Wolf's Rain

Met een emotieloze blik keek hij haar aan terwijl ze haar verhaal deed en keerde haar toen de rug toe en liep weg, zeggende: 'Wat jij wilt, pup. Als je me maar niet in de weg loopt.' Daarbij compleet negerende wat ze had gezegd over dat ze geen pup meer was.

Wolf's Rain - Pagina 2 2zrnmnc

Ze was zo blij om hem weer te zien dat ze hem omver had gesprongen als hij niet naar haar toe was gekomen op een drafje en z'n poten rond haar had geslagen. 'Ik ben ook zo blij dat je mij heb weten te vinden.' zei ze met een geëmotioneerde frons en keek hem in z'n ogen, haar neus tegen zijn neus aangedrukt.

Wolf's Rain - Pagina 2 Whiteban_zps68f1aaf8

ze negeerde het feit dat hij haar nog steeds pup noemde en die woorden van gaven haar een blij en vrolijk gevoel" tuurlijk , je zal geen last van me hebben Tsume" zei ze vrolijk en met een darfje liep ze hem achterna.

Wolf's Rain - Pagina 2 Rainerban2_zps4e67665d

Wolf's Rain - Pagina 2 Rainerban2_zps4e67665d

Hij sloot even genietend zijn ogen toen hij haar zo tegen hem had en ze haar neusje tegen de zijne drukte. eindelijk voelde hij haar warmte weer tegen zich, de reis was koud en eenzaam, maar nooit gaf hij de moed op.sprakeloos door de emoties deed hij terug zijn ogen open en keek met een tedere blik naar haar.

Hij zuchtte geërgerd door wat ze zei en zat zich nu al te verwijten dat hij haar mee liet gaan. Alhoewel dacht dat hij toch geen keuze erin zou hebben tussen haar achter te laten en haar mee te laten gaan. Bovendien zou hij het waarschijnlijk zichzelf nooit vergeven om haar zo alleen achter te laten, hij verwachtte dat haar vader haar niet terug zou willen hebben in de roedel nadat ze weg was gegaan om een outcast achterna te gaan.

Wolf's Rain - Pagina 2 2zrnmnc

Ze glimlachte door de tedere blik in z'n ogen. 'Waar was je al die tijd?' vroeg ze hem en keek hem met een fronsje in de ogen. Hij zou waarschijnlijk, net als haar, de hele tijd in de stad zijn geweest. De stad was groot genoeg om elkaar mis te lopen. Bovendien zou hij vast ook een menselijke vorm hebben aangenomen en dan was het niet vreemd dat ze hem niet had gezien in de stad.

ze hoorde hem geërgerd zuchten en moest een grinnik inhouden het lukten aardig en ze hield haar vrolijkheid die ze nu voelden wat in, anders zou ze hem nog meer irriteren en dat wouw ze niet.ze was echt blij dat ze met hem mee mocht, ze wist wel dat hij haar niet zou achterlaten, Tsume kan bot doen enzo maar hij is niet harteloos. ze liep langs hem en hield zich stil voorlopig toch.

Wolf's Rain - Pagina 2 Rainerban2_zps4e67665d

Hij zuchten even toen ze dat vroeg en schudden zijn hoofd" de plaatsen waar ik ben geweest zijn te gruwelijk om over te vertellen" zei hij met een zachte stem en een zucht volgden erna." ik heb veel gereisd en veel gezien, van stad naar stad opzoek naar jouw, de belooft en de drang om je veilig en wel weer te zien, hebben me door veel moeilijke momenten en situaties gesleept" vertelde hij , zijn stem klonk zacht en met een tedere blik keek hij haar aan." ik ben echt blij om je weer te zien en dat je inorde bent" zei hij en duwde haar even zacht knuffelden tegen zich.

Ze trokken een heel eind door het kale en godvergeten landschap, af en toe even stoppend voor een pauze. De mensen hadden alles vernietigd met hun bouwwerken en hun technologie. Het was nog een wonder om te overleven als dier zijnde.
Op een gegeven moment kwamen er hoge gebouwen in zicht en Tsume wist dat het één van die steden moest zijn waar hij al veel over gehoord had. Hij hoefde er niet lang over na te denken om daar naartoe te gaan, want het was hun enige kans op overleving, zeker nu hij niet meer alleen was. 'We gaan daarnaartoe.' zei hij op een norse toon tegen Jana zonder een blik op haar te richten.

Wolf's Rain - Pagina 2 2zrnmnc

'Dan hoef je het niet te vertellen, Rainer.' zei ze zacht. 'Je bent weer bij me en dat is alles wat telt.' Zacht begon ze te spinnen toen haar hechte vriend haar zacht knuffelend tegen zich aan hield en bleef zo met gesloten ogen zitten.