Love story

Alex Jenssen
‘Thank you Jake!’ Sean knikte ook . ‘Thanks man. Dat betekend veel voor me. ik slaap wel op de bank, ben erger gewend.’ Alex keek hem snel aan. ‘Wat ben je gewend?’ Sean haalde gewoon zijn schouders op. ‘erger. Zijn er hier nog regels in huis? Ik weet dat ik niet mag roken.. dus ik vraag het maar even.’ Meteen keer Alex naar Jake, maar die zat verscholen achter zijn boek. ‘Als eerste mag je niet apporteren in huis. Of niet soms Jake. Je mag ook niet met vieze schoenen door het huis. Dus schoenen uit voordat je verder loopt. Je eigen zooi achter je opruimen. Ons in onze waarde laten met onze muziek, Jake niet storen in de keuken, want dat word je dood… en niet storen als we in onze slaapkamer zijn. dat is het wel zo’n beetje denk ik.’ Sean knikte ,en deed zijn schoenen uit. het rook niet lekker, en dit vond zelfs Alex niet leuk. ‘En geen smerige sokken please!’ Sean hief zijn handen en liep naar de badkamer. Alex zuchtte met een lach toen hij dacht wat Sean voor hem gemaakt had. ‘Jake.. sweetie.. dank je wel dat hij mag blijven. Tuurlijk slaapt hij op de bank, ik slaap toch naast jou.’ Hij duwde het boek ietsjes naar onderen en keek Jake aan. 'Tuurlijk slaap ik naast jou'

Die dag was gezelliger dan normaal. Alex moest de verf nog van zijn gezicht afhalen en Sean was weer bezig met de kutopmerkingen die Alex steeds aan het lachen bracht.

Jake
Sean's voeten stonken echt verselijk.. Sean stonk in het algemeen vreselijk.  Sean ging de badkamer in en ik staarde hem na. Zijn voeten lieten zweet stappen achter op de grond.  een flinke walging ging door me lichaam heen. Ik bleef staren tot hij eg was en schrok dus best wel dat Alex voor me stond en zie dat hij gewoon bij mij sliep. Ik glilachte ne knikte. daarna legde ik me hand op zijn achterhoofd en aaide hem. vervolgens trok ik ehm dichter bij om hem een kus op zijn mond t egeven maar iets trok zijn aandacht en mijn kus belande op zijn wang. Het voelde echt alsof hij mijn kus afwijsde. Ik lied alex langzaam los en glimlachte naar hem zo lang het kon want Sean kwam al weer terug en belande met Alex op de bank. Ze hadden het kei gezellig en ik besloot maar sociaal de toen en me boek weg te leggen. Maa de opmerkingen die Sean maakte kon ik niet uit staan.. Zeker toen hij over smetvrees begon er een kut opmerking over maakte en alex gewoon door lachte. Dat raakte me zo erg dat de steken terug kwamen. Ik lied het niet merken.. Alex lachte dat was goed. Zijn ogen straalde weer iets wat mij niet lukte bij hem. Rond een uur of tien zette ik thee voor alex en maakte wat sean wilde zette het neer met hapjes en ging zelf naar bed toe. Me me lichaam en gezicht volledig tegen de  muur gedrukt dekens als een knuffel in me armen

Alex Jenssen
Het was gezellig. Sean kon de meest waanzinnige verhalen vertellen. Maar wat Alex misschien nog wel het fijnste vond, was dat Sean de eerste was die hij tegen was gekomen die niet meteen om heel hun verhaal ging vragen. Dat bleek tegenwoordig iedereen te willen. ze hoefde hun naam maar te zeggen en de vragen begonnen al.
Jake had zijn boek neergelegd en sprak mee. Niet dat hij er echt goed tussendoor kon komen. Sean had eigenlijk alleen maar aandacht voor Alex, en liet Alex daarom ook soms praten, Jake niet. Alex had dit niet door. Hij was te blij dat hij eindelijk weer eens kon lachen. Het was niet Jake’s schuld dat het hem niet gelukt was, ze hadden samen op dit moment te veel meegemaakt, te veel aan hun hoofd. Misschien was het daarom wel dat Alex zo ontzettend aan Sean was gaan hangen in al die dagen. Jake had uiteindelijk thee gemaakt en koffie voor Sean. Ook een schaal lekkere dingen. Maar Jake bleef er niet bij zitten, hij zei dat hij ging slapen. Alex keek hem aan met een schuin hoofd. ‘Is goed sweetie. Je ziet me zo, oké.’ Hij gaf Jake een echte glimlach, maar Jake zag deze waarschijnlijk niet meer, want hij ging al meteen richting de slaapkamer.
‘Waarom koffie zo laat in de avond?’ Alex vond dit interessant. Als hij koffie zou gaan drinken nu zou hij absoluut niet meer kunnen slapen. ‘Het helpt me om rustig te blijven.’ Was Sean’s antwoord. ‘Mmh well, dat kan ik begrijpen. Thee helpt mij heel goed. Vooral de thee die Jake maakt. Zoals deze!’ ‘Heb je nu rust nodig dan?’ Sean dronk zijn koffie in zowat drie slokken op. ‘Hey, ff een vraagje he.’ Alex’ ogen schichte zijn richting uit. Ik dacht dat jij geen vragen stelde… ‘En ik vraag dit omdat ik bezorgd ben om je. Maar je relatie met Jake, hoe loopt die?’ Alex had deze vraag half verwacht. Hij zuchtte, en hield zijn mok steviger vast. ‘Hij heeft het moeilijk. Met alles wat er gebeurt is… Ik wil hem zo goed mogelijk helpen maar ik denk dat ik dat niet kan. Wat ik ook doe, het lijkt niet beter te worden ofzo.’ ‘Beter als in??’ ‘De paniekaanvallen vooral.’ Alex bleek in gedachten verzonken te zijn. een lichte frons op zijn voorhoofd terwijl hij dacht aan alle keren dat hij niet wist wat hij meost doen voor Jake. ‘Liegt hij wel eens?’ vroeg Sean ineens. ‘Ja.’ Alex schrok hiervan, hij had het gezegd zonder erbij na te denken. ‘Alex waarom blijf je dan nog bij hem?’ ‘Wat?! tuurlijk blijf ik bij hem, ik hou van hem!’ Zijn hand ging naar de ketting toe. Sean lachte flauwtjes. ‘En je houd ook van mij.’ Alex werd rood. ‘Wie zegt dat?’ ‘Jou lichaamshoudingen, je blikken die je me geeft, je lacht echt om alles wat ik zeg, de smsjes tot laat in de nacht… Alex kom op, heb je het zelf nou echt niet door?’ Alex had het wel door, maar hij ad het niet doorgehad dat het zo ontzettend obvious was. Gelukkig deed Sean er niet al te moeilijk over. Hij haalde zijn schouders lichtjes op, en draaide zich naar Alex toe. ‘Wat je ook beslist, ik hoop dat je de goede keuze maakt. Ik blijf hier wachten op je antwoord.’ ‘Er is geen antwoord…’ Weer haalde Sean zijn schouders op. ‘Dan krijg ik niks, en blijf je in je ongelukkige relatie met Jake Smith.’ Hiermee, ging Sean over naar het afpakken van Alex’ mok, waarna hij hem kietelde en bijna zijn bril kapot maakte. Lucky gromde toen, niemand kwam aan Alex’ bril want Lucky moest deze nog op.

‘Jake… ben je wakker?’ Alex was ongekleed in zijn pyjama, en kroop het bed in. Het was tegen een uur of 2 ’s nachts. ‘Morgen na het interview ga ik met Sean naar zijn vriendengroep in het café. Heb je zin om mee te gaan?’ geen antwoord. ‘Mmh, nou jah ik zou het leuk vinden als je meegaat.’ Alex gaf Jake een lichte kus op zijn schouder, draaide zich toen om, en viel in slaap.

Jake
Ik wilde wel wat zeggen maar toen hij opnieuw over sean begon.. werden me woorden geluidsloos en bleef ik dood stil. Me voorhoofd tegen de muur aan luisterde ik naar alex die met sean uit wilde.. En dat hij wilde dat ik mee ging.Ik had er niet veel zin in.. Om maar naar buiten te gaan naar andere mensen die ik niet kende met SEAN mee.... Daarom zei ik er niks over en hoorde hoe alex in slaap viel. Ilk hoorde het echt aan alles. TOen we weer wat verder de nacht in waren draaide ik me om. Wikkelde een van me handen in alex zijn shirtje en drukte me hofd tegen zijn lichaam aan. Ik ahd het gevoel. Dat ik hem al kwijt was.. HEt was een gevoel in me onderbuik en ik kon er inet bepaalt mee om gaan. ik had het al toen wanker binnen kwam. de eerste dag. En het werd alleen maar erger.. kortom ik sliep de nacht niet.. Het gevoel dat ik het gene kwijt raakte waarvoor ik eigenlijk nog wilde leven voelde niet goed. Zeke omdat ik me zelf de schuld gaf.. Ik had hem maar moeten laten lachen of iets..  niet z zwak moeten zijn... 

Ik werd rnd een uur of 9 soort van wakker. Met tegenzin kledde ik me half aan. Echt heel slordig. Ik maakte ontbijt.. voor beide Eerst zette ik eht neer bij wanker en daarna liep ik naar alex toe zette het naast hem neer gaf hem een kus op zijn voorhoofd. 'I do love you' tranen kwmane op zetten. Meteen voelde ik em slap. 'ik ga vandaag alleen naar het intervieuw kan jij he hoofd wat rustiger houden voor je uitje met Sean' Ik haalde me handdoor zijn haren heen.' byebye kitty'  Daarna liep de deur uit naar het intervieuw. Ik haatte het datwe die intervieuws moestne doen maar als we het niet deden zouden de journalisten ons niet met rust laten

Alex Jenssen
Alex werd wakker met Jake dicht naast hem. Meteen vloog er een wave van gevoelens door hem heen. Hij beet op zijn lip though. de vraag van Sean zat nog in zijn hoofd… over dat hij verliefd was op Sean.. Er is geen antwoord Alex.. je houd van Jake, kom op dat weet je! zuchtend pakte hij Jake’s hand vast, en gaf er een kus op. Hij hoorde dat Jake nog sliep, al was het een hele lichte slaap. ‘I’m so sorry sweetie…’ fluisterde hij super zachtjes, en stapte het bed uit. Meteen kleden hij zich aan, iets wat hij nauwelijks deed in de ochtend.
Sean sliep nog. Alex keek er in fascinatie naar. Hij zat op zijn leesstoel, zijn benen ingetrokken en zijn hoofd op zijn knieen, kijkend naar de jongen waar hij inderdaad gevoelens voor had. Kijkend naar Sean zorgde ervoor dat de warboel in Alex’ hoofd weer opkwam. Hij had Sean’s grapjes nodig, het lachen, het even niet te hoeven denken aan alles… Ik ben niet verliefd op hem maar mee dat hij dat dacht beet hij op zijn lip. Kijk gewoon even aan oke.. misschien zit je mis met je gevoelens. Probeer wat meer afstand te houden. Ja dat is een goed idee. Sean werd wakker, en al deze gedachtes werden het raam uit gegooid. Alex’ pupillen werden weer groter en de lach kwam terug op zijn gezicht. ‘Hello..’ zei Sean groggy. Hij keek om zich heen niet echt wetend waar hij was. ‘Je bent bij ons thuis. Weet je nog. Jake en mij.’ Sean maakte een gebaar dat hij het herinnerde, en ging rechtop zitten. ‘Een ding weet ik nu wel. ik zie je graag als eerste als ik wakker word. Zeker als je je bril dan nog niet hebt opstaan. Dit staat je beter.’ Alex keek weg. Fak… staat mijn bril echt niet?
Jake werd wakker, en ging naar de keuken. Alex sprong van de bank af en liep erheen, zonder bril. Nu Sean dat gezegd had was hij inderdaad bang dat het hem misschien helemaal niet stond ofzo. ‘Goodmorning,’ zei Alex snel en ging zitten. Jake zag er slordig uit. zijn kleren waren maar half gedaan en zijn haar stond alle kanten op. Ook zag hij eruit alsof hij weer nauwelijks geslapen had. Toen Alex zijn ontbijt kreeg, kreeg hij ook een kus op zijn voorhoofd. ‘I do love you’ Alex voelde verdriet opkomen. Hij haatte zichzelf zo erg. Moest hij het zeggen? Moest hij laten zien wat er in hem aan de hand was? maar hij kon het niet. Hij keek Jake aan met grote ogen, een lichte frons rond zijn wenkbrauwen, en een glimlach die hij met moeite moest opzetten. ‘I.. I love you too..’ Sean had dit allemaal aangekeken. Hij had Alex zo door. Jake vertelde dat hij niet meeging naar het café, en Alex vond dit jammer. Of niet? Misschien vond hij het juist niet jammer omdat hij dan alleen met Sean was. ‘Byebye kitty.’ Jake’s hand ging door zijn haar, en Alex kon niks. Pas toen Jake de deur uit was gingen zijn handen naar zijn haren en kwam de paniek op. ‘Oh no.. no no, hij kan geen interview alleen doen dat kan hij gewoon niet. Sean ik moet met hem mee, hij heeft mij nodig!’ Tranen kwamen op, en zo ook de frustratie. ‘Wat is er mis! Het voelt zo verschrikkelijk.’ Sean stond op, ging voor Alex gehurkt zitten. Maar deed verder niks. Alleen praten. ‘Alex… kijk me eens aan.’ Alex deed dit. Zijn ogen rood en wazig. ‘Jake heeft zijn keuze gemaakt toch. dan hoef jij je je er geen zorgen meer om te maken.’ ‘Maar Jake hij..’ ‘Nope. Jake heeft je niet nodig. Hij zegt misschien van wel, maar als hij je echt nodig zou hebben, zou hij nu niet alleen gegaan zijn.’ Hij bekeek Alex even. ‘Kom, wij gaan gewoon een leuke dag maken, en als Jake zielig wilt lopen doen, dan mag hij dat. Zonder dat het jou kwaad doet.’ Alex werd door Sean naar het café gesleurt. Eigenlijk was het echt gezellig. Alex zat op een gegeven moment zelfs op Sean’s schoot terwijl hij toekeek hoe Sean even een hele fles wijn naar binnen werkte.

Jake
De vragen waren weer is.. super pijnljik. Maar ik blefe deze keer glimlachen en antwoorden.I moest groot blijven.. ook zonder dat alex er bij was. het as me eerder gelukt en het lukt me nu weer! Na het intervieuw ging ik met trillende handen en pijnlijk hoofd naar me shool toe. DAar openieuw een gesprek aan. Deze zou ik eigenlijk vandaag ook met Alex doen.. Maar hij zou het wel te druk hebben met sean. Bij dei gedachte lied ik even me hoofd zakken enbegon de directeur vragen te stellen. Op nieuw beantwoorden en toen was ik klaar. Had te horen gekregen dat ik weer naar school kon. Het liefst volgende week al. Want dan miste ik minder van de eerste paar weken. Ik knikte en bedankte hem waarna ik nu toch echt naar huis moest.. Waarom zag ik er zo tegen op.. Het moest de plek zijn waar ik heen ging om te rusten.  hoe meer ik er nu bij in de buurt kwam. Maar oten ik thuis kwam. Was het leeg.. Letterlijk leeg. eenzaamheid kwam opzetten. Me handen naar me haren met tranen in me ogen. 'kom niet op geven.. Je bent 26...''

Alex Jenssen
‘Sean.. je had mijn vraag nog niet beantwoord. Waarom voeld het zo verschrikkelijk?’ Sean lachte uitbrundig. De wijn was duidelijk naar zijn hoofd gegaan. ‘Owh Alex Alex, je bent cute. Het voelt zo verschrikkelijk omdat je smoor bent op me! geef het maar toe en ik ontvang je met open armen.’ Zijn vrienden lachte. Ze waren er duidelijk aan gewend dat Sean dronken werd. ‘Ik hou van Jake!’ Sean stopte nu met lachen en keek Alex dubbel aan. ‘Ooit kom je er wel achter.’

Ze bleven lang in het café. Alex had het er even moeilijk mee en zijn gedachtes wilde niet ophouden. Maar Sean’s vrienden accepteerde hem al helemaal en behalde hem als een soort broer van de club? Zo voelde het in ieder geval. Hij mocht eens een keer verhalen vertellen. Ze vroegen er serieus naar. Alex begon over de interviews maar dat kapte ze meteen af. ‘No Alex, we willen jou verhalen horen. Wie bij jij. we weten echt wel wat de media van je gemaakt heeft.’
Dus Alex vertelde over zijn thuis, en over Jake, en hun appartement en hun huisje nu. Dat hij viool speelde en musicals deed. Heel het gebeuren met de kidnapping liet hij weg, en dit was eens fijn om te doen.

‘Alex. Ik wil dat je met me mee komt naar het atelier.’ Het was rond 1 uur ’s nachts. ‘Wat? nu?’ ‘Yeah why not. Ik wil dat je voor me schilderd.’ Alex zuchtte. ‘Het is laat. Ik ben moe en Jake zou zich denk ik ongerust maken nu…’ Sean keek hem weer aan. ‘Pretty please, Jake is toch alleen maar chagrijnig. Laten we een hele nacht samen hebben.’ Alex schudde zijn hoofd. ‘Andere keer.. ik wil terug naar Jake.’ Sean knikte hierop. ‘Terug naar je Jakey hey.. mij best. Als je maar zorgd dat hij je blij maakt.’
‘ Het maakt niet uit wat Jake doet, hij zou mij altijd blij kunnen maken.’
Die avond stapte Alex inderdaad naast Jake in bed, en gaf hem een knuffel terwijl hij in slaap viel. Hij wist niet dat hij naar rook en alcohol stonk.

Jake
Daar zat ik dan. De rest van da datg alleen kijend naar dedeur in de hoop dat alex terug zou komen. Mara hij kwam niet. zelfs om twaalf uur niet. Met en zucht ruimde ik op en ging naar bed. Tpas  tegen een uur of 2 kwam alex terug hij kwam in bed liggen en stonk enorm. Ik sloot me ogen en draaide me om toen hij in slaap gevallen was. 'Je veranderd Alex.. But if it makes you happy it will be alright right?' ik trok hem naar me toe stevig beet houdend. Me tand tussen me lippen en trane nin me ogen probeerde ik in slaap te komen. Agh laat ook maar was het in tussen tijd wel gewend dat ik niet sliep.. Ik wa de volgende ochtend dus ook eerder wakker dan de feestbeesten. Dus.. Ik verdween de kueekn weer in. ontbijt maken zoals altijd. En weer voor Sean.. Het eten dat ik gistere avond gemaakt had lied ik staan. Zin om het op te ruimen had ik niet echt.

Alex Jenssen
Douchen… dat was wat Alex nu heeeel hard nodig had. Hij rolde uit het bed en voelde de hoofdpijn. Jah hoor hij had wat glazen op gisteren… maar dat was de schuld van een van de vrienden. Alex wist niet meer goed hoe hij heette, maar het was een lachebek geweest dat wel. eerlijk gezegd had hij vandaag zin om met Jake samen iets te doen. Sean was leuk maar eeghh.. De kraan ging aan en Alex ging op de vloer zitten terwijl het water over hem heen ging.

‘So, hoe voel je je vandaag Jakey Jake Jake?’ vroeg Sean met een grote lach op zijn gezicht. Sean had nooit last van katers. Hij kon zuipen zo veel hij wilde, dronken worden, en de volgende ochtend was er niks aan de hand. Niet zoals Alex! Alex liep als een zombie door het huis. ‘Ik ga vandaag niks doen, fak it.’ Alex ging zitten, zijn haar nog druipend, terwijl hij zijn hoofd op de tafel legde.

Jake

Sean was te blij.' goed hoor'zei ik rustig terug. Met een zwaar slecht geovel dat hij me jakey noemde. Maar lache hij maakt Alex blij iets watik op dit moment niet kon.
 
Alex kwam de badkamer uit helemaal moe en nat. Ik gaf hem zijn ontbijt haalde me handdoor zjn haren heen. 'Je thee komt er aan' zei ik zacht terwijl ik ehm en kus op zijn hoofd gaf. En dat deed ik ook ik kwam terug met zijn favo film lion king en dan het 3de deel. Dekens en zijn knuffel en thee met chocola. Ik klom achter hem en trok hem tegen me aan terwijl ik hem in de dekens rolde. Hij had duidelijk een kater daarom ging eht geluid van de film op zacht.
 
Zo ging het weken.. Ik ging de intervieuws doen. Alex die ging uit weg feesten. kwam laat terug vaak ruikend naar rook achohol jiontjes.. En de volgende ochtend zorgde ik wer voor een anti kater voor beide jongens probeerde Alex weer op zijn gemakt te krijgen. Ging naar school en voeldeme met de dag eenzamer worden. MAar er iets van zeggen kon ikn iet. Alex vernaderde en dat moest ik maar accepteren. Ik hield van hem zelfs nu hij dat niet echt meer terug deed. Ik kreeg nog wel kusjes vna ehm. <aar als ik iets terug geefde voelde het alsof hij het ontwijkte.
 
we waren nu twee weken verder. Alex en sean waren weer niet thuis gekomen voor het eten. Ik denk dat dit al de 10de keer was in deze twee weken.. Meost ik weer het eten weg gooien of in de koelkast zetten. Dit deed ik niet. Ik lied het gewoon staan misscehin ahddne ze honger als ze terug kwamen.
 
Ik stond op van de tafel pakte me 5de pakje peuken en liep naar de slaapkamer. Ik wilde in bed gaan liggen slapen en hopen dat ik niet mer wakker werd. Maar ik stootte met teen hard tegen iets. Grommend pakte ik het op. Het was het bakje met briefjes van Alex. Ik zuchte en draaide de pot heen en weer. Een briefje was open gegaan en tegen het glas gaan zitten. I klas het en begon meteen te glimlachen. “In my eyes, you are everything,” Tranen kwamen opnieuw opzetten. OP dit moment voelde ik niet bepaald als zijn everything maar het gevoel dat hij zo ooit over me gedacht had was echt fijn.
 
Met de pot in me handen liep ik naar de hangmat waar ik in ging iztten. Een peuk tussen me lippen maakte ik de pot open.  Het lint legde ik op me buik terwijl ik de pot opende. het eerste was een roze Dit was de reden waarom hij van me hield 'How cute you look when you sneeze'' Ik haalde me hand naar me neus. 'Ik nies neit schattig...' gromde ik blij. toen pakte ik een groene “You’re easy to look at, but hard to stay away from,”  Ik lied me hoofd zakken. 'waar ben je nu dan?' Ik keek over me schouder naar binnen waar het licht aan ging. 'oh daar.. Met sean..' I kkeek terug naar de pot deed het groene papiertje terug. Nu een oranje ' You carrying me to you home, all those stairs! Ik lacht eeven en dacht terug aan de trappen. Jap dat was een hell die dag. En ik zou het zo weer doen,. hem de trappen op tillen zijn haren wassen me douche smerige maken met kleuren hem daarna verzorgen.  weer een gele die vond ik eindelijk het leukste The way that you are my biggest fan

Alex Jenssen
‘Thank you..’ Alex klonk zacht en het zag eruit alsof hij weer zo in slaap kon vallen. katers en Alex gingen noooit goed samen. Sean daarin tegen was veel te druk, wat Alex niet goed deed. Jake was super lief voor hem, gaf hem zelfs een kus op zijn natte haar. Alex kreeg een echte glimlach op zijn gezicht te staan. de thee werd niet voor zijn neus gezet, ow nee Jake had iets heel anders in gedachte. Hij zorgde ervoor dat Alex zich helemaal veilig voelde. Zo duf als Alex nu was, ging hij er helemaal in mee en zat uiteindelijk tegen Jake aan, in de dekens met zijn thee, bijtend aan hazelnoot chocola. The Lion King kijken met een kater was ook best grappig. Hierdoor lachte Alex vaak zachtjes, en legde hij zijn hoofd tegen Jake aan.
Sean keek hiernaar, vanaf de leesstoel. Zijn gezicht stond bedenkelijk. Hij vond het niks dat na alles wat hij geprobeerd had, Alex nog steeds duidelijk zichzelf kon zijn bij alleen Jake. Misschien was dit wel iets wat Sean niet zou kunnen veranderen. Maar dat weerhield hem niet om het te proberen. Hij wist nu wat Alex fijn vond, en hij zou hierop gaan inspelen.

Ondanks de katers elke ochtend, ging Alex toch altijd weer mee naar het café. Tegen zichzelf zeggend dat hij dit keer niet zou gaan drinken. Wat altijd een ramp werd. Na een week, en ze konden hem met vier man naar huis dragen. Zijn bril had hij niet meer opgehad, waardoor zijn hoofdpijn niet weg was gegaan. Maar echt elke keer als hij het op had gezet, kreeg hij commentaar van Sean, en kreeg hij te horen hoe mooi hij wel niet was zonder bril.
Zo ging het door.. 2 weken lang. Alex hield het niet meer vol, maar toch wist Sean hem mee te krijgen, en hem te laten lachen. Ze hadden nog niet gezoend, hier wilde Sean vandaag verandering in gaan brengen. Ze kwamen thuis, minder laat dan normaal. Alex wankelde en liet zijn vest gewoon op de grond vallen. Hij viel op de bank neer, uitgeput. ‘Alex, ga recht zitten ik wil je iets vragen.’ Sean ging bij hem zitten. ‘Ik heb gewacht op je antwoord, en heb deze niet gekregen. dus ik wil je iets geven wat je misschien van gedachte kan veranderen.’ Hij legde zijn hand op Alex’ achterhoofd, en leunde naar voren terwijl hij naar Alex’ lippen keek.

Jake
 The way that you are my biggest fan ik ls het nog maals me ogen trilde en me neusvleugels ook. 'En dat blijf ik ook kitty.' i kdeed de pot weer dicht het gaf me dubble gevoelens..Het was fijn wetend dat Alex dit ooit over me dacht. Maar ik was niet dom of stom of blind. Ik kende Alex van top tot teen. De lint gleed van em af en viel op de grond. Dit klonk harder dan het hoorde voor een lint dus ik pakte het op een ring viel van het lint af. En eht was super mooi!. Ik pakte de pot op strompelde half vallend de hangmat uit. Ik moest Alex bednaken voor de ring dat had ik helemaal nog niet gedaan!. Met de pot en de ring in me handen liep ik naar de deur toe. waar alex met sean zat. me mond zakte open

Alex Jenssen
Met grote ogen keek Alex naar de jongen voor hem. Alles voelde fout, maar ook weer niet… het was zo raar. Misschien was het omdat Alex ontzettend dronken was op het moment, dat hij niet wist wat hij moest doen. Sean kwam steeds dichterbij, en hun lippen raakte elkaar. Alex zoende alleen absoluut niet terug, zijn ogen nog steeds ver open. Toen duwde hij Sean weg. ‘Waarom doe je dat nou!? Wat doe ik steeds fout? Echt je bent hopeloos!’ Sean was kwaad. Al deze weken had hij Alex alles gegeven, en nog deed Alex nauwelijks iets terug. en dan werd hij nog weggeduwd ook. ‘Bel me maar als je je anwoord weet, ik ben in het atelier.’ Met een klap ging de voordeur dicht. Alex zat op de bank, zijn vingers gingen over zijn ketting heen.

Jake
Me vingers werden wit. Waarom had ik het aan zien komen. 'alex..' Zei ik voorzichtig zette de pot neer en de ring er op en liep naar binnen toe. Ik ging voor hem staan. 'gaat het?' ik hurkte daarna voorzichtig neer. Ik ging niet vragen waarom. Ik ging niet boos worden. hoe graag ik het ook wilde.. Ik ging niet laten merken dat mijn vertrouwen naar me kleine teen gezakt was. Dat ik het liefste in huilen uit barste en hem wilde smeken om bij me te blijven. 'Kan ik iets voor je doen? Wil je douche of even zwemmen? film kijken. just say what you want' Ik zei alles metsteken in me hart.

Alex Jenssen
Nog zwaar in trans zat Alex voor zich uit te kijken. De zoen die hij van Sean had gekregen nog steeds rond zijn lippen. tranen wilde alleen niet komen op een of andere manier. Jake kwam in zijn gezichtsbeeld. Het eerste wat hij eindelijk weer scherp zag na Sean weg was gegaan. Jake vroeg of hij iets kon doen, of Alex iets wilde.. Alex wilde niks eigenlijk. Hij schudde zijn hoofd om uit de trans te komen, en daarna keek hij gewoon naar beneden. ‘I’m sorry.. ik hoef niks.’ Een diepe frons kwam rond zijn voorhoofd te staan. Een hand ging naar zijn hoofd toe en hij trok aan zijn haar zonder het door te hebben. ‘Het is moeilijk, het is..’ Zijn stem trilde, maar nog steeds geen tranen. ‘Sweetie. Ik vertrouw mezelf niet meer. Ik heb..’ Hij moest het zeggen, hij kon dit niet meer. Met een snik pakte hij Jake’s arm vast. ‘Ik heb gevoelens voor hem Jake. Het wist eerst niet wat het was maar.. geloof me ik heb het geprobeerd om het niet te voelen.’