Seoul school of art

Baekhyun:
Mr mobiel ging weer af. Het was marlon die zei dat jongdae dacht zij het gedaan had. *oh. Gewoon negeren*was het erg dat ik het zelfde dag? Was dat gemeen. Ze kon Lennie zal niet uit staan op de eerste dag. Toen dat ongeluk. Een dat Lennie altijd naar om echt altijd dat veel hogere cijfers had. Meer jongens achter zich aan. Het zou me niet verbazen dat ze weer ruzie gehad hadden.. *anders wisselen jullie van bed. Kan jongdae daar blijven en kook jij deze kant op?*

Lennie
Berg te druk het nee ademhaling bezig om iets te horen

Marlon:

Daar kwam mn anxity weer... jij dacht vast ook dat het mijn schuld was.. iedereen zou dat denken,.. ik stond op van bes en liep de kamer uit zonder ook nog maar een blik naar jongdae en lennie te werpen.. ik ging naad het dak ban het hotel toe.. daar was ik niemand tot last. Het was niet mijn schuld... er was niks aan d ehand toen ik ging douchen...

Chen:

Ze ging gewoon weg! Zonder ook maar nog iets te zeggen... ach beter van ook.. zo kon ik me conctreren op lennie. Maar waf was er gebeurt.. het was normaal altijd luhan die dr eruit haalde,, vooral omdat ik dit soort situaties uit de weg ging omdat ik het echt niet eist.. luhan zong altijd als ik me goed herinnerde...

naekhyun:
ik kreeg geen smsje terug of bericht of wat dan ook. En ze kwam ook niet langs. 'JOngin!' kermde ik maar hij wilde niet met me praten. 'Ik doe dingen fout heh!' maar hij negeerde me nog steeds. blijkbaar was hij inet van plan zijn geheim aan mij te vertellen. ik zuchte lang uit. 'waarom zijn meiden zo latsig!' en ja ik bleef tegen mezelf praten.

Lennie:
Na even hoorde ik jongdae naast me zingen. Door op zijn stem te letten dacht ik minder aan het gesprek utssen luhan en mij en wat marlon gezegt had. Dat ik steeds rustiger ging ademhalen. de handdoek of ws hand of iets werd steeds kouder dat op me lag. Eindelijk hadi k het gevoel dat ik weer een beetje lucht binnen kreeg. Voorzichtig keek ik over de dekens uit. jongdae zat op het randje. Ik slikte even maar besloot toch genen hem aan te kruipen. Als een klein aapje klemde ik me rond zijn heuoen heen en legde me hofod tegen zijn boven been aan

Marlon:

Ik staarde naar mn telefoon... baekhyun of jongin... wie moest ik appen... ik wou baekhyun de kans geven.. maar jongin wist wat ie moest doen.. * kun je naar het dak komen?* stuurde ik uiteindelijk naar jongin. Ik was begonnen met een nummer te schrijven.. had allen nog niet de feel gevonden om het goed te kunnen zingen.. tot nu toe

Chen:

Ze werd gelukkig rustiger naar mate ik zong. Dr ademhaling werd weer langzamer en ze lag niet meer zo gespannen onder de dekens. Na even kwam ze er zelfs onderweg. Toen ik klaar was keek ik naar dr ' calmed down a little?' Vroeg ik aan dr. Ik vroeg me echt af wat er gebeurd was... maar om het meteen te vragen was geen sllim idee

baekyun:
Ik was niet de gene die et berichtje kreeg maar van marlon. Maar het ws jongin. Zonder iets te zeggen stond hij op en liep weg. Mar ik kon aan zijn gezicht zien dat hij bericht van marlon gehad had.

Jongin:
I kwas bijna weg. aangezien eht eindelijk rustig geworden was in de kamer. MAar de rest werd snel gestoort door een smsje. Het was marlon die vroeg of ik naar het dak wilde komen. Ik twijfelde even maar besloot toch maar te gaan. Met de lift ging ik omhoog. Nee ging echt niet de trap nemen dat zou me te veel energie en pijn kosten. Ze zat bij de dakrand zachtjes te zingen. 'Wist niet dat je dat ook in je had' zei ik zacht en ging rustig naast haar zitten.

Lennie:
Hij stopte met zingen en vroeg of ik wat rustiger geworden was. Ik knikte voorzichtig. 'jij vertrouwt me ook niet heh' zei ik zachtjes terwijl ik mezicht tussen zijn bovenbeen en met matras verstopte

Marlon:

Ik stopte met zingen toen ik jongin naast me hoorde. ' i try.. is niet mn sterkste punt' zei ik tegen hem. Zal hij me ook de schuld geven? ' geloof je ook dat ik de oorzaak ben lennie dr psniek aanval' vroeg ik voorxichtig. Het liefste krulde me nu zelf op in een bolletje... maar dat werd hem niet.. de werking van de douche was uitgewerkt.. en de pijn kwam weer hard terug ' sorry dat ik je zo laat nog appte...'

Chen:

Ik reageerde voor nu niet op dr vraag of ik dr wel vertrouwde of niet. ' waarom vertel je me niet wat er precies gebeurt is.' Vroeg ik aan dr terwijl ik mn hand in de haren liet. Als het met vertrouwem te make heeft.. dan kon het niet aan marlon liggen.. toch... waarom zou he thaar iets uit mkrn of ze haar vertrouwde of niet..

Jongin:
Ze stopte en vertelde dat ze het probeerde. Ik knikte en lied me benen over de rand heen zakken. 'Lennie is gewoon heel zwak en nee ze krijg alleen zun aanval iemand iets zegt die heel close is of alle aandacht op haar gericht is voor zover ik weet. Dus nee vast niet. En anders moet jeje er niks van aan trekken. Ze is gewoon heel instabiel. Ik zette me arm achter haar rug en de andere de ander ekant op zodat ik naar achtere kon leunen en naar boven keek. 'Maakt niet uit' glimlachte ik en bleef naar boven staren. 'had je en douche genomen?' vroeg ik rustig ze moest echt zelf tegen em aan komen zitten. Zat al heel close dus het wsa een kwestie van zichzelf laten zakke ntegen me aan. 

Lennie:
Jongdae  wilde wetn wat er gebeurd was. zijn hand ging door me haren heen. Ik klemde hem nog strekker tegen me aan. Zo kon ik niet blijven liggen met me hoof in het matras dus ik draaide me wat meer naar de zeikant zodat ik zijn neus in kon kijken. 'Had me mond weer voorbij gepraat tegen marlon. Ze had die arme jongin beloofd te gaan douche en dat deed ze niet.. Dus ik vroeg gewoon of ze niet moest douche omdat ze het beloofd had. En toen gromde ze meteen terug dat ik loog en dingen verzweeg over me eet gedrag over boulimia en anoraxia. En dat ik moet stoppen met de opleiding' gooide ik er zacht langzaam en happerig uit. 'Luhan had dus alles gehoord en vroeg if het waar was. Maar het is niet waar. Ik weet dat ik dun ben en wil echt heel raar meer eten. Maar als ik bang ga worde ndat ik het er uit gooi dan gooi ik het er van de stress uit. dat heeft niks te maken dat ik mezelf dik vind.' Jammerde ik. 'Maar ik kon gewoon horen dat luhan me niet geloofde en dat deed echt pijn.' ik beogn weer sneller adem te hale en de vervelende rillingen kwmane terug

Marlon:

Jongin vertelde dat het vast niet mijn schuld was,.. dat het alleen maar gebeurt als iemand die close is iets tegen dr zou zeggen ofzo... ik was blij dat hij niet meteen mij de schuld gaf. En als het wel zo was... dat ik me er niks van aan moest trekken omdat ze gewoin heel onstabiel is.. ik zuchtte en liet me tegen hem aan zakken. Hij vroeg of ik nog de douche genomen had en ik knikte ' heeft alleen niet veel geholpen' zei ik tegen hem.

Chen:

Ze vertelde alles wat er gebeurt was. Dat ze de fout gemaakt had door zich uit te spreken naar marlon... dat was inderdaad een fout geweest. Maar hoe marlon terug reageerde.. dat was ook zeker niet gepast geweest. Echt alles wat ik over marlon hoorde... ze was alles behalve een lievertje.. en dan toch snapte ik niet hoe jongin en baekhyun met r om konden gaan.. of zelfs van dr houden. Maar wat dr dus over he tpunt gooide was luhan... dat luhan begon te twijfelen aan dr. Ik kon hem niet niet kwalijk nemen daarvoor. ' het komt wel goed. Geef hem wat tijd. ' zei ik rustig

jongin:
ik keek even op toen ze daadwerkelijk tegen me aan kwam leunden. Ze vertelde dat haar rug niet veel minder pijn was gaan doen in door de douche. 'Zal ik het dadellijk maar proberen dan?' vroeg ik uiteindelijk want ze moest morgen otch echt gaan trainen en denk niet dat de school nog zo lief met haar gaat zijn na alles wat er rond haar gebeurd is. 'Heb je wel een beetje zin in morgen?' 

Lennie:
Ik wist dat jongdae me ook niet vertrouwde maar op een of andere manier vond ik dat minder erg. Maar luhan.. 'it hurts' piepte ik zachtjes. Het zou wel allemaal goed komen. Dat zei idereeen maar dat deed het nooit.. En als ik hem tijd moest geven.. hoe lang dan. moest ik hem dan niet meer bellen. Maar hij was de enige die me rustig kreeg.. oh nee. daar kwamen de tranen weer.

Marlon:

jongin vroeg of hij het straks weer moest proberen.. te masseren ging ik van uit. ik keek hem aan ' maar je eigen rug..' zei ik zacht. hij kon het niet omdat hij dan kracht moest zetten wat niet wou met zijn rug at the moment.. ' ik red me wel, maak je maar geen zorgen.' zei ik nog. wou niet dat hij nog meer pijn kreeg door mij. hij vroeg of ik wel beetje zin had in morgen. ik knikte en glimlachte ' heel veel zin. ben benieuwd met wie we mee gaan op tour' zei ik tegen hem. ' jij?'

Chen:

' i know it hurts.. but that only proves how close you are' zei ik tegen dr. the closer two people are, the easier they get hurt. dat was wat mn moeder altijd zei, en het was waar.. maar het komt uiteindelijk ook wel goed. soms is het goed om soms zo'n ruzietje of negatieve emoties te hebben over elkaar. dat maakt je band uiteindelijk alleen maar sterker. ' maar je komt er sterker uit'

Jongin:
Ze begon over me rug. 'ik ga je niet masseren met me rug hoor! weet niet hoe jij dat voor jeziet' grapte ik en probeerde het voor me te zien. Ik snapte natuurlijk wel dat ze de kracht bedoelde die ik op me spieren moest zetten en dat naar me rug toe gaat enzovoort. 'geef wel aan als het echt niet meer gaat. Maar kan het op zun minst proberen!' Ik keek even op zij. Ze was zo apart.. maar dat maakte haar juist zo leuk. En ik wist gewoon dat ergens daar diep in liefde was. Maar je moest er eerst komen. Toen ze naar mij vroeg. 'Ja heb er zin in maar weet eigenlijk al met wie we gaan toure.' Ik keek snel weg. Nee ze hoefde niet te verwachte dat ik het ging vertellen ik zweeg!.

Lennie:
Ik luisterde naar jongdae. niet dat me ademhaling rustiger werd. En ik kon het ook niet geloven dat de jongens me ooit weer zouden vertrouwen,'Ik wil jullie gewoon niet verliezen. Maar hoe meer ik me best doe hoe gestresster ik raak hoe slecheter het gaat en das te meer gaan jullie me wantrouwen' jammerde ik zachtjes. 'Ik kom gewoon niet uit die circle'

marlon:

ik luisterde naar wat hij allemaal zei, reageerde er alleen niet echt op met woorden. een paar knikjes en uhhuhs. ik snapte niet zo goed waarom hij zoveel voor me over had.. en me altijd achterna kwam.. en zal het denk ik ook niet begrijpen.. wel waarderen. hij zei dat ie wist met wie we gingen touren! ik keek hem recht aan. ' hoe weet jij dat' vroeg ik aan hem ' kom op vertel! dit is niet eerlijk' zeurde ik.

Chen:

' je verliest ons ook niet. dan moet je het wel heel bond maken.. luhan en kyungsoo zijn nog steeds bij je toch? ze zijn niet de types die het gewoon op proppen en nooit wat zeggen waardoor het kapot loopt.. ze zeggen wel als ze iets dwars zit, hebben ze toen toch ook gedaan met die acteerles van jullie? weet niet precies wat er gebeurt is toen, maar het heeft wel geholpen toch? als eerste om uit die circle te komen.. is om je minder zorgen te maken om ons kwijt te raken.. dat is lastig.. weet ik. maar het zou je een stuk minder stress mee geven.' zei ik tegen dr.

jongin:
Ze keek me ineens recht aan. Me ogen werden groter ik keek haar betrapt aan. 'Nee zeg het echt niet!' ik keek haar aan en begon te lgimlachen. 'Ik verbreek me beloftes niet! dus ga het ook niet zeggne!' ik ging iest meer van der afzitten. 'je ziet het morgen wel!' 

Lennie:

niet meer bang zijn... om hun kwijt te raken. 'Maar ik raak alles kwijt of maak alles stuk waar ik van houd. Vroeg of laat gebeurt dat!' Het was zo. zelfs met de bandjes die ik leuk vond. Bijvoobeeld dbsk en 1D.. En me vrienden ik had thuis de vriende groep gebroken... Omdat ik bang was ze kwijt te raken..  I kwas iedreeen kwijt geraakt!. Op sanne en alex na die bleven als irritante octopussen bij me.. Maar ook daar zat op dit moment een grote spanning. 'Ik sloop alles' Ik zuchte nog even waarna ik recht ging zitten.' bedankt dat je kwam'

Marlon:

ik zat nu practisch op zn schoot. hij wou er onderuit komen.. maar als je eenmaal laat merken dat je iets weet... dan kun je er vanuit gaan dat ik er alles aan deed om er achter te komen. ik kan niet tegen verassingen... geheimen.. of gewoon dat mensen me dingen neit vertellen die ik wil weten. ' kom op jongin... youre being mean' zeurde ik nog even door.

Chen:

' dan gaan wij je nu bewijzen dat dat niet zo is' zei ik toen ze vertelde dat ze alles sloopte. ' we zijn geen opgevers, dus bereid je maar voor. van ons kom je niet zo makkelijk af' zei ik terwijl ik opstond.. het was nu echt wel tijd om weer terug te gaan. ze was rustig, en met beetje geluk viel ze in slaap voordat marlon terug kwam van weet ik veel waar. ' zal er altijd voor je zijn. im only one call away' zong ik op het eind. ' goodnight'

lennie:
*staart naar het plafon*

Jongin:
Ze zat zowat op mijn shcoot. En bleef smeken dat ik iets zei. '
Nee nee!' bleed ik haat ontwijken en ging steeeds verder achteruit. Ik lag bijna op de grond wnat ik kreeg me onderlichaam niet meer mee. Marlon lag er namelijk op. 'Ik heb teamin beloo...' ik stopte met pratne en keek haar met grote ogen aan i kbegon zachtjes te lachen,