first Year - The secrets from the Academy

Setto Crystal - Highelf
'zusje?' herhaalde ik hem. 'wat is dat?' vroeg ik en knipperde een paar keer met me ogen. we stonden voor aan. riven nam rechts van me plaats en leo links. ik keek naar leo en zag dat hij een meisje had voor een groepje. 'als wij twee nou met jullie twee joinen. dan zijn we een groepje van 4. zei ik slim en glimlachte vriendelijk naar leo. ergens kwam het meisje me bekent voor. maar van wat kon ik me niet zo snel herineren. zou vast wel een van die rijken families zijn ofzoiets. 'hoi, mijn naam is setto,' zei ik tegen het meisje en glimlachte. 'm-mellanie.' wist ze zachtjes uit te brengen. ik knikte haar gedag. 'leuk je te ontmoeten.' vervolgde ik maar werd naar achteren getrokken door riven. 'kijk, ze gaan er in.' zei hij en wees naar het bos voor ons. alle bomen stonden zo dicht bij elkaar dat er maar een doorgang was en dat was die voor ons. langsaam keek ik van de wortels omhoog naar het bladerdak. waar geen eind aan kwam. 'die zijn hoog....' zei ik zachtjes en voelde me inenen echt heel klein. ik keek toe hoe het vorige groepje van 4 verdwenen in het donkere bos. en niet terug kwamen. De centaur kwam voor ons staan en wenkte dat we mochten komen.


riven - Halfling
ik keek stapte als eerste naar voren en wenkte naar setto. 'blijf achter me.' zei ik serieus en bleef voor de rest uit lopen. de sentaur strekte zijn arm dat ik achter hem meost blijven. met zijn dikke lange vinger wees hij naar de rand van het bos en de plek waar het pat liep. 'blijf op het pat.' zei hij met een zware stem alsof hij adem te kort kwam. 'wat dacht je dan we passen niet eens door die bomen door.' merkte ik op en en keek geergerd van de bomen naar de centaur die niet meer zo blij keek. hij zweeg en begon te lopen. ik keek om me heen van links naar rechts. het leek wel even of de bomen waziger werden. met me hand pakte ik me zwaart beed zodat ik in ene keer kon toe slaan als het nodig was.


mellanie - vampire
ik was meer naar voren gelopen om iets te kunnnen zien. ik voelde me zo klein tussen de mensen in. waarom was iedereen zo groot!? een jongen naast me keek me vragend aan. 'kom maar' zei hij uitnidigend. ik beantwoorde hem met een lieve glimlach zowel me mondhoekjes als ogen. verder zij ik niets. een andere blonde jongen boog naar me toe. geschrokken kroop ik iets naar achteren toe. de jongen had stro blond haar en vel blauwe ogen. hij stelde zig voor als setto. en deed me vaagjes denken aan me broer. alleen dan een andere versie van hem. 'm-mellanie.' zei ik enkel en glimlachte. de hoeven van de centaur stampte in de grond zijn dringende ogen bestudeerde ieder van ons naoukeurig alsof het in je hersenen kon lezen wat je was, wie je was en wat je kon. zachtjes beed ik op me lip en ging iets dichter tegen de jongen aan staan die me uit genodigt had. hij begelijde ons naar het bos en wees naar het pad. dachten ze echt dat ooit iemand van het pad zou af wijken? we liepen al zoon 3 minuten voor ons uit zonder ook maar een bocht te maken. nieuschierig hoe ver we al waren keek ik achterom en leek iemand of iets te zien. geschrokken keek ik weer voor me uit en bleef dicht naast leo lopen. een zware sterke geur hing in de lucht. net alsof er een metaal vabroek in de buurt was. zoon sterke geur van ijzer. of.... was dat bloed? mijn ogen werden groter. en begon zelfs een beetje te rillen. bangig pakte ik een mouw van leo beed. en liep nog ietsjes dichter tegen hem aan. vage beelden spookte door me hoofd een in vorm van korte flitsen en vegen. ik keek links van me en zag een spirit achtige gedaante in een vrom van een hert. ik glimlachte naar de gedaante. uit het niets kwam er een flits met grote scherpen tanden als die van een wolf en een verminkt gezicht als die van een verbrand persoon. ik sloot me ogen en pakte uit schrik de hand van leo beed. ik probeerde rustig te ademen en deed me ogen open. 'Iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiieeeeeek!!!!' gilde ik hard en klamde me helemaal rond leos arm heen.' ik sloot me ogen en duwde mezelf tegen zijn schouder aan. mijn hard klopte in heel me lichaam net als mijn ademhaling tijdelijk versnelde.


riven - Halfling
toen ik een gil hoorde van dat meisje wilde ik me in een stap om draien maar de centaur legde zijn hand op me schedel en hield deze stevig beed. 'nerver look back.' zei hij zacht. en hield me gezicht voor uit. misschien had ik beter achter setto kunnen lopen dan voor hem. hoe kon ik hem nu nou beschermen. 'wat was er?' vroeg ik heeel lichtjes in paniek. en was best bezorgt of het wel goed ging met setto. 'laten we door lopen.' zei de centaur. 'alles wat je ziet is niets wat het lijkt.' vervolgde hij enkel nadat zijn hoeven zig in het zand pat af zette.


Olivia gemstone - Tovenaar
De jongen vertelde hoe elk andere klassen jaar anders naar de school gingen. 'Wat lopen!' Zei ik licht verbaast. 'Dan zijn we al dood voor dat we daar aan komen.' Zuchtte ik de jongen tikte op mijn neus hierdoor keek ik lichtjes scheel. 'Dankje.' Zei hij over het fijt dat ik zijn haar mooi vond. En ging verder met uitleggen en praten. 'Je weet wel veel voor een eerste jaar.' Merkte ik op. En keek hem uitdagend aan met een tikje flirty. De jongen vertelde over de leraren. 'En wie is dat dan? Die jongen met het witte haar? Hij lijkt me niet een van de vriendelijkste.' Vroeg ik en wees naar een jonge jongen naast de jongen met het lange haar.
Ik zag in me oog hoeken dat drake er bij was komen staan. Ik keek met een nors gezicht opzij. 'Ik ben niet aardig. Dus waarom zou ik dat accepteren.' Fluisterde ik zachtjes met een speelse uitdaging in me stem.

'laten we zo snel mogelijk gaan. Elk kaar gaat het regenen dus zal dit jaar niet anders zijn.' Zei hij en liep naar voren toe. Ik hupste met hem mee en bleef eventjes staan toen hij stopte en achterom keek. Ik zette een stapte bij om hem in te halen en naast hem te lopen. Drake stond op een afstandje. Ik trok hem met me mee. Dat hij in ons groepje moest staan.


Elise Gentai
Ik wurmde mezelf naar voren en duwde wat mensen opzij. Ik wilde niet als laatste daar aan komen ik zag een rood harige jongen naast een meisje staan en daarnaast weer een jongen. 'Ik ga met jullie mee!' Riep ik alsof ze geen keus hadden. Ik keek naar de jongen met het rode haar en voelde me echt klein. Hij was minstens anderhalve kop groter. Een jongen met sneeuw wit haar en een grote dikke blauw sjaal om kwam bij ons staan. 'Jullie zijn de volgende.' Zei hij met een kalme stem waar ik de rillingen van kreeg.


Wendall - Dragon, Klasse oudste
Ik liep naar een groepje van vier toe en vertelde dat zij de volgende waren. Verder bleef ik stil en hield me handen in de zakken van mijn jas. Ook tijdens de wandeling in het bos zij ik niks. Ik keek enkel met een doodse blik naar de dansende jongen als hij te vervoor me uit ging lopen of ik bevroor zijn voeten vast aan de grond tot dat hij ver genoeg achter was zodat ik het dan lied smelten.


lu Toruka - bosmer/tovenaar
haar zachte staartje swiepte langs mijn neus. wouw ik wist neit dat die van haar zo lang pluizig en groot was als dit. even droomde ik verlieft het puntje van haar staart achterna als een soort van cartoon viguurtje. 'its so fluffy~' zei ik dromerig en wilde het weer vast grijpen en kuffelen maar george was het daar niet mee eens. zachtjes begon hij te krappen aan me nek en trok zachtjes aan mijn oorbel die ik gisteren gekocht had. 'au!' kermde ik zachtjes en keek naar de jaloerze george die ook met zijn staartje begon te zwieberen zoals eami dat deed. 'ja jij bent ook zacht.' jammerde ik en liep verder met eami mee. iedereen leek stil te staan en te wachten op iets. 'wat doen ze?' vroeg ik maar voor dat ik antwoord kreeg zij ze dat ik haar meost volgen dit deed ik dan ook braaf als een hondje achter haar aan.

normaal
Josh Hatue - werewolf
shit de jognens hadden al een groep van vier gemaakt.... ik mest echt snel andere mensen vinden. jongens die met me in een groep wilde. als een gehaast konijntje kroop ik door de menigde heen opzoek naar alleen staande jongens in me ooghoek zag ik iemand naar voren wurmen. snel duwde ik de andere weg en liep achter die genen aan. 'wacht!' riep ik maar hij kon me niet horen door de menigde. na een achtervolging stond hij dan eindelijk stil. ik kwam even op adem en wees naar de jongen om iets te zeggen. voor dat ik iets kon zeggen kwam er een jongen naar ons toe in een net school pak zijn blouse was groen met een geel dasje. no way dat ik zoon apen pak aan ging doen. 'mooi jullie zijn de volgende vier.' zei hij mijn ogen werden groot. 'VIER?' vroeg ik en keek van de jongen die ik gevolgt had naar het meisje dat hem beed had. 'we zijn met zijn drieen?' merkte ik op. de jongen trok een wenkbrouw op en keek aan de andere kant van mij. traag draaide ik me hoofd. 'NOO!!!' ik kon mezelf wel voor me kop slaan. ze had me al die tijd gewoon gevolgt!! hoe dan!! 'okee kom laten we snel gaan...' zei ik en stapte naar het bos toe. 'ho, wacht. niet zoomaar in het bos het is daar gevaarlijk.' zei de jongen in het pak. 'gevaarlijk? daar? ha! laat me niet lachen.' zei ik dapper en rolde met me gespierde schouders. en kraakte me nek. ik draaide me weer om en liep verder tot dat ik een plots kei hard gegil hoorde.. meteen bevroor ik. 'wah, wa was dat?' zei ik twijvelend. 'een meisje die gilde.' zei de bruin harige jongen en glimlachte met zijn kanppe kopy. 'tsss,' gromde ik en rechte me rug. no way ik was niet bang!


Lysander yume - Bosmer, klasse oudste
ik liep voor de jongen uit toen hij bangig was gestopt met lopen. 'ik ben lysander klasse oudste van (hert) volg mij dan zou er niks met jullie overkomen. raak geen bomen aan stap niet van het pat. maak geen geluid of wolven gehuil. en het belangrijkte kijk niet achter je.' legde ik uit en wenkte naar de groep dat ze me mochten volgen.

Leo -Arma

‘’familie’’ antwoord ik rustig. Het drong nog niet echt door dat hij niet snapte wat het was. dacht gewoon dat hij me niet goed verstaan had. Wat ook wel logisch was want ik praat best wel binnensmonds en zacht.. En dat als ik al praat..  Het verwarde meisje dat ik gewent dat ze er bij mocht komen accepteerde mijn uitnodiging Ik glimlacht even maar keek daarna weer voor me uit. Setto wilde zich ook voorstellen aan het meisje en bukte naar haar toe. Meteen kroop het meisje achter mij. Ik glimlachte zachtjes maar echt heel lichtjes. Het zou bijna niet opvallen. Ja, Ze leek op me zusje. Ik hoorde hoe ze haar naam zei. Nu nog onthouden.. Setto stelde ook voor dat we met zun 4e konden lopen. Ik keek hem even schuin aan maar zei niet veel. Klein knikje kon er vanaf om te laten zien dat ik het goed vond.

In het bos liep het meisje achter me en Setto voor me met die andere jongen daar weer voor. Ik slofte een beetje met me gedachte bij Qiun. Ik hoopte echt nog dat ik haar zou vinden of iets. Maar we liepen steeds verder weg van de zeppelin. Misschien doordat ik niet zo bezig was met het bos. aangezien ik thuis vaak in het bos paardrij dat ik nu niet doorhad dat het best wel een apart raar bos was. ik voelde wel dat het meisje genaamd mellanie steeds dichter bij kroop. Zo dicht bij dat ze mijn mouw vast pakte. Ik voelde haar handen lichtjes trillen. Voorzichtig keek ik naar haar of het wel ging. Ze zag er niet ziek uit. Ik keek weer naar voren om beetje bij de andere 3 te blijven want de centaur had het zeker op een stevig loopje gezet. Ik voelde hoe haar zachte hand de mijne vast wilde grijpen. eerst wilde ik het ontwijken maar toen ik weer naar haar kee zag ik dat ze echt bang was. Ik pakte haar hand aan en hield haar stevig beet. Ineens gilde ze hard ik keek geschrokken op zei en stopte direct met lopen. ‘’wat is er?’’ vroeg ik terwijl ze zich tegen me aan drukte. heel haar lichaam trilde. Ze leek gewoon bijna een hyperventilatie aanval te krijgen. Ik legde me hand op haar rug en wreef langzaam heen en weer. ‘’er is niks het is nog maar even lopen’’ zei ik zachtjes.

‘’laten we lopen’’ zei ik terwijl ik haar zo draaide dat we konden lopen. Ze mocht me beet houden en vast klemmen maar hier achterblijven had ik geen zin in. ‘’kom’’ zei ik zachtjes en trok haar in mijn greep mee. Nu ze zo geschrokken was begon ik eigenlijk pas rond me heen te kijken waar we eigenlijk liepen. Het bos was mega groot. Zulke hoge bomen had ik nog nooit gezien. Ik keek op zei het pad af en kon eigenlijk niks zien. Het was donker en de bomen stonden zo dicht op elkaar.

De hele rit lied ik Mellanie niet meer los. ik wist niet of ze in de tussen tijd al gekalmeerd was. Maar zolang ze me nodig had ging ik haar niet los laten. Langzaam werd het bos lichter van kleur en kwamen we uit op een groot grasveld. Het grasveld was uitgestrekt alle kanten op. Het was echt een heel ander zicht dan net. Er liep een kronkelend paadje naar een kasteel in de verte. Nog een keer keek ik op zei en vond dat het hier wel weer kon. Ik frummelde de mijn hand los en ging achter haar lopen. Me handen stopte ik terug in me zakken en slofte de groep na.


Drake - Verto

Ik hees me lip op toen ze me blijkbaar gehoord had. En het niet accpeteerde. Ik gromde zachtjes naar haar. I was bij haar vandaan gelopen om gewoon naar die school te gaan tot ze me aan me mouw mee trok. Er kwam nog een klein meisje bij staan. Ik keek letterlijk op haar neer. Afkeurend keek ik weg tot er een andere jongen bij kwam staan. Hij zag er zo kill uit. nog erger dan ik was op een standaard bui. Ik kon hem gewoon al niet uit staan. Helemaal toen hij zijn bek opende. Ik keek hem geërgerd aan. Hij zei dat we de volgende waren. tijdens het lopen slofte ik achter hun aan. wel zo dat k bij hun in de buurt zou blijven. Als Die andere dansende jongen Olivia iets aan zou doen… Dan zou hij het voelen.

Na een tijdje begon de jongen te dansen en die kille andere jonge bevroor steeds zijn voeten. Toen hij een keertje bijna viel keek ik boos naar die andere jongen. Als hij maar een vinger naar Olivia zou uitstrekken ooh!. klappen vallen er dan.Niet weten dat hij me met een vinger zou vermorzelen. aangezien hij zijn transformatie al wel onder de knie heeft en ik.. niet eens wist wat ik in me had. laat staan dat mijn tweeling in me leefde…

Ik bleef die klasse oudste of zo in de gaten houden. tot we het bos uit waren. Net toen we er uit waren gilde er iemand hard vanuit het bos. Meteen balde ik me vuisten en draaide terug naar het bos. Ik wilde bijna terug lopen om te helpen maar besefde me ineens dat het bos er niet zo heel leuk uit zag. Ik draaide me weer terug en liep naar de groep toe.’Is het nog ver?’’ gromde ik verveeld.


Minseok -hominis

‘’het is me tweede keer dat ik hiet in de eerste zit’’ bekende ik en draaide me om. meteen keek ik in de ogen van wendall… Klootzak.. ik draaide met me ogen. Vorige jaar had ik nog al flinke ruzie met hem gehad en niet zun kleine ook!. Er was nog een meisje bij gekomen klein met blauw haar. ook niet verkeerd! zou wel een keer leuk zin zin klein persoontje. Ik beet op me lip bij de gedachte. die zou ik zo kunnen optillen!.

We waren snel aan de buurt en maar goed ook! zag die regenwolk daar dan! Ik grijnsde. Elkaar het zelfde liedje. I danste een beetje alle kanten op tot me voeten vast gevroren zaten. Ik kieperde half achterover maar behield mezelf van vallen en lachte het weg. ‘’Mij krijg je niet zo snel op me plek vastgevroren hoor‘’ zei ik eerder zachtjes tegen de meid die bij me liep. ‘ben ik veel te heet voor’’ ze ik zachtjes naar haar toe en danste al lachend voor hun uit. Tot ik voor de zoveelste keer vast zat.. ‘’Grrr.. ‘’ lachte ik zachtjes. Als ik ooit nog een keer ruzie zou krijgen met Wendall moest ij zich klaarmaken! ik had hoe dan ook meer geleerd un mijn halfjaar weg. Zeker in de muziek wereld!.

Buiten het bos keek ik terug naar hun. ‘’Lopen we niet wat sneller door!’’ vroeg ik zeurdig. En niet snel er na ging die roodharige mormel ook zeure dat we door moesten lopen ‘’Zei ik toch. Dat we door moesten lopen!’’ zei ik naar de roodharige net. Ik ging naast Het zalmroze meisje lopen. ‘’soo! welke klasse denkt je dat bij je past?’ grijnsde ik ‘’zou het niet erg vinden om op de zelfde afdeling te komen’’ ik beet op me lip


arosus -hominis

HEt eerste groepje studente kwamen de hall al in zetten. Ik keek ze vuil aan. Smerige jongeren.. niet eens hun voeten vegen! en wat een lawaai. Geërgerd haalde ik me neus op. Die geur van zweet en hormonen. had ik dus echt niet gemist!. Ik draaide me om naar de slaapzaak waar de eerste jaars zouden slapen. Het was een jongens zaal en meisjes zaal. Maar ik kon nu al ruiken dat daar geen rekening mee gehouden zou worden. Met me dweil liep ik nog een keer door de zaal heen




Eami - Vastum infligit
ik lachte binnenmond op zijn reactie. en ook toen zijn huisratje jaloers werd. Ik glimlachte en rende voor hem uit. We kwamen bij een jongen met zwart haar en een twee harige heid. Ze liepen blijkbaar met ons mee. 

Voor we het bos in gingen WErd er hard gegild. Ik vloog deze keer Lu om zijn middel. Ik klemde hem vast. ''Lu~! ik wil niet meer!'' jammerde ik en sloot me ogen. De jongen met lange haren liep vooruit. MEt moeite liep ik achter de man aan.


cat -miscere
de jongen probeerde elke keer weg te komen. Maar zijn geur was overal te ruiken. hij wilde er echt vandoor gaan nope dat was ik niet vanplan. Ik botste tegen he maan toen hi jstil stond. hij keek me echt aan alsof hij gehoopt dat ik ik verdwenen was.

hij schrok toen iemand gilde ik grijsnt eeven en sprong op en neer. ''niet bang zijn hoor ik bescherm je wel!'' grijnste ik blij.

in het bos waggelede ik rond de jongen ''Leuke tas maar die is van iemand anders! die ruikt naar paarden net als dat beestje en jij ruikt meer naar honden'' zei ik ineens en haalde me neus op. ''heb je ze gejat?'' ik keek hem aan met een schuin hoofdje

mellanie - vampire
De jongen stopte met lopen en begon met zijn handen over me rug heen te wrijven. Ik beed op me lip en hield even me adem in. Ik wilde het zeggen maar de jongen vertelde dat hij niks zag. Had ik het me dan verbeeld?! Dacht ik twijfelend en probeerde weer rustig te ademen. Zelfs de centaur zij dat alles wat hier is een elusie kon zijn. Lichtjes dook ik in een en zweeg. De rest wandelde verder maar de jongen bleef staan. En streelde met zijn handen over mijn rug. misschien moest ik het toch zeggen, zou hij het wel geloven? 'I-ik...' Stotterde ik zachtjes en haalde weer een hap adem. 'Dacht dat ik iemand zag.' Fluisterde ik met een hapering in me ademhaling.
'Laten we lopen.' Zei hij toen de anderen steeds verder van ons vandaan liepen. Hij draaide me voorzichtig om naar de rest en trok me in zijn greep zachtjes mee.

We liepen weer een stukje. Mijn hart klopte al iets rustiger en me lichaam trilde nouwlijks meer. Bij elk geritsel of gekraak luisterde ik met gespitste oren. Soms dacht ik een stem te horen die iets onverstaanbaars fluisterde. Telkens het zelfde. Ik kon er echt geen knoop aan vast maken. 'Hoe heet je.' Zei ik zachtjes. Nu pas besefte ik dat ik zijn hand nog vast had. Ik had gewoon een hand van een jongen vast! Zijn huid voelde echt zacht aan. stiekem keek ik naar beneden naar zijn zachte hand. zijn nagels waren mooi schoon, echt te schoon voor een jongen. De meeste hadden vuil of pluisjes onder de nagels maar deze waren echt anders. Als ik niks zou doen of niet teveel bewoog, Zou hij dan niks merken? Ik wilde niet dat dit een akward moment werd als we bijden er achter kwamen dat we elkaars hand vast hadden terwijl we elkaar niet eens kende. Amper 10 minuten om precies te zijn.

De dichte hogen bomen veranderde na lange tijd lopen in een dun begroeit grasveld. Om het veld stonden bomen met een bladerdak van rood orange vurige bladeren. 'Zo mooi.' Zei ik zachtjes. De jongen lied me hand los en verstopte deze in zijn jas. Ik schrok lichtjes en trok ook mijn hand terug tegen me borstkast aan.


riven - Halfling
'YEAH we zijn eindelijk uit dat bos!' riep ik en draaide een rondje. ik nam diep adem eb strekte me armen. toen bedacht ik me dat setto al die tijd alleen gelopen had. ik sprinte naar hem toe en gaf hem een bro hug. 'alles goed? ben je nog okee? is er niks gebeurt? en wat was dat toenet? waarom meost ze gillen?' vroeg ik oplettend en keek van setto naar het meisje. het meisje leek me aan te staren met grote oogjes. 'Nou? wat was het?' vroeg ik nogmaals. 'i-k ik, schrok van een muisje.' antwoorde ze met een zachte stem. 'en muis!?' herhaalde ik haar en begon te van ongeloof te lachen. ik klopte op setto zijn schouder en lied hem langsaam los. 'genoeg gebabbeld jongelui laten we verder gaan.' zei de centaur chagerijnig en volgde het kronkel pat naar een waterval in die we in de verte al konden horen, voelen en zelfs ruiken. de geur van vers water. iets wat heel belangrijk was wilde je overleven in het wild. ik tikte setto aan. 'kom kom kom, kijken bij de watervall.' moedigde ik aan terwijl ik al half er naar toe aan het rennen was. af en toe keek ik achterom. setto keek van mij naar die leo en weer terug net alsof hij hun ook uitnodigde om daar sneller heen te gaan. de centaur zette het op ene drafje en rende naar de waterval voordat ik het kon berijken.

Toen we er allemaal waren moesten we in een halve kring om water heen staan dat van de waterval af kwam. 'pak een voor een een steen uit het water. maar let op. gebruik een willekeurige hand, zoek niet maar pak er gelijk een vast. deze steen word jouw steen en blijft voor altijd bij je. dus verlies hem niet!' zei de centaur met zijn aparte stem geluid en gebaarde openlijk naar mellanie dat zij als eerst een steentje mocht pakken. het meisje schrok lichtjes wakker uit haar trans alsof ze niet zat op te letten. ze knikte en stapte naar voren toe. elegant zakte ze door haar knieen heen als een echt hoffelijk meisje. dat kon ik zien omdat ik ook op zoon school zat. en die training was dood vervelend saai en streng. na het meisje mocht ik. ik knielde neer op ene knie en pakte met me linker hand een steen uit het water die in beweging werd gehouden door de vallende water van de watervall. ik stond weer op en keek in me hand. het was een ruwe witte steen zoals die mellanie had. en zoals de rest die in het water lagen. 'wat hebben we aan zoon witte doffe steen?' vroeg ik nuchter. 'het gaat niet om zijn kracht of daden, maar om het hart.' (zag mij hart na denken om een spreuk....) antwoorde de centaur en wenkte naar setto.


Setto Crystal - Highelf
'familie.' antwoorde leo zo zacht dat ik het nog maar net kon horen. ik sloot me ogen ondersteunde me kin en dacht na, vader en moeder waren familie. dus dan zou ene zusje ook een soort van familie zijn maar in wat voor rang? ik dacht diep na maar kon het nog niet compleet plaatsen. mischien had de school een bibliotheek en kon ik het daar op zoeken. leo accepteerde me verzoek. ik sloeg een arm rond zijn nek en glimlachte. 'yes!' juigde ik vrolijk. en trok leo mee naar voren toe. na een tijd lied ik hem los.

riven was weer eens bezorgt over me. soms echt te vaak maar dit keer was het wel schattig. ik glimlachte, 'er is niks gebeurt met me.' zei ik kalm en keek nog een keertje achteruit naar het dicht begroeide bos. iets in mij was blij dat we daar uit waren. zeker weten dat ik daar niet zomaar in wilde lopen. riven rende naar de watervall toe en keek achterom. ik keek naar leo. 'komen jullie ook?' vroeg ik en glimlachte naar hem. toen ik weer terug keek had de centaur riven in gehaald. zachtjes begon ik te lachen hoe het half paard half mens, riven probeerten tegen te houden. het leek wel tikkertje.

met zijn vijven stonden we op een reitje het water heen van de watervall. in haar water lagen doffe witte stenen met een ruw laag als die van kalk of speksteen. eerste pakte mellanie een steen. en daarna riven vervoglens was leo aan de beurt. ook ik ocht een witte steen pakken. ik hurkte neer bij het water en keek er iets te lang naar voor mijn gevoel. ik zag iets moois glinsteren en pakte het er een keer uit. deze steen was net zo wit als de rest. ik stapte achteruti en hield hem in de ochtendzon die al snel werd verborgen door de donkere wolken. hierdoor kon ik niet goed naar de steen kijken. misschien kon ik hem binnen beter bekijken. bedacht ik me en stopte hem in me zak. de centaur knikte en liep op een vlinke snelheid naar het gigantische gebouw toe. okee ik wist niet dat de school echt zo groot was. mijn mond viel open. van verbazing.


Olivia gemstone - Tovenaar
'aah vandaar.' zei ik toen hij bekende dat hij voor de tweede keer in de eerste zat. ik wipte op me tenen en glimlachte naar zijn bolle gezichtje. 'wat was je de vorige keer voor klas? vroeg ik nieuwschierig. ik was benieuwt of mensne van klas konden veranderen of dat ze sinds het begin van hun leven al gekozen waren door de mytische goden.
De jonge met het witte haar straalde iets uit wat de jongen zig deed om draaien ik kon bijna de vonk tussen die twee bijna meten. wedden dat die de grootste vriendjes met elkaar waren. NOT! hehe.

'hoe heet je eigenlijk?' vroeg ik en wist neit meer of ik het al gevraagt had of niet. de jongen was zoo aan het dansen dat het lachwekkend was al helemaal toen zijn voeten vast befroren raakte an de grond. ik pakte me buik beet en begon te lachen. 'oh god!' lachte ik en stak een hand uit. 'i know you are hot. but don't be to hot or you will burn and vanish away.' zei ik uit dagend en glimlachte naar hem. voor dat hij me hand kon pakken, streelde ik over me eigen haren heen en deed me lok goed.

de jongens begonnen te zemelen over het loop tempo. de wit harige jongen zij niks en liep gewoon op de zelfde snelheid als eerst. 'mmmh, dat ball snoepje werd geel bij mij... (Toch O.o?) maar ik hoop phoenix, heb gehoord dat daar de meest sexyste meisjes en jongens zitten. 'mmmh, dan moeten we wel even knap zijn.' gniffelde ik en streelde een hand door me haren heen. een muisje stak over. ik schrok lichtjes en struikelde tegen de jongen zijn borstkast aan. toen ik het door had duwde ik me weer van hem af. 'eh, sorry.' zei ik en draaide me om. 'oooh!!! kijk! we zijn er!' gilde ik en rende naar het uit einde van het bos toe.


elise
ik liep achter de rest aan ik staarde wat voor me uit en luisterde naar het gesprek tussen de jongen en het meisje. de rood harige gromde al the way long. ik ging naast hem lopen en keke hem aan. 'en hoe heet jij?' vroeg ik gedurft niet wetend wat voor jongen het was.

het zalm roze meisje rende naar de uitgang van het bos. ik rende achter haar aan. al snel kwamen we bij het water aan.


Wendall - Dragon, Klasse oudste
we stonden bij het water. 'okee, pak een steen met een hand en naar het kasteel.' zei ik kill en vertrok geen enkele spiertje in me gezicht.

normaal
Josh Hatue -  werewolf
'flikker op! ik ben niet bang!' zei ik dapper en maakte mezelf groot. 'ik heb geen hulp nodig van een meisje.' zei ik met afschuw. ik liep nors door het bos heen tot dat we er uit waren.

dat meisje was nog vervelender naar eerst ze vroeg over de leren tas en mijn nieuwe neushorn pluisje. ik hield het beestje bij haar uit de buurt en gromde. 'gaat jouw niks aan. ik heb het eerlijk gevonden!' gromde ik en lied me tanten zien. soms voelde hrt net alsof ik meer honden trekjes kreeg.

die jonge was vast een elf. hoe wist ik dat hey ja die puntoren natuurlijk. hij legde uit over het water wat echt een te lang verhaal werd. net een geschiedenis boek! ik hurkte en griste een steen uit het water en liep verder naar het kasteel.


lu Toruka - bosmer/tovenaar
'waeeeeeh!' jammerde ik toen ze me vast pakte. ik kon zo geen kant op. 'denk je dat ik het wel durf.' piepte ik en probeerde me los te wurmen. ' wees dapper vosje.' moedigde ik aan iets wat ik minder vond was dat ik in een groep zat met een werewolf. dadelijk frat hij ons op! van elk geluidej schrok ik. ik rende naar voren en struikelde over een boom wortel. mijn knie lag gelijk open en me broek was stuk. hoe ik dat wist? voelen jonge!! het deed pijn!

aan de anderen hoorde ik dat we uit het bos waren. ik glimlachte en ademde diep in. in de verte hoorde ik stromend water. met een arm haakte ik weer in die van eami en volgde de gedaante van de werewolf. we kwamen steets dichter bij het water ik zou sweren dat het licht gaf!!! omg!! kon ik weer zien of?! dacht ik verwinderend en staarde naar het spel vat voor me speelde. al die kringetjes en dan die kijtjes in het water. ik pakte er eentje en keek er de hele tijd naar tot dat we plots in een gebouw waren.

Leo -Arma

uit bijheid trok setto me in een knuffel. beschaamt viel ik met hem mee. urrgh!

Toen we stil stonden begon ze zacht te praten. Licht stotterend vertelde ze wat ze zag. Ik luisterde in stilte naar elk woordje die ze zei. Ik nam ook de tijd om gewoon te luisteren. Toen ze klaar was zei ik dat we beter door konden lopen. 

Na even vroeg ze hoe ik eigenlijk heette. ''leo'' zei ik zachtjes en zei niet echt veel meer. 

Toen ik me hand los getrokken had. keek ze me geschrokken aan.  De jongen kwam terug ne vroeg meteen wat er aan de hand was. rustig stapte ik tussen de twee in. hij mocht haar niet laten schrikken of iets! ze was net al bang geweest. Maar hij deed niks. 

Ik glimlachte naar het meisje en wees naar de 3 voor ons. ze waren ichting een waterval gelopen. Langzaam liep ik naar hun toe ne ging achter in de rij staan k staarde naar de waterval. Dit had Femke me uitgelegd maar hoe het werkte wist ik eigenlijk niet meer. Mellanie moest als eerste ze twijfelde even of zat in haar gedachte ver weg. Ik wreef voorzichtig over haar schouder zodat ze zou luisteren. In stilte keek ik toe hoe iedereen ene voor een een steen pakte. De centaur was teminste nu wel wat aardiger. Misschie nvergat hij het en hoefde ik niet gestraft te worden.. voor die deur.. die ik niet gedaan ha!. het zat me nog steeds dwars dat hij dat dacht.. Ik zou de dop van de pasta pot niet eens open kunnen krijgen. laat staan zun deur breken...

Ik bukte het water was koud. Toen ik me hand er in stopte leek het of het rond me hand licht gaf. Ik staarde er even naar. De golfjes die van me hand af kwamen leken echt licht te geven. Ik schudde he hoofd. WAt een onzin!. Ik pakte een steentje op en keek er naar. Ja die jongen die Setto Riven noemde had gelijk. Wat heeft een steentje nou voor zin... 

Na mij was setto. Ook hij staarde naar he twater voor hij een steentje pakte. Toen hij het wilde bekijken in de zon trokken er dikke wolken voor. Ik keek naar setto en daarna naar de centaur die het op het lopen zette. Rustig liep ik achter de groep aan naar het gebouw.  femke had me een foot laten zien. Maar in het echt was het nog groter. WE liepen nar een hal waar de rest die voor ons gelopen waren ook al waren. IEdereen droeg een steentje bij hun .sommige staarde er hopeloos naar sommige wreven er als gekken over. ''kom laat je kleur izien!' jammerde eentje ik draaide met me ogen en stopte me steentje in me borst zal. Ik ging deze niet kwijt raken. niet zoals ik Qiun kwijt geraakt was en me tas...


Minseok -hominis
''griffieon'' zei ik en pakte me gitaar ik lied de kop zien waar je je gitaar op zuiver steld en tikte naar de edelsteen. ''It broke,'' zei ik en stopte me gitaar terug.

Tijdens het loepn wilde ze me helep maar deed hettoch niet. Ik keek haar flauw aan. ''gemeen hoor dacht even dat je me ging helpen!.''
ZE begon over welke klas zij in zou komen.Ik bekeek expres haar lichaam. ''nou aan je lichaam zal het neit liggen die is super'' zei ik flirtend. ZE schrok een keetje van eem beestje en meteen trok die andere jongen haar bij me weg. Ik glimlachte die was overduidelijk verlieft!. Ieder stom persoon zag dat. 

We liepen naar de waterval dit had ik al een keertje mee gemaakt dus voor mij was het niks bijzonders meer. Ik moest wel een nieuwe want  die andere was bij me vertrek kapot gemaakt. yeah leuk heh.. rede vertel ik ooit nog wel..

Ik wacht tot het mijn buurt was en pakte een steentje op. Ik keek er naar. ''Wat een lelijkerd! '' lachte ik


Drake: Verto
ik keekhet meisje naast me boos aan ''waarom zou ik het vertellen'' snauwde ik en keek van haar vnadaan. Ze hoefde niks vna me te weten. Ik hoefde ook niks vna haar te weten.

Toen Olivia tegen d ejongen aan botste pakte ik haar schouder beet en trok haar terug. Daarna liep ik langs hun heen. Richring de waterval of iets wat moest. ik pakte zun dom steentje en sjockte naar het kasteel. Ik keek niet meer achterom want warom zou ik!..  Olivia wat toch alleen maar bezig die andere jongen!

in he tkasteel aangekoemn liep ik expres weg vna hun. okey als ik nu is in en andre klasse zou komen zou het prefect zijn! had haar nie nodig echt niet!. Ik ging op de verhoging zitte ne nkee kde zaal rond. Zo veel mensen die samen stonden.  Ik keek van de groepjes naar Olivia en staarde even richring haar. Jaloers dat ik was op de jongen waar ze bij was.. maar weg kijken kon ik niet



cat -miscere

Ik blies me wngne op maar leid de jongen niet in de steek. ''Dus gestolen want het is van iemand!'' ik grijnste. toen hij zijn tannde lied zien dood ik dat ook. vlijm scherpe tandjes schtiterde in het doffe licht.

Toen we naar de waterval mochten rende ik er na toe. Ik ging zitten en luisterde naar wat hij zei. I kwas dol blij dat de zon weg was. Een dikke wolk had zich samen gepakt voor de zon! hoefde ik geen rekening te houden dat het zeer zou kunnen doen of ik razend snel zou verbranden. 

ik pakte een steentje en rende naar het kasteel toe. Daar lied ik even de jongen met rust. Ik moest iets nieuws vinden want die geur van die jongen bleef me op me netvliezen hangen. Nee in me neus.. das logischer. als een geir op je netvliezen blijft hangen gaat er iets neit goed. ik rende de zaal rond en bleef even bij een blonden aziaat staan ik haalde me neus op.'' bekent luchtjes'' zei ik en waarna ik weer door rende.



Eami - Vastum infligit
ik lied de jongen langzaam los. Toen hij me een vosje noemde lied ik me schoduers zakken. DAs waar ik was die lelijke vos geworden. was dat even vergeten. hierdoor had simon het uitgemaakt. tranen prikte in me ogen. Ik liep een beetje gespannen door het bos heen. Lu viel en keertje echt hard. Ik rende naar hem toe ne hielp hem overeind. ''niet zo snel!'' zei ik zachtjes. ''we mogen nie van het pad af dus blij bij mij'' zei ik.

bij het water aangekomen klemde lu zich vast. nadat hij een steentje gepakt had keek hij er naar. Ik moest hem begeleiden.

Olivia gemstone - Tovenaar
wat erg.' zei ik op het verhaal van zijn ouden steen. ik keek er naar en zag echt een diepe barst net alsof de steen een soort van van glas was. 'misschien was griffioen niet helemaal jouw ding?' zei ik op beurend. 'misschien is een nieuwe groep een betere keusen?' vroeg ik en deed een plukje haar van hem achter zijn oor.

'joopte dat je een man was' zei ik speels e glimlachte eventjes achterom en gaf hem een knipoog.

'hihi, heb je al eens naar jouw eigen heupen gekeken.' zei ik terug en streelde zachtjes over zijn heup heen. plots kwam dat muisje.

mijn schouders werden vast gepakt. geschrokken keek ik achterom het was drake. ik gromde lichtjes naar hem en liep verder. 'wat was dat?' vroeg ik aan drake.

'wat een lelijkert!' zei minseok ikgkwam bij hem staan en gniffelde. hopelijk weerspiegeld hij niet zijn eigenaar.' lachte ik en gaf hem een zetje. 'kijk dit is die van mij!' zei ik en lied hem zien. het lijkt wel een hartje vind je niet?' vroeg ik en draaide het steentje. in de school aan gekomen bleef ik bij minseok staan en zocht naar drake. ik voelde me eigenlijk best wel schuldig nu maar kon het draakje niet meer vinden. zou hij dan echt vervlogen zijn nu? ik lied me hoofd hangen en bestuderde de gave scheoneen van minseok. 'waar heb je die vandaan?' vroeg ik en wees naar zijn awsome schoenen.


lu Toruka - bosmer/tovenaar
'ik wandelde niet van het pat af!' zei ik moedig. ik klopte me kleren af en voelde een steek in me been. ik deed echt me best om niet als een blinde over te komen. eigenlijk was ik niet helemaal blind maar hoe ik eht meost noemen wist ik ook niet.

binnen ging ik ergens weg van alle werewolven staan die beesten vond ik maar niks. *wacht tot iets*


mellanie - vampire
ik glimlachte toen ik zijn naam hoorde. 'beautiful name.' zei ik zachtjes en knikte. ik vond wel schattig dat de jongen tussen mij en de bruin harige in ging staan. stiekem begon ik te glimlachen.

toen leo zijn steentje uit het water pakte begon het water licht te geven. 'wouw.' zei ik zachtjes. de centaur stapte dichterbijer en leek voor het eerst een verbaaste gezicht uitdrukking te tonen. 'ongelovelijk.' zei hij en legde een hand op de schouder van leo om hem uit het water te trekken. verder zij hij niks en veranderde zijn face weer in de bekende grumpy one. ~mmmh, nee dit kan niet. dit kan niet. kan gewoon niet! het is niet mogelijk. ik moet dit vertellen en snel.~ galmde er door me hoofd heen toen ik hem te lang aan bleef staren. ik schudde even me hoofd en dacht dat ik de stem van de centaur hoorde.

samen met leo liep  ik naar binnen toe. 'leo, kijk?' zei ik zachtjes. en hield me steen richting hem. me steen was van wit naar heeel licht roze verkleurt. 'hughummmh!' zei een leraar om zijn keel te schrapen. 'mag ik jullie aandacht alsjeblieft.' vervolgde het. ik keek van me steen naar de leraren en stopte de steen in me zijtasje.


riven - Halfling
ik bleef naast setto staan en zorgde er vor dat niemand hem lastig ging vallen of aan hem kon zitten. maar tot me lichte ergenis bleef hij bij die straatman hangen. verdomme... gelukkig stonden er een hoop meisjes in de buurt zoals die blonde van eerst. dat goude haar was echt betoverend. 'ze is net een engeltje.' dacht ik en droomde alweer weg. misshcien kon ik met haar praten? of haar laten zien hoe koel of sterk ik was.



Setto Crystal - Highelf
Een man schraapte zijn keek. 'Pardon mag ik jullie aandacht!' Riep hij. Ik hoorde hem wel maar de menigte stond er telkens voor. Ik tikte Straatman aan en wees of we naar voren konden gaan. Zodat we alles beter zagen. Riven duwde wat studenten voor me opzij tot dat we voor aan stonden. Het eerste wat me aandacht trok was die gigantische klokkentoren voor me. Geschat was hij wel drie a vier meer hoog. Van af de onderkant was hij breder ongeveer anderhalve meter. De zijkanten liepen schuin omhoog en werden steets smaller tot dat ze het dak van de klok vormde. Die hout bewerking in de vreempjes en rond om de wijzers heen. Het was echt een pracht zicht. De cijvers waren niet zoals Wij het kende, maar in het romeins zoals in De letters I en V met mannetje voor de toren was wel 8 keer zo klein als de toren zelf. Met grote ogen staarde ik naar het schepsel. 'Vast een dwerg.' Fluisterde riven in mijn oor en begon te gniffelen. 'Wist je dat dwergen eigenlijk ook mensen zijn alleen dan veel kleiner.' Vervolgde hij. Ik keek opzij naar riven en glimlachte. 'Maar jij bent geen volledig mens. Dat weet je toch.'
'Tsss, wrijf het er nog maar lekker in. Je hoeft helemaal geen volbloed wezen te zijn om iemand goed te kunnen beschermen of sterk te zijn. Zolang je je hart maar volgt.' Antwoorde riven licht geraakt. Hij had altijd al ontkent dat hij eigenlijk ook half elf was. waarom wist ik niet precies. 'Jongens, meiden! STILTE!' Schreeuwde het kleine mannetje en sprong daarbij in de lucht. 'Eindelijk, vanavond mogen jullie voor je eerste en laatste keer in deze speciale zaal slapen onder de sterrenhemel van de 5 goden.' Legde het mannetje uit en pakte zijn sleutelbos. Ik zou zweren dat er wel meer dan 50 sleutels aan hingen die groter waren dan zijn eigen handen. Met verbazing keek iedereen toe hoe het mannetje in een keer de sleutel te pakken had en deze in het slot van de klokkenkast deed. Er klonk een tik gevolgd door geratel. Met zijn allen keken we naar de seconde wijzer die langsaam tikte tot dat het  11 uur was. Een zware tok kwam van de klok af gevolgd door het geluid dat er iets draaide en open viel. Het kleine mannetje liep naar de klok toe en pakte een hendel beed. Hier deed hij iets mee alsof het een codeslot was en rukte hem voorzichtig open. 'We gaan er een voor een naar binnen, maak geen herrie en elkaar niet duwen.' Vertelde het mannetje. Een jongen met lang haar stapte naar voren tussen de studenten vandaan. Hij droeg een zwarte Jack met daaronder waarschijnlijk een vest waarvan de kapigon boven de Jack uit hing. Verder droeg hij een korte broek met een ijzere ringetjes ketting aan zijn lusjes. bij elke stap rinkelde het kettingje.
'sorry hoor, maar mag ik effe iets vragen?' vroeg hij best onbeleefd. 'je kon ook je vinger of hand er voor opsteken!' siste een van de leraren. 'lukt niet. is bijden handen ook goed?' antwoorde hij en hield een pluizig beestje in de lucht. 'ik heb deze gevonden in de gang van de zappeling. van wie is het beestje.' vroeg hij. de stem van de jognen klonk best zwaar en ruig. die had hoe dan ook al een hevige baard in zijn kil. met een hand streelde ik over mijn hals. jap, zoon zware stem had ik nog lang niet. maar het klonk gelukkig al niet meer als een klein joggie.

Leo -Arma
Ik reageerde niet meer op wat ze zei over me naam. Niet omdat ik het erg vond. Nee in tegendeel zelfs. Maar wat moest ik zeggen. Dankje zal het tegen me mama zeggen?. dat zou echt stom zijn!. daarom zweeg ik zoals gewoonlijk.

Bij het steentje pakke werd ik naar achtere trokken. Ja hoor! Ik doe weer iets fout! zelfs een steentje pakken kan ik niet!. Toen de centaur me naar achtere trok was ik op me kont beland. Met me benen wijd keek ik naar het water. Wat had ik nu weer fout gedaan!. echt… Die centaur mocht me voor geen meter! en snapte niet waarom… Ik klauterde weer omhoog en keek het meisje aan. Ze leek in gedachte te zijn. Ik wijfde met me hand voor haar ogen langs. Ze schudde haar hoofd. ‘’gaat het?’’ vroeg ik.

We liepen naar binnen toe. De steentjes van het pad krapste onder de voetstappen. Ik keek rustig om me heen. Eigenlijk was dit best een mooi gebied om paard te rijden. Maar ik had hier nog geen normaal paard gezien. Ik keek even op naar de centaur. Ja.. nee dus. daar ga ik niet op rijden.. dan zou ik lever mezelf in dat bos opsluiten!. Het meisje Mellanie keek de hele weg naar het steentje en was volledig in de ban. Net als Setto. Zelfs toen we binnen waren bleven ze kijken. Ineens hield ze hem voor me neus en zei dat hij roze geworden was, Ik bekeek het en knikte. ‘’mooi’’ zei ik en keek het meisje even recht aan. Ik glimlachte dat ik het meende. Om eerlijk te zijn was ik al weer vergeten dat ik de mijne in mijn borstzakje had gestopt. Als ik hem maar wel gestopt had.ineens vroeg een klein ventje om aandacht. Ik keek rond en zag hem eerst niet. Daarom keek ik maar naar de richting waar iedereen heen keek. Blijkbaar was ik niet de enige die niks kon zien. Setto tikte me aan en wees naar voren toe. Ik knikte en wilde met hun mee lopen. Maar het kleine meisje kon niet langs de menigte komen. Ik pakte snel haar pols beet en trok haar mee door de menigte. Ik kon haar toch niet achter laten?  Ik luisterde mee naar Setto en Riven Hij bleef zeggen dat hij die Setto moest beschermen maar waarom?. Ik trok het meisje voor me zodat ze kon zien wat en wie er praatte. Ik lied haar los en stopte me handen weer in me zakken. Het kleine gerimpelde mannetje had het over een nacht in de sterre hemel van de 5 goden. Pas toen hij het daarover had en er dingen begonnen te bewegen in de klok. Viel het me op hoe groot en mooi he twas. Zo veel dingen bewogen er. Het was zo mooi ver weg in gedachte staarde ik naar de klok.

Na even duwde een jongen zich langs ons heen. Het was die gene die ik in de Zeppeling gezien had. Ik keek strak na. Die tas leek echt op de mijne!. Nee Leo je verzint het maar die tas ben je kwijt. De jongen draaide zich om en hield iets omhoog. Ik keek er naar. Het duurde lang. Maar ook echt lang voor het doordrong dat het Quin is.’’ Quin!’’ zei ik geschrokken en vol hoop. Was ze het echt?. ‘’Ze hoort bij mij’’ zei ik zacht.


Minseok -hominis

Ik ging maar niet zeggen dat ik een van de klasse regels zwaar hand overtreden. Dan kon ik nooit verder met haar komen. En dat ws natuurlijk wel de bedoeling. Waarom denk je anders dat ik een meid aansprak. We grapte over lekaar lichamen. ‘’Ja ik ken me heupen goed en ze weten ook hoe ze iemand anders zouden moetne vermaken!;; grijnsde ik. ,misschein ging het me straks al lukken!. als ik nog ff door ging!. Net als over de steentjes waren we aan het kloten. ‘’aawh ja een hartje.’’ zei i ken wilde haar steentje pakken.

Binnen aangekomen wilde wee jonge met rood haar weg lopen. Ik stond achter het meisje. Ik grijnsde even.  Snel pakte ik de schouder van de roodharige jongen beet. Ik trok hem naar me toe. ‘’I will be the first to fuck her hard’’ fluisterde ik. ‘’And I will tell you everything in detail.  Because you can’t hurt me.’’ ik lied hem los zijn blik was gewoon onbetaalbaar. ‘’you well never get het!’’ DE jongen liep weg en snel ging ik weer naast Olivia staan, Ze begon over me schoenen ik glimlachte en keek naar benede. ‘’korea.’’ zei ik . ‘’ Nog een van de mensen wereld waar geen tovenarij gebruik word.’’ legde ik uit en hees me voet op. ‘’In het donker geven ze licht'' zei ik en glimlachte trots. Na even vroeg de docent van sterrenkunde om aandacht. Ik praatte gewoon door. ‘’Heb er meer. Vind dit soort dingen altijd leuk’’ vertelde ik en draaide me rug naar de dwerg toe. ‘’Heb ook meer soorten gitaren bij maar die zitten in me koffer.’’ vertelde ik trots. ‘jongens, meiden! STILTE!’ ik draaide me naar de dwerg toe. ‘’Ja hey jij praat door mij heen!’’ zei ik maar was al snel stil. Hih vertelde over die zaal waar we gingen slapen. Dat was echt nog een plek waar ik het een keer moest doen. En dan zou het eerst zijn. Kijk goden! dit is was mensen kunnen en doen!. En het is goddelijk! en dan zal ik haar hard nemen!. Ik gedachte aan die dingen begon ik echt te grijnzen. Al dansten op mijn plek  wachten ik tot er iets ging gebeuren en dat gebeurde ook. Een jongen kwam naar voren en droeg een konijntje, Hij vroeg van wie het was. Het duurde lang voor iemand iets zei. ‘’Sukkel’’ lachte ik. ‘’kom op kan je niet eens je huisdier bij houden!’’ vroeg ik hem. Ik draaide me naar Olivia en glimlachte .’’mooie haarklip by the way’’ ik glimlachte e wees naar het dingetje in haar haren.


Drake: Verto
Ze draaide zich om en haar blik naar mij was meteen grommerig en boos. Ik trok me lippen samen tot kleine spleetjes. ‘’Blijf van hem af’’ zei ik.

tijdens het lopen en steentjes pakken was ze zo druk bezig met bezig en ze lachte zo veel. Ik bleef op me lip bijten. binnen kon ik he niet meer aan en wilde wg lopen. Maar voor ik weg liep pakte dat jong me beet en zei dat hij de eerste was die haar zou nemen. Ik keek hem woedend aan. ‘’blijf van haar af!’’ gromde ik boos. Hij begon met drijgen dat ik hem geen pijn kon doen. Hij moest eens voelen!.Maar ik wist dat Olivia me dat nu nooit zou vergeven. daarom liep ik expres weg. ver weg. Ik ging zitten en staarde naar Olivia. zelfs tijden het praten bleef ik naar haar staren. Ze was echt boos op me heh?. Als ik niet had toegestemd om hier hee net gaan. Was dit nooit gebeurd en was ze nu gewoon nog bij me. Ik zei toch dat iedereen me in de steek laten! das waarom ik mensen haat!.En ik ze weg duwde voor ik van ze ging houden. Ik lette niet op toe mer dingen gebeurde. Want ik had eindelijk de kracht gevonden om weg te kijken.  Me laatste gedachte bleef door me hoofd zweven. Voor ik van ze ging houden.. houden.. ging houden.. wacht nee ik hield niet van Olivia niet op die manier! die jongen macht haar nemen! zo vaak als hij wilde. Ik balde me vuisten in woede. Ik ben niet jaloers!. Het doet me niks! echt niet!. De huid op mijn handen veranderde langzaam naar schudden. steving roodbruine schubben.


Eami - Vastum infligit
Ik bleef bij de jongen. Op een of andere manier liep hi altijd fout of stond hij verkeerd gedraait. Ik tikte hem aan’’ die kant moet je opkijken;; zei ik en wees naar de klok. ‘’Mooi heh die klok. Je kan de magie gewoon zien’’ fluisterde ik. Toen de man allerlei dingen vetelde kon ik niks zien. Ik spring een paar keer op me plek om te kijken naar ik kwam gewoon niet over de menigte heen. Ik sloeg me arme over lekaar heen. Waarom! dit was zo flauw!. Kon ik maar door de mensen heen kijken! Ik keek naar Lu en hoopte dat hij kon helpen.

normaal
Josh Hatue - werewolf
'Quin!' hoorde ik een jongen piepten. ik tilde het wollige diertje voor me hoofd vandaan en keek naar de jongen. 'wie laat nou zijn neushoorntje in de steek!' vroeg ik. en lied het arme beestjes ietsjes zakken. de jongen kwam naar voren toe en prate zo zacht dat ik het niet kon horen. het beesjte begon te spartelen. jap dat was vast zijn baasje. dacht ik. ik duwde het neushoorntje in zijn armen. 'niet meer wkijd raken he. de volgende keer hou ik hem.' gniffelde ik en miste nu echt mijn hondje. 'oh, dan is deze ook van jouw. ik deed me extra tas af in een soort van dans beweging. 'deze heb ik ook gevonden. heel de coupe was leeg.' zei ik en deed hem op de schouder van de jongen die nu het neushoorntje vast had. 'hoe heed je? dan weet ik waar ik de volgende keer moet zijn.' zei ik en glimlachte plezierig. ik maakte een vriendelijk hand gebaar en gaf het neushoorntje nog een aai over zijn rugje heen. 'terug in de rij!' schreeuwde de dwerg boos. 'awh, kom op!' jammerde ik en ging terug in de groep staan, naast de jongen die zijn beesjte weer terug had. 'hij is wel lief geweest.' zei ik trots.

Leo -Arma
Hij duwde Qiun in me handen ik knikte dat ik beter op hem zou passen. Meteen daarna kreeg ik ook me tas terug, ‘’thanks’’ zei ik met me hoofd naar de grond gericht. Ik voelde gewoon ogen in mijn rug branden. ME wangen begonnen rood te worden. ‘’Leo’’ antwoordde ik zacht. Oh goed nu wist iedereen het.. lekker dan!. de jongen in de buurt begon me belachelijk te maken. oker dat had ik wel verdient. denk ik. DE jongen die hem had gevonden voor mij gaf Qiun nog een aai over zijn bol waarna ze in me coupison verdween. ‘’Sorry dat ik je kwijt raakte’’ fluisterde ik zacht naar Qiun. De jongen had me nog niet mer rust gelaten en zei dat Qiun lief geweest was. ‘’Zij’’ verbeterde ik hem. ‘’we dachten eerst ook dat het een hij was.’’ i keek even opzei en daarna terug naar voren toe.

mellanie - vampire
ik was in gedachten verzonken toen ik die stem hoorde en zag plots ene hand voor me. lichtjes schrok ik wakker. 'oh, umh.. i-ik...' stotterde ik zachtjes. 'dacht dat ik iets hoorde.' zei ik en keek heel even in de ogen van de jongen. zou zweren dat ze blauw waren.

'mooi,' atnwoorde hij en glimlachte naar me. die blik van hem deed me hart eventjes verwarmen. samen luisterde we naar de leraren. ik zag echt niks door de menigde. leo wenkte naar me of ik mee kwam. ik knikte en probeerde me tussen twee gasten door te wurmen maar dat lukte mij niet. leo pakte me pols vast en trok me mee. presies tussen de twee jongens door. yeah, ik was er langs! voor me stond een klein mannetje. 'wouw bedoelde ze dat met dwerg? ik dacht dat de studenten een grapje maakte?' fluisterde ik tegen leo en begon zachtjes te laggen tot dat een jongen me aan de kant duwde en voor het kleine mannetje ging staan.

Dat lieve beestje bleek dus van leo te zijn. ik was zo blij voor hem dat hij hem terug had. ik wilde tegen leo praten maar die jongen van net ging presies voor me staan en drukte me naar achteren. 'meh!' piepte ik zachtjes en stond nu achter leo.

de man zij dat we in rijdjes van twee meosten gaan staan. meteen pakte ik leo's arm beed. 'zullen we samen.....' wilde ik vragen maar hield halverwegen op. okee dit klonk zo fout. '...lopen?' zei ik in een delay en keek hem aan. okee dit was stomste actie effer!

normaal
Josh Hatue -  werewolf
'zij!?' herhaalde ik hem vragend. 'wow! dan was dit de langste keer dat ik een meisje in me armen had.' zei ik beschaamt en streelde door me kuif heen. ' de hele rijs heb ik al een meisje ahcter me aan en dan boelde ik quin niet. maar, volgens mij, ben ik haar nu eindelijk kwijd.' fluisterde ik op gelucht en had niet door dat ik een meisje had weg gedrukt. de kleine man schreeuwde dat we rijdjes van twee moesten maken. ik liep al bijna automatisch met de jongen mee. terwijl ik babbelde over dat ik die stalker kwijd was.


Olivia gemstone - Tovenaar
ik luisterde aandachtig naar de dingen die hij vertelde. 'wouw ik vind ze echt gaaf.' zei ik over de schoenen en het vijd dat hij meerdere gitaren had.

'awh, dat lieve beestje! kijk hoe schattug!' riep ik vertroetelend. de jongen wees naar me haarklip en vroeg er naar. 'ow, ja die heb ik van een heel bijzonder en lief iemand gekregen.' vertelde ik. natuurlijk zei ik er niet bij dat ik hoopte dat het van die ene jongen ook echt was. ik beed op me lip en staarde naar de kleine dwerg.

vreemt genoeg moest ik denkena an iets wat drake zij in het bus. 'blijf van hem af.' had hij gezegt. waarop ik antwoorde dat ik moeilijk drake kon beed pakken omdat hij dat toch nooit leuk vond. ik voelde me zo schuldig voor iets en ik weet niet eens wat. drake deed altijd zo grommerig. en was dat vandaag eventjes zat en toch miste ik zijn aanwexig heid. af en toe keek ik om me heen maar ik zag hem niet. niet wetend dat hij me wel kon zien streelde ik een plukje haar achter mijn oor en maakte daarbij een kleine hairflip. samen met minseok liep ik naar binnen terwijl hij verder babbelde over gave dingen.

Leo -Arma

Mellanie verdween steeds verder naar achteren toe.  omdat die jongen zich naast me drukte. Toe nee liepen voelde ik een iemand mij beet pakken. I wilde omkijken maar  werd mee gesleurd door de andere jongen die maar door blijf lullen. Ik zorgde er voor dat ik haar hand vast kon pakken zodat ze niet te ver achter me zou raken. Ik deed of ik luisterde naar zijn manier van het kwijt rake van een stalker. Ik knikte alsof ik het begreep. Maar eigenlijk boeite het me niet zo veel. Vrienden maken is toch juist leuk.

Toen we binnen stonden met zun alles. Overal stonden koffers. Wat dede die daar? hoe waren die binnen gekomen?


Minseok -hominis
Toe nwe naar binnen mochten begon ik maar te praten. ‘’Weetje dat je met muziek spelen mensen in hun macht kan houden?’’ vertelde ik aan ee stuk door. ‘’NEe echt letterlijk! laat het je wel een keer zien’’ ik glimlachte en naar haar, ‘ja he haar zit mooi hoor’’ zei ik toe ze weer haar haren achter de oor deed. Complimenten laten een meisje wat losser komen! gnagna. Binnen ging ik staan en keek naar de docent nu krijgen we dat gezeur weer zoals altijd… Ik sloeg em arm rond haar schouders en begon op haar te leunen. ‘’JE gaat hij vertellen over de dag enzo en dan mogen we eindelijk eten.’’ fluisterde ik.

lu Toruka - bosmer/tovenaar
'uh, ja, mooi' zei ik maar niet wetend wat er was. het enigste wat ik zag waren zwevende tekentjes waarvan ik ze niet kon lezen. moest dat dan de klok voor stellen? wat was een klok eigenlijk?
eami zei dat ze graag door de mensne heen wilde kijken. 'maar... dan ku je ook geen objecten zien.' bekende ik wijs. naaast me stond een jongen hij leunde ergens tegen aan. dat betekende dat we vast aan de zijkand van de gang stonden. ik schoof naar hem toe en pakte zijn hand vast. 'oeh! awomse.' zei ik verwonderlijk. 'jouw huid glimt helemaal' zei ik en glimlachte naar de jongen. met me duim streelde ik over zijn hand heen en voelde schubben. 'Woh! je bent een dragon?!' zei ik licht geschrokken.
'dat is echt awsome, maar beter verander je niet in een draakje.' ik zag het alle helemaal voor me. in gedachten.
KLIK een reuze draak in deze gang met zoveel studenten er om heen. nop dat paste niet. zijn lichaam gloeide helemaal rood. de energie stroomde door tot zijn vuisten.

'kom laten we ook naar binnen gaan anders valt het teveel op. wil geen straf op de eerste dag jij wel?' ik glimlachte weer ontschuldig en nam de jongen mee naar binnen. het was aardig remoerig. tot dat een van de leraren weer stilte riep. het hielp niet tot dat een grommerige stem om stilte riep. ver voor me zag ik de spirit van een witte kleine draak ten hoogte van het hart. dat was vast de zelfde jongen als die we zagen bij het grasveld net voor het bos. 'dit is jullie slaapzaal. en hier staan al jullie koffers zoek ze uit en leg ze bij een bed naar keuzen. links slapen de meisjes en rechts de jongens. en dat willen we graag zo houden!' riep een man met een stemmetje als die van een dwerg. 'je eigen koffer neem je morgen mee naar je nieuwe kamer die je moet delen met misntens een persoon uit de zelfde afdeling. weer zijn dit alleen meisjes bij elkaar of alleen jongens.' makte het wezen weer duidelijk. er klonk geklap en plots werd alles om me heen een andere kleur. pik en pik zwart. dat was wel iets anders dan het velle wit. langsaam begon ik kleine lichtjes te zien in de vrom van bolletjes. van grote tot kleine bolletjes. ik keke rond me heen in de lucht en stond met mond open te kijken van verbazing. KLIK 'eami eami, kijk!' zei ik en tikte zowel de draken jongen aan als eami. en wees naar de lucht. alles was donker en het plavon was bezaait met lichtjes als sterrentjes in de hemel. 'dit is een van onze speciale kamers van de school. hier word enkel alleen sterre kunden gegeven en atronomie. wat meneer Dust (dwerg) aan jullie gaat geven. alleen vandaag mogen jullie hier overnachten, morgen zullen jullie stenen die jullie uit de revier hebben gepakt verkleurt zijn in de klas waar je in gaat komen. kijk daar links in de hoek staat kealky, deze zou als steen blauw zijn met de afbeelding die jullie ook in de sterren kunnen waarnemen. zei is de godin van het water. in de rechter hoek staat wyferin de god van de draken. daar tegen over bevind zig de griffieon, de god van de hemel en daar naast de phoenix, de godin van het eeuwige leven. en onze na bestaanden. in het midden bevind zich Cervum, de beschermer en creerder van de natuur en het leven wat om ons heen bevind.' legde een vrouw uit. nog altijd stond ik met verbaaste ogen te kijken als of ik voor het eerst kon zien. het was zoooo mooi. al die twinkelende lichtjes. 'en wat is dat dan?' vroeg ik spontaan en wees naar een grote ronde bal in de lucht. 'dat is onze planeet, daar omheen bevinden en onze mannen en iets daar achter de andere planeten.' legde de dwerg uit. 'wouw hebben we twee manen?' vroeg ik verbaast. klas genoten om me hene begonnen te lachen. 'ja tuurlijk domass.' zei iemand. nu voelde ik hoe ik het liefst in de grond wilde zakken. shit.... dat was waar ook... ik had nog nooit een maan of zon gezien laat staan sterren. ik dook lichtjes in een achter eami. 'jonge lui.' zei een andere mannen stem. meteen was eht stil alsof hij heilig was. 'sst, stil is het schoolhoofd.' hoorde ik achter me. schoolhoofd? vroeg ik me af. 'jullie krijgen 10 minuten om je spullen op orden te stellen en te verzamelen. daarna begelijden de klasse oudste jullie met zijn allen naar de eetzaal om daar uit gebreid te lunchen en te vieren dat we hier mogen zijn. denk er om dat je alleen je eigen spullen pakt en die van een ander met rust laat.' ik werd naar achteren gedrukt door studenten. er vormde een pat tussen de studenten in waar de leraren door heen liepen weg uit de sterren koepel. langsaam maakte de duister plaats voor het velle licht. 'nooh!' piepte ik en reek met me hand naar het plavond. vijn... nu zag ik die mooie sterren niet meer.

Drake: Verto

ineens pakte een jongen me hand beet, ik keek op een jongen hadme hand beet gepakt en begon over dat ik een draak was. ruig trok ik me hand terug, 'blijf af;'' gromde ik boos naar de jongen. hij had bruine krulletjes en keek echt schattig uit zijn ogen. EN daar irrriteerde ik me aan. Eht ergste was nog.. dat hij me gewoon niet met rust lied!. gwoon echt niet... hij trok mezelf me naar binnen toe. kon ik niet gewoon alleen blijven. GEwoon alleen zonder iemand. Rustig alleen.. MAar nee hoor. Ik moest toe geven toen ht licht uit ging keek ik me ogen uit. ''Livia kijk de grote be..'' Ik keek rond me heen toen ik besefde dat ze niet een in de buurt was lied ik me hoofd zakken en keek niet meer op. Sure.. beter zo!. het licht ging weer aan en iedereen rende of zocht hun koffers. Ik bleef even stil staan tot iedereen ijn eigen ding deed. langzaam liep ik naar me tas. Ik had echt niks bij. Ja beetje kleding paar sprot broeken en die verplichte boeken enzo. Maar dat was het. Ik pakte me tas en gooide deze zo ver mogelijk in een hoek. tOE nik terug liep zag ik Olivia staan. Ik wilde naar har toe lopen. Gewoon naast haat lopen kon toch geen kwaad. Maar die jongen was er weer en nam haar mee. Ik balde me vuisten. Ik ga die gast zo hard rammen. Maar hij sloeg een arm rond Olivai heen en trok haar een stukje mee. Met een mond vol tanden bleef ik staan. De schubjes rond mijn vuisten kwamen terug. Ik ging hem echt... Toen hij ineensizjn middelvinger op stak lied ik me handen ontspannen. Nee je vind het neit erg! je houd er van allee nt zij! zei ik tegen em zelf en bleef dood sti lstaa n


Minseok -hominis
Toe nwe naar binnen mochten begon ik maar te praten. ‘’Weetje dat je met muziek spelen mensen in hun macht kan houden?’’ vertelde ik aan ee stuk door. ‘’NEe echt letterlijk! laat het je wel een keer zien’’ ik glimlachte en naar haar, ‘ja he haar zit mooi hoor’’ zei ik toe ze weer haar haren achter de oor deed. Complimenten laten een meisje wat losser komen! gnagna. Binnen ging ik staan en keek naar de docent nu krijgen we dat gezeur weer zoals altijd… Ik sloeg em arm rond haar schouders en begon op haar te leunen. ‘’JE gaat hij vertellen over de dag enzo en dan mogen we eindelijk eten.’’ fluisterde ik.
 het werd denker dit was mijn kans op Oliva ongezien te knuffelen Ik pakte haar stevig vast in een knuffel maar na even lied ik haar los anast me stond een andere meid ik bekeek ht en egon te voelen. ''sorry ''vlusitere ik naar het kort blauw harige meisje. ''Ik zag je niet staan'' glimlachte ik. hehe ze had mooie borsten! dahct ik  En ze voelde ook fijn!. Ik keek naar bendne en ag dat me schoenen licht gevn. Ik lachte even.edereen was rond aan het kijken naar andere dingen ik staarde naar me schoenen.

Het licht ging aan en wme mochten gaan eten!. Ik had dat gezeur over gode al gehoord daarom stond ik al klaar om naar de eetzaal te gaan. Toen het lciht aanging vloog ik naar me koffers en gitaar tassen deze gooide ik ergens bij een bed neer. Daarna zocht ik Olivia weer. ''kom!'' zei ik en dante rond haar heen' 'kom eten heb honger'' ik glimlachte en bleef rond dansne. ''schiet op!''

In me oog hoeke nzag ik die roodharige jongen aan lopen. Olivia stond er met har rug naar toe Ik keek hem gemeen aan en sloeg een arm rond Olivia's schouders. ''kom kom eten!'' zei ik nog maals ik lied haar los en draaide nog een keer achter om. Ik stak me middelvinge rop naar de jongen waarna ik voor Oliia uit danste



Madonna
Ik keek toe toen het licht weer uti ging. Dit was zo mooi!. Maar een na deel.. ik moest vanvond wel de wacht houden... nacht visoen is soms hadnig maar niet als je jongens en miedne gescheiden moet houden. omdat ze anders gaan rollebollen...



Leo -Arma

Mellanie verdween steeds verder naar achteren toe.  omdat die jongen zich naast me drukte. Toe nee liepen voelde ik een iemand mij beet pakken. I wilde omkijken maar  werd mee gesleurd door de andere jongen die maar door blijf lullen. Ik zorgde er voor dat ik haar hand vast kon pakken zodat ze niet te ver achter me zou raken. Ik deed of ik luisterde naar zijn manier van het kwijt rake van een stalker. Ik knikte alsof ik het begreep. Maar eigenlijk boeite het me niet zo veel. Vrienden maken is toch juist leuk.

Toen we binnen stonden met zun alles. Overal stonden koffers. Wat dede die daar? hoe waren die binnen gekomen? De man legde uit over de 5 goden i kkeek me ogen uit en nam alles in me op. Ik pakte me steente er bij en besefde me ineens dat ik niks zag want het was donker...ik wachte tot het licht weer aan ging en zocht me koffer. Deze sleepte ik in de buurt van setto, mellanie lag tegenover me setto aan de en de kant en daarnaast die riven.. toen alle  spullen er lagne liepen we naar de lunch zaal. HEt was groot maar ook echt groot. tafels lange rije. Er zaten al vele mensen allemaal door lekaar en duidelijk in leeftijd verschil. Je zag wie al in de 5de zat en wie in de 1ste of 2de dat zag je aan de blik in hun ogen. Ik ging zitten aan een wat rustigere tafel. Ik starde naar het eten. Ik had geen honger. niet omdat ik niet iwlde eten ik at gewoon inet veel. En had vanochtend al ontbeten.


cat -miscere
ik was de jongen kwijt maar echt niet voor zo lang! ik rook hem overal.  ik zou wachten tot hij een plekje had dan ging ik bij hem liggen. hier zou hij dan pas savond achter komen! #stalk


Eami - Vastum infligit
''je bent schattig'' zei ik toen ik Lu zijn gezicht zag. hij wilde een jongen mee trekke ndie duidelijk geen zin had. 'laat hem toch lu hij lijkt me niet echt iemand om mee om te gaan'' zei ik en probeerde hem mee te mkrijgen. zijn reacties op de jongens zijn hadnen was echt schattig. Maar hij gaf mij ge naandacht meer. Mett het puntje van me staart ging ik weer langs zijn neus heen. aandacht hier! Maar Lu bleef de jongen mee trekken. Ik zuchte en hupste achter Lu aan. toen we stonden en het licht uit ging klemde ik me vast aan Lu. Me staart swiepte als een gek heen en weer en me oren probeerde elk geluidje in de gaten te houden, Rust had ik niet echt om te kijen ''ja mooi!'' piepte ik gespannen. Waar was simon! het was hier echt te donker. in stilte luisterde ik naar alles. ''die hert mogen ze echt weg doen!'' fluisterde ik toen de man vertelde over de schepper enzo.'' Die mensen diedaar in komen zijn zo slap!''. Toen Lu over de manen begon. Duipte er langzaam iets mijn hersens in. Hij liep de verkeerde kant op zag dingne die er nietwaren. Was hij helderzient ofzo? ik keek hem aan em glimlachte toen hij beschaamt achter me ging staan. Ik sloeg me staat rond hem heen als een soort van bescherming. we krege maar 10 minuten onze spullen te zoeken dat ging wel goed komen. Het licht schoot weer aan en het leek even of de flammetjes in Lus ogen ook doofde. ''Kom je! dat plafon komt vat wel een ander ekeer terug! misscehin vanavond wel!'' zei ik en pakte hem beet. ''Hoe it jou koffer er uit?'' vroeg ik en keek rond. ''De mijne is roze!'' zei ik en ozcht tot ik de mijne gevonden had. Er warne og maar een paar plekjes over. De mijne was echt verweg van Lu. ''sorry lu maar ik moet echt aan de adnere kant slapen''zei ik terleurgesteld. ik legde me koffer weg en liep naar lutoe. ''klaar?'' vroeg ik ''laten we dan die eetzaal i bekijke heb best wel honger gekregen. Ik pakte een boekje uit me broekzak met een pennetje ik telde wat op. ''Kan best veel eten'' glim;achte ik blij

lu Toruka - bosmer/tovenaar
'hij heeft ook friendjes nodig niemand mag alleen zijn. en het is al bijna kerst.' zij ik, ookal duurde het nog dik een maant voordat het echt kerst werd. elkekeer als eami haar staart tegen me neus aan deed werd ik een soort van gehipnodiseert. ik pakte haar staartje beed en begon er aan te aaien en te knuffelen. 'zooooo zacht.' fluisterde ik en was helemaal in trans. 'kom je?' vroeg ze. en liep ergens een. als een braaf hondje liep ik achter haar aan. plots zij ze dat ik me koffer moest gaan zoeken. toen ik dat hoorde stond ik even verbaast stil. shit me koffer.... en ik weet niet eens hoe hij er uti zag alleen hoe hij klonk en voelde. en ik ga niet aan alle 100 koffers voelen... ik zuchte en leid me hoofd hangen. hoe loste ik dit op. george begon aan me haar te trekken en piepte iets. 'laat mij laat mij!' zei hij zachtjes. 'wat laten?' vroeg ik zachtjes terug. 'zoeken!' piepte hij terug. ik voelde hoe hij op zjn achterpootjes ging staan en rond keek van schouder tot schouder wandelde. '30 graden draaien, 5 naar voren.' zei george zachtjes. ik deed wat hij zei. 'nee! andere kant!' piepte george. 'hoe moet ik dat nou weten.' jammerde ik terug. 'urgh.. laat mij maar.' zei george me fredje, hij klom van me schouder naar me trui in me broek en zo naar beneden toe totdat ik hem niet meer voelde.

George
george liep over de grond heen en zocht naar mijn koffer. hij snufte met zijn neusje in het rond op zijn achterpootjes. 'mmh, zo veel geurtjes zo veel geurtjes.' piepte hij en liep weer vliegendsvlug verder. hier en daar moest hij voet stappen en rollende tassen ontwijken wat nog maar net goed ging. 'gevonden!!' piepte hij juigend en klom boven op de tas. 'okeeee kom maar lu!' peipte ik en kwispelde met mijn staartje. 'halllloooo!!' piepte ik maar kreeg geen gehoor. 'ayh laat me raden hij is ook nog eens doof...'

lu
'geaorge! george!' riep ik maar ik kon hem niet eens zien laat staan vinden. 'george! riep ik wanhoopig. eventjes bleef ik stil en hoorde weer gepiep. ik probeerde me te condentreren en liep op het geluid af. 'woohaa!' gilde ik en voel over een tas heen.' 'oh s-sorry.' zei een emisje best zacht. ik stond weer op en voelde gelijk die steek weer in me knie. 'eh heheheh, het gaat al weer.' antwoorde ik. 'kan ik je helpen met iets?' vroeg ze zachtjes. 'oh ne hoor. het gaat al!' zei ik dapper en stapte weer naar voren toe. het gepiep werd steets luider ik zat in de beurt! ik strekte me handen en voelde george op een koffer, ik greep mijn beestje beed en knuffelde hem. 'yeaaaah!! goed zo george!' juigde ik. george piepte weer luid. maar ik kon het dit keer niet meer verstaan zoals eerst. urgh waarom had ik die krachten nou niet onder kontrolen... anders was me koffer vinden zo veel makkelijker.... 'sorry george maar kan je niet verstaan.' fluisterde ik en nam me koffer en tas mee. nu was het probleem ergens een leeg bed vinden. ik zuchte luid en gaf de moet al op. ik zag geen vlikker!! enkel waar de werewolven zaten... en daar wilde ik echt niet tussen liggen. 'WAAAEEE!!' gilde ik en draaide me om. 'kom, ik heb nog een plekje voor je.' zei een aardige stem. ik knikte. 'wat een lief vriendje heb je. haha, hij heeft grote verhalen tegen je.' lachte hij zachtjes en beheerst. ik glimlachte. 'kunt u hem horen?' vroeg ik. 'oh please noem me geen u, ik ben lysander trouwens. heb ik jowu niet eerder ontmoet? oh, ja bij de zappeling. en ja ik kan dieren horen. net zoals jij misschien?' vroeg hij. ik lied me hoofd zakken. 'neit altijd. soms waneer ik het niet verwacht en als ik het nodig heb dan hoor ik hem niet meer...' zei ik treurig. de jongen gaf me een papiertje in me hand. 'volg ander me lessen. klokslag 4 uur smiddags buiten bij de grote sakura boom. als je je daar in verstopt dan kun je me lessen mee volgen voor vandaag. geef les aan andere klassen maar misschien kun je er wat van op pikken.' vertelde lysander. ik knikte. 'thx.'

de jongen begelijde me naar een groepje jongens waar nog een leeg bed lag. hij vertelde dat een of andere prins, hier ook sliep en een riven, met een leo. ik legde me spullen op een leeg bed en bedankte lysander voor zijn hulp.

ik zag weer een bekent handje. mijn ogen volgde de rode engergie die door zijn lichaam heen stroomde naar zijn hand toe. het was draakje. en naar mijn weten stond hij helemaal alleen. ik vond dat sneu dus huppelde ik naar hem toe. 'draakje draakje!' riep ik vrolijk en liep wat mensen omver die me vervolgens voor gek uit maakte omdat ik niet uit me doppen keek. 'oh sorry sorry.' zei ik telkens en boog eventjes toen ik weer mensen aan stote. george begon te piepen en over me schouder heen en weer te lopen. eindelijk was ik bij draakje. ik trok aan zijn jack. 'ga je mee eten? kom, kom! voordat alles vol zit!' vroeg ik blij en keek rochting mijn vossen vriendinetje. 'eami!! draakje gaat ook mee!' riep ik en trok draakje met me mee naar eami toe.

We zaten aan tafel en ik had draakje naast me op de bank getrokken. naast me zat een andere jongen (leo) tegen over me iemand anders die ik ook neit kende.
ik taste de tafel af en vond de dicht bij zijnde broodjes. george liep ook op tafel en verzamelde ook allerlij lekkere dingen en legde het op me bord neer. maar plots was heel mijn bord verdwenen. ik voelde op de tavel jap die was leeg. 'HUH?' zei ik verbaast. 'HEY!!! wie heeft mijn bord!' vroeg ik en hoorde wat jongens gegniffel. ik deed me armen over elkaar heen en stote plots een glas om deze rolde opzij naar de jongen toe en zat blijkbaar vol. 'WAE!?' jammerde ik en wapperde met me hand die nat aan voelde. ik likte aan me vigner en proefde melk. 'mmmmh. melk.' zei ik en glimlachte. 'GEEF me bord terug!' piepte ik luid.


mellanie - vampire
al glimlachend liep ik met leo mee die me met zijn hand naar de kamer begelijde. eenmaal daar binnen lied hij me handje los. ik ging bij hem staan en keek omhoog naar de sterretjes. 'prachtig.' wist ik enkel uit te brengen en staarde naar de phoenix. ik staarde zo lang dat ik eventjes omver viel tegen leo aan. 'oeps, hihi.' gniffelde ik 'welke maan vind jij het mooist, de blauwe of de rode?' vroeg iken wees naar de twee manen.

ik zocht me tassen het waren er 3 jap... ik had veel spullen mee. ik had presies tegen voer leo een plekje gevonden zodat ik als ik bang was savonds naar hem toe kon kruipen. neit dat ik hem dat verteld had jk jk. samen gingen we met setto riven en leo naar de eetzaal ik nam plaats aan een tafel en ging dicht bij leo zitten. naast leo zat een jongetje met bruiknhaar. wat een dotje was dat. ik zat tegen over leo en schuin tegen over dat jongetje. en paar oudere klassers hadden zijn bord af gepakt en hield deze dicht bij hun eigen eten. samen lagen ze te gniffelen. ik wilde het bord terug pakken en bij hem neer zette maar zo veel lef had ik niet.

leo at niet veel, net zoals ik. ik pakte me flesje uit me tas en opende het. ik vond een riedje en stopte deze er in. met me ogen dicht dronk ik het vloeistof er uit. mmmh, had echt dorst. met dit zou ik zeker een middag voort kunnen. 'leo, heb je dit brood al geprobeerd?' vroeg ik en schurde een bolletje door de helft en gaf hem een stuk. de ander helft brak ik ene kruimel stukken en voerde de fred van de jongen met het bruine haar.


Olivia gemstone - Tovenaar
ik had een gezellig meisje gevonden met blond haar en een ander meisje wat me deed denken aan een dier soort van kat. of wat het ook was. echte vastum infligiten had ik nog nooit echt ontmoet. maar deze was wel schattug. (als ze het niet kan zien beschrijft ze het niet)

daarna kwam minseok weer naar me toe. samen met hem liepen we naar de eetzaal ik apkte ene lekker kom kippensoep en heerlijke broodjes. 'mmmmhhh!!! zoo heerlijk.' zei ik en at van alles op. 'oooh drake zou dit lekker vinden joh! voor het eerst kan hij van alles eten wat hij wild.' vertelde ik en nomde van alles naar binnen.

vertel iets over jezelf, wat doe je waar woon je familie, vriendin?' vroeg ik met mond vol en een hand er voor.

Bee hominis
We gingen bij een groep aan tafel zitten lekker dicht bij die rood harige jongen. dan kon ik hem lekker pesten als het nodig was!. Er zat ook een blond harige meisje bij. Check die ging zeker op mijn lijstje en ook dat vosje kwam bovenaan. Maar eerst moest ik Olivia krijgen en dan voor de jongen zijn neus!. okey nee zo gemeen was ik niet. Ik hield gewoon van sex. ja das het gene waar ik he de heletijd over heb!. Ik zou het meisje nooit dwingen maar hey!. iemand zo krigen at ze het willen is toch niet dwingen. speel gewoon in op hun verlangen die ik ze maar al te graag geef.! 

Ze begon te eten en vertelde dat drake waarshcinlijk die roodharige dit wel leuk zou vinden ik keek langs ze heen. Die ging zo hoe dan ook ruzie zoeken met jongens. dus denk niet dat hi jveel zou eten. ''Yeah vast wel toch. Zolang jij ook maar geniet!'' zei ik en keek haar flirtend aan. ''vergeet die jongen hij zit nu al bij andere, Hij is je vast vergeten' zei ik bezorgt. ''Hij heeft niet een intressesn in je en leid je gewoon alleen'' zei ik en pakte haar hand beet. ''zou ik niet doen hopr' zei ik en keek even verlegen weg. 

TOen ze vroeg of ik meer over me zelf wilde vertelde. ;me bij naam is Bee, De rede is niet echt interstant maar lusiterde naar beter naar dan me eigne naam. Houd echt veel van muziek!'' ik keek haar aan. ''familie ouders vader en moeder en geen broers en zussen. Kom uit korea en ja meer valt er neit echt te zeggen. '' zei ik en propte me mond vol. ''En wat ik doe. nou ik eet, '' ik lachte even ''Nee me hobbies zijn muziek en dansne zoals ik net ook zei'' ik held de jongen in de gaten en zag dat die roodharige het grapje van de jongens niet kon uit staan. hehehe



Eami - Vastum infligit
Ik hupste terug ne zag dat Lu ook al klaar was. allen hij had weer die andere jongen bij. Ik blies me wnagne op ,aar ging me niet aan de kant alten zetten door zun chagerijn!. Ik blij speelde ik rond Lu heen en af en toe bvroeg ik ijn aandacht met mijn staart. Bij het eten. pakte ik een appel sneed deze in stukjes en schreef in het boekj dat ik bij em droeg op. Ik hield precies bij hoeveel. Ik had 3 plakjes daarna pakte ik een broodje en brak deze ook in stukjes. ook dit schreef ik op.  k was zo gefocused aan het eten dat het me pas opvie dat ze Lu aan he pesten waren toen de rood harige jongen opstond en het bord terug pakte. Ik keek toe hoe de jongns het bord weer opnieuwe weg haalde en nu steeds harder begonnen te lachen. Ik blies me wngne op en bleef toe kijken it was zo gemeen!. 


Drake: Verto
Ineens kwam er iemand naar me toe ne pakte me hand beet. Ik trok hem steeds weg. ''laat me gewoon met rust!'' jammerde ik boos maar hij trok me mee.. ''jesus ben je blind ofzo ik wil niet mee! gromde ik  terwijl de jongne me gewoon mee trok. Jah ik was sterk genoeg geweest om me los te en als ik dat gedaan had kon ik geoon weg gaan. Maar ik deed het niet ik lied me gewoon ,ee trekken en aan tafel zetten. Ik keek naar me bord.. moest ik echt eten?. Ik keek er naar en had gewoon geen honger. Waarom zou ik eten!. Kon ik dit eten niet naar me oma sturen? die had het ahrder nodig dan ik. ik kon nog wel wat langer leven op me vetjes. Ineens werd het bord van de jongen naast me weg getrokken. Ik keek evne toe wat er gebeurde Weer balde ik me vuisten en stond op. Ik pakte het bord terug en gaf het aan de jongen. 'Afblijven' snauwde ik naar de jongens. 



Leo -Arma
''rood'' antwoorde ik. op haar vraag en keek mee. 
ik pakte een stukje brood aan en keek er naar. 'maar hebniet echt honger'' bekend ik en keek haar aan. Ik glimlachte. okey daar kon ik toch geen nee tegen zeggen!. ik begon langzaam het broodje op te eten.

we zaten aan tafel. ER kwam een jongen naast me zitten ik keek niet op of om. tot me broek nat werd. Ik schrok me kapot en sprong half omhoog. Met groten ogen keek ik naar me broek toen naar de jongen. Ik pkte een doekje en begon te tafel schoon te maken. Daarna de bank hierbij raakte ik de been van de jongen aan. Een schokje ging door me hand heen. Ik keek er even na. Dat voelde raar...Net of er ee ndeel van mijn energie naar die jongen naast me schoot. lang staarde ik er niet naar want me broek werd met de seconden natter en natter. 'aah!'' jammerde ik en keek naar benede... okey nu was me broek echt nat!.



-na het eten-

Ik voelde een zware stevige hand op me schouder. Schrokken keek ik er naar. Het was overduidelijk de hand van een centaur. heel langzaam draaide ik me hoofd naar de man. ''Jij komt met mij mee'' gromde hij weer eens boos. Ik rolde me lip op. Blijkbaar was hij het dus niet vergeten. ''Maar ik deed echt niet'' probeerde ik nog te zeggen. Ik wees naar de deur en lied duidelijk merken dat hij niet van plan was om naar mijn smeekbede te luisteren. Verslagen liep ik achter hem aan. Zijn stappen weergalmde door de leeg gelopen hal. Normaal zou ik rustig worden van het geluid van hoeven. Maar deze keer word het gevoel van stress alleen maar erger bij elke stap die de centaur zette. Ik voelde de machtige centaur de school uit richting een grote kas. Ik durf te zweren dat de kas bijna net zo groot is als de stal bij mij thuis  waar dan 20 paarden in staan. Als ik die zou moeten vegen!. De ergste scenario's speelde al in me hoofd.  Ineens was de centaur voor me gestopt met lopen. Ik botste tegen zijn achterwerk aan. Meteen werd ik gestraft door een slag van zijn staart. Hij keek me boos aan en wees naar een grote bak. Ik rook meteen dat het mest was. Ik keek hem met een vragende blik aan. ''Mest de kas..'' zei hij doods en draaide zich om. voor het laatst kreeg ik nogmaals zijn staart in mijn gezicht.  Een van zijn paarden haren prikte bij die slag in mijn neus. Ik begon hard te niezen. Ik niesde zowat de tranen uit em ogen. Toen ik opkeek zag ik dat de centaur van mijn nies geschrokken was. Hij stond nog na te trappelen op zijn plek..  beschaamd glimlachte ik naar de centaur die mijn blik meteen afkeerde en weg reed.


Daar stond ik dan voor een kas. Klaar om de platen te mesten. Als ik nu eerlijk zou zijn. Zou ik zeggen dat ik een ergere straf had verwacht. Ik mest thuis ook altijd de tuin van me moeder. Dus om het nou hier te doen leek me niet zo erg. Ik pakte een emmer en vulde het. Met rustige beheerste stappen liep ik de planten kas in. En maar goed ook meteen struikelde ik over een soort van klimop plant. Hij wilde zijn stam rond mijn been heen en sleurde me over de grond. Voor ik het wist hing ik onderste boven. Even keek ik geschrokken rond, Maar begon al zachtjes in mezelf te lachen.. Zelfs de planten wisten me te pesten!. dacht ik en lachte 'word leuk leo! echt moet je doen word lachen naar een magische school'' herhaalde ik en lachte even. ''bedankt Femke, Ik geniet er echt van!'' zei ik en wreef met me handen door me ogen. Ik hing daar even en me hoofd begon zwaar aan te voelen. Ik moest echt na gaan denken voor me hoofd vol bloed zat. Ik bekeek de kas en daarna de  plant die mijn enkel vast hield. Er lagen  scharen in de buurt maar ik ga geen plant slopen.  Ik bleef na denken tot ik merkte dat ik langzaam zakte . Verbaast keek ik naar de plant. ''waarom?'' vroeg ik aan de plant. Ik zat op de grond naast de emmer met mest en bekeek de plant alsof ik op een antwoord wachtte. langzaam schudde ik me hoofd heen en weer. Grapje zeker zat ik nou echt te praten tegen een plant? ging ik er van uit dat het terug ging praten. Nee natuurlijk niet stomme Leo! het is een plant!. Ik bewoog me enkel en merkte dat de plant me met rust lied. Okey dan gaan we door. Ik pakte de emmer op en stond op om naar de eerste paar planten te gaan. Deze roken echt goed maar er was niks bijzonder mee aan de hand. Ze wilde me tenminste niet ophangen. Dus ik besloot dat tot nu toe deze planten mijn favoriete plantjes zouden worden. Ik was hier al zeker een halfuur bezig en verdwaalde steeds verder de kas in. Ik had elke plant zorgvuldig gemest. En met zorgvuldig bedoel ik dat ik niet de mest naar de planten gegooid hebt maar netjes afgemeten hoeveelheden bij de stam van de plant gelegd had.  Toen ik even pauze nam zag ik dat ik nog niet eens over de helft was. En me handen deden al zeer!. Ik zuchtte en richtte me naar een rode plant. Het was net een orchidee die vorm had het maar deze het stekels en zag er groter en gevaarlijker uit. Net of hij een grote bek vol tanden zou hebben.En het leek of hij me in de gaten hield.. helaas was het wel de volgende plant die gemest moest worden. Ik las het naam kaartje van de plant. 'Canes Flos'  Ik haalde me schouders op. Latijns wat niet echt een vak wat ik geleerd had dus het zou me echt gestolen kunnen worden wat het betekend. Met een hand vol mest reikte ik naar de stam van de plant. Even had ik het gevoel dat een hond in mijn oor aan het hijgen was. Ik schudde me hoofd. Dat was hoe dan ook verzonnen. Ik deed me hand dichter naar de stam toe. Een smerige plakkerig slijm drupte op mijn schouder. Langzaam keek ik op. De bloem van de plant hing naast me oor. Een dikke slijmerige gele pap kwam uit de bloem zetten. Ik voelde hoe de bloembladeren adem haalde.  De hand die bij de stam was begon te trillen uit angst. Had ik nu ook contact met een kwijlende bloem? nee dat kon niet.


uit het niks hapte de plant naar me gezicht toe. Schrokken viel ik achteruit. Meteen verschenen er en volle rij tanden in de kroon van de plant. Hij lied een zijn gewicht naar voren vallen en probeerde me op nieuw te bijten. Met me benen wijd open zat ik geschrokken op de grond, De plant bleef naar mijn lichaam happen. maar aangezien hij vast zat in een pot kon hij niet bij me. Ik bekeek de actie van de plant. Dit was de eerste keer dat ik zo gewild was.. eerst al een plant die me wilde ophangen nu eentje die me wil op eten!. Ik snap dat dit normaal als een straf zou gezien worden. Maar ik zou niet Leo zijn. Als ik het interessant vond. De plant straalde duidelijk iets uit van een dier. Hoe hij zijn bladeren bewoog en zijn manier van happen. Ik kroop op me knieën en bleef op een gepaste afstand dat ik niet gebeten zou worden. Voor zeker 10 minuten bleef ik naar de plant staren. ''je bent net een hondje'' zei k zachtjes en reikte deze keer me hand naar hem uit met de palm van me hand naar de grond toe. 'Ik ga je geen pijn doen'' zei ik zachtjes. ''Wil je alleen maar wat mest geven'' De plant werd wat rustiger. Zijn bloembladeren snifte aan mijn hand. De bladeren begonnen zachtjes heen en weer te wiegen. Net of hij aan het kwispelen was. Ik probeerde beetje bij beetje dichter bij het plantje te komen. En tot nu lied hij het toe. Met me platte hand aaide ik de kop van de bloem. Als ik dit zou doen waar ik vandaan kwam. Zouden ze me nog erger voor gek verklaren. Ik aaide de plant voor een tijdjes. Het was helemaal rustig geworden. Nu kon ik het gewoon mesten. Trost keek ik naar het plantje dat ik net gemest had zonder dat het mij pijn gedaan had. Ik zou me zelf nu zo een schouderklopje kunnen geven!.


Wacht. als de volgende planten allemaal zo zijn! ben ik voor de kerstvakantie nog niet klaar! Ik draaide me naar de rest van de planten. Daar gaan we dan!. De planten hier na hadden allemaal iets anders. De een gaf me grote blaren op me hand. De gene er na lied me lichaam volledig jeuken. Elke plant had een irritatie factor. Tot ik blij en kleine paarse kwam. Hij zag er zo mooi uit. hoe dan ook ging ik dood als ik die aan zou raken!. Ik legde de mest er onder. Zonder ook maar een blaadje van het plantje aan te raken. Het idee dat net alle mooie planten me pijn deden.. En deze echt de mooiste was die ik tot nu toe gezien had. Ging ik er vanuit dat zijn zachte paarse bladeren mijn dood konden zijn. Of de ijsblauwe bloempjes die hij bij zich droegen mij zouden wurgen. Of wie weet de dauw die op de bladeren lagen mij zouden verbranden!. Er ging zo veel in me hoofd om en dat maakte me zo gespannen voor het kleine plantjes dat ik alles bij elkaar gilde toen er een blaadje op mijn hand viel.  Ik keek er geschrokken naar maar wat er gebeurde had ik nooit verwacht. Het dauw op het paarse blad dat op me hand lag droop over me huid heen. De plek waar het overheen droop genas. De wonden in me hand groeide dicht. En de opgezwollen blaren van de planten hiervoor verdwenen ook.  Toen me hand helemaal genezen was verdorde het blaadje en de dauw verdampte. Ik knipperde vaak met me ogen omdat ik het gewoon niet kon geloven wat ik net zag. Het mooie kleine plantjes had me gewoon genezen.  Ik moest minder vooroordelen hebben naar planten toe.
in de kas was ik zeker nog een uur bezig en had bijna elke plant gehad. Opgelucht haalde ik adem nog maar 1 plant te gaan. Het was een gist zwarte plant. Vanaf de wortels tot aan de bloem hem zelf. Het bezat grote dorens met haaknaaldjes aan de uiteinden. Ik slikte. Zolang ik de plant niet aanraakte zou hij toch niks doen!. Ik strekte me hand er naar en voor ik het wist schoten de naalden alle kanten op. Me arm zat boorde vol met dorens. Ik slikte en sloot me ogen. ''Dat deed zeer!'' jammerde ik geschrokken.   Wat ik ook deed bij deze plant ik kon hem niet mesten.  De dorens schoten heel gericht naar me armen toe als ik ook maar een paar centimeter te dicht bij kwam. En voor elke doorn die hij weg schoot kwam gelijk een nieuwe terug met nog een grotere weerhaak. Maar deze plant ging niet winnen!. Ik beet op me lip en bemeste het plantje ook al vlogen zijn dorens steeds naar me arm toe. 
 
Met een overwinnen lied ik me op de grond zakken. Ik had alle plantjes gemest!. Waarmee ik moest toe geven dat ik best veel geleerd had. En ook dat planten zeer konden doen. Nu was het tijd mijn arm leeg te gaan plukken met alle dorens die er in zaten. Ik nam hier gewoon te rijd voor. Die centaur was toch nog niet terug gekomen. Met me gedachte geheel op de dorens met weer haakjes had ik niet gezien dat ik beslopen werd door een paar dieren. Grommend slopen ze richting me. Pas toen ik opkeek zat ik hoe dicht bij de kop van een hond was. Hij gromde boos naar me/ ''aah!'' jammerde ik geschrokken en kroop naar achteren toe. ''Ga weg!'' jammerde ik wanhopig niet om dat ik bang ben van honden. In tegendeel zelfs. Maar dit waren grote egels met honden koppen. De kop van het beest was een honden kop. en hoe verder het naar de rug ging hoe grotere stekels de haren werden. Het beest begon aan me broek te trekken. ''Laat me gewoon met rust'' jammerde ik. Het beest begon steeds agressiever te trekken. het beest trok me steeds verder een kant op. richting die zwarte plant met dorens. 'nee heb net bijna alles er uit!'' jammerde ik. Het beest lied me los en keek me bezorgt aan. hij leek ergens heen te kijken. ''Nee ik ga niet naar die plant toe!'' zei ik maar het beest leid zijn oren in zijn nek vallen en piepte. Hij keek steeds naar de poot van de tafel waar de plant op stond. Uit nieuwsgierigheid keek ik mee. Ik zag de kop van een hond die plat op de grond lag. Hij ademende zwaar. geschrokken kroop ik er naar toe ne trok hem onder de tafel vandaan. Tussen de stekels door zag ik hoe zijn huid doorboord was met wondjes. Dorens staken in zijn houd en in zijn nek had hij een grote bijtwond. Duidelijk van die Canes Flos plant. ''oh beestje toch'' zei ik zacht en tilde hem op. Ik voelde hoe de stekels in me buik prikte. Even vergeten dat de stekels van een egel nog al zeer deden als je ze oppakte!. Het honden wezen legde ik op een tafel. ''Ik kan niet veel voor je doen maar zal me best doen'' zei ik en begon de dorens er uit te halen. Het beestje hijgde verschrikkelijk erg alsof het bijna in een hyperventilatie kwam. ''rustig'' zei ik en legde me hand op het beestje. Nu voelde ik het hartje echt te keer gaan.  Dit beestje ging ik niet aan zijn lot overlaten!.
Ik trok elke doren er voorzichtig en beheerst uit. Toen dat klaar was rende ik de kas rond naar het kleine paarse plantje. ''please red dat hondje'' zei ik tegen het plantje en plukte wat blaadjes. Zo snel als ik kon rennen begaf ik me terug naar het hond op de tafel. Ik drukte de blaadjes tegen de bijtwond aan. Wat k niet wist was dat het plantje alleen je innerlijke krachten naar boven haalt. Dat voor een persoon die vuur zou beheerste als een elementdrager dat die kracht werd verdubbelt. En als je talent kracht was dat je dan dubbel zo sterk zou worden. Ik ging er echt van uit dat het plantje de gene was die het wond van het beestje geneesde en niet dat ik de gene was die de wond van het beestje genas en zijn pijn weg nam. Met trillende handen keek ik onder me hand of de blaadjes hun werk gedaan hadden. EN het was zo. De wond was weg. uit blijheid pakte ik de kop van de hond en drukte deze tegen me voorhoofd aan. ''het komt goed!'' zei ik. Maar het ventje bleef hijgen. Ik snapte niet waarom. DE wond was dicht en genezen hij had geen opzwellingen de dorens waren er uit. Met me hand wreef ik over het beestje heen. Met de stekels mee anders zou ik een hand vol stekels overhouden.
 
Toen me hand op de hoogte van zijn buik kwam werd ik stil, ''je bent geen hij.. je bent een meisje'' zei ik zachtjes en voelde goed. ''Je bent hoogzwanger'' me ogen werden groter. vandaar dat ze zo aan het hijgen was.!.  Okey hoe ging dat met paarden. Ik dacht na en begon het meisje te helpen. Na een kwartier ploeteren had ze er 4 kleine egelhondjes uitgeworden. Een vliesje zat over de bebloede beestje heen. oh dus zo gaat dat. Ik legde de babys bij de kop van hun moeder zodat ze niet al te veel kracht hoefde te gebruiken me het schoon likken. Als de moeder klaar was met eentje maakte ik die verder schoon. De stekels voelde zacht aan net een heerlijk dons dekentje. Even kon ik mijn geluk niet op en de glimlach was niet weg te denken.

mellanie - vampire
Ik glimlachte toen de jongen het broodje aan pakte en op at. Door dat ik de andere helft van het broodje had verkruimeld en aan de Fred had gevoerd leek het net alsof ik had gegeten.

Ik glimlacjte naar de jongen met het rode haar die de bord aan de jongen met het bruine haar terug gaf. Net zoals Leo was ik aardig stil aan tafel. Ik zat met het fretje te spelen tot dat hij hem weer terug riep blijkbaar hete het beestje George. Wat een luxe naam was dat. Misschien moest ik maar wat gaan vragen aan Leo. iets van: vertel wat over jezelf? Nee.... Dat klinkt raar. Welke klas hoop je? Nee... Ik heb hem nog niet naar zijn steen zien kijken. Misscchien, wat doe je in je vrije tijd? Ja dat is er eentje. Die kan wel. Ik verzamelde al me moet en deed me mond open. 'Wa...' De centaur kwam langs lopen en pakte leos schouder beed en vroeg of hij mee kwam. Ik dook in een en wuifte lichtjes naar Leo die op stond, om gedag tegen hem te zeggen. Vijn nu zat ik alleen. Ik keek opzij naar riven en setto en vervolgens naar de andere kant die rood harige jongen en dat dotje. Vraag dan!!! Zei ik tegen mezelf. 'W-wat, wat gaan jullie zo doen.' Vroeg ik zachtjes aan iemand die me hoorde.


Olivia gemstone - Tovenaar
minseok zei dat ik drake moest vergeten en dat hij me vast al lang vervangen had en vergeten was. even stopte ik met eten en keek minseok aan. 'hij, mij vergeten? we wonen al super lang bij elkaar in huis. die vergeet mij echt niet binnen een paar uur hoor.' zei ik en sleurpte nog een slok soep weg. dat hij geen intressen in me had dat wist ik al. maar sinds minseak het tegen me zei voelde ik toch een beetje pijn op komen. drake gaf inderdaat geen fuk om me. enkel zijn oma was me erg dankbaar. 'morgen avond is toch een nieuw schooljaars feest?' vroeg ik zachtjes en voelde me steets iets kutter door drake. 'hoop echt dat ik snel me kamer krijg. ziet niet zo zitten om na me les alles uit te pakken. of krijgen we morgen wat anders te doen? 'morgen ehbebn we een talenden test. mensen met een beginnende gave kracht of tallent mogen dat laten zien in de battle ring. zo kunnen ze zien wie al aardig sterk is en wie een watje. zoals die blinde daar.' benadrukte de jongen tegen over mij met het woordje watje. de jongen hing iets meer over de tafel heen en wees naar voren waar de leraren zaten aan een mooie op gevulde tafel. met sierrijke stoelen en kandelaren. zie je die ork die een reuze hamer op tafel heeft liggen? dat is de battle ring meester. en die oude chinees bijna in het midden van de tafel dat is de meester der watjes. als je onder de 65% scoort dan kom je bij hem te zitten. en dat wil je echt niet. heb gehoord dat hij enkel meditatie lessen houd. slaaaaap verwekkent.' vertelde de jongen tegen over me. 'en het gaat niet om power maar ook om controle.' eindeigde de jongen zijn  verhaal ik knikte. ik zie joggen ook niet zo zitten dus doe mij die oude man maar. plaagde ik en zette me legen kom soep weg. bij wie zat jij vorig jaar?' vroeg ik aan minseok.


lu Toruka - bosmer/tovenaar
draakje naast me begon het voor me op te nemen en zette me bord terug neer. meteen keek ik hem helemaal happy aan. 'YEAH, omg dank je!' zei ik vrolijk. en begon met eten. george had ik al een tijdje niet meer gevoelt. waar zou hij zijn? hadden die jongens hem ook af gepakt? oh nee toch!!! wie weet wat ze george aan konden doen. 'george~' riep ik zachtjes. ik hoorde zijn neusje in de lucht zoekend sniffen. 'george?' riep ik nogmaals. het duurde niet lang of ik hoorde vier trippeldende pootjes over de tafel heen lopen. 'george!' riep ik op gelucht. zijn natte neus raakte me hand. speels begon hij op me te klimmen tot dat hij weer lekker warm in me nek lach. ik had een aantal happen op, legde me broodje neer en nam een slok van me drinken. met me hand taste ik naar beneden maar weer was me bord leeg. nee! me brood was weg, en de tafel was leeg! 'HEY!' piepte ik en begon het echt niet meer leuk te vinden.