Onverwachte wending op onze vakantie

Marlon:

het was een beetje bitterzoet om naar die twee te kijken. Lennie en ik waren ook ooit zo.. en.. ik heb het allemaal verpest. zou echt alles er aan doen om het weer goed te maken tussen ons.. maar volgens mij was dat bijna onmogelijk. toen ze klaar waren kwamen ze naast me zitten op de rand en baekhyun was echt dood op. 'yeah' zei ik knikkend op zn vraag. 'bedankt dat je me opgehaald hebt.' zei ik met een glimlach.

Chen:

'so busted' lachte ik terug. ze sloeg dr arm rond mn heupen en drukte dr lichaam steeds meer tegen de mijne aan. 'ja tuurlijk zag ik dat via de weerspiegeling van die tv die aan de muur hangt zeker 3 meter van ons vandaan' zei ik heel serieus. maar toen ze zei dat ze naar mn hartslag luisterde, en opnieuw dr hoofd op mn hart legde, schoot ie omhoog. HE! ik werd nerveus ok? ik heb hier geen ervaring mee.. laat me...

Baekhyun:
‘’natuurlijk vragen we je mee! en zie je nou dat Chanyeol niet boos was geworden dat je zijn broek leende. We worden niet zo snel boos. Of kijken je niet snel raar aan. We zijn er namelijk voor je. Alleen soms moet je ons dingen uit leggen anders snappen we het niet. ‘’ zei ik en wilde me hand op haar boven been leggen maar bedacht me op tijd ik maakte een snelle beweging zodat ik op me arm zou leunen achter haar. Ik glimlachte even. ‘’Kai zal het ook begrijpen’’ zei ik en keek naar het water. ‘’laten we naar bed gaan’’ grijnst eik en stond op. ‘nouja naar bed… naar onze kamers vind het hotel niks als het donker is…’’ ik keek chanyeol aan met zin blik die hij alleen zou begrijpen ‘’Als je wilt kunnen we van kamer wisselen. ‘’ zei hij. ‘’Het is ook een twee persoon kamer en de hoord de donder niet. Lay en ik redden ons ook in een andere kamer’’ zei hij, ik knikte datwas precies dat ik wilde dat hij zei.

Lennie:
zijn hartslag ging omhoog. ‘’hahaha waar dacht jij aan!’’ lachte ik zachtjes. Ik ging recht zitten. Dat ging iets te vlotjes waardoor ik half van bed viel. Ik reep chen beed maar besloot uiteindelijk toch maar te gaan staan en liep naar het raam toe. ‘’het is nog steeds echt slecht weer.. En die man bij de balie word steeds enger.. en niet alleen dat… Er zijn camera’s die aan gaan zonder dat er iets gebeurd. Ik heb camera;s laten installeren die aan gaat zodra en beweging is.. Ze zouden waterdicht moeten zijn en geen fouten maken… maar ze maken heel de dag door fouten.. maar wel allemaal op het zelfde ritme en tijd.’’ vertelde ik en bleef naar buiten staren. ‘’Er klopt hier iets niet…’’ zei ik serieus en meende het. ‘’Die go-pros die ik jullie mee gegeven heb… Ik heb de beelden van lay bekeken. Er zijn vele heel wazig terwijl de positie echt goed zijn. En bij die van Suho hoorde ik allemaal stemmen die er niet waren.. Beelden waren zwarter dan bij die van lay. en dat terwijll de instelling het zelfde zijn’’ somde ik op.


Marlon:

en hij denkt maar dat hij niet goed is met woorden.. 'If we don’t quickly get rid of depressing thoughts, it will continue to grow in our hearts. It will be very difficult to get rid of it later' ( real baekhyun quote) zei ik en keek hem aan ' ben niet gewent om over mn gevoelens en gedachten te praten... maar.. misschien is het tijd dat ik het ga leren. of niet?' zei ik met een glimlach en keek daarna naar chanyeol die voorstelde om van kamer te ruilen. 'really? oh dat is echt super! thanks' zei ik en gaf hem een snelle hug en stond daarna op om terug te lopen. ' dit hotel is echt wel creepy in het donker... dus laten we maar gaan' zei ik.

Chen:

'Nergens aan!' zei ik betrapt maar veel meer kon ik er niet over zeggen omdat lennie weer een... ja lennie actie had en bijna uit bed donderde. ze stond op en liep naar het raam toe en somde allemaal dingen op die in het hotel gebeurd zijn. van die balie man wist ik ofcourse.. maar over de video beelden niet. 'yeah.. en het was laatst ook zo koud en kill dat ik bijna mn adem kon zien..' zei ik nog. 'en geen enkel ander personeel te bekennen op die gast na dan.. er is echt iets raars aan de hand... en niet op de goede manier' somde ik ook nog even op. 'de enige die een beetje positieve invloed van krijgt is Marlon die opeens wil praten... maar! ik dacht dat we film gingen kijken!' zei ik nog snel.

Baekhyun:


Ik stak me duim op toen ze me terug pakte met een eigen quote van mij. ‘’klopt helemaal wat een slimme woorden!’’ lachte ik even trots. ‘’Je komt er vanzelf wel!.’’

we liepen naar de kamers toe de mijne was al eerste. ‘’Succes met Lay uit zijn bed krijgen!’’grijnste ik. En liep me kamer in. Toen ik de kamer in gekomen was leek het alsof er een raam open stond. Wat was het koud!. Ik keek me kamergenoot aan (ben ff vergeten wie dat was XD xiumin toch?) ‘’Heb je de airco aan gezet?” vroeg ik en merkte dat xiumin weer aan het trainen was. ‘’hyung! stop met trainen! je gaat steeds meer op kai lijken (laten we xiumin zichzelf over trainen door het hotel dat hij heel zijn spieren sloopt met het idee dat hij hier in het hotel steeds zwakker en dikker word?)

Ik lied me op het bed vallen en moerkte dat me bed nat werd. ‘’aaah jij *vloekwoord* broek!!’’

Chanyeol:
‘
’eerst lay uit bed schoppen en onze spullen over zetten dan jouw spullen naar onze kamer’’ somde ik op toen baekhyun zijn kamer in gegaan was. we liepen naar mijn kamer toe. Ht was een wat grotere dan die van marlon. niet dat het ons iets uitmaakte. We waren ok kleine kamers gewent. A.K.A. oude dorm. Lay stribbelde niet tegen die jongen had echt een hart van goud en zou zelfs nog buiten slapen als het nodig was. We gooide de spullen over naar marlons kamer wat een gedoe was… Het sjouwen leek zwaarder te worden met elke stap.. En dat terwijl we steeds minder droegen…

Toen eindelijk alles overgezet was keken we trots naar marlon. ‘’Zo jij slaap vanacht beter!’’ grijnste we beide.

Lennie:

Chen praatte mee en ik luisterde. ‘’kan je de be…’’ maar chen begon over de film. damnt ging ik bijna weer zelf werken… ‘’yeah laten we een nadere kijken deze is saai!’’ lachte ik en wees naar Dear john. Ik zette een andere film op. ‘’meet de fokkers..’’ nouja ik zette hem niet op ik zapte en toevalling begon die net. ‘’deze dan maar!!’’ lachte ik bij en ging terug op bed liggen deze keer niet tegen chen aan dat zou ik zelf geestelijk niet aan kunnen.

Suho:

(gaat bijna gek worden XD Zo kris maak je huge borst maar nat)

Marlon:

We zeiden gedag tegen Baekhyun en liepen verder naar de kamer van Chanyeol en Lay. we hoefden Lay niet eens te overtuigen.. alleen het feit dat ik niet kon slapen in die kamer was al genoeg geweest denk ik. we begonnen met de spullen te wisselen van de kamers en het begon al steeds donkerder te worden. ik zag dat ze het steeds zwaarder kregen met het sjouwen, maar ik gooide het maar op de het feit dat het een lange dag was geweest en dat ze gewoon moe waren.

'bedankt' zei ik met een glimlach toen we klaar waren. 'ik wou nog vertellen dat zodra we weer bereik hebben dat ik terug naar nederland ga voor hulp' bekende ik. ik zou het wel aan iedereen moeten vertellen maar doe het dan gescheiden in plaats van iedereen te gelijk.

Chen:

ze kwam weer op bed liggen maar kwam deze keer niet tegen me aan liggen. lichtelijk teleurgesteld begon ik de film te kijken. heerlijk! lekkere droge kut humor, precies wat we nodig hadden. ik besloot mn arm weer rond dr schouders te leggen en dr wat dichter tegen me aan te trekken. en als ze er wat van zou zeggen dan ... dan.. dan is het gewoon koud ok!

Xiumin:

nee ... nee dit ging weer helemaal de verkeerde kant op! nee! ik train zo hard en let zo goed op wat ik eet... waarom gebeurt dit nu weer... ik had niet eens door dat Baekhyun weer terug was. was zo in gedachten en aan het trainen. ik had er zo hard aan gewerkt om af te vallen en gespierd te worden, dus ik kon het niet aan om mezelf weer dikker te zien worden..

Baekhyun:

ik keek minseok an en schudde me hoofd.. ''rust op tijd jongen.'' zei ik terwijl ik op me bed ging liggen. ik staarde naar het plafon langzaam viel ik in slaap

Lennie
Cehn drukte zicht tegen me aan. Ik lied het gewoon toe. niet echt geinterseerd in wat hij deed de film was te leuk.

Xiumin:

rusten.. nee ik kan niet rusten. zag hij het dan ook niet ? ik bleef door trainen tot elke spier in mn lichaam het uitschreeuwde van verzuring en pijn dat ik wel rust moest nemen. ik plofte op bed neer en viel in slaap, maar niet voor dat ik mn wekker gezet had zodat ik morgen vroeg weer verder kon.

Chen:

ze toonde niet veel interesse in mn move. aish! i dont get her at all... als wat marlon zei waar was, en ze me echt leuk vond.. waarom liet ze dan niks merken..ik zuchtte zachtjes en ging maar verder met de film kijken.

Marlon:

het was echt stil in deze kamer. geen donder of wat dan ook te horen! ik liet me op bed vallen. ook al was het stil hier voelde ik me nog steeds niet op mn gemak. ik vind het helemaal niet erg om alleen te zijn.. in tegendeel zelfs, ik zoek het meestal op.. maar.. sins dat Lennie niet meer met me wilt praten.. voelde ik me echt alleen.. eenzaam zelfs..

Ik pakte mn laptop en telefoon erbij in wanhoop opzoek naar bereik zodat ik iets kon regelen om naar huis te kunnen.. maar het was te vergeefs... helemaal niks..

Suho:
het was rustig maar me hoofdn iet! niemand wilde luistere gewoon niemand! langzaam werd me gedachte zwart. Iets nam me lichaam over en lied me lopen lang lopen. Ik zag niks meer alleen het gegalm van iedereen die niet luistere vertelde hoe slecht ik was. 8 jaar training alles ik faald ein alles. 

Lennie":
ineens schoot het beeld aan van mijn schermpje Die lege gangen schoten weer aan Ik tikte chen aan en wees er naar. Het bleven lang lege.

Chen:

ik keek rustig naar de film tot dat lennie me aan tikte en naar het beeld van dr draagbare schermpje wees. hij was blijkbaar weer verschoten, wat ie alleen zou moeten doen als er beweging was, maar er was niks te zien. 'misschien is het toch een fout in de software?' zei ik met valse hoop.

Kris:

er was echt iets goed mis met suho.. maar was te bang voor nog een uitbarsting als ik het weer zou verwoorden. maar moest het toch uiteindelijk vragen.. 'suho.. alles oke? something seems borthering you..' vroeg ik voorzichtig

Suho:
Nergeerd iedereen en lees lennie XD

Lennie:

Ineens kwam suho in beeld ik schrok me dood.. hij zag zo bleek en waarom liep hij daar. I kstaarde naar het schermje. de rilling liep over me rug. Suho ging een kamer in.. eentje die niet van hem was. Ik keek chen aan. ''Laten we kijken wat hi jdoet!'' zei ik licht in spanning. Ik lied alles vallen en rende door de gangen heen. een koude kille sfeer hing in het hotel. Nog killer dan anders. WE kamen Dyo halver wegen de gangne tegen. Hij had het gevoel ergens heen te moeten. En dat bleek ook naar suho te zijn. Toen we de kamer in lippen zat hij midden in de kamer met zijn handen rond zijn nek. Hij klemde zijn eigen nek af. ;;SUHOO!!'' gilde ik en rende op hem af. maar toen ik hem aan raakte sloten zin handen steedsm eer rond hem heen. Ik keek hem doodsbenauwd aan. ''stop!'' piepte ik niet weten wat ik meost doen. Ineens opende Suho zijn ogen en keek meer recht aan. ;''het heeft geen zin niemand luister naar me'' zei hij en klemde zijn handen weer rond zijn nek. ''Nee iedereen luisterd naar je en kijkt naar je op! we kuinnen niet zonder ke!'' riep ik maar blijkbaar had dat van mij geen invloed op suho.  Dyo kwam naast me zitten en begon tegen hem in te praten. Ik merkte dat zijn spieren ontspande maar het was niet genoge om hem echt te laten stoppen. Niet genoeg om hem te laten stoppen met  zichzelf te wurgen. Ik keek de jongens aan ide zichverzameld hadden rond Suho'' ZEG DAN! DAT JULLIE HEM NODIG HEBBEN!'' gilde ik bang.. een voor een zeiden ze het en ze meende het. Bij elke keer ontspande Suho zich. Toen iedereen aangaf dat ze naar suho zouden luisteren en ern iemand was beter dan hem. Viel hij om. zijn lichaam zag er levenloos uit maar we zagen hem zachtjes ademen. We namen hem naar de slaapkamers en sinds die keer was k niet meer weg te slaan bij de schermen. Misscehin was ik de enige die er niet onder leed.. Maar ik zag iedereen gek wordne. Iedereen raakte door het lint. Xiumin overtrainde zich. Kai kon niet stoppen met dansen.. Baekhyun werd langzaam gek en voelde zicht eenzaam. Chanteols ego werd groter zo erg dat het ehm zelf  pijn ging doen. Tao kwam zijn kamer niet meer uit. en ga zo maar door ,het was vreselijk. En elke keer als we een nieuwe gebied ontdekte.. of iemands camera beelden wazig werden. Moesten we ons best doen om er voor te zorgen dat ze geen zelfmoord pleegde.. 

STap bij stap leed iedere exo lid er onder. Kai wilde van het hotel af springen. Xiumin had zich bijna dood getrained. en ga zo maar door. Het was echt vreselijk, Maar zodra we ze er uit hadden gehaalt waren ze weer aardig nogmaal. atans het had op iedereen een invloed. behalve op mij.. Ik kwam er als eerste achter als er iets ging gebeuren.. En kon de beelden niet meer uit me hoofd halen. Zeker niet de keer dat Chen zichzelf verdronk. Ik krijg dat beeld nooit meer uit me ogen. elke keer als ik wilde slapen zag ik het voor me.

maar buiten dat ging het voor marlon echt goed iedereen deed hin best om haar te helpen. behalve lennie. Lennie dont like weak girl... Had ze het maar niet moeten verzwijgen...

Zoals ik al eerder had vermeld was ik er tot nu to altijd onderuit gekomen dat er iets met me gebeurde. Ik was niet deprest niks.. ik voelde me gewoon goed!.

tot ik samen zonder dat ik het wist.. met de man van de balie verdween.

Kris:

Suho ging er zonder wat te zeggen vandoor en het duurde even voordat ik achter hem aan ging. het duurde even voordat ik hem gevonden had en gelukkig waren Lennie, Chen en Dyo al bij hem want blijkbaar zag hij het neit meer zitten en begon hij zichzelf te wurgen! hij zei dat niemand naar hem luisterde.. Lennie begon hem ervan te overtuigen dat dat niet het geval was maar het had geen nut... pas toen Dyo tegen hem begon te praten en de rest van de jongens begon hij rustiger te worden. ik kwam naast hem en legde mn hand op zn schouder 'Junmyeon, jij bent de reden dat we het zo lang volgehouden hebben, jij wist de rest er elke keer weer ervan te overtuigen dat het wel goed zou komen. en je had gelijk! we zijn weer met zn allen samen zoals het hoort. iedereen heeft zoveel respect voor je, en ik het meeste van allemaal. dus denk nooit meer dat we niet naar je luisteren of je neit respecteren' vertelde ik hem en toen kwam hij volledig tot rust en viel ie flauw van alle stress die van zn lichaam af gleed.

maar daarmee was het niet gedaan.. oh nee.. Kai en xiumin die zichzelf praktisch dood trainde.. chen die zichzelf bijna verdronk omdat hij ervan overtuigd was dat zn zang zo slecht was dat hij alleen maar schaamte voor exo zou brengen als hij ermee door zou gaan, Tao die zn kamer gewoon niet meer uit kwam.. en we ook niet wisten wat er met hem aan de hand was. en ga zo maar door!

ik begon zelf ook wat lichte angsten te krijgen dat ik mn members niet kon beschermen... en door alles wat er gebeurde met ze... was dat ook niet echt misplaced angst om te hebben...

Enige die er niet onder leed was Lennie.. ze was nog gewoon zichzelf, geen veranderingen of deprest of wat dan ook. ik wil zo snel mogelijk dit hotel uit ... alles ging verkeerd toen we hier kwamen..

Dyo:
Ik zat naast marlon en een vraag bleef op het puntje van me tong liggen. Ik moest het vragen. want Lennie was al dagen weg. niet nu iedereen weer normaal deed.. Ze kon toch niet weg zijn gelopen? Ik bleef naar de schermpjes kijken die ze open achter gelaten had. Dat was niet het enige wat ze achter gelaten had.. alles lag er gewoon nog.

'marlon?' begon ik zachtjes en prikte het stukje heerlijketen aan me vork wat ik nog steedsn iet snapte waar het vandaan kwam want elke keer als k de keuken in kwam was ern iemand!. ''Heb je het tegen lennie verteld wat je tegen ons hebt verteld?'' vroeg ik voorzichtig en keek naar chen. DIe had waarschijnlijk een pest hekel aan marlon want iedereen dacht het zelfde. Dat ze het verteld had zodat lennie echt boos geworden wasof wat dan ook en er iets gebeurd was.

Marlon:

ik had iedereen verteld dat zodra de mogelijkheid er was, dat ik terug zou gaan naar nederland voor professionele hulp. ik had Lennie al dagen niet gezien.. maar.. ik hield het er maar op dat ze me ontliep omdat ik dr vertrouwen volledig had beschadigt. ik zag er echt tegen op om terug te gaan... en ik wilde het eigenlijk niet .. but .. i owed atleast that much to them..

dyo vroeg of ik wat ik aan hun verteld had, ook aan lennie had verteld. ik zag de blik in chen zn ogen alweer ijskoud worden naar mij toe. 'niet op de manier dat ik het gewild had... ze was er blijkbaar achter gekomen toen ik het Baekhyun verteld had.. en zinsdien negeert en ontloopt ze me. heb wel verteld dat ik terug naar huis ga zodra het kan.' antwoordde ik.

Chen:

toen dyo dat aan marlon vroeg keek ik dr ijskoud aan. ze heeft geen idee hoe zo'n inpact het heeft gehad op Lennie dat ze er op die manier achter moest komen en dat ze haar niet genoeg vetrouwde om het tegen haar te zeggen. was dat nou zo moeilijk om te doen? Lennie het gaat niet? was dat zo moeilijk om te vertellen? 'the sooner the better' zei ik zacht maar met een best gemene toon toen Marlon klaar was met antwoorden op dyo zn vraag

Dyo:

Ik luisterde naar Marlon en knikte.''Enige idee waar ze zou kunnen izjn?'' vroeg ik maar trapte Chen hard onder tafel. zijn blik zei genoeg maar hij moest is stoppen.

''Of zou ze weer aan het werk zijn?'' begon ik op te sommen. Ik zou echt niet weten waar  ze was... ''misscehin moeten we een keer zoeken'' stelde ik voor. Meer naar marlon aangezien zei haar beter kende dan wie dan ook. En dat zelfs terwijl ze ruzie hebben.

Baekhyun:

Ik zag de jongens bij marlon zitten en ging er bij zitten. Ik legde me hand op haar boven been. Dit deed ik de laatste tijd vaak om te checken of het goed met haar ging. Ik kon direct aan haar gezicht zien of het pijn deed of neit. ''Zullen we vanmiddag gaan zwemmen of iets? en me camera zit vol. dus het een nieuw kaartje nodig

Lennie:

ME licham trilde en alles deed zeer. ME ogen waren droog ik bezat geen vocht meer om te kunnen huilen. Me polsen lagen op.Het bloed liep langzaam langs mijn arme naaar benede toe. De tel was ik kwijt geraakt. Ik wist echt niet meer hoeveel dagen ik al gegilt had. Gehuild en om aandacht gesmeekt. Maar niemand was gekomen. 

Ineenes ging de deur open een mager straalte licht scheen naar binnen toe. Ik schudde me hoofd mar was te moe om nog iets te zeggen. niet weer.. Niet weer. Nee ik wilde dit niet. Ik hoorde het gesleep van voeten naar mij toe. DE geur van rotte voedsel drong me neus weer in. Dat was nog niet het ergste van alles.. De man deed mebenen wijd. ik slikte daar gingen we weer . DE eerst keer deed het zo zeer. Ik had zo erg tegen ge stribbeld. maar nu was ik gewoon te moe om tegen te stribbelen te moe om me benen dicht te knijpen te moe. om maar iets te doen. Ik iwlde weg een warm bed rust... Newt chen gewoon iets. Niet weer deze pijn niet weer alles.

Marlon:

dyo vroeg of ik enige idee had waar Lennie zou kunnen zijn. ik schudde mn hoofd. ' om heel eerlijk te zijn niet... normaal zou ik zeggen dat ze naar buiten is de natuur in ofzo.. maar met dit weer ga ik daar neit van uit .. dus heb echt geen idee' bekende ik. ' misschien moeten we maar gaan zoeken dan' stemde ik in en op dat moment kwam Baekhyun bij ons zitten en legde zn hand op mn boven been. dit deed hij de laatste tijd best vaak om te checken of alles goed ging. ik glimlachte lichtjes dit keer want het ging redelijk goed de laatste tijd en het gebaar deed me goed.

' als je nieuw kaartje nodig bent zouden we eerst lennie meoten zoeken... blijkbaar ontwijkt ze mij niet alleen maar aangezien de rest haar ook al een tijdje niet gezien heeft' zei ik tegen hem.

Chen:

ik kreeg een trap van Dyo onder de tafel als teken dat ik mn blik moest veranderen. ik keek nog een beetje vuil zijn kant op en paste me wel aan.

' heb dr ookal een tijdje niet gezien inderdaad... en met alles wat er gebeurt is in dit hotel... vertrouw ik dat voor geen meter..' gooide ik nog in de groep.