Love story

Jake
het werd ineens koud. alex had me los gelaten en was naar achtere gestapt. hij is bang goodjob! Zie je mijn schuld... 'uurgh' waarom kon me hofod niet gewoon stoppen.. Me lichaam kalmeren. 'kom er uit jake' bij die woorden draaide ik em om me vuist was sneller dan min gedachte maar ik raakt alex niet me vuist raakte het glas naast zijn hoofd. Tranen kwamen in me ogen en lied me tegen hem aan vallen. eerst stond ik nog maar al snel zakte ik op me knieen. 'me hoofd' op bracht me handen naar me hoofd en drukte deze tegen alex zijn buik. Me voorhoofd lleunde tegen zijn buik aan. Ik zat op me knieen.

Alex Jenssen
Alex keek toe met enorm grote ogen hoe Jake’s vuist zijn richting op kwam. Hij had niet eens de tijd om te knipperen of Jake’s vuist was al op een haar na naast zijn hoofd beland tegen het glas. Alex stond nog steeds in dezelfde houding. Zijn lichaam was in total shock, en moest er lang over doen om het te laten binnen dringen wat er net gebeurd was. Zijn uitdrukking was pure angst, en hij keek ook niet toe hoe Jake op zijn knieen viel en zijn hoofd tegen zijn buik aanlegde. Trillend legde Alex zijn hele hand over zijn mond heen, en kneep hij zijn ogen ontzettend stevig dicht. Hij was daarnet weer bijna geslagen door de persoon waarvan hij het meeste hield. De klap van Jake’s vuist was zo groot geweest dat het glas waar Alex nog steeds tegenaan stond was gaan trillen! Alex’ ademhaling veranderde alsof hij op het punt stond dicht te klappen, maar toen hoorde hij Jake’s stem. Alex’ hand, die niet om zijn mond lag, ging naar Jake’s haar. Praten lukte alleen niet, hij aaide Jake alleen zo rustgevend mogelijk. Het duurde niet lang of Alex’ benen begaven het ook, en hij viel tussen Jake en de wand in. Meteen nam hij Jake in een knuffel. ‘I’m sorry… dat je dit weer moest meemaken.. net nadat… ik..’ Alex zuchtte. De woorden wilde niet vormen. ‘Misschien is het een goed idee voor jou om dadelijk tegen de muur aan te gaan liggen daar word je altijd rustig van,’

Jake
'no im sorry' ik huilde niet echt me ogen stonden gewoon waterig terwijl ik wel echt het gevoel had om te huilen. Het lukte gewoon niet.. 'ze kwamen terug. ' opnieuw tikte ik tegen me slaap aan terwijl ik me dichter tegen alex lichaam aan drukte.' het lag niet aan jouw. Jimmy kwam terug in me hoofd.' me lichaam trilde. 'im so sorry!. I dont want to hurt you. But i cant handle my body nor mind' ik pakte alex nu zo stevig beet en trok hem me naar achtere zodat hij in mijn arme lag en ik niet in de zijne. 'waarom bleef je toen ik vroeg of je kon gaan. Alex ik had je pijn kunnen doen.' wanhoop in me stem

Alex Jenssen
‘Ssh, Jake shhh,’ Alex aaide nog steeds over Jake’s haar, en had zijjn ogen gesloten om zichzelf rustig te maken. ‘Je mag de tranen laten lopen als je dat wilt’ fluisterde hij er achteraan. ‘Ze zijn hier niet, ze zijn hier niet.’ Alxe beet op zijn lip. Jake trok hem dichter naar hem toe, en Alex liet zijn hoofd vallen. ‘I made you a promise. Ik heb je beloofd dat ik er altijd voor je zou zijn, no matter what… ik ga die belofte niet verbreken. Ik had misschien beter kunnen gaan jah, dan was ik misschien niet geraakt nee. Maar ik ben niet geraakt Jake, je hebt me niet geraakt. En ik zou mezelf het nooit vergeven hebben als ik je nu alleen had gelaten.’ Hij gaf Jake een kus in zijn haar. ‘Kom, we gaan uit de douch. Ik zal je lievelingssoep maken en..’ de tranen kwamen op bij Alex en hij kon ze wel laten vallen. ‘…en.. dan kunnen we.. film kijken… en jij mag tegen me aanliggen en op mij in slaap vallen en.. en dan breng ik je naar ons bed en ga je tegen de muur aanliggen in plaats van mij..’ Alex greep Jake’s schouders. ‘En dat is oké..’ de shock van net kwam eruit, en zijn schouders begonnen te trillen. ‘Ik wil niet bang voor je zijn Jake, en ik wil niet dat je me weg wilt hebben omdat je me misschien wel eens pijn zou kunnen doen’ Een snik kwam er met deze zin mee. ‘Laten we de douch uitgaan,’

Jake
Ik kon niet huilen. Ik wist niet hoe.. Ook al zaten de tranen letterlijk achter me ogen. Ik durfde ze gewoon niet te laten gaan. Alles stem lied me hoofd eindelijk wat rustiger worden. Tot hij begon te huilen. Ik hoorde het aan alles voelde het aan andere. En dat.. Was mijn schuld. Ik keek de jongen aan pakte zijn wangen beet. "Im so sorry sorry sorry sorry" ik herhaalde soort zo vaak. Elke sorry werd zachter uitgesproken. Me stem stotterde. Ik plaatste mijn handen naar zijn wang. "I Made you cry again. You are scared of me.. Agian. I can feel it" ik beet hard op me lip in schudde me hoofd. "Deze plek moest leuk zijn. Niet vol angst". Ik leef Alex lid draaide me gezicht weg. Waarom moet dit nou steeds gebeuren. Uiteindelijk stond ik op deed de douche uit. Ik zocht voor Alex de meest grote handdoek die we hadden. Daarmee liep ik terug wikkelde hem er in. Daarna droogde ik me razend snel en onnouwkeurig af. Trok een boxer aan een begon wit door me haren te wrijven. Hij was weer bang van mr. Ik had het weer verpest. Heel de avond.. Alles. Waarom kon mijn gedachte het niet achter laten. Ik keek me ogen dicht. Lette op mijn ademhaling en slikte de gevoelens om te huilen weg.

dagboek Lola.

Dear dairy,
Weer een dag bij familie Smith. Het begon normaal. Ik kreeg Jake zijn kamer niet uit omdat hij het nummer nog niet af gedanst had. Hij moest en zou het laatste nummer kunnen dansen voor zijn verjaardag vanavond. Hij zei dat hij zijn ouders trots ging maken. Zijn hoofd staat altijd zo vrolijk en vol levenslust. Ik moest hem vandaag gewoon mee slepen. Hem zijn eten verplichten te eten wat hij weer niet wilde..hij wilde het zelf klaar maken. Net als zijn traktatie op school. Hij had al helemaal bedacht wat hij wilde.

Ik kreeg het gewoon niet uit zijn hoofd gepraat dat hij nog maar 2 uur had voor hij naar school moest. Maar zo vast beraden als hij was. Kookte hij zijn eigen ontbijt. En dat voor een 9 jarige.. Ik verkijk me er elke dag weer op hoe snel hij leert met koken. Net als het maken van de traktatie. Hij had dus al stiekem cupcakes gemaakt en deze hoefde hij alleen nog maar te versieren. Een hij was klaar. Deze jongen.. Waar haalde hij de energie vandaan.

Om 9 uur heb ik hem naar school gebracht. Daarna huis schoon gemaakt. En Jake weer van school gehaald. Heel de terugreis was Jake gewoon blij. Hij danste zoals altijd voor me uit.. Maar toen we de deur in liepen van het huis begon hij te huilen. Trok zijn broek omhoog en wees naar zijn knie. "Ze vonden me cupcakes niet mooi" huilde hij. Meteen heb ik hem in me armen genomen en getroost. Hij schrok hier erg van. Arme jongen. Hij is op gevoed door andere die hem nooit de steun kunnen geven zoals een ouder dat moet doen. Hij duwde me zelfs weg. "Het is goed ben al gestopt met huilen" had hij gezegd. Ik werk hier nu al 4 maanden als oppas en ik had hem nog nooit zien huilen. Een daarom schrik ik nog aak van zijn opmerking. Kun je dat begrijpen??. Een normaal kind wil toch juist iemand hebben waarbij ze kunnen huilen??. Ik snak het gewoon niet..

Zo ook die avond. We gingen zijn verjaardag vieren. Zijn ouders zouden thuis komen. Maar rond een uur of 10 waren ze er nog niet. Jake had taart gemaakt muziek op gezet. Dansje geoefend.. Maar ze kwamen niet. Jake ging naar boven zonder iets te eten. Je kon aan alles zijn teleurstelling zien. Dus ik besloot met een stukje taart naar boven te gaan waar ik hem op nieuw huilend vond. Hij had zich op opgerold met een doek in zijn armen. Ik kan me zijn stem nog duidelijk voor me halen met wat hij zei toen jij me zag"Ik stop al, het spijt me, als ik niet sterk ben zal ik nooit geaccepteerd worden. Ik moet blijven lachen dat werkt! " ik had hem natuurlijk gevraagd van wie hij dat had. Hiro had hij geantwoord met. "Mezelf. Als je niet lang worden jr dagen alleen maar donkerder. Daarom moet jr blijven lachen juist in de moeilijke tijden. Met huilen word je zwak en geef je toe aan de slechte monsters die jr leven naar alleen maar slechter maken"

Ik kan er gewoon niet bij dairy.. Kan er gewoon niet bij dat een 9 jarige jongen zun instelling heeft.. Waarom heeft niemand hem ooit geleerd dat verdrietig zijn geen zwakke is. Maar juist een sterke is. En het helpt om dingen en plek te geven..

Ik zal er nu over stoppen.. Jakes ouders zijn niet meer op komen dagen die dag en Jake is om 11 uur uiteindelijk in slaap gevallen.

Het was me dan weer een dag bij huize Smith!

Liefs Lola.

Alex Jenssen
Jake had Alex’ wangen beet gepakt, en Alex keek hem aan vanachter zijn brillenglazen, die half beslagen waren. Jake begon zo vaak sorry te zeggen, en Alex sloot zijn ogen voor even. Toen zei Jake dat hij Alex weer bang had gemaakt. Alex keek omhoog en opende zijn mond om iets te zeggen. Maar hij kon niks. Het was waar dat hij bang was van Jake, maar niet meer op dit moment. Ook niet voor alles, hij was.. Alex was alleen bang van Jake als hij een paniek aanval had. Juist op de momenten dat Jake hem het hardste nodig had. ‘No..’ zei Alex met een verwrongen stem. ‘Ik ben niet bang voor je, nu niet meer’ Hij wilde Jake aankijken, maar zijn bril besloeg te veel en hier werd hij nog geïrriteerd over ook
Jake zette de douch uit, en Alex stond trillend op. Hij hield zich stevig vast aan de muur, en haalde zijn vingers langs zijn bril om weer iets te kunnen zien. Jake kwam aan met de grootste handdoek die ze hadden, en sloeg deze rond Alex’ schouders. ‘Ik zou voor jou moeten zorgen nu… niet andersom.’ Alen stapte de douch uit. jake was al ver met afdrogen en was wild door zijn haar aan het gaan. ‘Laat me voor jou zorgen nu. Niet meer bang zijn.’ Alex droogde zich nu ook af, hij was minder nat geweest dan Jake aangezien hij niet geheel onder de straal had gestaan, dus het ging sneller om uiteindelijk helemaal droog te zijn. hij had een pyjamabroek en een vest aan. Hij wilde nu geen shirt hebben. voorzichtig pakte hij Jake’s hand, en samen liepen ze naar de woonkamer toe. Het was donker geworden buiten, en de krekels waren te horen in de stilte van de kamer. Lucky lag al weer in zijn mand, en keek ze verbaasd aan. Nog voor de lampen aangingen zette Alex Jake op de bank, en hurkte voor hem. ‘Wat wil je hebben? ik kan soep voor je maken, ik kan je het privé concert geven, je mag tegen me aanliggen, je mag alles. Ik wil je zo graag helpen.’ Snel beet hij op zijn lip, en veegde hij zijn ogen droog aangezien die weer nat begonnen te worden. hij had zijn bril ook niet meer op nu.

Jake
ik wist niet wat ik wilde toe nik op de bank zat. Ik staarde alex aan. niet echt iets zien of binnenkrijgen. Maar toen hij begonover een concert stond ik op knikte en ging achter me piano zitten zodat daarna wees ik naar zin viool. Ik speeld even en luisterde voornamelijk naar alex. toen me hoofd echt rustig was stond ik op ging op de bank liggen met me hoofd naar de rugleuning toe. stil luisterend naar alex en wat hij deed. terug me gevoelens zetten. En raad is.. ik viel in slaap.

Alex Jenssen
Blijkbaar was het concert het beste nu. Alex was hier eigenlijk best blij mee, nu kon hij viool gaan spelen. Hij liet Jake los terwijl de jongen opstond en regelrecht naar de piano toe liep. Alex liep naar zijn viool toe die ernaast stond. Het was Jake die het nummer mocht uitkiezen, en Alex ging naast hem op de grond zitten, meespelend en met zijn ogen dicht. Zijn vest was half van zijn linker schouder gevallen omdat het anders gruwelijk in de weg zat vanwege het instrument. Het was fijn though, zo samen spelen. Misschien was dit een manier om Jake uit zijn paniek aanvallen te krijgen, hem gewoon meenemen naar de piano, en random gaan spelen. Het moest alleen niet iets worden wat alleen negatieve herinneringen zou gaan krijgen. Alex beet lichtjes op zijn lip terwijl hij doorspeelde.
Jake stopte met spelen, en Alex keek hem aan. Het nummer was nog niet afgelopen dus Alex bleef doorspelen. Hij moest altijd het nummer afmaken. Jake liep naar de bank, en viel neer. Alex kon alleen Jake’s rug zien. Lucky ging ook niet naar hem toe. Het nummer ging verder, en Alex zuchtte toen hij zijn viool terug zette op de standaard. Hierna liep hij naar de bank toe, ondertussen zijn best goed doen. ‘Sweetie,’ fluisterde hij en hij ging met zijn hand lichtjes door Jake’s haar heen. ‘Wakker worden schat, je mag dadelijk verder slapen.’ Alex keek hoe Jake wakker werd. ‘Slapen in je eigen bed is veel fijner dan op de bank, kom.’ Alex klonk zo zacht en vriendelijk op het moment. Hij pakte Jake’s hand vast, en langzaam liepen ze naar hun slaapkamer toe.

Jake
grommend werd ik wakker. ik wilde slapen... Maar alex nam me mmee naar bed. ik lbeef in me ogen wrijven en viel letterlijk met me benen en arme wijd op bed zp bleef ik liggen. als alex er bij zou willen ozu hij half op me moeten liggen want was niet van plan om nog te verplaatsen

zo eeld ik dus ook liggen tot ed volgende ohtend. Het gaf me flinke nek pijn maar hey. ik stond op niet kijkend waar alex was. dromerig liep ik naar d ekueken en begon voor ons twee te koken. Ik voelde me nog steeds mega schuldig over gisteren en het bleef hoog hangen. alex dacht echtdat het zijn fout was.. En dat gevoel lbleef dus hoog angen. ook het afkicken was savonds en sochentds zwaarder. Dat speelde ook enorm mee. En sinds dat de drugs steeds meer uit me lichaam ging. Kwamen de gedachtes ook steeds meer terug. 'Alex ontbijt' riep ik door het huis heen. aangezien ik nit wist waar hij was.

Alex Jenssen
Jake was grumpy, slaap grumpy. ‘Sorry dat ik je moest wakker maken. Maar slapen op de bank is niet fijn.’ Ze kwamen aan in hun slaapkamer aan en Jake viel meteen op het bed neer. Alex keek ernaar, zijn vest vasthoudend. Er was dus absoluut geen plek meer in het bed, Jake lag helemaal schuin. Of Alex vond het fijn om helemaal opgekruld in de hoek te liggen.. maar nee daar was Alex nou niet echt een fan van. ‘Slaap lekker,’ zei hij tegen de al slapende Jake. Hij liep de kamer uit, zette de kleuren voor Jake aan zodat mocht hij wakker worden, hij misschien niet meteen in paniek zou raken, en sloot daarna de deur. Even bleef Alex met zijn voorhoofd tegen de deur aangeleund. …Of helemaal niet tegen mij aan… dat kan natuurlijk ook
Alex besloot uiteindelijk om aan zijn surprise verder te werken. Hij had hier nu mooi de tijd voor, en slapen zat er waarschijnlijk toch niet meer in voor hem. Hij ging op de bank zitten met de briefjes, zijn laptop en een pen. Lucky kwam naast hem liggen, gelukkig. De uren gingen voorbij, en Alex bleef maar doorschrijven. Alles wat in zijn hoofd kwam of opzocht op internet wat hij leuk vind schreef hij op, waardoor de pot nu al behoorlijk vol zat. Dadelijk nou hij het misschien nog wel afkrijgen die nacht! Maar rond een uur of half 6 viel hij dan toch in slaap, zijn laptop half op schoot, en zijn hoofd naar voren hangend. ‘Alex ontbijt!’ Alex schrok op, en Lucky schrok hier ook weer van. zijn laptop viel bijna, en uit schrik was hij nu meteen helemaal wakker. ‘Jap!’ riep hij terug, en verstopte alles weer. Toen hij de keuken binnen kwam zag hij het ontbijt al staan, met koffie ernaast. Alex glimlachte en ging zitten. ‘Thank you sweetie. Heb je nog goed kunnen slapen nadat ik je naar bed had gebracht?’ Hij vreef in zijn ogen en keek Jake moe aan.

Jake
alex vroeg of ik nog geslapen had. ik schudde me hoofd. 'niet echt. Dat jimmy hier geweest was. had nog al een inpackt' zei ik zacht en stopte een stuk ei in me mond. Het bleef even stil. 'jij ziet er ook echt dood uit sorry'. ik stopte nog wat in me mond. 'wat jij niet binnen kort jarig? de 21ste toch?' ik prikte het laatste stukje ei aan me vork. 'kan iik straks je laptop gebruiken wil een auto vinden. Heb al wer een idee. Heb staan kijekn bij raam van de garage in amsterdam
hadden wel een moioe staan maar wil ff op internet kijekn hoe duur enzo' vertelde i kwaarna ik de soullen pakte. 'Had jij morgen niet weer training met de muzical?' ik bleef nu pratne in de hoop dat het misscehin weer iest losser werd voormezelf

Alex Jenssen
‘Don’t worry, heb gewerkt vanacht, dus het is mijn eigen schuld dat ik er dood uit zie.’ Alex gaf Jake een kleine glimlach. Hij begon te eten, en Jake begon ineens over zijn verjaardag, en de glimlach werd groter. ‘Ik ben inderdaad de 21ste jarig! Je hebt het dus onthouden.’ Even dacht Alex na. Hij had gedacht dat hij Jake’s verjaardag ook wist, maar nee! ‘Jake wanneer ben jij jarig? Dat heb je me echt nog nooit verteld! Is het al geweest dit jaar? Nee toch??’ Alex schaamde zich hij wist Jake’s verjaardag nog niet eens. En dat noemde zich dan Jake’s aanstaande man…
‘Tuurlijk mag je dadelijk mijn laptop lenen, hoef je niet te vragen he dat weet je.’ Alex at door. ‘Owh nee wacht.. ik moet nog wat taps dichtklikken, die staan waarschijnlijk nog open. Dadelijk mag je hem gebruiken.’ Jake vroeg daarna over de musical trainingen. Alex trok een zuur gezicht. ‘Really?’ Kijkend op zijn mobiel, zag hij inderdaad dat hij een training had. ‘Ga je mee? dan kan je de trainingen ook eens meemaken in plaats van alleen het eindresultaat. Daar zouden ze niet moeilijk over doen.’ Alex had zijn ontbijt op, zette het in de gootsteen en ging naar Jake toe. ‘Lijkt me leuk als je meegaat.’ Hij gaf Jake een zoen op zijn wang, en ging zijn laptop clean maken zodat Jake deze zou kunnen gebruiken. ‘There you go. Laptop is helemaal van jou.’ Alex stond op van de bank en deed zijn jas aan. ‘Ik ga Lucky even uitlaten. Ben denk ik over twee uurtjes terug, ik moet nog even iets doen.’ Alex pakte de lijn, en Lucky was meteen aan het springen. Ze namen afscheid van Jake, en Alex liep de deur uit. hij ging naar de stad toe. Naar de juweliers zaak in Amsterdam. Het zou misschien lang duren maar hij had nu ten minste genoeg tijd.

Eenmaal daar aangekomen, liep Alex met Lucky de winkel in. De man van de smit stond er, en was meteen blij om Alex te zien. ‘Ik zal hem even roepen. Hij is al heel de dag bezig met iets mega’s, en hij wilt niet zeggen wat.’ De man riep de smit, en Alex lachte vriendelijk toen hij aan kwam lopen. ‘Waar is je vriend? Heb je hem achtergelaten soms?’ Alex schudde zijn hoofd. ‘Nope, ik ben hier vanwege hem juist. Ik wil hem verassen en daar heb ik uw hulp bij nodig.’ De smit kreeg twinkel oogjes. Hij vond dit echt geweldig. ‘Waar kan ik u mee helpen?’ Alex moest Lucky even tegenhouden want die zag een andere hond door het raam, en andwoorde. ‘Ziet u, hij houd erg van ringen. En hij heeft mij ooit iets heel moois gegeven en dat wil ik nu terug geven aan hem. Hij heeft ontzettend veel meegemaakt… hij heeft het verdiend.’ Zijn hand ging naar zijn ketting. ‘Het gene wat hij mij ooit gegeven heeft zit in deze ketting verwerkt. De blauwe steen ziet u.’ De man knikte. ‘Je hebt een goede man te pakken jongen. Ik zal je helpen, waar denk je dat hij van houd qua ringen?’
Ze gingen te werk, en Alex kon eigenlijk niet echt kiezen. Alle ringen waren mooi, en Alex kon Jake in alle ringen wel zien rondlopen. ‘Je vind het moeilijk he, ik zie het aan je.’ Zei de smit. Alex blooste. ‘Ze zijn allemaal zo mooi, ik kan gewoon niet kiezen’ De smit lachte, en legde zijn hand op Alex’ schouder. ‘Kies er twee dan. Voor de prijs van 1. Wat vind je daarvan?’ Alex keek hem met een verbaasde uitdrukking aan, en daarna kreeg hij een lach op zijn gezicht. ‘Dan ga ik voor deze twee.’ De smit knikte, en pakte ze voor Alex in. ‘Ik wens u echt veel plezier met het geven. je hebt twee pracht ringen uitgekozen. En ik hoor het wel wanneer jullie je bruiloft hebben.’ Alex en de smit zeiden hun tot ziens, en ook tegen de man van de smit.
‘Kom Luuk, we gaan terug naar ons ventje. Die zou zich wel afvragen waar we blijven.’

Jake
ik negeerde zijn vraag naar min verjaardag volkomen. En begn dus te lachen om zijn laptop opmerking. 'je mag je porn delen hoor kijk nergens raar van op' maar alex moest toch zijn laptop schoon maken en daarna mocht ik er achter. Ik was ana het snuffelen en vond de autp gewoon perfect niet alte duur en gwoon super mooi. En als alex hem goed vind. Gingen we hem meteen halen. Ik zat dus echt te wachten tot alex eindelijk terug zou komen. 
de deur ging open en lucky lied zich zwaar vermoeit op bed vallen!' ALEX!' riep ik meteen. 'Wat vind je hier vna?' ik lied hem niet eens binnen komen. ik keek hem met grote ogen ana en knikte dath ij het indelijk goed moest vinden.

Alex Jenssen
‘Toch vind ik het grappig dat elke keer als ik iets moet dichtdoen op mijn laptop, dat jij denkt dat het porno is.’ Lachte Alex. ‘Sorry to disappoint, maar het was geen porn.’ Hij ging naar Jake toe, en gaf hem een knuffel. ‘Porno kunnen we samen wel eens gaan kijken,’

Hij was het huis nog niet binnen of Jake schreeuwde zijn naam en vloog op hem af. ‘Wat is er?!’ vroeg Alex half geschrokken. Hij kreeg zijn laptop onder zijn neus gedouwd en er stond een foto op van een pickup jeep. Jake vroeg wat hij ervan vond, en Alex keek hem met open mond aan. Jake was zo ontzettend enthousiast en dit liet Alex glimlachen. ‘Ik vind hem prachtig!’Alex nam de laptop van Jake over nadat hij de lijn weggelegd had. ‘Mmh.. hij zou hier goed zijn voor de omgeving enzo, die banden en alles. Wanneer wil je er voor gaan kijken??’ Alex gaf de laptop terug, en begon zijn jas uit te doen.

Jake
me wangen werden rood toen alex dat zei vna de porno.. Niet zichtbaar rood maar ik voelde ze warmer worden. Vast ook wel met de reden van gisterne avond in het achterhoofd.

'nu?' zei ik als echt een klein kind die een auto wilde hebben. ik bel en dan kijken we of we hem vandaan kunnen ophalen! kan ik je dan morgne naar je trainen brengen enzo!' ik keek alex verlieft ana daarna terug naar de auto. Eigenlijk gaf ik zelf meer om dure auto's zoals een geode bmw maar deze was gewoon perfect voor hier!. 

Voor ik het wist zaten we al weer in de taxi naar de stad toe. En nog even later hadden we de sleutel van de auto. 'omg!' bracht ik uit otne ik hem zag. 'zo mooi!, Is het oged als we hem straks mee nemen dan gaan we nu uit eten en winkelen we moetne nog veel inkopen' zei ik en draaide me naar alex 'okey?'