Icy Soul's

Jack

toen ze buiten waren stond er een klein ondeugend grijnsje op zijn gezicht. Zonder antwoord te geven op Elsa haar vraag liet hij haar hand los en zette hij een paar passen achteruit. Er kwam een harde wind opzetten die al het sneeuw liet opwaaien. Wanneer de sneeuw het zicht een een beetje wegnam liet hij zich met de wind meevoeren om zich vervolgens ergens achter een rots te verstoppen. Met een tik van zijn staf op de grond ging de wind weer liggen en lagen er ineens sneeuwballen voor Elsa haar voeten. Vanuit zijn schuilplaats gooide hij een sneeuwbal naar Elsa.

Met grote ogen ze keek naar wat Jack allemaal deed en schoot vervolgens ergens achter toen de jongen haar ineens begon te bestoken met sneeuwballen. Ze bleef daar even voor een paar momenten zitten, nadenken over waar ze nu in beland was. Toen zuchtte ze even en pakte een sneeuwbal van de grond, waarna ze er even naar keek en het vervolgens de richting uit gooide waar ze dacht de sneeuwballen van Jack vandaan kwamen.

Jack

Hij was net weer achter zijn rots gaan zitten met zijn rug ertegenaan toen hij iets kouds op zijn hoofd voelde. 'Goed gemikt.' Zei hij lachend. Hij keek een klein stukje boven de steen vandaan en zag waar elsa stond. Met een grote grijns op zijn gezicht liet hij een sneeuwbal boven elsa haar hoofd verschijnen. 'uwe majesteit~, wilt u misschien uw aandacht naar boven werpen?' Zei hij lachend. Vlak nadat hij dat zei verloste hij de sneeuwbal uit zijn greep waardoor die naar beneden viel. Recht op het hoofd van Elsa afkomende.

Toen Jack tevoorschijn kwam deed ze net haar arm naar achteren om te gooien, maar toen de jongen zei dat ze omhoog moest kijken voelde ze ineens iets kouds in haar gezicht terecht komen. Ze gilde even van schrik en moest toen lachen. 'Jack!' zei ze en schoot weer achter haar rots. 'Die krijg je terug.' zei ze toen zachter, meer tegen zichzelf, en gooide de sneeuwbal die ze eerder had willen gooien over de rots richting Jack en dook er toen snel weer achter.

Jack

Hij zat nog na te genieten van de reactie van Elsa toen hij weer een sneeuwbal voelde in zijn nek. Hij begon hard te lachen. Het was alweer zo een tijd geleden dat hij zoveel lol had gehad. Meestal was het even leuk maar hield het voor hem al snel op omdat mensen hem niet zagen. Maar dit keer niet. Elsa kon hem zien. En dat maakte alles veel leuker.
Hij vloog met zijn staf omhoog en maakte een pilaar van ijs waar hij op kon staan. Daarna maakte hij een soort schans van ijs die recht op Elsa gericht stond. Vanaf zijn hoge plek liet hij allemaal sneeuwballen de schans af rollen. Sneeuwbal na sneeuwbal na sneeuwbal. 'Kom op Elsa~ Je kan vast wel beter dan dit!' Zei hij lachend. Dat Elsa ook ijsmagie bezat maakte het allemaal nog leuker. En hij hoopte dat met een spelletje Elsa wat losser zou worden en niet meer zo bang zou zijn om haar gave te gebruiken.
Het leek er misschien niet op maar hij had toch wel een plan.

Ze ging staan toen Jack een schans begon te maken met z'n krachten en toen ze door had wat hij ging doen, maakte ze uit bescherming in één armbeweging een soort muur zodat de sneeuwballen daar tegenaan kwamen. Vervolgens maakte ze een sneeuwkanon van ijs en deed daar sneeuwballen in, die ze vervolgens af begon te vuren richting Jack.

Jack

Hij grijnsde toen ze een ijsmuur maakte om zichzelf te beschermen. "Dat lijkt er al meer op!" Dacht hij tevreden. Hij keek weer terug naar haar en zag toen wat ze deed. 'Aah nee.. Kom op nou. Serieus Elsa? Een ijskanon?' Zei hij licht jammerend. Toen ze op hem begon te schieten sprong hij omhoog en liet hij zich weer meevoeren door de wind. Onregelmatig als een sneeuwvlokje vloog hij door de lucht. 'Probeer me maar te pakken.' Zei hij uitdagend. Hij bleef zigzagend vliegen om de sneeuwballen te ontwijken. Dreigde er eentje hem toch te raken dan maakte hij een ijsschild voor zich om de sneeuwbal te onderscheppen.

Ze begon te lachen door z'n gejammer en begon het kanon op hem te richten toen hij haar uitdaagde om hem te raken. Elke keer als ze dacht dat ze hem zou hebben schoot ze een sneeuwbal af en dat deed ze zo een tijdje door.

Jack

Hij probeerde dichterbij Elsa te komen en ontweek nog steeds de sneeuwballen die op hem geschoten werden. Toen hij dichtbij genoeg was grijnsde hij. 'Zullen we even een stop zetten op dat kanon?' Zei hij terwijl hij zijn staf op het kanon richtte. Hij maakte een grote kurk van ijs dat het kanon bedekte. Lachend landde hij weer op de grond. 'Zo veel lol heb ik in geen jaren meer gehad!' Zei hij lachend.

Ze grinnikte toen Jack het kanon verzegelde en ging weer recht staan. Vervolgens knikte ze op wat hij zei en glimlachte. 'Nee. Ik ook niet.' zei ze. 'Dank je.' zei ze toen zacht en keek hem met een dankbare blik aan. Ze had zich al een hele tijd niet meer zo gevoeld. Tenminste niet meer na dat ongeluk met Anna.

Jack

'Geen dank.' Zei hij met een glimlach. Hij was allang blij dat Elsa haar gave nu gebruikte. Zonder bang te zijn, zonder zich zorgen te maken. Gewoon om plezier te hebben. 'Het zit allemaal in jou weet je. Dat plezier. Het kwam door niemand anders. Jij was de oorzaak. Andere mensen hebben even een zetje nodig. Maar jij ging zo mee, zonder problemen.' Zei hij.

'Het is niet dat ik nog nooit plezier heb gemaakt ... het zat gewoon weg gestopt.' zei ze. 'En ik had ook nooit het idee dat je echt plezier kon maken met de gave die ik heb.' Ze draaide zich even om en duidde op haar kasteel, waarna ze zich weer terug omdraaide naar Jack. 'Ik weet dat ik dit kasteel ook zo heb gemaakt, maar dat was hoe ik me op dat moment voelde.'

Jack

Hij luisterde aandachtig naar wat Elsa hem vertelde. 'Waarom dacht je dat je geen plezier kon maken met jou gave? Je hebt de kracht over sneeuw en ijs. Vraag een willekeurig kind wat ze het leukst vinden aan de winter. Ze zullen geheid antwoorden met sneeuwpoppen, sneeuwballen of sneeuwdagen. Dat is het leukste om te doen. En jij kan dat maken. Jij hebt de kracht voor die dingen.' Zei hij serieus.
'Denk je dat ik me vermaak door het over de hele wereld winter te maken? Dat word saai. Ik me vermaak me door het leuk te maken voor de kinderen. Om hun plezier te laten hebben.' Vertelde hij.

Ze zuchtte even door wat Jack tegen haar zei en keek naar haar handen, maar toen hij begon over het over de hele wereld winter te maken en dat hij dat niet leuk vond, keek ze op. 'Dat snap ik ...' begon ze. 'Ik heb het hier geen winter gemaakt alleen.'

Jack

'Hoe bedoel je dat je het hier geen winter hebt gemaakt? Het was ook niet mijn werk hoor.' Zei hij. Hij keek met een vragende blik naar Elsa. "Zij moet het hebben gedaan.. Is ze dan zo erg de controle kwijt over haar gave? Nee dat kan niet.. Niet hoe ze net deed. Toen het ze perfecte controle. Ja sommige dingen deed ze instinctief. Maar dat is ook normaal." Dacht hij.