met heel wat vlees bestelt. ik zat tegen over april en luisterde naaar haar gesprek terwijl ik door at. ja anders word het dadelijk nog kout als ze aan een lang verhaal begon. ik had een stukje vlees net op en hoorde over een auto ongeluk. 'ik dacht dat ze verbrand was in het huis?' zei ik plots. me broer stote me zo hard aan dat ik me bijna verslikte in mijn volgende stukje vlees. ik deed een gelsote hand voor me mond en kuchte omdat er een stukje verkeert zat.


oudere broer
'wat erg.' zei ik meelevend. ik zag tao verder eten en had eigenlijk ook wel honger. zoveel zin had ik niet in gepraat. het liefst wilde ik gewoon eten. maar om vriendelijk te blijven moest ik aandachtig blijve luisteren.'ik dacht dat ze verbrand was in het huis?' zei panda plots en erg onbeleeft. ik porde hem in zijn buik vlak daarna begon tao te kuchen en te hoesten. ik sloeg een aantal keer op zijn rug. me vader rolde met zijn ogen en wierp een dodelijke blik. 'mijn excuses voor mijn zoon. hij weet niet alles over onze familie en vrienden. hij heeft het te druk met zijn studie. en aangezien hij zig beter daar op kan richten dan over problemen van anderen.' vertelde hij beleeft en wenkte zijn strenge blik weer af.

'Mijn huis is ingestord niet verbrand' zei ik enkel. Ik schudde me hoofd gelijk als ze het hebben over problemen. 'alsjeblieft, het is geen probleem' zei ik uiteindelijk. 'laten we het gewoon over iets leuks hebben' zei ik dan. Zijn vader knikte instemmend en praatte ronduit over zijn bedrijf en hoe goed iedereen daar wel niet was. Ik luisterde half, zwijgend. Veel zin om te praten had ik niet meer. Ik keek op toen mensen de dansvloer op gingen toen er een Slow nummer gedraaid werd.

Zitao huang
''studie studie studie, het gaat daar altjd over ent alsof ik nooit wat anders doe. ag jah meestal doe ik dat wanneer hij niet thuis is...'' zei ik in gedachtens tegen mezelf. ik zag de dansende mensen en had zelf ook wel zin om te dansen en dan niet hier op een langsaam tempo maar in een club op een wat interesante manier. deze vlees was echt lekker. ik pakte wat tussen me stokjes en deed het voor me broer zijn gezicht. 'bro proef eens! dit is echt lekker.' zei ik speels en probeerde het in zijn mond te stoppen


oudere broer
inenen zag ik een stuk vlees voor me gezicht. ik keek bijna schil. tao tikte het stuk vlees tegen me mond aan en zij dat het erg lekker was. ik keek naar hem en deed maar me mond open. tao propte het in me mond met bijna zijn stokjes en al. ik pakte zijn hand meteen vast zodat het stuk vlees niet nog verder me mond in ging. 'ughe...' kwam er uit me mond. tao haalde zijn stokjes uit me mond en ik gaf hem zijn hand vrij. ik kouwde ongemakkelijk. en stak mijn duim op. als teken dat het lekker was. tao begon een beetje te laggen.

Zijn ouders waren opgestaan, dat had ik nog net mee gekregen. Het licht, de herrie van de muziek en mijn kloppende slapen, het leek alsof mijn hart een paar slagen oversloeg. Ik ademde even diep in en uit om niet te laten merken dat het slecht ging. 'excuseer' weet ik dan uiteindelijk te zeggen. Toen ik recht ging staan begon ik steeds meer witte vlekken te zien en viel ik bijna om. Ik herpakte me echter snel en liep stug door, tor ik buiten was en dan uiteindelijk door me knieën zakte

Zitao huang
het meisje stond op en liep ergens heen ik zag haar al half stuikelen en strompelen. ik keek naar me broer maar die had er geen oog op gericht. ik nam weer een hap van een stuk vlees en keek uit het raam daar zag ik april staan. het leek net slowmotion hoe ze door haar knieen heen zakte. ''shit als er iets met haar gebeurt is het dadelijk mijn schuld. ik keek naar me broer en die zat nogsteets verstopt in zijn kom soep. ik stond op en rende naar de uitgang toe me ouders keken me heel erg raar aan. buiten lag april op de stoep. net voor het trapje. mensne die naar binnen wilde lopen keken met een vreemde blik naar haar en deden niets. ik knielde bij haar neer en streelde haar haren uti haar gezicht. 'april, april?' zei ik en pakte haar rug beet zodat ze op mijn arm kon leunen met haar rug. en recht overeind zat.


oudere broer
april excuseerde zig en stond op. ik nam een slok van mijn kop soep. de kom bedekte mijn ogen.

Ik werd opeens overeind gepakt, het was Tao. 'het is niks' mompelde ik half duf. 'ga maar naar binnen ik zou je vader vertellen dat het niet aan jou ligt als je