The Dragon Four

Hij knikte begrijpend toen nanaho vertelde waarom ze het zelf niet zo leuk vond. 'Dat kan ik begrijpen..' Zei hij. 'En als je ogen niet meer terug veranderen.. Nou dan kan je twee dingen doen zoals ik het zie. Of je houd een zonnebril op zodat mensen het niet zien. Of je zoekt iemand die het niet erg vind en je negeerd de rest.' Zei hij met een knipoog.



Hij zat rustig op de hekken op het dak van de school. Hij genoot even van de rust die er was. Zijn grijze ogen keken voor zich naar de lucht. Door de wind bewogen zijn haren heen en weer.

Hij moest grijnzen toen ze uiteindelijk toch maar de zonnebril opzette. 'Er mist iets..' Zei hij terwijl hij haar onderzoekend aankeek. 'Aha dat is het. Je mist een motor.' Zei hij met een glimlach. 'Die hoort wel bij zo een zonnebril weet je.'

'jij niet. Maar.. ik wel.' Zei hij met een grijns. Hij keek haar aan toen ze hem bedankte. 'Geen dank. Je luisterde ook naar mijn gekke verhaal.' Zei hij met een knipoog.

(komen er zo nog lessen op deze dag in t verhaal of zijn ze voor de rest van de dag vrij?)


Ze voelde zich niet bepaald op haar gemak. Ze zat bijna altijd alleen, maar dat vond ze normaal niet erg. Nu voelde ze zich eenzaam. Ze had haar eten inmiddels op en stopte haar spullen terug in de tas. ze ging van e tak af en vroeg zich af wat ze zou doen. Bij een groepje gaan staan? Alvast naar binnen?


het begon een beetje saai te worden hier op het schoolplein. hij stond op, klopte zijn broek even af en liep toen nonchalant over het schoolplein naar de poort.

jup, Justine, er komen nog lessen


Ze keek hem verbaasd aan toen hij kort over haar wang streelde en zei dat het goed was. Hierdoor kleurden haar wangen nog meer rood. 'Je bent niet echt aan het helpen.' zei ze en bedekte haar wangen uit schaamte. Ze keek hem weer aan toen hij begon over dat alleen tijd het antwoord wist. 'Dat is waar.' zei ze. 'Ik vind het gewoon zo raar klinken.'


Hij kwam weer terug bij de stal met de hengst en gooide hem los in het weiland. Met een grinnik keek hij hoe het paard bokkend en rennend naar de andere paarden toe ging. Met het halster in de hand, liep hij terug de stal binnen en liep naar de juiste box. Daar hing hij het halster op en ging toen even naar de zadelkamer om daar te kijken op het briefje dat aan de deur hing wat er nog moest gebeuren. Bij de zadelkamer, zag hij dat Silver vandaag nog verder getraind moest worden om zadelmak te worden. Dat zou hij wel gaan doen. Hij hielp tenslotte altijd met het inrijden en zadelmak maken van de paarden. De spullen die hij nodig had, haalde hij uit de zadelkamer en ging naar Silver toe.

oke, dankje!

Ze liep de trappen weer op het schoolgebouw in naar tekenen, het leukste vak van de dag.


het begon een beetje saai te worden hier op het schoolplein. hij stond op, klopte zijn broek even af en liep toen nonchalant over het schoolplein naar de poort.