Lu Toruka
De haan begon te kraaien voor de tweede keer. Het was ochtend en tijd om op te staan. Mijn lichaam voelde zig echt moe na gisteren van dat lange lopen en dragen van spullen. Maar mijn geest was gespannen voor wat de dag vandaag zou mee brengen. Ja vandaag ging ik eindelijk naar de hoge school! Helemaal in me eentje! Zonder vervelende broer, overbezorgde moeder of altijd drukke vader die meubels van hout stond te maken voor de wekelijkse grote handels markt. Lennie zou misschien ook naar die school gaan. Als het mocht van haar ouders tenminste. De haan kukelde voor de derde keer geen seconde later klonk er een harde bonk galmend door me kamer heen. Het was me slaapkamer deur die hard werd open geslagen door me broer. 'Lulu opstaan, aankleden en naar buiten. Andere kan je lopen. Ik moet me levering missen omdat pa je wilt brengen.' Snouwde me broer en verliet voet stappend me kamer naar beneden toe over de krakende trap. Elk treetje had een ander geluid. Zoals elk persoon een ander loopje. Me broer klonk als: stap schuif stap slof stap stap schuif. En me moeder als klik klak klik gevolgt door een zachtere klak klik klik. Me pa was een grote Trent bij elke stap kon je als een aardbeving tellen. Hij was dan ook een tovenaar. Dat waren net mensen alleen dan met tover krachten. Me moeder daar in tegen was een bosmer ookwel bekent als boself. Me broer was dat ook en ik een mengelmoes. De bouw en huid van een mens met de lichte en stevige botten van een elf met punt oren. Enkel was er een probleem. De magie van de tovenaar en de talenten van een elf waren ook gekombineerd waardoor ik veel moeite had met toveren en omgaan met dieren. Het enigste diertje wat echt naar me luisterde was George me fredje. Ik had hem ooit tussen een stap hout blokken gevonden hij was helemaal doorweekt door de regen en koud van de ijzige wint. Dat was ruim een jaar geleden. Nu was hij groot en sterk geworden om mee op reis te kunnen. Ik rolde uit me bed en stapte in me sloffen die zoon een halve meter van me bed vandaan stonden. Ik nam diep adem met een vermoeit gezicht en lied me arme slap hangen. In me laatste arme van me zucht toverde ik een glimlach op me gezicht, ademde diep weer in en sprijde me armen in de lucht. Als een blij kind sprong ik op en neer. 'Yeaaaaah ik ga naar de academy!!!!!!!' Gilde ik door het huis en huppelde over de houte vloer, sprong een paar keer van me bed naar me poef en rende door me kamer heen. 'Yeaaaaaah!!' Gilde ik nogmaals. Mijn voed bleef haken tegen iets waardoor ik me gewicht verloor en met een klap op de houten planken terecht kwam. 'Wie heeft dat in me kamer gezet!!!' Jammerde ik en kroop overeind. 'Is je toilet tas!' Riep de stem van me broer dat door het huis heen galmde. Ik gromde en deed me kleding kast open. Me linker hand legde ik op een stapeltje sokken aan de linker zijden van me la en me andere hand op het stapeltje aan de rechter kant van de la. 'Mmmmh de een is hoger dan de ander.' Bedacht ik me en pakte me toe wijsvinger en duim het zachte stof beed. Tegelijkertijd tijd trok ik twee sokken van de stapel af en stak ze in de lucht. 'Jullie gaan ook mee!!!' De reden dat ik sokken noot op vouwde was omdat sokken het hardst werkte van heel je kleding. Heel de dag om die stinkende voeten heen En dan nog in je schoenen en op de vloer lopen thuis. Als ze in de kast lagen mochten ze van mij rusten door lekker lang uit in een bakje te liggen keurig naast elkaar.
Ik trok me sokken aan en klede me uit, gooide met een zwaai me pyama in de wasmand en trok voor de laatste keer me schone kleding aan die uit deze houtte kastanje kast kwamen. Alles hier in huis was van hout. De vloer de wanden, de meubels en het gereedschap. 'George!' Riep ik en floot op me vingers. Maar ik kreeg geen gehoor. 'George.' Riep ik weer en vloot nogmaals op me vingers.
'Lulu~ schiet op jonge.' Riep me moeder. Ik strompelde de krakende trap af en pakte me jas van de kapstok. 'Agh Lu! Heb je alweer twee verschillende sokken aan?' Vroeg ze. Ik trok me broeks pijpen op en kantelde me hoofd naar beneden. Ja net als gisteren alleen dan andersom.' Antwoorde ik met een ontschuldige glimlach. 'Jonge toch. Nou... Hier is je koffer ik hem hem helemaal voor je in gepakt voor elke dag een schone onderbroek en je sokken heb ik in elkaar gevouwen. En je lunch zit in je voor vakje van je tas.' Vertelde ze. 'Mam...' Jammerde ik dat ze moest op houden dat ik elke dat schone kleding aan moest doen. Ik stak me handen uit en kreeg een tas rond me schouder geworpen. Ze pakte me hand vast en vouwde me vingers rond om het hand vat. Vervolgens pakte ze met haar warme handen me wangen beed. 'Weet je zeker dat je wilt gaan schat?' Ik knikte. 'Ja mam! Echt, ik weet het zeker. Ik red me wel.' Antwoorde ik. 'Oh lieverd toch! Kom eens voor een laatste keer bij je moeder.' Zei ze vertroetelend en hield me stevig vast in een knuffel wurg greep. 'Mam...' Piepte ik. Van buiten af hoorde ik zware voed stappen. 'Geef die koffer maar aan mij ik breng je wel!' Klonk een zware stem. 'Pap!' Ik wurmde me uit me moeders armen en liep naar hem toe. Meteen gritste me vader me koffer uit me handen en liep op zijn zware voetstappen naar buiten. Hij gaf mijn koffer aan de wandelende trent. Zijn takken kraakte bij elke beweging en blaadjes dwarrelde naar beneden. Deze belande op mijn hoofd. Ik blies het grote makke kastanje blad van me hoofd. Het werd langsaam winter en meneer de Trent was al in de rui. Overal waar hij geweest was lagen blaadjes. Dat kon je wel merken aan me moeder want die harkte gelijk alles bij elkaar.
'Okee je koffers zitten er in. Nu wij nog.' Zei me vader en pakte me hand beed. 'Lieverd je weet dat je altijd terug mag komen he! Als het niet gaat op je nieuwe school.' Riep me moeder mijn kant op. 'Dat kan ik pas zeggen als ik daar geweest ben.' Riep ik terug en swaaide even maar al snel werd ik door de Trent op gepakt en letterlijk in de boom geslingerd. Me vader zat in het midden voor op. Om de Trent de goede richting te wijzen. Naast me klonk ik gepiep. Met me hand tikte ik tegen de tralisch aan. 'Awh arme George, hebben ze je in die kooi gestopt!' Jammerde ik en taste de kooi af opzoek naar het slotje. Met me vingers peuterde ik het haakje er uit en opende het deurtje. George kroop gelijk mijn kleding in en piepte tevreden nadat hij me nek geknuffeld had met zijn warme zachte vacht. 'Lu, je fredje moet in een kooi zitten van het schoolhoofd als het mee op reis gaat net als alle andere dieren, dat staat in die brief.' Mopperde hij vriendelijk. Heel me lichaam wiebelde mee op het loopje van de wandelende Trent. 'Maar George is geen gewoon dier! Hij is me hulpje.' Vertelde ik trots. Ik graaide in me broek zak en haalde er een nootje uit. Deze pakte George aan met zijn voor pootjes en stopte het in zijn wangzak. Het was zoon half uurtje met de Trent lopen voordat we bij het verzamel terrein aan kwamen. Ik had gehoord het het een mega groot grasveld was in het middelpunt van alle dorpjes zo kan iedereen naar dat punt toe reizen. Daar zouden we op gehaald worden met een gigantisch vliegende schip. Teminsten zo beschreven me ouders het. Wij waren zelf niet zo van de technische snufjes. Alles maakte we met de hand en onze basis grondstof was puur hout. Een keer in het jaar reisde we naar de grote stad om daar kleding te kopen en andere dingen die we zelf niet konden maken. Zo dus ook gisteren. Ik moest goed gekleed naar die school komen want gepest worden stond niet in mijn te doe lijstje. 'Hey Lulu!!' Gilde een hoge jonge stem. Ik draaide me hoofd richting het geluid en glimlachte. Dat klonk als me jeugd vriendin, lennie. 'Heb je je ouders toch weten over te halen?' Vroeg ze vervolgens. 'Jah! zei toch dat het ging lukken! En die van jouw?' Vroeg ik naar haar. 'Oh ben alleen gegaan. Ik moet en zou naar die school gaan!'
'Maar, maar je hebt toch een handtekening nodig?'
'Die heb ik ook, me pa had weer eens teveel cranberry wijn geproefd. Toen ben ik in zijn papieren wezen kijken en heb ik zijn hand tekening na gemaakt. Ik ga niet me hele leven in die wijn gaarde blijven ben jij gek.' Vertelde ze uitbundig. Lennie was een van mijn favoriete vrienden waar ik heen hoop van geleerd had. Vroeger was ik best onzeker over me kleine handicap die ik had maar zij leerde me hoe ik ook kon reageren en doen. En dat maakte me zielige leventje een stuk vrolijk en aangenamer. Ik sprak eerder tegen mensen en dacht er niet meer bij na dat ik eigenlijk niet kon zien. Nouja... Vandaag en gisteren wel een beetje. Bedoel. Totaal andere wereld, school, kamer en dan nog dat grootte kwaat. Het krijt en schoolbord. ik gniffelde en voelde dat de Trent waar ik op zat ging zakken. 'We zijn er!' Riep me vader.
Ik klom van de Trent af en klopte me kleren af. De Trent wierp mijn koffers haast in me buik. 'Ga jouw ook missen hoor!' Riep ik naar de tent. De Trent antwoorde met een zware gekreun van krakende takken. Ik glimlachte en draaide me gezicht richting de wandelende boom. 'Pas je een beetje op me broer?' Vroeg ik aan hem en zwaaide de Trent uit. 'Tot over een extra ring boompje~'
Lennie trok me bij me arm mee en sleurde me haast naar voren toe. Een paar mannen riepen de studenten bij een om in rijtjes te gaan staan. Een stevig hand pakte me pols beet en trok me naar zich toe. 'Totziens zoon. Tot over een jaar!' Zei hij en knuffelde me als een echte vader. Ik legde even me hoofd op zijn schouder en snoof de geur van geschuurd hout nog een keer op. 'Totziens pap.' Zei ik en lied hem los. Met Lennie samen liepen we met onze koffers naar de lucht ballon toe. Ze vertelde hoe het er uit zag en al. Niet dat ik me iets er bij voor kon stellen. 'Wist je dat er meer dan 5 van zulke ballonnen zijn er komt er minstens eentje uit elke regio van de wereld om studenten op te halen en naar die ene school te brengen. Moet je dan na gaan hoe groot zoon school is!' Vertelde ze. Ver voor me op de grond zag ik een vosje in een vorm van een spirit die gemaakt was uit dansend vuur en lichtjes uit allerlij kleuren. Een flesje met rood achtig gekleurd spul viel ik het beestje neer waarnaar het weg rende de menigte in. 'Awh'
Het werd steets drukker en drukker in de rij dat we zelfs uit elkaar werden gedreven George liep heen en weer te ijs beren in me nek van paniek zo veel mensen. Ik werd helemaal samen gedrukt door de menigte me koffers kon ik goed vast houden. Ik kneep me ogen dicht en volgde de rest. Na een tijd was het rustiger geworden en kon ik me ogen weer openen. Voor me zag ik een bruine achtige wolk in een vorm van een paard met een menselijk boven lichaam. 'M-meneer.' Stotterde ik. 'Ah nachtkijker. Tassen mag u aan mij geven, die zet ik in het ruim. Bij de rest. Hij pakte me koffers en spullen aan en keek naar de lege kooi van George. 'Het is dat ik een Centaur ben en niet van opgesloten in een kooi hou maar anders had ieder ander je vriendje terug in die kooi gestopt.' Vertelde hij met zijn diepe stem en wees naar mijn nek waar George verstopt zat. 'Heb een Vijne reis mijn vriend.' Zei hij en draaide zijn gespierde en stevige lichaam om. Zijn hoeven klonken dof op de grond. 'Okee dit is het dan! Op naar binnen.' Zei ik tegen mezelf en zette een stap over de drempel heen in het vliegend schip.
De jongeren en andere leerlingen hadden plaats genomen en zich in genesteld in de verschillende coupes. Ik schoof voetje voor voetje over de vloer heen waar was de muur? Waar waren de deuren? Was er een kantiene? Vroeg ik me af ik had plots een schouder af toen ik op te tast aan het voelen was. 'Iiiiiieeeek kijk uit!!!' Gilde een meisje hoog en tikte mijn hand weg. 'Oh s-sorry.' Zei ik en boog me hoofd voor over en schuifelde verder met me voetjes over de grond heen. Ik werd weg geduwt en belande op de grond. 'Ben je blind ofzo! Snouwde een ander meisje. 'Nee daar is hij veelste knap voor moet je die schattige krulletjes zien.' Zei een stem als het geluid van een engel. Ik kroop over de grond heen weg van de groep en drukte me van de grond af. Ik keek recht in twee geelige ogen die gewoon gloeide en licht gaven. Een spitse snuit en een bek vol puntige tanden. Pluzige wangen en een dikke harige vacht. Twee sterke klauwen. Voor over gebogen met ene gromme rug op twee stevige poten gevolgd door een lange staart. 'He he he he Holy!?' Stotterde ik en sprijde me ogen. 'Gaat het? Trek je niet zo aan van die tutholas.' Zei het grommend tegen me het sprak ook nog!!! Ik stond op en rende langs het beest heen. Ik moest hier weg komen!!!! Als een gek rende ik tot dat ik weer tegen iets aan liep. 'Hoooh jongeman. Rustig.' Zei het en pakte me half vast het bekeek me alsof hij me onderzocht. 'Mmmh fascinerend.' Zei hij enkel. 'Ga zitten in een coupe we stijgen zo op. Als je loopt terwijl hij op stijgt dan kan je lelijk vallen.' Zei de jongen bezorgt. Zijn stem klonk rustig en helder. Zijn zachte handen lieten me los en hielpen me overeind. 'Ga snel zitten over 5 minuten stijgen we op.' Zei hij iets strenger met nadruk op 5 mins en zitten. Ik knikte en liep weer verder een ander gang in. Achter mij hoorde ik hoe de jongen verschillende coupes sloot.
Voor me zag ik een lief vosje op de grond ik herinnerde me het vosje. Dat beestje was ook buiten op het grasveld. Ging het wel goed met dat beestje? Buiten kreeg het bijna een flesje tegen zich aan gegooid. Ik volgde het vos achtige gedaante het gedans van haar kleuren waren speels lila met paars en zwart met hier en daar een vonkje wit die er doorheen knetterde of sprong. Met me handen taste ik langs de muur tot dat ik de hendel van de deur te pakken had. Ik duwde, trok en schoof aan dat ding maar niks werkte. 'Alle houte splinters!!!' Schoot ik en schopte tegen de deur aan. *klik* hoorde ik gevolgd door gerol en geschuif. Ik taste weer en de deur voor me was weg. Daar zag ik het vosje op de bank zitten. Ik begroeten het beestje en deed alsof ik gewoon kon zien. Beetje lomp struikelde ik. 'Hehehe. Zag het afstapje niet.' Zei ik vlug en had de bank in me val al gevonden. Voorzichtig trok ik me jas uit. George begon te sissen en wiebelde met zijn staart in me nek. 'Wat is er George?' Vroeg ik en aaide me fretje. 'Is het ook je eerste keer?' Vroeg ik beleeft. 'Of... Of.' Stotterde ik en probeerde regelmatig te knipperen met me ogen en bijvoorbeeld om me heen te kijken. Ookal zal ik niks. Ik schoof mezelf op tot dat ik met me hand het raam voelde. Ik stoote me voet tegen een prullenbakken aan en begon er tegen aan te steunen met me voed en deed alsof ik uit het raam keek. 'Ben hier voor het eerst. Knus schip vind je niet.' Zei ik niet wetend hoe groot het eigenlijk was. 'Oh vergeet me voor te stellen. Ik ben Lu, Lu Toruka.' Zei ik en glimlachte naar het vosje.
Lysander yume -
Bosmer, klasse oudste'Iedereen de ruimtes in we gaan vertrekken.' riep ik door de gangen heen en keek in elke coupe en deed dan de deur dicht als deze open stond. er waren weer veel nieuwe leerlingen bij. elk jaar steets meer. ik zat hier al ruim 2 jaar op school en was benoemt tot klasse oudste. dat viel nog niet mee. iedereen in de gaten houden en naar bed brengen van je eigen afdeling. en dan nog die jongens die konstand naar de meisjes afdeling willen lopen. ik slaakte een zucht. jap dit werd weer van voor af aan de regeltjes goed in hun hoofdjes prenten. een jongen liep langs me heen. 'hey, als ik jouw was zou ik gaan blijven zitten. zei ik wilde hem beed pakken maar de jongen liep gewoon in een rap tempo verder. okee die ging ik echt niet achterna. ik deed me werk verder en zeu de nieuwe studenten gedag en sloot de deuren. sommige meisjes begonnen schattig te gillen toen ik weg was en riepen hoe knap ik eigenlijk wel niet was. stiekem gaf me dat een goed gevoel. misschien deed ik daarom dit rare klusje. plots kreeg ik een duw van achteren. ik draaide me om en ving mezelf nog net op door me anden te sprijden tegen de muur aan. 'wow!?' zei ik en keek naar de jongen die panikerig op de grond lag. 'hooho jongeman, rustig.' zei ik op ene camerende stem en knielde bijd e jognen neer en hielp hem recht op zitten. ik pakte zijn gezicht vast en keek in zijn doel loze ogen. 'Mmmh fascinerend.' zei ik vol verwondering. en bestuudeerde hem nog ene laatste keer door zijn hoofd naar links en rechts te draaien. 'Ga zitten in een coupe we stijgen zo op. Als je loopt terwijl hij op stijgt dan kan je lelijk vallen.' zei ik iets bezorgder en pakte zijn handen vast en trok hem nu echt voldig overeind tot dat hij stevig met bijden benen op de grond stond. 'Ga snel zitten over 5 minuten stijgen we op.' zei ik strenger en lied de jongen los. ik sloot de coupee van de meisjes die mee stonden te kijken en liep naar de volgende deur toe.
Olivia gemstoneik zat al een tijd in een coupe en luisterde naar mijn muziek met me koptelefoon op, toen de zappeling voor de tweede keer ging landen. een hele horde mensen liepen naar binnen toe over de gangen heen. ze babbelde allemaal heel luid en een paar jongens kwamen bij mij in de copee zitten. gelukkig waren ze rustig en stil maar voor dat ik te vroeg gejuigt had begonnen ze te klieren met snoepjes en bubbelgum. ik rolde met me ogen. net twee kleuters. moest drake niet er al zijn. bedacht ik me en stond op om de coupe te verlaten. op de gang stonden een aantal meisjes te babbelen over de jongens die net binnen waren gekomen en hoe knap ze wel niet waren met hun oh zo geweldige punt oren. 'stomme elven...' gromde ik en keek naar me mobiel om drake een smsje te sturen. *waar ben je draakje? zit al twee stations te wachten tot dat je naar de voorste coupe komt.* typete ik en drukte op verzenden. in me loopje stote ik een van de meiden aan. 'kijk uit leleijkert.' snouwde een iemand en keek me vol walging aan. ze had wit kort haar. naast haar stond een meisje met goude blonde haar als die van een engel. naast haar stond weer een kleiner meisje met piek zwart haar en knal bordex rode lippen. 'ik ben temisnten niet lelijk geboren zoals jullie afschuwelijke koppen.' mompelde ik en liep stug door. het meisje met de piek zwarte haren pakte me beed en rukte me telefoon uit me handen. 'AWWWHHH waar ben je draakje?!' zei ze kij hard en lied me mobiel aan de andere meiden zien. 'ze heeft ook nog eens een vriendje!!' lachte het meisje met het witte korte haar. 'hahahahahahaha die is nog leleijker dan haar.' lachte de griet met het piek zwarte haar. 'je weet wat ze zeggen soort zoekt soort.' gniffelde het angel achtige meisje. met het goud blonde haar. ze keek me heel mee levend aan alsof ze het zielig voor me vond. vervolgens veranderde die blik in een vieze gemene grin als die van een echte bitch. 'flikker toch op, wat boeit het jullie!! en hij si niet eens me vriend!' snouwede ik het meisje ontweek mijn hand die me mobieltje weilde terug pakken en scrolde verder naar boven. 'AWWH hij hoopte je te zien in de voorste coupe's wat schattuuug!!' zeiden ze in koor. 'hahaha zou ze weten dat dit de achterste coupee's zijn aangezien de zappeling tijdens de landing om gedraait heeft?' vroeg een van de meiden aan de ander terwijl ike r bij stond. 'hahaha ze is niet alleen lelijk maar ook erg dom!' lachte ze weer alle drie. ik trok een grumpy face en gritste me mobieltje uit haar handen. 'meis, weet inegeval dat je niet beter kan krijgen dan dat, asians blijven asians. en die zijn altijd van de lagere klassen dan wie dan ook.' zei het engel achtige meisje. 'zelfs lager dan half lingen?' vroeg het meisje met het witten haar. 'ja! tuurlijk, weet je dan niet dat alle asians halflingen zijn van nature? ze hebben hun bloed al vervuilt van begins af aan.' zei het meisje met de piek zwarte haren en keek me vol walging aan. 'dan zal ik maar uit mijn beurt blijven dadelijk vervuil ik jullie schone bloed ook nog!' zei ik bang makend en maakte een schijn beweging alsof ik hun wilde bijten. niet dat ik een vampier was maar dat hoefde hun niet te weten. in me oog hoeken zag ik hoe de een jongen met zijn hand naar de borst van het zart harige grietje greep. het meisje begon spontaan te gillen. en duwde de jongen in zijn rug. met een smakkerd belande hij op de grond. zijn schattige krulletjes veerde nog lichtjes mee. de jongen keek eerst heel wazig en doelloos naar het blonde meisje alsof hij mega dronken was en naar een engel staarde. vervoglens draaide hij zig om toen hij op ging staan en keek recht in de ogen van een zwart gekleden jongen. zijn ruige kapsel stak in de lucht net zo opvallend zoals zijn metale ketting aan zijn broek. damn als drake zo lekker ruig er uit zag had ik misschien nog getwijveld om met hem te daten. wacht wat? nee! drake is een vriend ik date niet met hem! boos liep ik bij het groepje vandaan langs de jongen heen die bang op de grond lag. even draaide de ruige jongen zijn gezicht mijn richting op. die paar miliseconden leken wel een eeuwigheid te duren. zijn ogen zo bruin net van koper, nee brons en dan met een goud randje aan de binnen en buitenkand.
ik liep de gang verder door tot het eind van de zappeling en maakte met een klap de deur van de coupee open. 'waarom zei je niet dat je hier zat!!' gromde ik naar de vuur rode vlammen zee die voor me zat. twee weken geleden had ik zijn haren geverft omdat ik wilde dat dat gebeurde. hij stribbelde enorm tegen omdat hij eht iets voor vrouwen vond. maar je weet ik krijg altijd mijn zin. en zoals ik al gedacht had gebeurde dat ook. drake zag er zo veel frisser en knapper uit dan die schagerinige kop die hij altijd had. ik had hem dat bevolen om dat te gaan doen speciaal voor zijn nieuwe school. verder was er niet echt een andere reden. toch? of... misschien... vond ik hem stiekem zo zelf ook best knapper. ik gooide me hand tas op zijn kruis. 'hier hou vast!' gromde ik naar hem. ik ging naast hem zitten en mompelde in mezelf. 'die stomme kut meiden, denken altijd dat ze beter zijn dan wie dan ook.' mompelde ik en ging onderuit zitten. nu pas zag ik dat er nog een meisje in de coupee zat en ze was mooi, en dan ook echt mooi en beeldschoon.... wacht.... nee...NEE! ik draaide me kop naar drake om met een vragende blik of het zijn vriendin was.
Josh Hatue - werewolf
ik liep naar binnen toe met me handen in me zakken de gang was breed genoeg om met zijn drieen naast elkaar te kunnen lopen. en zo stonden er dus ook een paar meisjes in de gang te praten over... umh, weet ik veel meiden dingen. lang haar korte rokjes, gegiegel. echt niet mijn ding om mee om te gaan, geef mij maar boy's die met elkaar stoeien of elkaar uit dagen beetje van dat ruige spul.
een van de meiden had dof zacht rose haar. en klonk niet zo vrolijk als de rest. in tegendeel zelfs ze was echt boos op iets. ze rukte iets uit de handen van het blonde meisje wat die anderen meiden waarschijnlijk van haar af gepakt hadden. ik balde me vuist en voelde de woeden op komen, ik wilde wat zegen. toen ze allerlij leelijke dingen over haar zijden. ik zette een stap naar voren in hun richting tot dat er plots een bruin harig jongetje er tussen in donderde. hij leek net een bang schaap, die krullen had hij al en dan die blik er bij was het helemaal af. ik keek toe met verbazing hoe de jongen op de grond werd geduwt door de twee hulpjes van die blonde griet. ik bukte lichtjes voor over en steunde op me knieen. 'Gaat het? Trek je niet zo aan van die tutholas.' zei ik en stak me hand vriendelijk uit. om hem overeind te helpen. de jongen keek me lijkbleek aan net alsof hij een spoom zag en zette het op een lopen. ik draaide me om en zag hoe de jongen al wankelend verder rende.
mr. Yume -
Bosmer: docent plantkunde, hoofd cerviumik was buiten me tuintje aan het verzorgen en sprak even kort met de nimf, zij verzorgde me plantjes en bewaakte de plantenen kruiden kas. zodat er gene jongeren binnen zouden lopen en alles vernielde. een uil vloog over en kraaide gedag ik stak me hand op. het was madonna het hoofd van griffioen en docent in transformatie les. 'goedemorgen (achternaam, madonna)' zei ik en knikte. ik legde me harkje weg en liep verder over het grasveld heen ik bewerkte het klimop dat tegen het gebouw aan zat. deze klimop lied zig echt niet snoeien. ze noemde het ook wel eens duivelsklim. ik boog me naar de blaadjes toe en fluisterde tegen ze. 'zouden jullie de geheime deur willen versperren de nieuwe studenten mogen ze echt niet vinden. laat staan binnen komen. en arosus heeft laatst de roze struik gesnoeid zonder mijn toe stemming.' vertelde ik tegen de plantjes en liep weer van ze weg toen ik iemand naar me toe zag komen. het was mr. white het schoolhoofd. 'als een van die leerlingen van jouw afdeling ooit nog een keer in die kamer komt dan beloof ik je dat het de laaste keer is dat jouw familie of na bestaande ooit nog op deze school komen!' bedrijgde hij en wees met zijn vingertje richting mijn gezicht. 'begrepen meneer.' zei ik en maakte een sierlijke buiging. als meneer arosus die struik had laten staan dan was dat niet gebeurt.' vertelde ik en wilde langs ham heen lopen. 'het heeft niks met die roze struik te maken. je bent veelste open naar die leerlingen en dat moet echt minderen!' vervoglde hij. 'meneer YUME!' riep hij voor de duidelijk heid. ik stak me hand in de lucht terwijl ik weg gelopen was. 'zal beloven dat ik strenger ben.'