Samurai love

dit is een mv tussen mij en nyx (loki)

Het is de tijd van de samurai en warlords. In deze chaos moet je zien te overleven. jibberjabber jibberjabber jibberjabber...

Samurai love Masamune_sama_awaits_by_rin_shiba-d3acizz

Samurai love Masamune_sama_awaits_by_rin_shiba-d3acizz

Date-o X3
Being hurt T___T
Date-o rosebed X3

Naam: Date Masamune, Masamune-sama!!! X3
Leeftijd: 20
Geaardheid: Homo
Karakter: Hij is een energieke man die niet snel bang is en hij is de leider van de date clan. Tijdens gevechten is hij altijd serieus, doelgericht en denkt hij niet echt na. Hij doet dan zonder te denken. Buiten gevechten om is hij meer kalm en stiller. Ook denkt hij dan beter na voor hij iets doet en plant hij zijn aanvallen. Hij is ook heel erg loyaal en geeft veel om zijn mensen.
Extra: Date is, ook al zou je dat niet snel van hem denken, heel goed in koken.

hier is Hiko :3

Hiko
Hiko
Hiko
Naam: Seijuro Hiko
Leeftijd: 28
Geaardheid: Bi
Rol: Samurai
Extra: Hij heeft een zeer hoge tolerantie voor alcohol. Hij drink ook veel alcohol.
Karakter:
Hiko is bekend om zijn sarcastische, egoïstische karakter. Ondanks zijn ruige uiterlijk, heeft hij een groot gevoel voor verantwoordelijkheid naar degenen die hij moet beschermen. Hij is zeer respectvol and beleefd naar de personen die hij ziet als een ware krijger, terwijl die tegelijkertijd minzaam doet over degenen die hij als zwak ziet. Hij houd van sake en vooral ook zichzelf. Om te voorkomen dat hij met mensen moet werken, heeft hij zijn leefbestaan gemaakt als een pottenbakker.

nu wachten op de banners en dan kunnen we beginnen X3

Hij werd wakker van het geschreeuw van zijn rechterhand buiten de tent. 'Masamune-sama~!!!' riep kojuro. Hij wreef even met zijn linkerhand in zijn oog en zuchtte. 'Kom binnen kojuro..' Zei hij nog half slapend. Zijn slaapzak bedekte hem maar half maar dat maakte hem niks uit. Zijn mannen waren toch wel al wat gewend van hem.

De zonnestralen die door zijn ramen schenen, maakten hem wakker. Hij ging met een zucht overeind zitten en wreef even in z'n ogen. Hij stond op van z'n bed en deed z'n witte jas aan, die hij netjes opgevouwen op de vloer had neergelegd. Hij verliet de slaapkamer en kwam in de ruimte waar hij het grootste gedeelte van de dag ook door bracht. Heel de ruimte stond vol met allerlei potten in alle soorten en maten. Vandaag had hij niet echt zin om aan een pot te gaan zitten werken. Hij liep door naar buiten en pakte de emmer mee, die langs de deur stond. Er was een waterval en een poel niet zo heel ver van z'n huisje vandaan. Daar ging hij dus naartoe lopen om water te halen.

Kojuro kwam de tent binnen en zag masamune half bedekt liggen. 'Masamune-sama! Wat moeten uw mensen wel niet van u denken als u er altijd zo bij ligt of loopt!?' zei zijn rechterhand. 'Rustig kojuro.. Mijn mannen zijn wel wat gewend. En jij ook wel ondertussen neem ik aan.' Zei hij met een zucht. 'Nou kom op zeg wat er aan de hand is. Het is nog ochtend dus mijn concentratie is nog slecht.' Zei hij en hij keek met een serieuze blik naar kojuro. 'ooh ja! we zijn ontdekt door de vijand. Het zal niet lang meer duren of ze zullen hier zijn!' Zei kojuro. 'Ga met 5 mannen richting de bossen ter westen van hier. Ik help ze hier met afbouwen en kom daarna jullie achterna. Terwijl jullie de vijand afleiden en naar het westen leiden zodat we ze daar kunnen confronteren zal ik de rest vertellen om door de bossen te trekken.' Antwoordde hij. Kojuro knikte instemmend en liep meteen de tent van Date weer uit. Hij was niet verbaasd dat zijn heer meteen al een strategie klaar had. Hij wist immers dat wanneer Date de rust en tijd had om te plannen dat hij dan goed strategieën kon bedenken.
Zoals gezegd ging Kojuro met 5 man naar de westelijke bossen. Date stapte zijn slaapzak uit en begon zich aan te kleden. Toen hij helemaal aangekleed was bond hij zijn zwaarden, ook bekent als de Dragon claws, om zijn middel. Nu klaar voor het gevecht liep hij de tent uit. Hij informeerde zijn mannen van de plannen en ze begonnen meteen met alles af te bouwen. en in te pakken.

Het geraas van de waterval werd steeds luider. Een glimlach verscheen er op z'n gezicht. Hier trainde hij altijd met z'n pupillen, als hij die had. Hij liep een schuine richel af naar beneden, tot hij bij het water van de poel kwam. Z'n laarzen en sokken deed hij uit en ging in het water staan. Wel zo ver dat hij water kon scheppen met de emmer. Het onderste gedeelte van z'n broekspijpen werden nat. Hij bukte zich en deed de emmer in het water, waarna hij wachtte tot het gevuld was. Niet helemaal tot de rand, want dan zou het erover kunnen gaan als die terug moest lopen. Hij ging het water weer uit toen de emmer gevuld was. De emmer zette hij langs z'n laarzen en sokken neer. Z'n sokken deed hij in z'n laarzen en pakte ze toen met één hand op. De emmer pakte hij met de andere hand. Hij liep de richel weer terug op. Er zat onderhand al zoveel eelt onder zijn voeten dat hij de scherpte van de rotsen niet eens meer voelde.

Na een tijdje hadden ze alles ingepakt en opgeborgen. Hij leidde zijn mensen de bossen in en liet ze zien waar ze heen moesten gaan. Toen ze alles begrepen en zelf op weg gingen ging hij ook zijn eigen weg. Op zijn paard rende hij snel naar kojuro toe. Het duurde niet lang eer hij kojuro en de groep zag staan. Alleen was de vijand ook al heel vlakbij. Kojuro en de rest moesten al terugvechten voordat hij er überhaupt al was. Hij liet zijn paard nog sneller gaan om zijn mensen te kunnen helpen. Toen hij bij de groep aangekomen was sprong hij van zijn paard af en wou net zijn zwaarden pakken maar de vijanden stopte al met vechten. 'Daar is de eenogige draak!' hoorde hij de vijanden zeggen. 'We moeten dit gaan melden! als hij in de buurt is dan krijgt onze leider het nog zwaar.' Fluisterden ze naar elkaar. 'Moeten we hem niet alvast uitschakelen?' 'Ben je gek? we zijn maar een verkenner groep. We kunnen hem niet aan!' Ze sproken allemaal door elkaar heen. 'Gaan we nog vechten of gaan jullie alvast vluchten?' Vroeg hij uiteindelijk maar. Ineens rende ze allemaal in een keer weg. 'nou dat was een makkelijk gevecht..' Zei hij met een zucht.

Hij keek op toen hij geroep en geschreeuw wat verderop hoorde en zag toen twee kleine groepen strijders tegen elkaar vechten. Het waren blijkbaar samurai, want ze gebruikten geen geweren. Er kwam nog een man in volledig samurai harnas op een paard bij en er werd geroepen, "Daar is de eenogige draak!". Dat kon hij nog van deze afstand horen. Een frons verscheen er op z'n gezicht. 'De eenogige draak, hm?' mompelde hij in zichzelf. Blijkbaar waren de tegenstanders van die eenogige draak aardig geïntimideerd door zijn komst, want ze sloegen met de staart tussen de poten op de vlucht. 'Pff, watjes.' mompelde hij en ging maar aan zijn weg terug naar zijn huisje. Dit was niet iets waar hij deel van uit wilde maken.

Hij was blij dat de vijanden weg waren. 'Oke kom dan slaan we kamp op in de bossen.' Zei hij tegen zijn mensen. Hij liep met zijn paard voorop de bossen in. Ze liepen niet al te diep de bossen in. 'Oke hier gaan we kamp opslaan mensen.' zei hij. Iedereen zette zijn tassen neer en begon met uitpakken. Hij riep kojuro naar hem toe. 'Ik ga even de omgeving verkennen om te zorgen dat we niet weer verrast worden zoals toen net. Ik geef jou de leiding over de rest.' Zei hij. Daarna liep hij weg de bossen in.

Bij zijn huisje aan de rand van het bos aangekomen, zette hij de emmer met water neer en ging terug naar binnen om een vat te halen. 's morgens dronk hij nooit drank. Daar begon hij pas mee aan het begin van de middag. Hij kwam naar buiten met een vat en vulde die met water, waarna hij het water naar binnen goot. Hij veegde z'n mond af met z'n arm en keek even rond zich. Een glimlach verscheen er op z'n gezicht. Het was zo heerlijk rustig zo ver van de beschaving af. Het enige wat hij hier hoorde waren de vogeltjes en het geritsel van de bladeren als de wind erdoorheen blies.

Het bos was heel erg rustig. Hij was bij de bosrand begonnen en hij was bezig met een rondje rond het kamp te maken. Verder in de bossen werd het steeds stiller. Hij begon nu weer richting de bosrand te lopen maar dan een stuk van het kamp verwijdert. Ineens dacht hij wat tussen de bomen te zien. Nadat hij wat dichterbij kwam zag hij dat er een huisje stond richting de bosrand. Hij liep ernaartoe en zag toen hij dichtbij was dat er een emmer water buiten stond. "Er moet hier iemand in het huis zijn! Maar.. Is het vriend of vijand?" Dacht hij. Vastbesloten om erachter te komen stapte hij op het huisje af. Hij klopte drie keer op de deur. 'Iemand thuis?' Vroeg hij.

Hij was z'n huis weer in gegaan en verder gegaan aan een pot waar die eerder nog mee bezig was geweest. Gelijk keek hij op toen die een stem hoorde zeggen of er iemand thuis was. Hij stond op en liep naar de deur, waarna hij die open zwaaide en een die ene jongen van eerst zag staan. De "one eyed dragon" zoals die figuren hem noemden. Dreigend keek hij naar de jongen en had z'n hand al op z'n katana liggen. 'Wat doe jij bij mij huis?' vroeg hij op een dreigende toon. Deze jongen had een grote fout begaan door zijn huis te betreden.

Hij schrok wel een beetje toen hij zag wie er in de deuropening stond. "Damn wat een kleerkast.." Dacht hij bij het zien van de grote en brede man voor hem. Hij merkte al snel op dat de man zijn hand op zijn katana had liggen. Ook hij legde zijn handen op een katana. 'Ik vroeg me gewoon af wie hier woont.' Zei hij zelfverzekerd, zonder enig spoor van angst. 'En of diegene een vriend, neutraal of vijand was. Met deze tijden kan je niet voorzichtig genoeg zijn.' Vervolgde hij. Zijn linkeroog had hij iets samengeknepen. Er was iets aan de uitstraling van de man dat hij niet vertrouwde.

Niet erg onder de indruk keek hij naar de jongen die voor hem stond. 'Ik ben geen vriend en ook geen vijand. Ik heb geen idee wat je hier komt doen met die samurai vriendjes van je, maar ik heb liever niet dat je het naar mijn deur brengt.' zei hij op een bijtende toon. Hij had wel door dat de jongen naar z'n hand keek die op z'n katana lag. Hij tikte er even met al z'n vingers ertegen en haalde z'n hand weg. Deze jongen leek hem niet gevaarlijk. Hij leek gewoon verdwaald. Nu moest die hem even duidelijk maken dat die hier niet welkom was en hier ook niet terug moest komen.

» A neko to love
» Love story
» Love story