Onderwerp: Re: Vampire Knight di aug 26 2014, 00:51
Ze hield de kus nog even wat langer aan en legde toen haar hoofd op zijn koel aanvoelende borst. Een tevreden glimlach verscheen er op haar gezicht. Nu wist ze waarom ze geen warmte in Frau zijn lichaam kon voelen. Ze had het al heel vreemd gevonden toen ze nog dacht dat hij een gewone menselijke jongen was.
Hij luisterde naar wat Frank zei en knikte toen. 'Oké.' zei hij en haalde z'n schouders op. 'Als jij dat zegt. Jij kent je eigen gave beter dan ik.' Hij had niet echt zin om later last van deze wonden te krijgen, dus deed hij maar wat Frank van hem vroeg.
Tijdens het lopen vond ze het ongemakkelijk stil, ookal wist ze dat Rai het niet zo bedoelde. Met een klein fronsje keek ze naar Rai. Hij zou vast nog boos zijn over Frank. 'Ik begrijp het als je nog boos bent, Rai ... maar alles is goed afgelopen. Luka schijnt een grote invloed op hem te hebben. Frank wil hem geen pijn doen. Dat zag ik.' begon ze zacht en voorzichtig.
Lupus_arctos Admin
Aantal berichten : 546 Registratiedatum : 05-06-13 Leeftijd : 28 Woonplaats : A den in the snowy white fields of canada.
Onderwerp: Re: Vampire Knight di aug 26 2014, 01:18
Hij sloeg zijn ene arm tevreden om nanaho heen en streelde met de andere haar rug. Hij hield haar dicht tegen zich aan. Omdat hij haar niet kwijt wou maar ook om haar te beschermen. Hij was aan de ene kant wel blij dat ze nu wist dat hij een vampier was, dan hoefde hij tenminste niet zijn best te doen om het te verbergen.
Hij keek naar faylen toen ze het weer had over het gevecht. 'Dat is het niet.. Natuurlijk ben ik boos op hem. Maar ik weet nu ook waarom hij het deed. Hij wou waarschijnlijk Luka zijn zwaard in actie zien. Frank heeft gewoon een zwakte voor dat soort dingen.' Begon hij. Hij zuchtte even en ging daarna weer verder. 'Gelukkig wel ja dat Luka zo een invloed heeft op hem. Maar wat mij zorgen baart is dat in de stand dat Frank was had hij zich nog moeten kunnen verzetten tegen dat wapen. Hij had nog de controle moeten hebben..' Zei hij. Je kon duidelijk horen dat hij zich wel zorgen maakte om Frank. 'Maar ja.. Frank wilt sowieso niemand echt pijn doen. Tenzij de ander iemand pijn doet waar Frank veel om geeft. Dan doet hij je met alle liefde pijn.' Zei hij met een klein lachje.
Hij knikte tevreden. 'Het is dan wel het beste om nu naar het huis te gaan. Hoe sneller de wonden behandeld worden des te beter het is.' Zei hij tegen de vampier. Hij draaide zich al om en begon naar het huis te lopen. Even keek hij nog achter zich om om te zien of Luka ook meekwam.
Onderwerp: Re: Vampire Knight di aug 26 2014, 11:11
Ze keek omhoog naar hem toen hij haar dicht tegen zich aan hield. 'Is het niet eenzaam hier in dit grote gebouw? Ik weet dat je de andere nachtklassers nog heb ... maar als iedereen naar z'n eigen kamer gaat, dan ben je nog alleen.' Met haar linkerwijsvinger begon ze de lijnen van z'n hals te volgen, ze begon bij z'n kaak en streek naar beneden tot ze bij het midden van z'n borst kwam. Ze liet zich wat afzakken naar beneden en gaf hem daar toen een kusje, waarna ze met een lieve glimlach terug op naar hem keek.
Rustig liep hij achter Frank aan met z'n handen in de zakken van z'n zwarte trench coat. Hij glimlachte even naar de vampier toen hij omkeek om te zien of die volgde. Hij ging wat harder lopen, zodat hij langs Frank kwam te lopen. In gedachten keek hij voor zich uit, hij zat te denken over dat moment dat hij tot Frank door was gedrongen en dat hij zo was gestopt. Hij had niet echt verwacht dat hij zo'n impact op de blondharige vampier zou hebben, aangezien ze nog niet zo heel lang met elkaar om gingen.
Er verscheen een glimlach op haar gezicht toen Rai begon te vertellen wat hem dwars zat en luisterde aandacht naar hem, af en toe even knikkend om te laten weten dat ze hem begreep. Zacht lachte ze met hem mee toen hij begon te lachen. 'Hij lijkt me een aardig persoon.' zei ze zacht. Ze vond het lief dat Rai zo bezorgd om hem was. 'Jullie lijken close met elkaar.'
Lupus_arctos Admin
Aantal berichten : 546 Registratiedatum : 05-06-13 Leeftijd : 28 Woonplaats : A den in the snowy white fields of canada.
Onderwerp: Re: Vampire Knight zo aug 31 2014, 19:28
'Ja het word soms wel een beetje alleen hier.. Maar daar wen je ook wel aan. En je doet dingen om jezelf te vermaken.' Zei hij. Grijnzend keek hij naar wat nanaho deed. 'Waarom denk je anders dat ik vanmiddag buiten bij jou was? Ook al mogen we het huis overdag eigenlijk niet verlaten.' Zei hij met een grijns en een zacht, kort lachje.
'Hij is zeker aardig. Vooral voor zijn vrienden. Daar zou hij zijn leven zelfs voor geven.' Zei hij tegen Faylen. Hij keek haar even lachend aan toen ze zei dat ze best close waren. 'Ach ja.. Frank en ik hebben dan ook veel meegemaakt. Hij is een van de weinige mensen die mij echt begrijpt en wie er tijdens alle problemen bij was.' Zei hij zacht.
Hij kon een klein grinnikje niet onderdrukken toen Luka langs hem kwam lopen. 'Dat zwaard van jou is echt krachtig. Dat het mijn aura heeft kunnen weerstaan zelfs na het activeren van de dark spear zonder zelfs maar een krasje op te lopen. De stralen kunnen normaal zelfs hele bergen verwoesten.' Zei hij half bewonderd en lachend. 'Je mag echt van geluk spreken ermee. Verzorg haar goed.' Zei hij wat serieuzer.
Onderwerp: Re: Vampire Knight zo aug 31 2014, 20:18
Ze lachte zacht door wat hij zei. 'Ik ben blij dat ik je nu tenminste gezelschap kan houden dan.' zei ze. Ze was helemaal vergeten dat ze eigenlijk de volgende dag weer lessen moest volgen. Haar kennende zou ze dan zitten te slapen in de les. Zeker als het iets saais zou zijn. Ze gaf hem nog een kusje op zijn borst en kroop toen weer omhoog, waarna ze haar hoofd zijwaarts tegen z'n borst aanlegde.
'Ja, hij is krachtig, ja.' zei hij en knikte door wat hij wat serieuzer zei. Toen hoorde hij kleine vleugeltjes slaan en keek rond zich, waardoor hij op een gegeven moment een klein en zwart schattig fluffy wezentje naar hem toe zag vliegen. 'Hey~~ Sodom.' zei hij met een glimlach en aaide het beestje over z'n hoofdje. Sodom kwam op z'n schouder zitten en keek even naar Frank, een schattig geluidje makend: 'Chuuu~~'
'Het is fijn om zo iemand te hebben.' zei ze met een glimlach. Ze waren bij de school aangekomen en Faylen opende de deur, ze hield het nog even open voor Rai en ging toen zelf ook naar binnen. Ze keek even rond zich in de grote hal. Er hingen verschillende geuren in de gang rond, vooral nog geursporen van het bloed van de mensen die hier overdag rondliepen. Haar hoofd ging er altijd een beetje van duizelen, omdat ze wist dat ze er niet aan toe mocht geven. Dat was ook de reden dat ze twee glazen met bloedpillen nam voordat ze naar het schoolgebouw ging.
Lupus_arctos Admin
Aantal berichten : 546 Registratiedatum : 05-06-13 Leeftijd : 28 Woonplaats : A den in the snowy white fields of canada.
Hij glimlachte naar haar toen nana zei dat ze blij was dat ze hem nu gezelschap kon houden. 'Same here.' Zei hij met dezelfde glimlach. Hij grinnikte kort toen ze hem nog een kus op zijn borst gaf en vervolgens weer iets omhoog kroop. Hij streelde nana door haar haren heen en gaf haar een kus op haar voorhoofd. 'Het is wel verstandig als je gaat proberen te slapen nana~' Zei hij met een knipoog en met een licht bezorgde ondertoon. Hij wou natuurlijk niet dat ze morgen op school in de problemen raakte.
'Ja dat is het zeker.' Zei hij glimlachend. Hij volgde Faylen naar binnen en liep gewoon op een rustig tempo door. Zelf had hij de geuren die in de gang hingen niet echt opgemerkt. Hij heeft zijn hele leven al regelmatig tussen mensen geleefd dat hij de geur van het bloed niet erg meer rook. Al moet hij zeggen dat als er mensen in de buurt zijn hij soms wel licht dorstig kan worden tegenwoordig. Dit omdat hij altijd gewend was om mensenbloed te drinken en geen bloedpillen. Ook al hielpen die pillen tegen de honger het was niet.. genoeg. Al je het snapt.
'Aaaww~! Wat is dat voor een lief beestje?' Zei Frank terwijl hij Sodom onder zijn kin kriebelde. Hij keek het beestje met een glimlach aan. Het leek wel alsof frank ineens alles rond hem heen vergeten was. Inclusief hoe belangrijk het was dat luka zijn wonden ASAP verzorgd werden. Het "gif" Van zijn aura kon al binnen een uur effectief worden. 'Wie is er lief~?' Zei Frank op een manier hoe mensen tegen honden praten.
Ze lachte zacht opdat Frau zei dat moest proberen te gaan slapen. 'Hier? Is het wel verstandig om hier te slapen? Mijn kamergenootjes zullen iets gaan vermoeden.' zei ze en keek op naar hem, terwijl haar kin op z'n borst rustte. Er stond een klein glimlachje op haar gezicht.
Hij kriebelde Sodom nog even over z'n hoofdje. 'Sodom is mijn familiar, hij is een salamanderdraak. Hij kan verschillende vormen aannemen, de vorm die hij het meeste gebruikt is een wolf. Maar hij kan ook in een grote draak veranderen.' vertelde hij Frank. 'Hij kan ook in een half demon veranderen, trouwens.' Gelijk toen Luka het had over de half demon vorm van Sodom, veranderde het kleine wezentje erin. 'Hi~~' zei de jongen die nu voor Frank en Luka stond. Hij had een soort zwarte kattenoortjes op z'n hoofd en een demonenstaart.
Het verbaasde haar dat Rai zo weinig last had van de verleidingen naar bloed. Ze voelde een klopping in haar hoofd en plots begon alles te duizelen, ze stopte met lopen en deed haar hand tegen haar hoofd terwijl ze haar ogen dicht kneep. Ze kreunde uit ongenoegen en zuchtte.
Lupus_arctos Admin
Aantal berichten : 546 Registratiedatum : 05-06-13 Leeftijd : 28 Woonplaats : A den in the snowy white fields of canada.
Onderwerp: Re: Vampire Knight wo jun 08 2016, 14:34
"Ja tuurlijk! Waarom niet? Ik zorg wel dat je ongemerkt buiten komt morgenochtend. En je kamergenoten.. Ach denk niet dat ze het je zo kwalijk zullen nemen." Dat laatste zei hij plagend. Hij keek haar met een zachte blik aan. "Bovendien zal je ze wakker maken als je nu terug komt. Wil je dat?" Zei hij met een grijns.
Raizel keek om toen Faylen ineens niet meer naast hem liep. Bij het zien van haar liep hij meteen terug naar d'r en sloeg bezorgd een arm om haar heen. "Ho.. Rustig." Zei hij bezorgd. Hij ondersteunde haar zodat ze niet ineens naar de grond kan vallen van duizeligheid. "Ik begrijp nog steeds niet waarom ze ons in hetzelfde gebouw zetten als die mensen.." Zei hij wat geïrriteerd. "Ze kunnen net zo goed ons gewoon gelijktijdig met hun hier laten rondlopen. Zou geen enkel verschil maken. This place... It reeks of them." Zei hij.
"Een familiar? Oh you lucky bastard!" Zei frank lachend. Hij had er wel is over gehoord, hij kan het ook niet? Hij ging nu al zo lang mee. Maar Luka was toch een van de weinige die hij echt had ontmoet met een familiar. "Je boft echt met hem." Zei frank dan uiteindelijk na aandachtig geluisterd te hebben. En nadat Luka het had over een half demon vorm verscheen er een jongen voor hem. "Oh hi!" Zei frank met een glimlach. "Ooh ja... Je wonden. Moeten we niet vergeten!" Zei frank toen hij weer naar Luka keek. Dit was niet de tijd om afgeleid te raken.
Onderwerp: Re: Vampire Knight wo jun 08 2016, 16:12
Ze zuchtte even op wat Frau allemaal zei. Hij had wel gelijk. 'Nee, dat wil ik niet..' zei ze. Eigenlijk wist ze niet of het wel zo verstandig was om dit door te vertellen aan haar kamergenoten. Niet al haar vriendinnen sliepen in één kamer bij haar. Er zou er één tussen kunnen zitten die het eruit zou kunnen flappen tegen iemand. Met een klein glimlachje keek ze naar de blondharige vampier. 'Ik vertrouw erop dat je mij ongemerkt buiten kan brengen.' zei ze.
Hij schrok even toen Frank het over wonden had. Hij huppelde snel achter hen aan. 'Wat bedoel je met wonden? Wat is er gebeurd?' vroeg hij. Terwijl hij langs de twee liep, had hij z'n lichaam naar hun gekeerd en maakte sprongetjes om hun bij te houden. 'Hebben jullie gevochten?' ratelde hij door. 'Waarom hebben jullie gevochten?'
'Oh ja.' zei hij toen Frank begon over de wonden. Zijn blik hield hij op Sodom gericht toen die vragen begon te stellen. 'Maak je geen zorgen, Sodom. Ik heb er vertrouwen in dat Frank weet hoe we mijn wonden kunnen laten helen.' zei de vampier tegen z'n familiar. Hij zag dat de half-demon een pruillipje trok en Luka lachtte even, waarna hij de familiar door z'n haar heen woelde.
Faylen voelde zich lichtelijk beschaamd dat nu uitgerekend Raizel haar moest helpen. Ze wimpelde zijn hulp alleen niet af, omdat ze niet ondankbaar wilde lijken. 'Het gaat wel weer..' zei ze een beetje suffig en probeerde weer recht te staan. Ondertussen luisterde ze naar wat Rai zat te mompelen. Ze zuchtte. Hij kon het niet meer bij het rechte eind hebben.