Aantal berichten : 546 Registratiedatum : 05-06-13 Leeftijd : 28 Woonplaats : A den in the snowy white fields of canada.
Onderwerp: Pokemon Wereld di okt 15 2013, 22:41
tja... wat moet ik zeggen..
Dit is een pokemon mv. Hier kan je een trainer spelen of een coördinator of zelfs een wilde pokemon. Bedenk zelf maar iets leuks!
regels: - standaard regels - niemand is perfect - vecht je met iemand? een one hit KO is niet leuk voor de ander dus doe dit dan ook niet - max. twee legends per persoon. dus niet per chara maar per persoon. - je bent vrij om te kiezen wat je chara is. je mag zelfs ervoor kiezen dat als je een wilde pokemon speelt dat hij kan praten. - niet twee dezelfde legends hier. - gewoon aanmaken! je hoeft niet te vragen of je mee mag doen.
Bedenk maar iets leuks voor je chara/'s Maak maar gewoon een chara aan en dan keur ik ze wel goed X3
Mijn Chara's:
aaron aaron aaron aaron aaron aaron
Meet Aaron. Hij is een lucario opgegroeid in een huisje in een afgelegen bos ver van de bewoonde wereld. Daar is hij opgevoed door een lieve oudere man die hem heeft geholpen met het ontwikkelen van zijn krachten. Helaas was die man al aardig op leeftijd en is die pas overleden. aaron heeft nog een laatste cadeau van de man gehad voordat die stierf. dat waren een hoed en wat kleding. De man wist dat aaron veel problemen had met andere mensen als hij ze is op zijn avontuurlijke tochten tegenkwam omdat ze hem dan altijd wouden vangen. De laatste wens van de man was dan ook dat aaron zich gewoon onder de mensen kon begeven zonder dat ze hem zagen als "maar een gewone pokemon". Aaron zal dan ook altijd de hoed en kleren dragen zodat het niet duidelijk is dat hij een pokemon is. Om de schijn verder op te houden is hij ook een trainer geworden. Hij heeft leren hoe hij gevechten moet houden en hij is begonnen met het trainen van andere pokemon. Zijn pokemon zijn wel de grootste gedeelte van de tijd buiten hun pokeball omdat hij kan begrijpen dat het in zo een ding niet fijn is. Hij probeert over het algemeen contact met mensen te vermijden. Hij dwaalt van stad naar stad niet wetende wat hij moet doen of waar hij hoort.
Pokemon van aaron: gardevoir gallade Zorua (Zorua zijn lievelings transformatie's zijn: een riolu en de jongen op het plaatje.) Fenrir (nu nog eerste evo)
Gaelle
Naam: Gaelle Hij is een vriendelijke, vrolijke en charmante jongen die altijd klaarstaat voor anderen. Hij helpt graag en zal dan ook nooit iemand in nood negeren. Hij is heel sociaal en kan goed opschieten met de meeste mensen. De enige waar hij een echte hekel aan heeft zijn slechteriken. Hij reist door het land en de steden met zijn twee geliefde pokemon, Kira en aiko. Kira en Aiko zijn twee eevee's. Kira word een espeon en Aiko word een umbreon. Aiko en Kira kira en aiko nimbeon spireon
neal
Naam: Neal Neal is een jonge jongen die veel tijd alleen doorbrengt. Hij is niet echt goed met andere mensen en hij is ook heel verlegen als hij nieuwe mensen ontmoet. Zijn sociale vaardigheden zijn niet erg goed en de meeste mensen willen ook niet met hem omgaan. Vaak zit hij stil in zijn kamer en vermaakt hij zichzelf. Hij heeft ooit met zijn ouders wel geprobeerd om pokemon te vangen maar het lukte hem niet. Hij kon zichzelf er niet toe brengen om ze op te sluiten. Doordat hij zelf een beetje een buitenbeentje is begrijpt hij andere buitenbeentjes wel sneller. Hij probeert altijd andere te steunen als ze dat nodig hebben en hij ze begrijpt. Alleen praten zal hij niet snel doen.
Levy (bovenste)
Naam: Levy Soort: Naga (half mens half slang) Geaardheid: Homo, flirt ook met meiden maar dat is meer voor aandacht. Karakter: Levy is een hele kalme jongen die zich niet graag zorgen maakt om van alles. Hij houd van aandacht van anderen, vooral van jongens. Hij helpt andere niet snel maar dat betekent niet dat hij niks om anderen geeft. Het is gewoon zo dat hij zelf niet graag in de problemen komt. Hij verveelt zich al snel als hij niks te doen heeft en daar kan hij niet tegen. Hij voelt zich soms alleen en buitengesloten omdat hij onbegrepen is. Hij vreest dat mensen alleen maar bang zijn voor hem of hem verafschuwen omdat hij half slang is. Extra: Zijn ouders zijn researchers op het gebied van pokemon en pokemon dna. Ze dachten dat ze een manier hadden gevonden om mensen pokemon beter te laten begrijpen en te zorgen dat we samen met ze konden leven. Aangezien Levy helemaal weg is van pokemon heeft hij zich vrijwillig aangeboden als testpersoon voor mensen en pokemon dna samen te voegen. De bedoeling was dat mensen in een bepaalde pokemon veranderd konden worden maar het experiment mislukte en hij veranderde in een half mens half pokemon. Omdat zijn keuze een slang was heeft hij nu het onderlijf van een slang.
Pokemon volgen nog.
Laatst aangepast door Lupus_arctos op za jan 25 2014, 22:14; in totaal 5 keer bewerkt
Onderwerp: Re: Pokemon Wereld wo okt 16 2013, 15:51
ikke doe mee!!
hier zijn mijn chara's
Nanaho Nanaho Nanaho Nanaho Nanaho Ze is een lief meisje die graag anderen helpt en voor ze klaar staat. Ze kan soms nogal als een jongen gedragen, dat houd in dat ze niet van make-up en andere meisjesdingen houd. Haar humor ligt in leedvermaak en soms hele flauwe grappen. Als er iemand bijvoorbeeld tegen een paal aan loopt of valt, zal ze die persoon eerst uitlachen en daarna kijken of die in orde is. Door deze dingen, kan ze dus beter met jongens overweg, doordat meiden haar maar vreemd vinden en maar niet willen accepteren. Vooral de diva’s niet. Ze is gek op sieraden, allerlei sieraden, kettingen, armbanden, het maakt niet uit. Ze vind alles leuk. Ze is ook een beetje verlegen en voelt zich zeer ongemakkelijk in ruimtes met veel mensen. Ze is ook behoorlijk gevoelig en raakt snel overstuur als mensen boos op haar worden, maar als mensen die ze niet mag boos op haar worden of ze is niets anders gewend dan dat die personen boos op haar worden, zal het haar weinig schelen. Ondanks dat ze behoorlijk schuw is, is ze behoorlijk fel als ze in een ''hoekje'' gedreven word en krijgt dan toch wel een grote mond. Fysiek geweld gebruiken zal ze nooit doen, omdat ze dat niet durft. Takashiro is haar vader en ze is soms best bezorgd om hem door de toestand waar hij nu in verkeerd door het ongeluk in de tijd dat die nog in dienst zat. Sinds zijn pensioen reizen ze rond naar verschillende steden. Pokémon: Blitzle Salamence Combusken Kasaiga
Takashiro Takashiro Takashiro Hij is een oorlogsveteraan, door een ongeluk dat hij had gehad tijdens een oorlog heeft hij gedwongen ontslag moeten nemen. Hij heeft nooit volledig kunnen herstellen van dat ongeluk. Ze hadden hem geraakt in z'n borst en daardoor heeft hij last van z'n longen, waardoor die het sneller benauwd krijgt dan normale mensen. Z'n haren heeft hij lang laten groeien, maar toen hij nog in dienst was, waren z'n haren kort geschoren. Een groot litteken over z'n linkerwang ontsierd z'n gezicht, dat komt doordat hij een keer een mes in z'n gezicht heeft gekregen. Hij is ook een man met een strikte, maar toch zorgende persoonlijkheid naar mensen die hem dierbaar zijn. Naar personen die hem heel dierbaar zijn, kan hij soms een beetje overbezorgd zijn, omdat hij bang is om z'n dierbaren kwijt te raken. Hij laat niet snel iets merken van zijn fysieke toestand, omdat hij er een hekel aan heeft als mensen medelijden aan hem tonen of bezorgd over hem gaan doen. Hij diende in het leger in de landmacht en mensen in het leger werden altijd hard gemaakt. Zijn dochter is het belangrijkste in z'n leven en hij zal alles doen om haar te beschermen. Pokémon: Dragonair Flygon Virizion Keldeo
Lugia Lugia Lugia Lugia is een vriendelijke pokémon. Ze heeft een sterke vriendschapsband met Takashiro, omdat hij haar vroeger gered heeft van team Rocket. Ze was toen vrij ernstig gewond en hij was de hele tijd bij haar gebleven en had haar verzorgd tot ze beter was. Er was een sterke band tussen hen gevormd erdoor en die is onafscheidelijk geworden.
Raikou Raikou Raikou Hij is de trouwe metgezel van Nanaho. Hun ontmoeting was niet zo bijzonder als die van Lugia en Takashiro, maar het heeft wel een indruk bij beide achter gelaten omdat ze nooit ver van elkaar verwijderd zijn. Raikou is heel beschermend over Nanaho en zal bijna niemand zomaar in haar buurt laten, omdat hij niet wil dat ze pijn word gedaan of word gekwetst.
Zeb Naam: Zeb Lightning Leeftijd: 19 Geslacht: Vrouw Relatie met: // Extra: Ze is de dochter van Volkner en is opgegroeid in de Sunyshore Gym. Biografie: Ze is een beetje vreemd persoon, vinden andere mensen. Ze heeft een nogal uit de hand gelopen obsessie aan electrische pokemon en dan vooral Shimama en zijn evolutie. Ze kleed zich dan ook als Zeburaika. Ze heeft zelfs oortjes die ze bovenop haar hoofd zet. Haar oren verbergd ze altijd achter haar haren, zodat het net lijkt alsof die oortjes echt zijn. Ze is de dochter van Volkner. Dus daar kan die obsessie aan electrische pokémon door komen. Ze heeft altijd dat type pokemon rond zich gehad. Haar vader wil het liefste dat ze de gym overneemt en dat wil ze ook wel, maar eerst wil ze de wereld rond reizen met haar pokemon. Karakter: Ze is een heel lief en vrolijk meisje, maar als je haar niet serieus neemt, kan haar gedrag omslaan. Als ze een electric type pokemon ziet, moet ze er altijd even naartoe gaan en hem aaien. Ze is er gewoon zo verliefd op. Ze heeft maling wat anderen van haar uiterlijk vinden. Ze moeten maar lekker naar zichzelf kijken. Pokémon: Shimama Zeburaika Flaaffy Luxray
Alexander Naam: Alexander Mach Leeftijd: 6 Geslacht: Mannelijk Relatie met: // Extra: Door de modificaties aan hem, evolueert hij niet meer door middel van sterker worden. Het gaat net als een mens. Als hij een tiener word veranderd hij in Machoke en als hij volwassen word veranderd hij in Machamp. Biografie: Alexander was vroeger een gewone pokemon, net als alle andere pokémon. Maar nadat team Rocket hem gevangen had, deden ze iets met hem wat zijn leven voor altijd heeft veranderd. Ze hadden hem in een slaap gebracht en toen hij wakker werd, merkte hij dat hij echt kon denken en spreken als een mens. Door deze gewaarwording, raakte hij in de war en keerde zich tegen team Rocket. Hij wist te ontsnappen en ging weer terug naar z'n soortgenoten, maar hij voelde zich niet meer thuis bij hun. Zij konden niet spreken en hij verstond hen ook niet meer. Hij begon zich heel erg alleen te voelen en ging uiteindelijk weg. Hij trok naar een stad in de hoop dat de mensen hem zouden accepteren en hij onder hen kon leven, maar toen hij hen liet weten dat hij net zo kon functioneren als een mens en als een gelijke van hun behandeld wilde worden, wezen ze hem af. Terneergeslagen vertrok hij en dwaalde alleen rond. Hij was helemaal overstuur en verdrietig dat hij nergens meer bij hoorde. Nu kon hij nooit meer hetzelfde met pokémon omgaan. Karakter: Alex is best een onzekere individu. Dat komt omdat hij denkt dat hij nergens meer bij hoort. Ook wil hij heel graag als een mens behandeld worden. Je mag hem dan ook niet machop noemen, maar moet hem bij zijn naam noemen -als hij die eenmaal heeft-. Hij is heel beschermend en vriendelijk. Nog steeds snapt hij niet waarom team Rocket hem dit heeft aan gedaan.
Ansheo Naam: Ansheo Hanso Leeftijd: 19 Geslacht: Man Relatie met: // Biografie: Ansheo is een jongen die is opgegroeid op een pokémonfarm. Hij weet dan ook veel over pokémon. Hij is een vriendelijke jongen die altijd graag bezig is. In zijn vrije tijd helpt hij zijn ouders op de farm. Als hij niet op de farm is, dan werkt hij in een visbedrijf bij de buurt van de Gevechtsarena. Met het bedrag dat hij verdiend, gaat hij soms stappen met vrienden en een gedeelte houd hij achter voor zijn rijbewijs. Pokémon: Sawk Mienshao Gallade Onix
Laatst aangepast door DenkouDragonslayer op do feb 27 2014, 17:56; in totaal 10 keer bewerkt
Lupus_arctos Admin
Aantal berichten : 546 Registratiedatum : 05-06-13 Leeftijd : 28 Woonplaats : A den in the snowy white fields of canada.
Onderwerp: Re: Pokemon Wereld do okt 17 2013, 18:36
Onderwerp: Re: Pokemon Wereld zo okt 20 2013, 16:53
oke, sorry, vraag altijd eerst even. hier komen ze. anna anna heeft een zachte en een harde kant. ze klimt veel en weet meestal wel wat ze wel en niet moet doen. ze heeft zich vooral gericht op het leven en haar pokemon's, maar zoekt nu ook gewoon vrienden zodat ze voor de rest niet alleen is. pokemon: spirit spirit is een van de trouwste pokemon's die anna heeft, hij wordt graag geborsteld, zijn lievelingseten is een slobber en appel. hij is ook dol op galloperen en springen. dan is hij helemaal blij en ontspannen.
voxxie voxxie loopt altijd tussen anna en spirit in. als anna spirit gaat berijden, rent ze er naast of gaat in de pokebal. ze is erg vrolijk maar ook weer schuw. haar lievelings maaltje is brokjes vlees met stukjes appel er in.
phie phie is erg bescheiden. meestal verstopt ze zich in Anna's tas en laat ze alleen haar hoofdje en armpjes zien. andermans emoties slaan altijd op haar over, daarom is ze nog best wel geliefd bij de mensen die ze tegenkomt. haar lievelings maaltje is kaas.
Lupus_arctos Admin
Aantal berichten : 546 Registratiedatum : 05-06-13 Leeftijd : 28 Woonplaats : A den in the snowy white fields of canada.
Onderwerp: Re: Pokemon Wereld ma okt 21 2013, 11:59
Onderwerp: Re: Pokemon Wereld ma okt 21 2013, 18:44
jeh!
Lupus_arctos Admin
Aantal berichten : 546 Registratiedatum : 05-06-13 Leeftijd : 28 Woonplaats : A den in the snowy white fields of canada.
Onderwerp: Re: Pokemon Wereld do jan 23 2014, 21:12
is iedereen klaar om te beginnen?
Lupus_arctos Admin
Aantal berichten : 546 Registratiedatum : 05-06-13 Leeftijd : 28 Woonplaats : A den in the snowy white fields of canada.
Onderwerp: Re: Pokemon Wereld vr jan 24 2014, 01:07
Hij liep rond in een kleine stad vlakbij een groot bos met een meer. Zijn pokemon had hij nu alleen wel in hun pokeball gelaten. De enige van zijn team die nog uit zijn pokeball was dat was zorua. Het was altijd heel erg lastig om hem weer in een pokeball te krijgen. Met zijn kleren aan kon hij rustig door de stad lopen zonder herkend te worden als pokemon. Zorua liep naast hem met een grijns op zijn gezicht. 'Zorua... wat ben je van..' begon hij maar hij kon zijn zin niet afmaken of zorua was in een meisje veranderd die hun tegemoet kwam en liet haar zich bijna doodschrikken. 'Zorua... we proberen hier door de stad te komen zonder problemen..' Zei hij met een zucht.
Hij liep met een valse grijns naast aaron. Hij hield altijd wel van kattenkwaad en was dan ook de ondeugendste en ongehoorzaamste van het hele team. Alhoewel als het echt moest kon hij wel goed luisteren naar aaron en doen wat er van hem gevraagd werd. Na een tijdje lopen zag hij een meisje naar hun toekomen. 'Hihihi' lachte hij en hij veranderde in het meisje. Hij sprong ineens voor het meisje en trok een eng gezicht. Het meisje schrok zich rot en rende gillend de andere kant op. 'kekeke.' lachte hij terwijl hij weer in de jongen veranderde. 'Got her.' zei hij lachend. Hij negeerde wat aaron zei en liep vrolijk weer verder.
Gaelle zat in het gras tegen een boom aan op een open plek in een bos. Bij de open plek was een meertje waar kira en aiko aan het spelen waren. Spireon lag op een tak in de boom boven hem en nimbeon lag naast hem met zijn kop op Gaelle zijn schoot. Hij keek met een glimlach om zich heen. 'Even lekker uitrusten he jongens?' zei hij met een glimlach. Hij deed even zijn ogen dicht en leunde met zijn hoofd tegen de boom aan.
'vergeet je niet ook wat potions mee te nemen? we hebben er niet zo veel meer.' zei zijn moeder. 'Ja mam! ik vergeet ze niet..' zei hij met een zucht. Hij trok zijn schoenen en jas aan waarna hij de deur uit liep. Langzaam liep hij naar de pokemarkt om de potions te halen. Daarna kon hij kijken voor het eten bij het winkelcentrum. Sloffend liep hij door de straten heen tot hij eindelijk bij de pokemarkt aangekomen was. Hij kocht er 10 potions, bedankte de mevrouw en liep weer naar buiten. Hij had zijn ogen op de grond gericht en slofte weer verder richting het centrum. Hij keek niet echt uit waar hij liep. Niet dat dat echt nodig was, hij kende de weg naar het centrum zo goed dat hij het zelfs blind kon vinden.
Onderwerp: Re: Pokemon Wereld vr jan 24 2014, 13:12
Ze liep samen met haar vader en Raikou in een stadje langs een groot bos en een meer. Ze vond dat het echt op een hele mooie locatie lag. Vandaag gingen ze even naar de pokémall om nieuwe spullen in te slaan, als voedsel. Ze zouden ook even langs de apotheek gaan om medicatie te halen. Ook zouden ze even uitrusten in deze stad. Na dat ongeluk reist ze al rond met haar vader en ze vond het heerlijk. Af en toe gingen ze dan een stadje binnen om nieuwe voorraden in te slaan. De mall was aan de andere kant van de stad, van waar ze nu waren. Iedereen leek vrolijk te zijn in deze stad. Dat maakte haarzelf ook vrolijk.
De voedselvoorraden en de medicatie waren bijna op en ze moesten nieuwe halen. De dichtstbijzijnde stad was Syrena City. Ze waren er al vaker geweest, dus hij wist de weg nog naar de pokémall. Ook zou hij even langs het hospitaal gaan om zich te laten controleren. Tijdens de reis was hij al een paar keer kortademig geworden en dat had Nanaho helemaal overstuur gemaakt. Hij had haar dus beloofd om langs het hospitaal te gaan in de eerstvolgende stad. Hopelijk kon hij zo snel mogelijk weer weg gaan. Het zou niet erg functioneel zijn als hij een dag in het ziekenhuis moestblijven, doordat het niet goed met hem ging.
Ze was achter gebleven in het grote meer, omdat ze niet erg zin had om de stad in te gaan. Die kleine straatjes waar ze zich dan doorheen moest wurmen. Nee. Niets voor haar. Ze zwom liever lekker in het meer. Haar kop soms eruit stekend en dan mensen laten schrikken, doordat er ineens zo'n groot hoofd aan de oppervlakte kwam. Soms dobberde ze een beetje op het water als een zwaan en gebruikte haar staart als een stuurmiddel en haar poten om vooruit te komen. Haar vleugels zaten dan langs haar lichaam gevouwen.
Hij was samen met Nanaho en haar vader meegegaan, de stad in. Met een norse uitdrukking op z'n gezicht liep hij door. Daardoor schrok hij soms wel een paar mensen af en die liepen dan met een grote boog om hen heen. Dan verscheen er toch een vals grijnsje op z'n gezicht. Hij was wel opgelucht dat Lugia achter was gebleven, anders zou ze echt voortdurend op hem letten. Ze leek soms echt net zo'n moederfiguur. Dat haatte hij echt aan haar.
Hij zat ergens een beetje moedeloos langs een riviertje, met z'n rug tegen een aantal rietstengels aan. Z'n knieën had hij opgetrokken tot z'n kin en z'n armen eromheen geslagen. Hij zuchtte even en staarde voor zich uit met een beetje droevige blik in z'n ogen. Hij voelde zich echt eenzaam. Misschien had hij gewoon beter bij team Rocket kunnen blijven. Dan had hij misschien wel de slechte dingen gedaan, maar dan voelde hij zich tenminste niet zo eenzaam. Die slechte dingen zouden dan wel wennen.
Ze was haar huis uit gegaan en ging op weg naar de pokémon stallen van haar vriendin, Jannet. Haar vader was weer naar de Gym gegaan. Haar Zeburaika en Shimama stonden op Jannet haar stal. Toen ze aan kwam, zag ze dat Zeburaika en Shimama al buiten stonden. Een glimlach verscheen er op haar gezicht. Zoals gewoonlijk was Jannet vroeg in de weer. Blij groette ze haar vriendin toen ze naar buiten kwam met een Rapidash. Toen Zeb bij haar vriendin was, vroeg het meisje of ze weer eropuit zou gaan met Zeburaika en Shimama. Zeb knikte. 'Ja. Ik laat ze even lekker lopen.' zei ze met een glimlach. Ze liep door naar binnen en ging de halsters van Zeburaika en Shimama halen. Die hingen altijd aan hun deur. Even later kwam ze weer naar buiten en liep door naar het weiland. Daar opende ze het hek. Voor de zekerheid had ze al een appel meegenomen, omdat de zebra-achtige pokémon dan echt niet zou komen. Ze klakte met haar tong en d'r pokémon keek op. Het maakte een vrolijk balkend geluid en kwam dichter naar haar toe. Zeb gaf de merrie de appel en deed snel het halster om. Dan ging ze met Zeburaika aan de hand Shimama halen. Die kwam altijd wel makkelijk. Met haar twee pokémon aan de hand, kwam ze het weiland weer uit en zette ze vast aan de wand om ze te poetsen.
Lupus_arctos Admin
Aantal berichten : 546 Registratiedatum : 05-06-13 Leeftijd : 28 Woonplaats : A den in the snowy white fields of canada.
Onderwerp: Re: Pokemon Wereld za jan 25 2014, 00:02
Hij liep van de pokémall af naar de uitgang van de stad. Hij was niet van plan er nog veel tijd door te brengen aangezien er veel mensen waren en hij zich bedreigt voelde. Hij wist dat als iemand erachter kwam dat hij een pokémon is dat ze hem meteen zouden belagen en willen vangen. Ineens voelde hij een heel sterk aura. 'Kom zorua we moeten weg hier. Als deze erachter komt dan zijn we zeker de sigaar.' Zei hij tegen het ondeugende jongetje. Hij pakte zorua zijn hand vast en trok hem in een steegje. Zijn poot legde hij op zorua zijn mond om hem stil te houden. Vanuit hun schuilplaats zagen ze een meisje met een oudere man en een raikou langs lopen. "Daar komt dus dat aura vandaan.. Best logisch eigenlijk. Zo een sterk aura kan alleen van een legend pokémon afkomen." dacht hij. Hij wachtte tot ze helemaal voorbij waren en liet toen pas zorua los.
Nog voordat hij kon reageren op wat aaron zei werd hij al een steegje in gesleurd. 'Maar.. Hoe, wat waarom? Hey aaron! luister je we...' Hij kon zijn zin niet afmaken door de poot van aaron op zijn mond. "Aaron!" dacht hij. Hij bleef zwijgend toekijken wat er nou eigenlijk aan de hand was. Na een tijdje zag hij een paar mensen met een raikou langskomen. "Wow... een raikou!" dacht hij. Aaron hield hem nog een tijdje vast waarna hij hem losliet. 'Wat doet een raikou hier?' zei hij nieuwsgierig en iets te hard. 'Geen idee. maar we kunnen ze beter vermijden. Zo een sterke pokémon willen we nu niet tegenkomen.' Antwoordde aaron hem.
Hij was in slaap gevallen en werd gewekt door kira en aiko die angstig tegen hem aan gekropen waren. 'Wat is er jongens?' vroeg hij rustig. De eevee's keken angstig naar het meertje. Hij volgde hun blikken en zag dat er een gigantische pokémon in het meer zwom. 'is dat... een lugia?' vroeg hij zichzelf af. 'Ik heb er nog nooit eentje gezien. Alleen verhalen erover gehoord.' mompelde hij. Hij bleef de pokémon gefascineerd aanstaren.
Na een tijdje lopen was hij bij het centrum aangekomen. Er waren stallen met allemaal groente en stallen met fruit. Zelfs vlees lag er. Hij kocht alle producten die op het lijstje stonden van zijn moeder. Wat fruit, verschillende groenten en wat vlees. Dat was alles wat ze nu nodig hadden. Met zijn handen vol tassen met de boodschappen liep hij weer naar huis. De weg was lang en leek wel een eeuwigheid te duren. Na wat uren leek kwam hij eindelijk weer thuis aan. 'Ben weer thuis mam.' zei hij. Hij zette de boodschappen op tafel en gaf zijn moeder het wisselgeld terug. 'Dank je schat. Help je me even met de boodschappen op te bergen?' vroeg ze aan hem. 'Nou eigenlijk.. wou ik even naar buiten. wat rondlopen, misschien ergens buiten rusten ofzo.' zei hij. 'Nou oke.. vooruit maar schat. Maar ga niet uit de stad. je weet nooit wat je allemaal buiten de stad tegenkomt, en aangezien je nog geen eigen pokemon hebt ben je dan niet veilig.' zei ze. 'Oke. dag mam.' Zei hij waarna hij weer naar buiten liep. Hij liep even rond de stad maar verveelde zich al snel. 'Ik ga naar het bos. daar voel ik me altijd wel prettig.' mompelde hij in zichzelf. Hij liep door de ingang van de stad heen en kwam op een grote weg uit. De omgeving was heel mooi en groen. Een klein stukje verder was een bos te vinden waar ook een rivier bij stroomde. Hij vond dat altijd een rustige en fijne plek waar hij zich op zijn gemak voelde. Er waren geen anderen waar hij toch niet mee om kon gaan dus voelde hij zich er minder een buitenbeentje. Het enige wat hij zich dan soms hooguit voelde was eenzaam.
Onderwerp: Re: Pokemon Wereld za jan 25 2014, 11:39
Op een gegeven moment ving hij een geur op van twee pokémon. Grommend keek hij die richting even uit, maar zag niet. Hij richtte z'n blik maar weer voor zich, maar toen hij ineens een stem hard hoorde zeggen wat een Raikou hier deed. Hij ontblootte z'n tanden en draaide zich om, waarna hij terug liep om te zien wat er nu zoveel lawaai maakte. Eerst had hij gedacht dat die geur gewoon iets anders was geweest. Er liepen veel pokémon rond in deze stad. Maar nu wist hij zeker dat daar iets moest zitten.
Vreemd keek ze naar Raikou toen hij gromde, omdat ze niet begreep waarom hij het deed. Toen draaide hij zich ook nog om en liep terug. 'Raikou. Wat ga je doen?' vroeg ze. Ze kreeg als antwoord terug dat ze bespied werden. Een beetje zorgelijk keek ze naar haar vader en ging toen maar achter haar vriend aan. Nu was ze wel benieuwd waar Raikou het over had.
Raikou gedroeg zich vreemd en liep toen terug. Nanaho vroeg hem nog wat er aan de hand was, maar ze kreeg als antwoord dat ze bespied werden. Hij zuchtte even verveeld en rolde met z'n ogen. Z'n dochter, goedhartig als ze was, keek zorgelijk naar hem en ging Raikou toen achterna. 'Nanaho.' zei hij wat geërgerd, omdat ze achter de legendarische pokémon aan ging. Het was waarschijnlijk toch niets. Na een grom ging hij achter hen aan. Raikou kon behoorlijk onvoorspelbaar zijn en hij wilde haar liever niet alleen laten met die pokémon. Hij wist dat Nanaho hem wel met haar volledige hart vertrouwde, maar hij vertrouwde Raikou nog niet helemaal. Daar had die wel zelf voor gezorgd.
Ze hoorde een stem dichtbij en keek op. Waardoor ze een jongen zag zitten met twee eevee. Ze had wel door dat ze de twee kleine pokémon bang maakte en daar voelde ze zich ook wel slecht door. 'Jullie hoeven niet bang voor mij te zijn hoor.' zei ze en keek met een vriendelijke blik naar de twee pokémon. Aan de jongen schonk ze niet erg veel aandacht, omdat hij niet bang voor haar leek. Hij keek alleen vol bewondering naar d'r. Waarschijnlijk had hij nog nooit een legendarische pokémon gezien. Zulk soort blikken kreeg ze wel vaker, dus ze lette er niet erg meer op.
De gedachte om terug te gaan naar team Rocket werd steeds meer aanlokkelijk, maar hij dwong zichzelf te denken aan de dingen die hij dan voor hen zou moeten doen. Hij moest dan helpen met pokémon te gaan stelen. Dat wilde hij niet. Zelf wist hij niet hoe het was om een trainer te hebben, maar die pokémon leken altijd zo gelukkig met die mensen. Hij wilde niet hun hart breken door ze weg te nemen van hun mensen. Hij haalde z'n armen rond z'n benen vandaan en ging meer achterover leunen. Hij keek even naar de lucht. Het idee kwam in hem op dat, als hij ouder en groter was, hij zelf ook pokémon moest gaan vangen en trainen. Dan zou hij toch een beetje onder de mensen horen.
Toen ze beide pokémon had gepoetst, ging ze terug de stal binnen om de poetsspullen terug in de zadelkamer te leggen en kwam terug met tuigage voor Zeburaika. Ze tuigde de zebra-achtige pokémon op en zette de singel nog even wat meer vast. Het ging niet helemaal tot het gaatje wat ze wilde, maar ze zou de rest wel doen als ze op Zeburaika haar rug zat. Flaaffy zat de hele tijd al op haar schouder, maar die zette ze nu op de grond neer. De kleine schaappokémon mocht altijd op Shimama z'n rug rijden. Ze liet Luxray er ook uit. Maar die hield ze ook even in de gaten, omdat hij soms nogal agressief kon reageren op dingen. Alles was gereed om te gaan. Ze had voedsel, die ze meegenomen had, in de zadeltassen gedaan en steeg in het zadel. Ze trok nog even aan de gesp van de singel, zodat die op het gaatje kwam die ze wilde en draaide zich nog even om naar Jannet, waarna ze zwaaide. Zo vertrok ze van de stal. Met Shimama langs haar leidend aan een halstertouw die ze aan het halster bevestigd had. Flaaffy die op de kleine zebra-pokémon z'n rug zat en Luxray die langs hen mee stapte.
Lupus_arctos Admin
Aantal berichten : 546 Registratiedatum : 05-06-13 Leeftijd : 28 Woonplaats : A den in the snowy white fields of canada.
Onderwerp: Re: Pokemon Wereld zo jan 26 2014, 00:40
Zijn ogen had hij gesloten en hij hield door aura de omgeving in de gaten. Toen hij zag dat de grote pokemon zich weer omdraaide en terug richting hun liep deed hij geschrokken zijn ogen weer open. 'We moeten hier weg! Die Raikou komt weer terug.' Zei hij geschrokken. Hij pakte zorua zijn staart vast waardoor hij weer terug veranderde in zijn pokemon vorm. Hij pakte de kleine vos op en rende met hem in zijn armen het steegje uit. Omdat de Raikou al zo dichtbij was moest hij eroverheen springen om te zorgen dat ze niet tegen elkaar aanbotste. Zo snel als hij kon rende hij door de straten van de stad, weg van de Raikou en de rest.
'Hey laat dat!' Zei hij toen aaron zijn staart vastpakte. Het was al te laat om er wat aan te doen en hij veranderde terug naar zijn pokemon vorm. 'Aaron wat doe je? Laat me gaan!' protesteerde hij. Het maakte niet uit hoe erg hij protesteerde en tegenstribbelde, Aaron hield hem de hele tijd stevig vast. Hij keek even naar beneden toen ze over de raikou sprongen. 'WOW! je bent een echte raikou!' Zei hij enthousiast.
Hij glimlachte naar de lugia en keek weer naar aiko en kira. 'Horen jullie dat? het is goed. ze doet niks. Ga maar even kijken.' zei hij geruststellend tegen zijn eevee's. De twee pokemon liepen langzaam en voorzichtig richting de lugia. Langzaam aan kwamen ze dichterbij de rand van het meer. Ze keken nog een laatste keer om naar hem. 'het is goed. Ga maar.' Zei hij met een glimlach. De eevee's liepen door tot ze bij de rand van het meer waren. nimbeon en spireon bleven gewoon stil liggen zonder op te kijken of onder de indruk te zijn van de grote pokemon.
Hij kwam in de buurt van het riviertje dat bij het bos stroomde. Een beetje sloffend liep hij door waardoor hij soms een steentje weg schopte. Hij slaakte een diepe zucht toen hij bij het riviertje was en schopte een steen in het water. Er klonk een luide plons waarna hij op de grond ging zitten. 'Waarom kan je pokémon niet vangen zonder ze op te sluiten? dan zou ik ook een trainer kunnen worden...' Zei hij met een zucht. Hij pakte nog een paar steentjes op en gooide ze in de rivier.
