The Dragon Four

okay


Ze voelde ogen in haar rug branden en draaide haar hoofd wat aarzelend om, waardoor ze zag dat Frau naar haar keek. Met een verwarde blik. Er verscheen een wat vragende blik in haar ogen, omdat ze niet begreep waarom die zo naar haar keek. Ze bleef zwijgen, omdat de docent al in de klas was en het dan verstandig was om stil te blijven.


Hij ging de stal weer uit en liep de grote stal ook uit. Na een zuchtje en even rond zich te hebben gekeken met een glimlach, liep hij naar het weiland om te zien welke paarden erin stonden en of hij er uit moest halen. Voordat je begon moest je namelijk de takenlijst bekijken die in de kantine lag. Daar lag voor ieder personeelslid een lijstje met taken.

hij bleef nog even het meisje aankijken en pakte toen een papiertje waar hij op schreef: "wat is je naam?" hij maakte een propje van het papiertje en gooide het naar het meisje. het propje lande op haar tafel en hij keek haar weer vragend aan. "waarom moet ik haar naam weten? wat is er met haar wat me zo nieuwsgierig maakt?" dacht hij. hij begreep echt niet waarom hij zich zo voelde terwijl hij iedereen al het hele jaar had genegeerd en bijna geen enkele naam wist.



na een tijdje door te hebben gelopen liep hij langs een school. aangezien er niemand op het plein was besloot hij het schoolplein op te lopen. hij wou even weg van de drukte en de mensen van de straat. op het schoolplein ging hij met zijn rug naar het gebouw op het gras zitten. zijn lange zwarte haren bewogen wat door de wind maar daar besteedde hij niet veel aandacht aan.

even keek ze de klas rond. zoe iemand iets aan haar ogen merken?

hij keek toe hoe ze het papier las en dat ze erop schreef. hij opende het papiertje weer nadat ze het had teruggegooid en zag haar naam. hij las haar naam en kreeg een kleine glimlach op zijn gezicht. hij wist niet waarom hij moest glimlachen maar het was zo. hij pakte zijn pen weer en schreef op het papiertje: "aangenaam kennis te maken, nanaho. heb je al iets te doen in de pauze?" hij was vastbesloten om meer over haar te weten te komen. hij gooide het papiertje weer terug naar nanaho.



hij kan niet goed zijn draai vinden op het schoolplein en keek rond zich heen. hij zag het dat het dak van de school bereikbaar was voor hem en hij besloot om te kijken hoe het daar was. hij liep naar een boom toe dat op een schoolplein stond en hij klom er behendig in. toen hij al een deel in de boom was geklommen liep hij naar het uiteinde van een paar takken waarvan af hij naar het gebouw sprong. hij klom via de muur omhoog naar het dak waar hij uiteindelijk op het gaas ging zitten dat ervoor zorgde dat de leerlingen niet van het dak af konden springen.

oke, bedankt dat je dat eve hebt gezegd

ze glimlachte om de klas. er was bijna niemand die oplette.

moe van het lopen ging hij tegen het het van een schoolplein aan.

Hij glimlachte terug naar nanaho toen ze haar hoofd schudde als teken dat ze niks te doen had. Hij kan nu echt niet wachten tot de les afgelopen zou zijn. De rest van de les volgde hij niet echt meer en hij keek nog een paar keer om naar nanaho.



hij kan niet goed zijn draai vinden op het schoolplein en keek rond zich heen. hij zag het dat het dak van de school bereikbaar was voor hem en hij besloot om te kijken hoe het daar was. hij liep naar een boom toe dat op een schoolplein stond en hij klom er behendig in. toen hij al een deel in de boom was geklommen liep hij naar het uiteinde van een paar takken waarvan af hij naar het gebouw sprong. hij klom via de muur omhoog naar het dak waar hij uiteindelijk op het gaas ging zitten dat ervoor zorgde dat de leerlingen niet van het dak af konden springen.

De rest van de les was ze met haar hoofd bezig met die leuke jongen en wat hij van plan zou zijn in de pauze. Er verscheen een klein glimlachje rond haar lippen, terwijl ze haar blik op de docent gericht had. Ook waren er hele lichte blosjes op haar wangen verschenen. Ze had nooit gedacht dat een jongen haar leuk zou vinden en iets met haar zou willen doen. Helemaal niet nu ze van die, complicaties, had. Het zou steeds ingewikkelder worden om te verbergen dat ze geen normaal meisje was en zou hij haar dan nog wel even leuk vinden?

EDIT: @ Justine
de plaatjes van je characters doen het niet meer
wel je banners x3 maar niet je gewone plaatjes

[oke, bedankt dat je dat eve hebt gezegd

ze glimlachte om de klas. er was bijna niemand die oplette.

moe van het lopen ging hij tegen het het van een schoolplein  aan.

Er kwam een zucht van opluchting uit zijn mond toen de schoolbel klonk als teken dat de les was afgelopen. Hij stond op van zijn plek en liep rustig naar Nanaho toe. Zijn jas het hij over zijn stoel laten hangen. De volgende les hadden ze toch weer in hetzelfde lokaal dus hoefde hij zijn jas niet echt weer aan te trekken. 'Hey. Eindelijk is die les afgelopen he?' zei hij met een glimlach. Hij keek even rond zich en was even stil. Na een momentje van stilte keek hij weer naar nanaho. 'Kunnen we even praten?' Vroeg hij zacht.



Hij zat rustig op de hekken op het dak van de school. Hij genoot even van de rust die er was. Zijn grijze ogen keken voor zich naar de lucht. Door de wind bewogen zijn haren heen en weer.

'Niet hier.' Zei hij kortaf. Hij pakte nanaho haar hand vast en leidde haar mee naar de gangen. Vanuit de gangen liep hij met haar naar de ingang van de school toe en naar buiten. Toen hij zag dat er al mensen buiten waren voor de pauze Liep hij, zonder iets te zeggen tegen nanaho, langs het schoolgebouw en naar de achterkant van het gebouw. Achter het schoolgebouw aangekomen stopte hij en keek hij weer naar nanaho. Nu was er tenminste niemand meer in de buurt en konden ze vrij praten.

'Sorry dat ik je helemaal meesleurde. Ik wou alleen niet dat er andere bij ons waren.' Zei hij met een zucht. Hij keek diep in nanaho haar ogen. 'luister.. Ik weet niet waarom maar je interesseert me. Er is iets aan jou wat ervoor zorgt dat ik alleen maar aan jou kan denken.' Zei hij zacht.



Hij zat rustig op de hekken op het dak van de school. Hij genoot even van de rust die er was. Zijn grijze ogen keken voor zich naar de lucht. Door de wind bewogen zijn haren heen en weer.