Vampire Knight

Hij beet nog een keer in haar nek. Dit keer de andere kant en iets harder. Nanaho was anders voor hem. Ze had iets... speciaals. Op dit moment vond hij het echt klote dat ze zo verschillend naar de shool moesten.



Vanuit zijn ooghoeken zag hij dat faylen haar hoofd naar het raam draaide. Hij keek even raar naar haar nadenkende over waar ze eerst naar zou gekeken hebben. Hij dacht er alleen niet te lang over na en schudde het van zich af. Dit keer richtte hij zijn blik maar naar de voorkant van de klas waar kaname stond. Hij leunde iets achterover in zijn stoel en legde zijn voeten op de tafel.



Hij keek op toen luka na zijn speren aanval ineens snel op hem af kwam gerend. Hij maakte een speer om de aanval van luka af te schermen. Maar hij was niet voorbereid op de zijwaartse aanval van luka. Hierdoor raakte luka hem vol in zijn zij. Hij kon nog wel wegspringen voordat de wond te diep werd maar hij had een goede snee in zijn zij opgelopen.
'Goede van je luka.' Zei hij met een grijns. Hij maakte weer een paar speren die hij naar luka met precisie gooide. Dit keer ging hij alleen ook rondjes om de vampier heen rennen en gooide op ongelijke momenten een speer naar de vampier in het midden. Af en toe was een sadistische lach te horen.

'Jou opeten? Naaah ik zou niet durven. Nog niet tenminste.' Zei hij grijnzend. Hij bracht zijn hoofd weer omhoog toen ze haar armen om zijn hals vouwde. 'Dan zou ik het zonder jou moeten doen. Dat zou ik niet overleven' Zei hij met een knipoog.



Hij keek op naar Faylen toen ze ineens opsprong en het lokaal uitrende. Met zijn ogen volgde hij haar totdat ze uit het zicht verdwenen was. "Wat bezielt haar ineens?" Dacht hij. Hij zuchtte even diep en sloot zijn ogen. Hij stelde zich open voor alle gedachten van de mensen om zich heen. Zo kon hij het tenminste merken als er iets aan de hand was. Voor zover hij Faylen namelijk kende was ze niet het type om ineens zo haastig te vertrekken.



Toen luka ineens in de lucht sprong stopte hij met rennen. Stilstaand hield hij Luka in de gaten. Hij verdomde het om nog een keer verrast te worden door de zwartharige vampier. Toen hij de vampier met zijn zwaard naar beneden gericht op zich af zag komen probeerde frank nog weg te duiken. Hij ontliep de grote impact maar aan een snee op zijn arm kon hij helaas niet ontkomen.
'ghe... Dat is al de tweede wond..' Zei hij geïrriteerd. 'Oke Luka je vraagt erom. Maak kennis met mijn dark spear.' zei hij.
Zijn linkerhand richtte hij omhoog en hij zei: 'Answer my call, Dark spear.'
De lucht begon te rommelen en een zwarte bliksem schiet rond frank. Daarna verscheen er een vortex van zwarte energie om hem heen en een speer van zwart aura verschijnt in frank zijn handen. Deze is twee keer zo groot als de andere speren die hij eerder gebruikte maar ook veel krachtiger.
Bij het verschijnen van zijn dark spear is ook meteen zijn rechterarm tot aan zijn elleboog bedekt met dezelfde zwarte energie. De vortex stopt al snel weer wanneer de speer verschenen is.

Hij grijnsde ook toen nanaho weer met haar nagels over zijn borst heen kriebelde. Hij genoot ervan als ze dat deed. Hij draaide zich om en trok haar met zich mee zodat zij nu bovenop hem lag. Hij zoende haar terug en sloot zijn ogen. Hij dacht niet dat er nog wat van slapen zou komen. Maar dat vond hij ook totaal niet erg.



Het duurde een aardige tijd maar toen hoorde hij toch de gedachten van iemand. Het waren de gedachten van Faylen. Zijn ogen schoten open en hij sprong van zijn stoel af. "Wat!? Wat ga ik niet leuk vinden?" Dacht hij.
Hij liep het lokaal uit zonder aandacht aan iemand te besteden. Hij linkte zich met Faylen. "Wat is er aan de hand!?" Zei hij in gedachten tegen Faylen. Haastig liep hij naar de uitgang van het gebouw.



Hij grijnsde vals toen Luka zei dat hij moest laten zien wat die kon en op hem af kwam met zijn zwaard. Hij bewoog zich niet, stijf en onverschrokken bleef hij staan. Zijn linkerhand hield hij omhoog en richtte hij op Luka. Met dezelfde grijns op zijn gezicht schoot hij een dikke straal duister aura naar Luka, nog voordat Luka überhaupt bij hem in de buurt was.
Met het gebruiken van zijn gave bewoog de duistere energie zich van zijn rechter elleboog helemaal omhoog naar zijn rechterschouder.

Toen nanaho met haar tong langs zijn tanden ging hoopte hij al dat ze niet tot zijn hoektanden ging. Helaas deed ze dat dus wel en zoals hij verwachtte ging ze overeind zitten. Ze was duidelijk geschrokken. Wat hem wel verbaasde was dat ze niet meteen wegrende. Ze bleef bij hem zitten.
Hij kwam zelf ook overeind en leunde tegen de muur aan met zijn rug.
'Eeeehh... Je gelooft me zeker niet als ik zeg dat mijn familie lange scherpe hoektanden hebben en dat het erfelijk is. Of wel?' Zei hij ongemakkelijk. Hij krabde even op zijn achterhoofd en keek schuin weg van nanaho. Hij verwachtte dat ze nu nog in schok was en dat zodra ze ervan bijkwam dat ze dan meteen weg zou rennen.



"WAT!?" Zei hij via gedachten toen hij Faylen hoorde zeggen wat Frank had gedaan. "Die idioot! Het kan zijn of luka hun dood betekenen!" Zei hij kwaad. "Wacht daar. Ik kom er zo snel mogelijk aan. Kom niet tussen hun in. Echt niet. Blijf uit hun buurt. Vooral bij Frank vandaan. Wie weet hoever hij wel al niet is." Zei hij waarschuwend tegen Faylen. Zijn stem klonk lichtelijk bezorgd.



Hij lachte vals toen Luka zei dat als die straal hem had geraakt dat hij er dan geweest is. 'Dat is nou de kracht van de dark spear.' Zei hij grijnzend. Hij keek toe hoe Luka zijn zwaard oppakte en nog bij de boom stond. Frank zwaaide met zijn linkerhand van rechts naar links waarna er een hele golf duister aura op Luka afraasde. Frank stond grijnzend toe te kijken. Hij had totaal niet in de gaten dat al meer dan de helft van zijn lichaam opgeslokt was door de duistere materie. It was obvious, by the way it moved and expanded, that the dark matter tried to devour Frank.

Hij zuchtte toen ze zei dat hij een vampier is. 'Je gelooft het niet..' Zei hij. Door wat ze erna zei keek hij licht verbaasd en blij naar haar terug. 'Dank je.. Maar je bent wel gek weet je dat.' Zei hij zuchtend. 'Je weet toch wel wat een vampier is? Hoe kan je dan nog bij me blijven?' Vroeg hij haar serieus. Hij wou weten of ze bereid was om alles te riskeren. Of ze met een vampier kon leven.



Hij rende zo hard als hij kon naar Faylen toe, de link met haar in stand houdende zodat hij wist waar zij is. Het duurde een tijdje maar toen sprong hij toch uiteindelijk naast Faylen in de boom. 'Wat is er gebeurd? Er is toch niemand zwaar gewond he?' Vroeg hij aan Faylen, zonder de link. Hij keek even boos Frank zijn kant uit. Frank zou nog wel de wind van voren krijgen. Eerst wou hij weten of iedereen nog goed was.



'Wat is er Luka? Bang? Kom op laat me de kracht van dat zwaard zien!' Zei hij alsof hij bezeten was. Met de grote speer in de aanslag rende hij op Luka af. Klaar om tegen Luka en zijn zwaard te vechten.

Hij moest zacht lachen toen ze zei dat hij een vampier was dat het wel verklaarde waarom hij er zo goed uit zag. 'hehe.. Dank je.' Zei hij met een grijns. Hij zuchtte opgelucht wanneer ze serieus zei dat het haar niet uitmaakte. 'Daar ben ik blij om. Want ik houd echt van je.' Zei hij zacht. Hij keek haar in haar ogen aan en streelde over haar wang.



Hij keek naar Frank en wou ingrijpen tot hij merkte dat frank nog niet helemaal overgenomen was door zijn wapen. 'Kom op Frank.. Laat nou zien dat je het kan. Neem de controle terug.' Mompelde hij. Hij wist dat Frank in staat was om te stoppen dus nam hij nog geen verdere actie. Hij stond wel klaar voor als het moest.



Hij keek Luka aan en stopte plots. 'Je.. je hebt gelijk.' Zei hij verward. De dark spear loste op en met het ook de energie die op zijn lijf zat. Hij ademde een paar keer diep in en uit. Toen hij weer naar Luka keek zag hij de wonden van zijn speren. 'Sorry dat ik bijna de controle verloor. Dat is wel een nadeel aan dat wapen.' Zei hij verontschuldigend.