lost in the world

Een groep jongens besluiten te gaan reizen over de wereld. Nu ze nog jong en fit zijn.

Naam: Quinn Leroux
Leeftijd: 27
Geboortedatum: 10 April 1989
Nationaliteit: Frans
Seksualiteit: Biseksueel
Lichaam: Redelijk lang, heavy shoulders, blauwe ogen, donkerblond haar, fair skin, een tatoeage van een vogel op zijn kuit.
Sterkte punten: Onafhankelijk, Geduldig, Observant, Loyaal
Zwaktes: Koppig, Sceptisch, Snel Verslaafd, Wraakzuchtig
Angsten: Atychiphobia (Failure), Oikophobia(Home), Pharmacophobia (Drugs)
Hobby's/intresses: Schilderen, Vergroot Glazen, Eenhoorns
House: Hufflepuff


Naam: Ches Hyvärinen (Chess Huvaarinen)
Leeftijd: 29
Geboortedatum: 5 december 1987
Nationaliteit: Fins
Seksualiteit: Aseksueel
Lichaam: Normale lengte, strongly build, toch erg bewegelijk, licht blauwe ogen, blond haar, lichte huid.
Sterke punten: Humoristisch, Slim, Enthousiast, Fantasierijke
Zwakke punten: Achterdochtig/wantrouwig, Onzeker, Geen sterke gezondheid
Angsten: Entomophobia (Insecten), Claustrophobia (Kleine Ruimtes), Paraphobia (Sexuele Perversion)
Hobby's: Tekenen, Jesters, Rock Muziek, Coffee
House: Hufflepuff

Naam: Pippin Lu
Leeftijd: 26
Geboortedatum: 20 april 1990 
Nationaliteit: Chinees
Seksualiteit: Hetro (voor zover hij nu denkt)
Lichaam: rond de 178, Dun maar niet slap. Mist zijn linker onderbeen. Gezicht ziet er jonger uit dan hij is.
Sterke punten:  Doorzettings vermogen. Zijn blijheid. Voetbal, grote wilskracht
Zwakke punten: Geeft niet aan als het niet meer gaat.  Geeft meer om andere dan om zichzelf
Angsten:  Thanatofobie (bang om dood te gaan), Isolofobie/ monofobie (alleen gelaten worden) Algofobie(angst voor pijn.) Atychifobie(angst voor mislukking)
Hobby's: Voetbal, Reizen, plezier maken en genieten van alles


Naam: ryan Smith
Leeftijd: 28
Geboortedatum: 5 september 1988
Nationaliteit: engels
Seksualiteit: Hetro
Lichaam: zie OUAT!
Sterke punten: Weet wat hij moet zeggen. Flirt, Egotisch. levensgenieter. Vlotte babbel
Zwakke punten: meiden, sex, Ego
Angsten:--
Hobby's: Meiden versieren. Uitgaan. Van het leven genieten

Quinn Leroux
De zon scheen op zijn gezicht terwijl de dag langzaam aanbrak. Vandaag zou de grote dag zijn! De dag waarom Quinn samen met twee lotgenoten op reis zouden gaan om hun grote droom waar te maken. En oh wat had hij er veel zin in!
Hij ging rechtop zitten in zijn bed en keek op zijn wekker. half 6… eigenlijk nog echt veelte vroeg. Geeuwend stapte hij onder de douche. Nog geen kwartiertje later stond hij half aangekleed zijn tanden te poetsen. Nog eens een kwartier, en Quinn Leroux stond helemaal ready to go bij de deur van zijn appartement. ‘Daar gaan we dan!’ Zei hij tegen zichzelf, en trok de deur achter zich dicht.
De wandeling naar het appartement van Choi duurde niet lang. Drie trappen af, de hele gang aflopen en je was er. “Oi! Ik hoop echt dat je niet aan het slapen bent, anders … weet ik niet. Doe open sleepyhead.”

Pip
Ik scoorde! de val rolde recht het doel in.!. Ik rende volt over het veld heen. eindelijk na al die jaren weer voetballen en een doelpunt scoren. Het geovel was te gek!. 'Zag je dat! Zag je het!' riep ik blij terwijl ik mijn teamgenoten om de nek vloog. 'Doe open sleepyhead.' zei een team genoot. Ik keek hem met een schuin hoofd aan. 'wat?'.. zei ikzacht terug.. wacht is even.. ik kon rennen en had geen last van me ijzere been. Langzaam keek ik omlaag en zag twee gezonden benen. Meteen daarna schrok ik wakker. Ik keek halfslapend voor me uit.  'hij is open' riep ik geeuwend terug. Wie stond er nou zo vroeg voor me deur!. hald slapend bleef ik zitten

Quinn Leroux
“Oh non!” Zei Quinn in zijn moedertaal. Hij stond met open mond in Pippin’s deuropening, zijn enorme rugzak nog steeds op zijn run gebonden. “Dit meen je toch niet echt he? Jezus Pip hoe vaak heb ik je gezegt…” Hij legde zijn vingers op zijn neusbrug en zuchtte diep. “Laar maar.” Hij pakte een t-shirt dat bij zijn voeten lag en gooide die naar Pippin’s hoofd. “Schiet op, S'il vous plaît… Ryan zou op ons wachten bij de trein om half 8, en als we er dan niet zijn denk ik dat onze hele reis niet door zal gaan.” Hij liep weg zonder de slaapkamer deur dicht te doen, gooide zijn rugzak in de hoek van de kleine hal en plofte neer op de bank. Zijn hand ging automatisch naar zijn kin om over zijn baard heen te gaan, zoals hij altijd deed als hij gespannen was… alleen om erachter te komen dat hij zich die dag daarvoor geschoren had. Nog een zucht. Zoekend naar de afstandsbediening, zette hij de televisie aan. Meteen schoot die op een voetbal zender. “Argh Pippin…” Quinn had een hekel aan voetbal, hij begreep er de lol niet van. Maar hey, hij zou nooit zijn pals uitlachen om het leuk te vinden. Maar om het nou ook echt te zien, en dan zeker zo vroeg in de ochtend… nee dank u vriendelijk.

Pip
Met me mond nog open staarde ik naar quinn. Waarom stond hij hier zo vroeg. 'Ja weet ik! half 8. nog zeeen van tijd!' mompelde ik. Quinn paktm e shirt van de grond deze gooide hij naar me toe. Ik was nog te slaperig om het me vangen. Het shirt viel op me hoofd waarna het er langzaam afzakte. Ik lachte zachtjes, 'niet zo gestresst!' riep ik luid door de kamer heen.

Toen me beeld iets minder wazig was en ik uit mijn slaapdronke bui was staarde ik naar me wekker.'WAT IS HET AL ZO LAAT!.' ik vloog me bed uit. hinnelde ope een been naar me stoel waar mijn been lag. deze klikte ik vast. Toen hij goed vast zat rende ik door me huisje heen. 'Hoef alleen maar eten! we halen het wel!' zei ik meer in paniek dan eerst. Ik stopte een stuk rijstbal in me mond. Vandaag was de dag dat we op wereld reis gingen. We gingen de wereld zien. En ik ging bewijzen dat mijn handicap me niet tegen hield.. 

Met wangen vol rijst rende ik terug naar me slaapkamer. Daar deed ik al springent me broek aan.  Wat natuurlijk niet soepel ging. Na denk ik 5 minuten had ik hem eindelijk aan. Blij sprong ik op me plek. Ik pakte me shirt uit me kamer waarna ik naar de woonkamer liep. Halver wegen trok ik me shirt over me hoofd. Ik was zo onhandig bezig dat ik met me goede voet hard tegen het pootje van de bank trapte ''Gāisǐ' Kermde ik hard.

Quinn Leroux
Quinn keek op toen hij de pijnkreet van Pippin hoorde. “Alles goed buddy? Niet dood aan het gaan?” Toen hij zag dat het alleen een zere teen was, lachte hij in zichzelf en stond op. “Je vind het vast niet erg als ik wat van je rijst pik.” Vroeg de blond, alleen de rijst was allang in zijn mond. “Nog ergens hulp bij nodig?? Of denk je dat je het alleen aankan?” Maar Quinn had al gezien dat Pippin zover was om weg te gaan. Hij pakte zijn rugzak weer op, en met een rinkelend geluid gooide hij die op zijn rug. De zwaarte ervan liet hem een beetje door zijn knieën heen gaan, maar hij herstelde snel aan de zwaarte. “Pas op met die tas van je, we willen niet dat je omvalt.” Zei hij grappend tegen Pippin.

Pip
Ik stak me duim omhoog dat het ging. En niet veel later was het dus ook tijd om te gaan. Quinn had nog gevraagt om wat rijst. Maar hij was er ook meten achter gekomen dat ik alles al in me mond gepropt had. ''heb genoeg rijst bij me!' mompelde ik met me mond vol.

Het moment dat Qiunn stond te wankelene met zijn tas lachte ik hard. 'En dan zeg je dat ik moet op passen!' Ik tilde met gemak met tas op. Meer omdat ik een handig manier gevonden had om zwaren dingen te tillen. Aangezien ik niet veel kracht op me ijzere been kan zetten. 'We kunnen!' Ik keek nog voor de laatset keer me huisje rond. 'Wat nou als ik iets vergeet?' vroeg ik nog voor ik de deur dicht trok.

Tijdens de bus rit keek ik steeds op me mobiel. 'Gaan we te laat komen door mij?' vroeg ik teleurgsteld..


''Waarom moet je gaan ryan' zei een meisjes stem. Ik grijnsde trots. ''omdat niemand mij kan temmen meid!' zei ik flirtend. 'We gaan je echt missen Ryan'' zei een ander verlieft stemmetje/ 'Ik jullie ook damens. Maar maak plaats de wereld reiziger meot er door. DE nadere twee zullen er zo wel staan'' ik haalde me hand door ne haren heen. niet dat ik langs de dames heen wilde. vond de aandacht maar al te leuk.

Quinn Leroux
“En dan zeg je dat ik moet oppassen!” Riep Pippin, duidelijk veel te blij. “Shut it Hobbit.” Zei Quinn met een grijns op zijn gezicht.
Eenmaal in de bus was Pippin duidelijk teleurgesteld in zichzelf. “Gaan we te laat komen door mij?” Quinn keek hem aan, de zon meteen in zijn ogen schijnend. “Natuurlijk niet. Sneller kon je volgens mij niet, je was net een muis zo snel was je.” Hij gaf Pippin een geruststellende blik, en ging toen weer verder met het lezen van zijn boekje. Hij had zo’n gids achtig iets gekocht voor maar 5 euro. Het leek hem handig. Natuurlijk zou dit de enige keer zijn ofzo dat hij erin zou kijken.
Het duurde ongeveer 20 minuten voordat ze bij het goede punt stonden die ze hadden afgesproken met Ryan. Ze waren misschien 3 minuutjes te laat aangekomen, wat overall helemaal niet zo slecht is. Maar er was geen Ryan te zien. “Meent die flikker dit nou? Of is hij al weg?” Quinn keek rond, en zocht naar Ryan door de massa van gezichten. Allemaal mensen die naar hun werk of school gingen. En hun stonden daar, backpack bij, goede wandelschoenen aan, klaar om de wereld te veroveren. Maar dan moest Ryan er wel zijn. Quinn zette zijn muziek, die hij met een oor aan het luisteren was, uit om zich beter te concentreren. En ja hoor, daar was de flikker. Tussen twee mooie blondines natuurlijk, waarom niet. “Idiote stupide qui!” Quinn tikte Pippin aan en begon richting Ryan te lopen. “Heey Ryan! What the hell man!? Je weet dat ik er niet goed tegen kan als alles niet op afspraak gaat!”

Pip
Ik stond meteen stil, 'HOBBIT!' Ik balde me vuisten. 'we schelen maar 6 centimeter!' 

Quinn vertelde dat het ik niet sneller had kunnen zijn. Met licht opgeblazen wangen staarde ik naar de straten van uitrecht. We rende langs de domtoren opweg naar het centraal station. Daar aangekomen had ik even moeite met uit de bus komen. Ik kreeg me tas niet makkelijk mee omdat ik ook nog moest uit checken en alles zo snel moest. 

Buiten de bus liepen we naar de afgesproken plek. 'Heb je nog mooie dingne gezien in dat je boekje?' we stapte de roltrap op. Boven kwam ik er achter dat Quinn gewooon de hele tijd muziek had geluisterd. 'Ben me mobiel vergete!' merkte ik op. Maar mijn woorden raakte verstrooit in de drukte van alle mensen die doelgericht naar school of werk gingen. Quinn tikte me aan hij had ryan zien staan. 

de jongen was weer omringt door zijn meisjes. Twee om precies te zijn. Beide weer beeldschoon. gewoon om jaloers op te worden.. meiden zagen mij meer als hun beste gay vriend. En dat terwijl ik niet eens een homo was!. gemeen toch. Ik luisterde naar het gesprek tussen Ryan en Quinn. 'Jongens.. de trein naar amsterdam centraal vertrek over 4 minuten.'


ryan
'heeey vrolijke vriend!' Ik deed me arme wijd om de twee in ontvangst te nemen. Maar meteen begon quinn over zijn afspraakjes. 'Ik sta er toch. Jullie zijn'' ik keek snel op de klok om de preciesse tijd te geven. '3 minutne te laat.' Ik keek naar de twee meiden. 'Zal jullie missen hoor' beide kregen ze een kus op hun wang. 'Heb je alles bij niks vergeten. Ook niet vergeten andere afspraken af te zeggen want je gaat komende maanden niet meer thuis komen!' TOen ik dat zei graaide ik meten in mijn zak. 'hier!' ik gooide hem een kleine hangertje aan die in in je mobiel kan stoppen. Het was een eenhoorn. 'voor je verzameling' ik keek hem plagend aan en de meiden rond me begonnen meteen te lachen.

Quinn Leroux
Quinn ving het poppetje met gemak op, al moest hij vooruit bewegen om het te kunnen pakken. Het bleek een eenhoorn te zijn die hij aan zijn mobiel kon doen. De meisjes die nog steeds bij Ryan stonden begonnen te lachen. Quinn deed zijn mond open om een snauw terug te geven, maar bedacht zich snel. Hij deed gewoon zijn mond weer dicht, zette een gemeende glimlach op en bedankte Ryan vriendelijk. Het eenhoorntje verdween in zijn binnenzak van zijn blouse. Hij zou nooit vertellen dat hij er eigenlijk heel blij mee was.
Toen zei Pippin ineens dat de trein over 4 minuten zou vertrekken. Quinn’s gedachten werden van de eenhoorn weggetrokken, en snel begonnen ze met z’n allen te rennen. “Sorry dat ik begon te zeiken!” zei Quinn tijdens het rennen naar Ryan. “Ik zou gewoon erg blij zijn…” Hij haalde adem.. “als we eenmaal op die boot zitten!”
Ze haalde de trein echt nog maar net! Het fluitje was al gegaan, en het was dat Pippin de deur nog net op tijd open kon doen dat ze erin konden. De meneer met het fluitje keek ze hoofdschuddend aan, en signaalde nog een keer dat de trein zou gaan vertrekken. Quinn plofte neer op een lege stoel. Ze hadden geluk dat de meeste mensen al op hun werk waren, nu was er een 4 persoon’s ding vrij waar ze konden zitten. “Hehe,,, we zitten. Dat hebben we nou eens goed gedaan. Ik hoop dat de rest van de reis was rustiger is.” Hij keek Pippin vragend aan. “Je zei dat je je mobiel was vergeten???”

Pip
*kijkt verbaast toe naar de eenhoorn*

tijdens het rennen nam ik een sprintje. Wist me tussen dedeuren te zetten en keek de conducteur lief aan. Het werkte want de andere twee mochten ook nog mee. ''Vind het wel iets hebben!' merkte ik op toen ze over al het gehaast hadden. 'Maar straks in finland gaan we het rustig aan doen.' stemde ik in. Ryan ging weer lekker uitgebreid zitten waardoor ik klem kwam te zitten tegen het raam.  Ik keek Quinn aan met een smekende blik dat hij me moest helpen. uit het niksbegon hij over me mobiel. 'Ja in de bus. tijdens het uitstappen'' jammerde ik dramatisch... 'nu ben ik niet meer berijkbaar.. wat als er iets gebeurd. ik julle kwijt raak. Mijn engels is slecht kan helemaal geen fins noors turks of wat dan ook.' 

ryan
Ik trok een sprintje maar de kleine pippin was veel sneller. Ik hoorde Quinn achter aan aan komen hij hijgend dat het hijn speet dat hij zo deed. 'man ken je al 12 jaar! en kan wel wat hebben' ripe ik terug. 'Maar weet dat ik je gewoon achter laat als je nu de trein niet haalt!' ik schoot de trein in een keek toe hoe Quinn als laatset naar binnen vloog. 

we liepen naar een vierpersoons bank. Waar we gingen zitten. Ik dumpde de tassen aan de andere kant op de lege stoelen zodat ze ons niet in de weg zaten. 'Ja de rest mag wel iets meer op een gezegende rustigere manier!.' ik hijgde nog even na waarna ik me lied zakken met em benen wijd. Ik deed me ogen dicht om even va nde rust te genieten.

Quinn Leroux
Pippin keek hem hoopvol aan dat Quinn hem zou helpen. En dat deed Quinn ook. Hij sloeg op Ryan’s been zodat deze wat aan de kant ging. “Goed idee,,, over dat lekker rustig aan doen. Ik heb geen 2 jaar vrij genomen om het gehaast te doen.” Hij zag dat Ryan zijn ogen dicht deed. “Luilak!” dacht hij met een glimlach rond zijn mondhoeken. Pippin vertelde hoe hij zijn mobiel was kwijt geraakt in de bus naar het station. “Mmh dat is zwaar lastig.” Zei Quinn, en hij ging weer met zijn hand over zijn kin. “Ik weet niet hoeveel geld je bij hebt, maar voor iets van 70 euro kan je al zo’n goedkoop dingetje krijgen. het zal niet veel zijn, maar je zou ermee kunnen bellen.”

Pip
Ik kreeg meer ruimte omdat quinn me helpte. Mijn redder in nood!. hij stelde voor dat ik een nieuwe zou halen. Wat niet een slecht idee was. 'zouden we dat in amsterdam kunnen doen. of moet ik hopen dat het op de bood kan?'  somde ik op maar ineens hield Ryan een mobiel voor zijn neus. 'heb er wat extra mee genomen. onze nummers staan er al in'' Ik keek hem met twinkelende oogjes aan. 'waarom ben je zo rijk!' merkte ik op. Ik kek hem bedachtzaam aan. 'ouders' bracht hij rustig uit hij had de heletijd zijn ogen nog niet open gedaan. 

'dank je!' wat had ik toch geweldig vrienden. De rest van de reis naar amsterdam was ik wat stiller.

De overstap was weer zo gehaast al wat we al gedaan hadden. Weer moest ik een sprintje trekken de trein tegen houden en de jongens er in helpen. Een voordeel van deze trein. We hadden van die leuke wagons waar je afgeslote nzat. Er liep op zin vrouwtje langs met een karretje eten. 'We gaan naar zwijnstein!' ik deed me arm in de lucht en keek de jongens blij aan. 'sorry~!'


ryan
Rennen dat we deden naar de volgende trein toe. weer sprong het klenie hertje bij ons weg ne hield de trein tegen. 

In ons eigen waggon begon pippin over films. Zelf had ik harry potter nooit gezien of lord of the rings of wat dna ook. Was meer uitgeweest dan naarde bios geweest. Daarom wist ik ook niet hoe ik op zijn blij hoofd moet reageren. 

'oh Quinny. Had je dat hotel nog geregeld?..'' even bleef ik stil, 'oh.. moest i kdat doen?' ik ging weer onderuit gezakt zitten. Deze keer niet met me been tegen Pip aan want die klap die Quinn me geven had brande nog heerlijk na.