Love story

Jake
Ik moest me ogen dicht doen anders was ik de gene geweest met een onsteken oog. dit oog hield ik ook dicht waarna ik alex aan keek. Zijn hoofd nu was geweldig!. Ik hield zo veel van hem. Maar alex bleef zitten nu langzamere bewegingen maken. Ik ging iets zitten en lied me ademhaling gaan En nu het rustiger ging kwam ik ook aardig snel diep in hem. Me benen trilde terwijl ik nog langzame bewgingen naar maakte. 'oh fak' moande ik vol genot terwijl ik alex nog liedzitten. De hartslag in me member werd minder zoook de hardheid. Ik keek alex aan. 'Dat... was super. jij bent super' Ik pakte zijn hoofd beed me oog nog steeds dichthoudend en trok hem naar me toe. Toen alex naar boren ging kon ik me member uit hem halen. 'I love you' Dit was een van de laatste keren dat alex en ik zo close waren.. Het weas eingelijk de laatste keer. De dagen er na hadden de intervieuwens ons huis ondenkt.. Zo ook ander mensen. We moeste een hek om ons gebied heen laten bouwen en het gaf zo veel stress. Dat de love you zinnen naar elkaar wat midner werden. We waren beide zo gestresst. Zo erg dat Alex soms huilend tegen me in slaap viel. En ik nachte weer niet sliep. Het was een hell. Lucky was ook nog ziek geworden. Met hem gaat het nu iets beter en ik hoopte echt. Dat Alex en ik vandaag iets smaen konden gaan doen. gewoon een moment alleen alles afsluiten telefoons uit. Maar alex was er nog niet (laat sean mee komen)

Alex Jenssen
Het was zo intense geweest, dat de heftige gevoelens nog niet eens iets gezakt waren, of Jake kwam al klaar precies op zijn spot. Samen brachten ze prachtig geluid uit, en nu kon Alex eindelijk Jake in zijn armen sluiten. Alles plakte, en ze waren een zweterige mess… maar ze waren samen en smoor verliefd op elkaar. Zelfs na alles wat ze hadden meegemaakt. Jake had hem naar hem toe getrokken met de woorden dat hij geweldig was. de lach op Alex’ gezicht was zo groot geweest en hij had Jake een neusje gegeven, en daarna een enorme zoen. ‘I love you too sweetie. Always.’ Had Alex gefluisterde, terwijl hij zijn spul uit Jake’s oog wreef.

De lach die Alex toen gehad had was niet meer terug gekomen daarna. Het ging allemaal zo ontzettend snel. na twee dagen was hun huis niet meer veilig. De journalisten hadden het weten te vinden, en stonden gewoon voor hun ramen naar binnen te fotograferen. Ze moesten hierdoor persée alle gordijnen dichthouden. Maar ze stonden ook gewoon voor de deur, en probeerde soms zelfs het slot open te krijgen. dus dat werden ook al extra sloten en een heel nieuw hek. Hun huisje, wat hun veilige haven moest zijn, werd een gevangenis voor de jongens. Hun liefde werd door de stress niet meer goed geuit. Alex huilde ontzettend veel, durfde niks meer… Jake sliep niet meer en Lucky was ziek. Ze moesten het volhouden…

Op dit moment, zat Alex op een bank. Grote lampen hingen rondom hem die erg warm waren. Camera’s stonden rondom hem, waardoor hij minder leuke flashbacks kreeg.. allerlei vragen werden er naar zijn hoofd geslingerd en Jake was niet bij hem! ‘Wanneer denk je dat weer eens samen met Jake over straat gaat?’ ‘Hebben jullie er wel eens aan gedacht om te trouwen?’ ‘Gaan jullie trouwen?’ ‘Hoe vaak hebben jullie seks gehad?’ ‘Hebben jullie seks gehad na de ontvoering?’ ‘Hebben jullie samen seks gehad tíjdens de ontvoering?’ ‘Houden jullie wel echt van elkaar? Of blijven jullie gewoon bij elkaar omdat jullie anders toch niemand zou kunnen krijgen? iemand met zo’n groot trauma wilt toch niemand.’
Daar zat Alex nu dus middenin. Hij stond op het punt een mentale breakdown te krijgen, en hij begon ontzettend hard te stotteren. Vele vragen beantwoorde hij zelfs niet eens. Waardoor de journalisten chagrijnig werden.

Na het interview, gingen de normale lampen weer aan, en ging iedereen weg. Alex bleef alleen. zijn hoofd lag in zijn handen, en zijn schouders schokte van het verdriet. Hij wilde zo graag dat Jake nu bij hem was. hem een knuffel gaf… maar iemand anders kwam naar hem toe. ‘Hey.. Alex toch? ik heb je interviews gelezen.’ Alex keek op, en keek in twee enorm blauwe ogen. het was een jongen, zo rond Jake’s leeftijd. Alex bekeek hem en hield zijn hoofd schuin. ‘Yeah.. ik ben Alex. Doe niet alsof je dat nog niet wist, iedereen kent me tegenwoordig ik word er gestoord van.’ De jongen zei niks. Hij kwam naast Alex zitten, en sloeg zijn arm rond zijn schouders. ‘Peuk?’ Alex kreeg een bakje sigaretten voor zich. ‘No thanks.. ik rook niet.’ De jongen haalde zijn schouders op, en stak er zelf wel een op. Alex vond de arm eigenlijk best fijn. Hij wist niet waarom,, maar de jongen gaf hem een vertrouwt gevoel. ‘Wat wil je?’ De bozeheid verdween een beetje uit Alex’ stem. ‘Ik hoef niks van je. Ik zie een jongen die verdriet heeft. Mag ik die niet troosten?’ Nu stak de jongen zijn hand uit.
‘Hi, mijn naam is Vos… Sean Vos om precies te zijn.’ Alex nam de hand aan. ‘Alex Jenssen.’ … ‘Yeah, Dat weet ik, remember.’ Alex hield zijn mond. ‘Kom, ik zal je naar huis rijden. Misschien fijner om iemand bij je te hebben die je geen vragen naar je hoofd slingerd, dan alleen in een taxi zitten bij iemand die je op tv gezien heeft.’ En zo doende, reed Sean Alex naar huis toe.

‘Zo ontzettend veel bedankt. Deze rit heeft me goed gedaan. Je hebt me zelfs kunnen laten lachen!’ Alex voelde zich inderdaad weer wat vrolijker. Sean was nochalant though. ‘Naah t was niks. Zeker voor zo’n mooie jongen als jij.’ Alex werd lichtjes rood. ‘Uhm.. thanks? I guess? Kom anders binnen, dan kan je Jake ontmoeten als je dat wilt.’ Sean knikte. ‘Aah, Jakey Jake Jake. Ik was een keer bij een interview van hem. Jij doet ze beter dan dat hij ze doet.’

‘Jake!? Ik ben er weer! Hello Luuk, hoe voel je je vandaag?’ Alex deed zijn jas uit, en Sean kwam ook binnen, rokend. ‘Sean, even een tip, we roken niet binnen in het huis… dus of je peuk uit, of buiten staan want Jake doet het zelfs niet binnen.’ Sean hield zijn handen de lucht in, en liep naar buiten waar hij de peuk uittrapte. ‘Thanks,’ Alex keek Sean net te lang aan. ‘Jake is waarschijnlijk in de keuken, kom maar mee.’ Jake was inderdaad in de keuken. ‘Sweetie, ik heb iemand mee genomen voor vandaag. Hij heeft me naar huis gebracht zonder vragen te stellen. Jake, dit is Sean. Sean, dit is mijn vriend Jake.’ Alex ging naast geen van beide staan, maar bleef in het midden. ‘Vind je het erg als hij mee blijft eten vandaag?’

Jake
En dat was de laatset dinge nvoor in de pasta en precies de deur ging open later dan ik verwacht had want wilde eingelijk eerst same nemt hem koken. Maar toen alex binnen kwam was er iemand bij. 'Alex waarom..' ik keek van alexn aar de jongen. Ik voelde me ineens niet fijn meer.. 'oh hey aangenaam. Bedankt voor het helpen' ik glimlachte lief. Agh een keer wat meer mensen kennen die niet met ons om gingen voor informatie was niet verkeerd.. Maar dan mocht hij nu weer gaan. Alex was weer veilig bij mij en ik had een verassing vo... wacht voreg alex nu echt of hij kon blijven eten. Hij keek me aan met zijn grote bruine ogen. Ik keek van de pan naar de twee jongens en terug. Alex keek zoblij dat ik maar knikte dat het kon. Ik veel tegen zin zette ik een bord extra neer. De pasta pan kwam op tafel. Het was de eerste keer dat ik niet opschepte of hem een bord af. hij moest het maar zelf doen. Ik ging zitte en pakte was paste niet veel we moesten delen.. ik kookte zuinig dus echt voor twee.

Alex Jenssen
‘Thank you sweetie.’ Dat was iets wat niet weg was gegaan in al die dagen. Alex noemde Jake nog steeds sweetie. Hij ging zitten en keek naar de pan. ‘Je hebt pasta gemaakt? Oeh dat hebben we all lang niet meer op. Sean je gaat het geweldig vinden, Jake’s kook kunsten zijn de beste in de wereld.’
De pan kwam op de tafel te staan. Alex keek Jake even aan though, hij kreeg geen bord en Sean ook net. Daarom stond hij weer op en pakte hij er zelf. ‘Is er iets?’ vroeg Alex zachtjes aan Jake. Jake was al dagen stil geweest, maar toch vroeg Alex het even. ‘Vertel het anders dadelijk, oké. Laten we een keer een avond… een normale avond hebben. we hebben een gast toch, dat komt wel goed.’ Hij wreef even over Jake’s rug heen waarna hij hem een glimlach gaf. Misschien hielp dat met Jake’s humeur. Hij schepte op. Het was weinig though… misschien had hij beter eerst kunnen bellen voordat hij Sean uitnodigde om te blijven eten. Maar sinds wanneer kookte Jake maar precies voor twee mensen? Alex stond er om bekend dat hij altijd mopperde omdat Jake altijd te veel kookte juist. Sean bleek er geen moeite mee te hebben. hij schepte een keer op, en dat was blijkbaar genoeg voor hem. Alex was niet degene die een gesprek begon though, dat was Sean. ‘Dus, Jake.. ik moet je een compliment geven my man, je hebt een pracht kerel aan de haak geslagen.’ Sean keek Alex aan terwijl hij dit zei. Alex at ineens heel snel door.

Jake
'ja een gewone avond' glimlachte ik broken terug toen alex lied blijken dat sean ook in de avond zou blijven. Ik keek naar de slaapkamer deur en zuchte even. Me hoofd naar me bord gericht. Voor ik iets kon zeggen beogn sean. ik keek hem aan en hij zei dat alex een pracht kerel was. Ik krulde het hoekje van mijn lip op. 'dank je.' Daarna stopte ik pasta in me mond maar echt honger had ik niet meer. 'Ben naar de wc. ' I kstond op en gooide het bord met eten in de wasbak waarna ik naar de wc liep. Via de deur in de badkamer liep ik naar de slaapkamer zette het licht uit deed het gordijn dicht en de sproeier uit. De dekens trapte ik opzei daarna liep ik terug naar de badkamer trok door. waste me handen en kwam terug de keuken in. De koelkast ging open en een pak met pap kwam er uit. Het toetje dat ik gemaakt had schoof ik naar achtere toe. 'here'

Alex Jenssen
‘Jake? Gaat het?’ Jake stond op na pas een hap gegeten te hebben. Sean keek hem met een opgetrokken wenkbrauw aan. ‘Ik ga naar de wc,’ zei Jake.Alex wilde opstaan, het leek alsof Jake tegen een zware paniek aanval zat. Alex herkende ze. Dit was toch anders though. dit was geen paniek dit was pure verdriet. ‘Doet hij altijd zo?’ vroeg Sean oprecht toen Jake weg was. Alex zuchtte en ging weer zitten. ‘No… misschien… I don’t know..’ Hij keek Sean aan, en deze bleek echt te willen luisteren. ‘Deze tijden zijn moeilijk.. Jake slaat zich er doorheen maar het heeft grote gevolgen voor hem. Maar we kunnen het wel. Als we samen blijven dan lukt alles ons.’ Sean leek dit niet te geloven. Hij keek Alex alleen maar aan, nadenkend. Hij zou het nu niet zeggen, maar hij vond Alex een hele mooie jongen. Te mooi eigenlijk. Voor nu at hij gewoon verder though.

Jake kwam terug en Alex keek op. Jake had een enorme pokerface. ‘Sean, ik denk dat het beter is als je dadelijk gaat..’ zei Alex meteen erna. Jake had een pak pap op tafel gezet. ‘You sure? Ik kan jullie ook mee nemen naar een geweldige bar. Kunnen jullie mijn vrienden ontmoeten enzo. Ff lekker alle problemen wegdrinken.’ Alex moest hier zowaar over nadenken. Maar hij zag Jake’s gezicht en schudde zijn hoofd. ‘Nah, andere keer.’ Sean haalde zijn schouders op. ‘Fine.’
Het eten ging verder in stilte. Sean was degene die het meeste zei though. maar niks over zichzelf. Merendeel random dingen.
Hierna liep Alex met hem naar de deur. Sean duwde hem naar buiten toe, en sloot de deur. ‘Alex. Hier, dit is voor jou.’ Het was een briefje met Sean’s telefoon nummer erop. ‘Je mag me altijd bellen als er iets is.’ Alex keek naar het nummer, en daarna terug naar Sean. ‘Thanks, but.. Jake helpt me goed, ik denk niet dat ik..’ Sean greep zijn schouders. ‘Alex, denk alsjeblieft ook aan jezelf. Wat ik aan Jake gezien heb vandaag is hij niet in staat om jou te helpen. Dus bel me, of sms me, alles mag.’ Sean’s ogen dwaalde af naar Alex’ haar, waar hij doorheen ging. Alex liet dit toe! ‘Thank you.. ik zal het onthouden.’ Hij gaf een glimlach, maar hij voelde zich ontzettend dubbel. ‘Je bent prachtig Alex, verziek je leven niet, oke.’ Hiermee ging Sean weg.

Alex ging weer terug naar binnen. Het telefoon nummer zat in zijn broekzak. ‘Jake?’ Hij vond Jake in de keuken. ‘Hey sweetie wat is er?’

Jake
ik was met de afwas begonnen. 'je bleef lang weg. hoe ging het intervieuw' vroeg ik terug niet antwoordend op zijn vraag. De borden ginge de kast in. 'Waarom lied je iemand binnen? jkende je ehm net?' ik zucht en shudde me hoofd 'sorry, Ik schrok nog al dat je iemand mee nam' ik glimlachte opnieuw niet echt blij. 'moeten morge nweer naar de winkel' ging ik maar verder om er niet op in te gaan. De pan ging nu ook de kast in en me handen trilde best wel. 

de keuken was weer opgeruimt en ik draaide me naar alex toe pakte zjn wangne beet. 'I do love you' zei ik zacht. iets in me beval me zowat om dat te zeggen. Net of.. sean concurrentie ging worden. Zo voelde het. Daarna glimlachte ik. 'Volgende keer ga ik wel weer met je mee naar het intervieuw oke. '

Alex Jenssen
Jake negeerde zijn vraag. Hij vroeg er meteen overheen. Alex kwam naast hem staan bij het aanrecht. ‘Het interview ging slecht.. je weet hoe ik altijd ga stotteren.. Sean hielp erna’ Jake zette de borden weg. ‘I don’t know.. hij stelde me gerust en…’ Hij zuchtte. ‘Sorry ik wilde misschien een beetje iets van een normaal leventje terug. ik had inderdaad moeten bellen van tevoren, het spijt me.’ Toen hij te horen kreeg dat ze naar de winkel moesten werd Alex lichtelijk bang. Hij durfde niet meer over straat namelijk. Binnen het hek was het veilig.. buiten het hek niet.
Zijn wangen werden beetgepakt, en hij werd geforced om Jake aan te kijken. ‘Sweetie, I love you too. Dat weet je gekkie.’ Hij lachte zachtjes, en tikte Jake op zijn neus. ‘Don’t worry.’ Alex wist nog niet hoe ver hij zou gaan vallen binnen deze dagen. Sean zou hem helemaal rond zijn vinger wikkelen zonder dat Alex het door zou hebben. maar voor nu, was Alex bij Jake. ‘Je was zo verdrietig, je hebt nauwelijks gegeten.’ Ondanks dat Jake zijn handen op zijn wangen had liggen, gaf Alex Jake een knuffel. ‘Wel goed voor jezelf zorgen.’

Die avond vond Alex het kapotte ford. Verdriet kwam in hem op want hij wist nu precies waarom Jake verdrietig was geweest. De hele avond was stilletjes geweest en Alex had niet begrepen waarom. Nu wel. het toetje had Alex nooit gezien. Zo vaak kijkt hij niet in de koelkast en Jake had het weggegooid de volgende ochtend.

De week ging ontzettend moeilijk. Op een of andere manier wilde Jake het ford niet opnieuw maken, en Alex had het nummer van Sean in zijn mobiel gezet. Hij kon avonden lang met hem praten. Sean was degene die het meeste sprak natuurlijk. Hele verhalen over zijn vrienden groep in het cafe, en dat hij een schilder atelier had. Alex vond het fijn om te lezen, het bracht hem even weg van waar hij nu was. het huis voelde kil aan… de journalisten wisten soms over het hek te komen. Lucky kon ook e bossen niet meer in nu, dus zijn wereldje ging ook langzaam stuk. Elke avond lagen Alex en Jake samen in bed, maar er was iets anders…
Erger nog, Alex voelde gevoelens die hij niet goed kon plaatsen. Of eigenlijk heel goed kon plaatsen. Elke keer als hij een interview had werd hij blij van binnn want dan zou hij Sean weer gaan zien. Het waren warme gevoelens die Alex herkende van zijn tijd met Jake samen in het begin. Wake up Alex. Je hebt een prachtige man naast je liggen. Je gaat met hem trouwen, je hebt je hele leven samen met hem… waarom krijg je gevoelens voor een ander? Deze dubbel gevoelens waren verschrikkelijk en Alex wist niet wat te doen. hij werd verliefd op iemand anders! ten minste zo voelde het. Uit angst greep hij Jake’s schouders stevig vast en hield hem dicht tegen zich aan als de kleine lepel. ‘I love you Jake.. I love you don’t ever forget that. I’m scared..’

Jake
Elke keer als ik met thee of wijn kwam zat alex met zijn mobiel hij lachte en keek super blij. Vaak zette ik de thee neer en ging dan verder op de bank zitten. Het was goed hoor dat alex vrienden kreeg. Misschien ook maar beter.. Maar het gebeurde bijna elke avond. I kdeed echt me best te lacehen en zo maar het ging zo moeilijk zeker omdat de ene keer dat ik een poging deed. de journalsten en stonden of Sean begon te smse. Atans ik den ka thet sean was die smste want alex vertelde het eingelijk niet eens.

we lagne nu in bed met nog e nvervelende week achter de rug.. Als er nog meer kwamen  ging ik het niet trekken. Zeker niet als ik elke keer moest kijken hoe iemand anders alex een lach gaf. of iemand anders hem na de intervieuws trooste.. net als vandaag.

We hadden samen weer een gesprek gehad. En alex had gehuilt. Hoe erg ik me ook voelde ik had me groot gehouden en wilde daarna naar alex gaan om ehm te troosten en zelf ook steun aan hem te hebben. Maar het moment dat ik bij alex in de buurt kwam. Stond sean er.  DAarom bleef ik maar op een klein afstandje staan wachtne tot hij weer naar mij zou draaien. En dat gebeurde pas toen we het gebouw weredn uit gestuurd.. Het gaf me een pijnlijk gevoel in me hoofd..


Nu lagen we in bed tegen elkaar aan. eingelijk het enige moment waar ik egen alex aan kon liggen. En het enige moment waar ht alleen alex en jake was.  Alex pakte me steviger beet en i kdraaide me op om zodat ik hem beet kon houden. 'we komen er overheen. over een paar weken in de intresse weg en kunnen we weer alles op bouwen okey we komen we door heen en ik houd ook van jouw'.

Ik bleef wachten tot alex liep. Wat weer een onrustige nacht zou worden. Ik kreeg een kopstoot en een knie in me buik maar hem wakker krijgen lukte niet.. Hij werd zelf rustig ne kreeg een glimlach op zijn gezicht. hij begon meer tegen me aan te rollen. de volgende ochtend keek ik hem aan met een snee in me lip. En ontbijt in me handen.

Alex Jenssen
‘Alex! Kom hier.’ Sean stond er. Alex’ pupillen werden groter toen hij hem zag. Sean stond met zijn armen open om een huilende Alex te ontvangen. ‘Het was verschrikkelijk! Die vragen die ze stellen, hoe durven ze!’ Sean aaide over Alex’ haar heen. ‘Yeaah. Want wie wil nou niet je lengte van je familie juweel weten.’ Grinnikte hij. Alex sloeg hem zacht. ‘Niet grappig Sean!’ ‘Agh joh, Alex echt, maak je je geen zorgen. Niemand weet het, jij bent gaan huilen dus waarschijnlijk denkt nu heel de wereld dat je mega klein bent.’ Sean verstevigde de knuffel. Alex en Sean gingen zo met elkaar om. Sean die overal wel een kut opmerking om kon maken, om Alex op die manier weer vrolijker te krijgen. op magische wijze lukte dat. ‘Ben je weer een beetje vrolijker?’ Alex schudde zijn hoofd. ‘Sms me dadelijk anders maar.’ Zo ging het altijd.

Een enorme nachtmerrie treiterde Alex. Hij had niet door dat hij Jake aan het slaan en aan het schoppen was. het was een nachtmerrie waarin hij naar Jake rende en ineens stopte. Een nachtmerrie waarin de lampen in zijn gezicht schenen en de vragen weer kwamen. Maar toen zag hij Sean’s gezicht, en zijn armen rond hem heen. En Alex werd weer rustig.
Hier voelde hij zich horrible over toen hij wakker werd en Jake stond voor hem met een ontbijtje. Meteen zag Alex de snee in Jake’s lip. ‘Sweetie hoe kom je daar aan?! Heb ik dat gedaan?’ Alex schoot omhoog en wilde de snee bekijken. De droom kwam alleen terug, en hij viel tegen de muur aan met zijn rug. ‘Mijn hoofd doet pijn.. komt het daardoor? Had ik weer een nachtmerrie?’ Het ontbijtje werd op het bed gezet. Zijn lievelingsontbijtje. ‘Jake kom hier,’ Hij opende zijn armen en nam Jake in een knuffel. Hij genoot er van, maar zijn hoofd ging tekeer. Jake was in zijn armen en alles moest goed zijn nu toch. maar zijn ogen stonden groot, en hij beet op zijn lip. Sean zat in zijn gedachten en de droom… hij moest hier met Sean over gaan praten.

’Sean ik wil je spreken.. kunnen we afspreken?’
‘Tuurlijk kunnen we afspreken, moet ik je op komen halen?’
‘No, ik kom wel met Luuk. Ik wil wat dingen bespreken..’
‘Moet ik me zorgen maken?’
‘No’
‘ OKe sweetpants. Ik ben in mijn atelier. Je weet waar die is, kom maar wanneer je wilt’

Jake
'ja maakt niet uit overleef het wel' ik haalde me hand door zijn haren heen. de knuffel die ik kreeg was fijn en ik knuffelde hem terug een kus op zijn wang maar het voelde anders. Alex zijn hartslag was anders. Ik lied me hoofd zakken. Daarna knikte en stond op. 

Niet snel daarna was Alex wg hij was met lucky gaan wandelen en ik bleef achter. okay jake niet aanstellen der is niks aan de hand. Jij ging met Ace om en dat was ook alleen vriendschappelijk! ik moest me dat echt elke keer zeggen als alex ineens alleen het huis uit ging. Uiteindelijk ging ik in me stoel zitten met me leer boeken. Volledig in het hoofdstuk psygische illness vloog detijd voorbij

Alex Jenssen
‘Lucky kom! Kom jongen we gaan wandelen. Buiten het hek dit keer, het baasje voelt zich dapper genoeg vandaag.’ Nope Alex voelde zich niet dapper, Alex wilde naar Sean toe en nog graag ook. Lucky was ontzettend blij though. hij kwispelde en sprong alle kanten op. ‘Wees eens stil joh, we gaan alleen maar wandelen..’ Alex had de lijn om gekregen, en draaide zich om naar Jake. ‘Tot strakjes. Ik weet niet wanneer ik thuis ben, maar je ziet me vanzelf.’ Hij gaf Jake een luchtkus, en verdween de deur uit.

Onderweg begon het te regenen. Alex rende samen met lucky naar een boom toe. Lucky vond de regen vandaag maar niks, en Alex ook niet. ‘Het zit ons allemaal maar niet mee hey Luuk..’ Hij pakte de hond op. ‘Jezus wat ben jij zwaar geworden, mijn hemel.’ Het lukte hem om Lucky in zijn jas te krijgen. het zag er stom uit, maar hey het was lekker warm, en zo bleef Lucky voor de grootste gedeelte droog. De weg naar het atelier was lang, en Alex kwam helemaal doorweekt aan. De bel ging, en Sean deed open. ‘Owh jeetje kom snel binnen. Je moet het ontzettend koud hebben.’ Alex bekeek Sean terwijl de jongen door de zaal rende. Sean zat onder de verf, wat hem best wel aandoenlijk maakte. Alex deed zijn jas open en Lucky sprong eruit. Alex kreeg een enorme handdoek die naar Sean, koffie en verf rook. ‘Doe alsof je thuis bent. Ik heb een verassing voor je.’ Toen Alex zich zo droog mogelijk gemaakt had deed Sean zijn handen voor zijn ogen. hij stond achter Alex en leidde hem door de zaal heen. ‘Nog niet kijken.’ Alex lachte zachtjes, en hield zijn ogen dicht. Warme gevoelens gingen er door hem heen. Sean rommelde wat, en Alex stond te popelen om te weten wat het was. ‘Open je ogen maar.’ Alex deed dit, en hij keek naar een gigantisch schilderij van hem. Hij stond met zijn viool, en hij had zijn beste outfit aan. Zijn haar zat warrig en het leek echt alsof de wind erdoorheen ging. zelfs zijn bril was realistisch. ‘Sean dit is.. dit is prachtig!’ hij wilde het aanraken maar Sean hield hem tegen. Hun handen raakte elkaar aan en Alex kreeg rode wangen. ‘Het is nog nat, heb het net afgemaakt. Dit is precies hoe ik je wil zien Alex. Prachtig, stralend, helemaal jezelf.’ Alex keek Sean met grote ogen aan. ‘Je hebt zelfs mijn oren goed, niet veel mensen onthouden het dat ik vaste oorlellen heb.. jij blijkbaar wel.’ ‘Tuurlijk merk ik dat op. Ik merk alles aan je op. Je bent prachtig.’ Sean wilde door Alex’ natte haar gaan maar Alex hield het tegen. Hij vertelde over zijn droom, en hoeveel gevoelens hij daabij gekregen had. Maar dat hij niet wist wat hij moest doen. ‘Alex, weet je zeker dat je gevoelens voor me hebt?’ Sean had geluisterd, en Alex’ handen beetgehad. ‘Ik weet zeker dat ik sterke gevoelens voor je heb Sean. Ik weet alleen nog niet of deze positief of negatief zijn…’ Sean lachte. ‘Owh Alex Jenssen, altijd zo onzeker. Laten we er goede gevoelens van maken.’ Hij gaf Alex een zoen. Niet op zijn mond maar op zijn voorhoofd. Alex’ ogen werden groot, en de gevoelens die door hem heen gingen maakte hem gek. ‘Owh en er is nog iets… ik heb geen woning meer. Mag ik bij jou blijven slapen tot ik iets anders gevonden heb?’

Alex bleef lang. Ze verfte samen en Alex werd ondergeverft. Sean mocht mee naar Alex en Jake’s huis. Alex kon het niet om Sean geen slaapplek te geven.

Jake
Ik was de stoel niet uit gekomen in tegendeel zelfs ik ahd me benen vande vloer getrokke nwat ik nooit deed en me verstopt in een paar kussens waar ik ligt mee zat te knuffelen. tot de telefoon ging en ik hoopte dat het alex was smekend of ik ehm kwam op halen. Even zijn redder zijn. Maar dat was het niet. Weer intervieuwvragen die veel te ver gingen. ik probeerde het af te kappen maar het lukte niet. Tranen wkaem nop zetten maar ik hield me groot en kon uiteindelijk zonder echt als een klootzak over te komen op hangen. Ik kroop terug in de stoel. Met het meeste kutte gevoel. Ze hadden een vraag gesteld dat ik zou doen als alex weg zou vallen en die vraag bleef lang in me hofod hangen.. Zo lang dat ik besloot opnieuw te gaan leren. Ik had me aandacht erzo op gelegt dat ik niet door had dat.. Alex en ook saen dedeur binnen kwamen. Blijkbaar hadden zehet heel gzellig ik keek op van het boek. Met een blij gezicht. Klaar om tegen alex te vertellen hoevel hij voor me betekende. Deze glimlac hverdween op het moment dat sean n beeld kwam. Ik lied me terug in de stoel vallen.

Alex Jenssen
Alex had zich niet zo blij gevoeld in hij wist niet hoelang. Hij had zich geweldig gevoeld bij Jake die ene avond samen, maar dit was een andere blijheid. Hij lachte op een gegeven moment zo hard dat hij de hik kreeg. Daarna ging Sean hem nog eens kietelen ook.
De weg naar huis ging precies zo. Sean had zo’n humor dat hij soms dingen kon zeggen waar Alex van op de grond kon liggen en dat Sean geen enkele lach erop gaf. Bijna had Sean Alex gezoend die dag… maar Alex had dat nog niet toegelaten.

De deur ging open op het moment dat Sean hem aan het poke was in zijn zij. Alex viel lachend naar binnen en sloeg Sean speels weg. Lucky liet uitgeput naar Jake toe, waar hij zich opkrulde. Het schilderij stond nog in het atelier, die zou tussen Sean en Alex blijven. Sean deed de deur dicht en maakte zich groot. Alex lachte en voelde zich klein. Hij viel op de bank en Sean haalde zijn armen rond zijn middel. Alex wilde op dat moment stoppen. Sean liet dit toe. ‘Wil je wat drinken? Anders.. je mag denk ik wel doen alsof je thuis bent.’ Hij keek rond, en zag toen pas dat Jake in de stoel zat. De stoel waar ze seks op gehad hadden. ‘Owh Jake ! ik moet wat met je bespreken.. maar eigenlijk is het al een beetje besloten. Sean blijft hier voor een tijdje.’

Jake
ik kon niet toe kijken.. En kon er ook niks van zeggen. hoe kon ik het weg nemen van alex. Hij lachte.. hij was gewoon blij. Dat kon ik niet stoppen. hoe graag ik er ook iets van wilde zeggen.. Ik kreeg gewoon steken in me longen en armen wat erger werd toen alex ineens zei dat hij iet sbeslote nhad.. En sean een tijdje zou blijven. De steken ging door naar me hart. Ik beet op me lip en keek van alex naar Sean en terug. I kwilde op staan schreeuwn dat hij het huis uit moest en alex van mij was. Ik wilde Sean slaan en laten merke dat ik niet van gedient was dat.. Hij alex kietelde.. Maar kijk alex dan. Zijn ogen straalde.. Straalde meer dan ze ook in afgeloepn tijd gedaan hadden. 'Okey.' Bracht ik uit met moeite. Me ogen gingen van alex terug naar me boek die hield ik nu best wel hoog op. 'Der is genoeg bank om op te slapen dus' met na druk op bank.