Vampire Knight

al snel landde hij op de grond die een paar etages lager was dan het lokaal. rustig en alsof er niks aan de hand was stond hij op van de grond en hij begon door het bos te lopen. na een tijd kwam hij bij een meer terecht en hij maakte een grote vuurbal in zijn handen die hij in de lucht gooide. deze landde in het meer waar die doofde. in zijn woedde klapte hij één keer in zijn handen waar allemaal vonkjes vanaf kwamen. daarna knipte hij in zijn vingers naar een boom waarna deze in de fik vloog. na dat alles liep hij weer geërgerd verder. er was maar één plek en één iemand waaraan hij kon denken waar hij zich beter zou voelen. "nanaho" dacht hij in zichzelf. rustig liep hij op weg naar het dagklassers gebouw.



na de vraag van Frankenstein had hij geprobeerd contact te leggen met Frau. na wat proberen merkte hij hoe kwaad Frau was en wat hij wou doen. hij schudde even zijn hoofd en verbrak de link. "Frau ik hoop dat het allemaal goedkomt." dacht hij in zichzelf. 'zullen we maar naar buiten gaan dan?' vroeg hij aan de groep terwijl hij de trap af liep.



hij knikte op de vraag van rai en liep achter hem aan.

hij besloot maar te rennen en het duurde niet lang eer hij bij het gebouw van de dagklassers kwam. hij snoof even de lucht in zich op en rook meteen waar nanaho was. zo stil als hij kan loopt hij het gebouw binnen en ging op zoek naar de kamer waar nanaho zou moeten zijn. toen hij haar kamer had gevonden klopte hij zacht op de deur.



eenmaal buiten snoof hij even de frisse lucht in zich op. het leek hem wel een beetje licht voor in de nacht. na wat rond te hebben gekeken zag hij verderop in het bos wat licht en er drong een hevige brand lucht in zijn neus. 'uuuhhhmmm jongens ik denk dat we een probleem hebben..' zei hij met een zucht.



hij keek verbaasd naar raizel maar rook toen ook de brand. 'vertel me nou niet dat dat het werk van Frau is geweest...' zei hij met een zucht. 'echt wat er nu met hem is.. ik weet het niet meer.' zei hij met zijn hoofd schuddend.

hij zei niks op nanaho haar vragen en toen ze stilstonden keek hij haar alleen aan. nadat ze klaar was met praten pakte hij haar hoofd zacht vast en kuste haar. hij liet zijn armen rustig naar beneden zakken totdat hij haar omhelsde. langzaam bewoog hij zijn hoofd weer naar achteren en keek haar met een lieve blik aan. 'Ik houd van je. dat is wat er mis met mij is.' zei hij zacht.



hij knikte op wat luka zei. 'ik kan wel wat water over het vuur gooien. het zo slecht voor Frau zijn als iemand anders er nog achter zou komen.' zei hij. snel liep hij naar het vuur toe en was blij toen hij zag dat het vlakbij een meer was.



hij liep meteen achter raizel naar het vuur toe toen luka en hij zeiden dat het beter was iets aan het vuur te doen.

'dat is één van de redenen ja.' zei hij met een glimlach. 'de andere zouden zijn dat ik aan niks anders dan jou kan denken. en dat kaname me zo geïrriteerd maakte dat ik wel van hem weg moest gaan.' zei hij zacht erachter na.



hij probeerde met zijn telekinese de hele tijd waterballen tegen het vuur te gooien. dat was moeilijker dan hij dacht aangezien het water zo vloeibaar is dat hij het niet makkelijk met zijn telekinese vast kan houden.



'ik help wel door te zorgen dat het vuur zich niet kan verspreiden.' zei hij tegen de groep. hij ging voor de boom staan en maakte zijn zwarte materie weer aan. deze spreidde hij dan als een soort schild om het vuur zodat het zich niet kan verspreiden.

'we kunnen ook samen terug gaan naar je vriendinnen?' stelde hij voor. 'ik wil hun reactie wel zien als ze jou met mij zien aankomen.' zei hij grijnzend. 'of we kunnen naar het huis van de nachtklassers gaan en naar mijn kamer.' zei hij er nog bij. hij zag haar blosjes wel maar probeerde ze een beetje te negeren.



hij keek naar luka toen hij een soort bliksem op zijn bollen afstuurde en was verbaasd dat het hielp om de moleculen wat compacter te maken. 'dank je luka dat helpt echt!' zei hij tegen hem. 'kan je zo door blijven gaan?' vroeg hij terwijl hij alweer meer bollen maakte. nu ze wat makkelijker te hanteren waren maakte hij grotere bollen zodat het vuur sneller gedoofd zou zijn.



hij bleef het schild tot stand houden.

whoot Gill <3.

kon het gewoon niet laten om Umbra Nightray met zijn achternaam te noemen .

okay random inspring scene van mij


Omdat het nu nacht was lag Demi te slapen in haar kamer in het dagklassersverblijf.


Op een kamer brander er nog een lampje. Faith was weer eens de tijd uit het oog verloren toen ze aan het tekenen was. ze schoof haar stoel wat achteruit en rekten haar even met een gaap en keek naar de tijd.'' ow al zo laat,tijd voor bed" zei ze zacht en kroop onder de lakkens.


Met een verveelde blik staarde hij voorzich uit en liet een diepe zucht.met een verveelde blik keek hij even naar kaname.'zucht dit is zo saai' dacht hij en legden verveeld zijn hoofd op zijn schoolbank.


Aanwezig kan je hem niet noemen, hij zat daat een beetje levenloos voorzich uit te staren aan zijn desk. hij was weer eens aan het dagdromen.

hij knikte begrijpend toen ze zei dat het haar niet zo'n goed idee leek om terug naar haar vriendinnen te gaan met hem. hij keek haar nog een keer diep in de ogen omdat ze wat ongemakkelijk begon te doen over het nachtklasser huis. 'maak je maar geen zorgen. de andere zijn allemaal nog op school dus er is niemand in het gebouw.' zei hij zacht. 'zolang we je weer uit het gebouw kunnen krijgen voordat de andere terug komen is er niks aan de hand.' zei hij erachteraan.



hij was blij dat ze het vuur konden doven zonder dat er gewonden waren gevallen. hij keek even naar luka toen hij iets zei en zuchtte toen. 'ik blijf frau niet eeuwig beschermen. als hij dit soort dingen blijft doen dan moet hij ook maar leren de gevolgen te accepteren.' zei hij.



nu het vuur was gedoofd liet hij zijn materie weer zakken en het keerde terug naar zichzelf. hij keek even op naar luka en knikte. 'ja gelukkig wel ja. hopelijk weet frau zich de volgende keer wat beter te beheersen.' zei hij met een zucht.