sao sword art online

'Oh, kom maar mee.' zei ze toen Frau haar op de grond had gezet en haar vroeg waar ze de quest in moesten leveren. Rustig liep ze naar de persoon toe waar ze de quest vandaan had. Het bracht hen bij een vrouw die bij de ingang van het dorp stond. Ze ging een gesprek aan met de vrouw en voltooide de quest. Ze kreeg haar beloning en nog een quest om haar zoon te helpen ergens verder weg van dit dorp. Geld en scrolls, kreeg ze. Scrolls om sneller naar een stad terug te keren. Met een glimlach draaide ze zich toen om naar Frau. 'Oké.' zei ze als teken dat het geregeld was en ging weer bij hem staan.

'oké.' zei hij met een glimlach toen alles geregeld was. 'vind je het goed als we even wat rust nemen? ik heb hier in de buurt wel een kamer.' zei hij met een glimlach. het was jammer dat die skill zo een erge schaduwkant had nadat je het had gebruikt.

'Nee, is niet erg.' zei ze zacht. 'Het is ook niet gek dat je even wilt rusten na zo een gevecht.' zei ze en keek toen wat vragend naar hem. 'Heb je een kamer in een herberg?' vroeg ze hem.

'nee niet in een herberg. we moeten dan wel terug naar de eerste stad, want daar heb ik een kamertje in een huis.' zei hij met een lieve glimlach.

Ze knikte. 'Oké.' zei ze toen die zei dat ze terug naar de eerste stad moesten, omdat z'n kamer daar was. Ze draaide zich toen weer naar de open ruimte die rond het dorp lag en liep het pad maar weer op. Naar het eerste dorp.

hij liep met haar mee naar de eerste stad. eenmaal daar trok hij haar mee naar het huisje waar zijn kamer was. toen ze in zijn kamer waren deed hij de deur dicht. 'en wat vind je? het is niet zo groot maar voor het begin is het wel handig.' zei hij met een glimlach.

Ze keek met een glimlach rond toen Frau haar in z'n kamer had gelaten en haar vroeg hoe ze het vond. 'Het ziet er leuk uit.' zei ze en richtte haar blik weer terug op Frau, waarna ze grinnikte. 'Ik heb nog geen huis of kamer, dus vind het sowieso cool dat je er überhaupt één heb.' zei ze.

'de beta testers krijgen de spullen uit de beta tijd weer terug dus daarom heb ik al een kamertje.' zei hij met een glimlach. 'nu kunnen we tenminste even uitrusten en later weer verder gaan.' zei hij met een lieve glimlach. hij liep naar het tweepersoonsbed en ging op het randje zitten.

'Oh, dat is handig.' zei ze en volgde hem met haar blik toen die op z'n bed ging zitten. Ze liep naar hem toe en ging langs hem zitten, waarna ze met een lieve glimlach naar hem keek. Er verscheen een frons op haar gezicht. 'Hopelijk voel je je alweer wat beter.' zei ze zacht.

'dat is zeker handig.' zei hij met een glimlach. toen ze vroeg of het ging keek hij haar lief aan. 'ja het gaat wel weer een beetje. die skill heeft alleen meer nadelen dan dat het voordelen heeft. en ik verwachtte niet dat ik zo snel in het spel al mijn troef moest gebruiken.' zei hij met een lieve glimlach. 'gaat het met jou ook? het was zeker schrikken toen hij die boom zo oppakte.' vroeg hij bezorgd.

De frons werd alleen maar erger toen die haar vertelde dat die skill alleen maar voordelen dan nadelen had en hij niet had verwacht dat die al z'n troef zo snel in één keer moest gebruiken. Ze knikte een beetje op z'n vraag of het met haar ging. 'Ja, het gaat wel.' zei ze zacht. 'Ik heb nog geluk gehad dat je de boom op had gevangen, anders was het minder mooi afgelopen.' zei ze toen. 'Het is ons wel gelukt, gelukkig.' zei ze toen zacht en glimlachte een beetje naar hem.

'ja gelukkig wel. hij was wel lastig hé?' zei hij lachend. hij was blij dat ze met z'n tweeën zo een monster aankonden. dan werd een baas met een groep niet zo lastig.

'Ja.' zei ze zacht op z'n vraag dat die wel lastig was. 'Maar het was dan ook een ''Captain'' level monster.' zei ze toen en zuchtte even. Ze herinnerde zich weer aan dat ene moment dat ze moesten weg rennen voor andere spelers. 'Waarom moesten we eigenlijk zo weg rennen voor die spelers? Was dat alleen omdat je een beta was?' vroeg ze hem toen en keek hem met een licht fronsje aan.

'dat was inderdaad omdat ik een beta speler ben. sommige denken dat de beta spelers iets met deze opsluiting te maken hebben en dus met ook met het doodgaan. en dan zijn er spelers die ons haatten en ons uit de weg willen ruimen en er zijn spelers die met ons willen samenwerken omdat we meer over het spel weten. en die jongens leken me niet van de samenwerken kant. en ik wil net zo graag overleven als de rest.' zei hij met een zucht. ineens herinnerde hij zich dat nanaho haar boog had laten vallen toen de boom werd opgepakt. 'heb je je boog nog kunnen redden?' vroeg hij nieuwsgierig.

'Oké.' zei ze zacht en voelde zich een beetje onrustig worden door dit nieuws. Ze wist dat ze bijna nergens meer veilig zou zijn als ze met hem samen zou zijn als dit verhaal van hem waar was, maar ze wilde heel graag bij hem zijn. Met een frons keek ze naar hem en schrok toen die begon over haar boog. 'Ohnee. Ik was te druk bezig met jou, dus heb m'n boog daar laten liggen.' zei ze zacht. Beschaamd keerde ze haar blik naar de grond. 'Het spijt me zo. Je had die boog nog wel voor me gekocht.' zei ze zacht en voelde lichtelijk tranen brandden in haar ogen.