Wolf's Rain

Deze rp gaat over de anime Wolf's Rain.
Verdere uitleg is niet nodig, want degene waar ik deze 1x1 mee doe kent de anime en heeft 'm gezien.

Wat wel anders is dan in de anime is het bestaan van Siderians. Grote katachtige wezens die vroeger werden gebruikt voor op de wolven te jagen, maar die nu worden uitgeroeid omdat de wolven nergens meer zijn te bekennen.

Dit is een 1x1 tussen Basara en mij.

Mijn personages:

Spoiler:

Basara personages:

Spoiler:

Tsume
Tsume
Tsume
Naam: Tsume GrayWolf
Leeftijd: 4
Leeftijd mensenlichaam: 25
Geslacht: Man
Rol: Wolf
Relatie met: //
Biografie:
Tsume word afgeschilderd als een chagrijnig eenzelvig persoon en zondert zich het liefste af van andere personen. Hij vloekt veel, maar is erg zelfverzekerd, en soms arrogant.
Hij is uit zijn vroegere roedel gekickt, omdat hij wegrende terwijl zijn roedelleden hem het meeste nodig hadden. Door zijn verbanning heeft hij een x-vormig litteken op zijn borst achtergelaten gekregen.
Wat hij echter niet wist was dat er een verstekeling met hem mee zou gaan. Iets waar hij zich negen van de tien keer heel erg aan ergert. Het liefste zou hij gewoon alleen op weg zijn gegaan, weg van de roedel.

Nanaho
Nanaho
Nanaho
Nanaho
Nanaho
Naam: Nanaho Siderian
Leeftijd: 1,5
Leeftijd mensenlichaam: 20
Geslacht: Vrouw
Rol: Siderian
Relatie met: //
Biografie:
Ze is een lieve siderian die soms nogal kinderachtig kan gedragen, daardoor stoort ze wel eens haar soortgenoten en zij vinden haar humor wat vreemd. Haar humor ligt in leedvermaak en soms hele flauwe grappen. Daardoor kan ze dus beter met de mannetjes opschieten. Ze is gek op glimmende dingen en is een beetje verlegen. Er is echter niet veel meer van de vrolijke siderian overgebleven na wat er met haar soortgenoten werd gedaan nadat er bekend was geworden dat de wolven waren verdwenen en haar mens was overleden op een missie.
Ze had een hele hechte band met haar jagermens, Jason, maar die band werd ruw verbroken toen hij was vermoord door een wolf tijdens de jacht. Een dag en een nacht heeft ze langs het dode lichaam van hem gelegen. Bij haar terugkeer werd ze gevangen genomen en in een kooi gedaan in een ruimte bij nog een boel anderen van haar soortgenoten.
Gelukkig had zij weten te ontsnappen en was weg gevlucht. Nu heeft ze een mensenlichaam aangenomen om niet op te vallen. Ze heeft een vurige hoop dat niet al haar soortgenoten zijn uitgeroeid, vooral niet haar beste vriend.

jana
jana
Naam: Jana
Leeftijd:1,5
Leeftijd mensenlichaam:20
Geslacht: vrouwelijk
Rol: Wolf/ verstekeling volgt Tsume
Jana is een jonge wolf met een vriendelijk en behulpzaam karakter. ze is een betrouwbaar iemand en zal nooit iemand in de steek laten tsume is daar geen uitzondering op. toen hij verbannen werd uit de roedel kon ze hem niet alleen laten en besloot met hem mee te gaan en éénmaal ze haar gedachten op iets heeft gezet geeft ze niet op. ze kan dus erg koppig zijn. Ze geeft erg veel om Tsume en ondanks zijn soms kille en kwetsende woorden zal ze hem niet alleen laten en weet ze dat diep vanbinnen hij erg aardig is.

Rainer
klik
Naam: Rainer Shougo
Leeftijd: 3
Leeftijd mensenlichaam: 22
Geslacht: mannelijk
Rol: Siderian
Rainer is 1 van de weinige overlevende siderians en heeft een mensenlichaam aangenomen om zo zijn zoektocht naar overlevende Siderians gemakkelijker door te zetten en vooral naar zijn vriendin een bijzonder iemand voor hem. Rainer is een beschermende en vriendelijke vriend die nooit je in de steek zal laten. hij heeft een sterke band met een meisjes Siderian genaamd nanaho en zal niet rusten tot hij haar heeft gevonden. verder heeft hij ene zelfverzekert en eerlijk karakter hij zegt vaak wat hij denkt en komt daar soms door in de problemen, ookal bedoelde hij het niet verkeert.

Hij was net uit de roedel gekickt en lag nog een beetje suffig op de grond van de aanval van de roedelleider. Het had een behoorlijk litteken op z'n borst achtergelaten. Hij zuchtte even. Het was wel zijn verdiende loon. Hij was zo laf geweest om weg te rennen, terwijl zijn roedelleden hem zo hard nodig hadden.
Met moeite probeerde hij op te staan en gromde even van de pijn. Bloed drupte er op de grond, maar daar trok hij zich niets van aan. Hij moest hier zo snel mogelijk vandaan, voordat de roedelleider wolven achter hem aan zou sturen.

Wolf's Rain Jpvp93

Ze had een leegstaand pakhuis gevonden om te overnachten. Op het moment zat ze daar dan ook in. Net had ze een hotdog kunnen jatten van een man die die dingen verkocht. Ze smaakten vet en stilden de honger die ze had niet echt, maar het was het enige wat ze hier hadden.
Buiten hamburgers dan nog misschien, maar die waren niet zoveel te vinden hier in de stad en dan moest ze brutaal genoeg zijn om een mens te overvallen die net boodschappen had gedaan.
Ze had dat wel eens gedaan, maar dat was omdat ze echt al een hele tijd niets meer gegeten had.

Ze was er niet bij toen de roedelleider Tsume verwonden, maar het duurde niet lang eer dat ze de situatie door had toen ze weer bij de roedel was.' onee onee!' dacht ze en liep rond opzoek naar Tsume. ze zag haar vader wat verder op staan en ze stapten voorzichtig naar hem toe maar stopten toen ze bloed aan zijn poten zag.haar ogen werden groot " vader wat heeft u, Tsume hij...waarom?" staamelde ze en haar vader draaide zich om." dit was zijn straf hij leeft nog maar voor hoelang nog weet ik niet." zei zijn stem kil. ze schudden hevig haar hoofd." ik laat je hem niet doden!" gromde ze en haar vader keek geschrokken op. "vaarwel vader mijn lot is bij hem als je iets van me houd dan stuur je de wolven niet achter ons aan" zei ze sterk maar je kon de trilling in haar stem horen en ze liep weg opzoek naar Tsume.

Wolf's Rain Rainerban_zps6ceea459

De koude wind blies hevig en Rainer deed zijn sjaal terug iets vaster rond zijn hals. hij moest een schuilplaats vinden voor de nacht, zo te zien gin het slecht en koud weer worden vanacht. Na een tijdje zoeken vind hij een verlaten oud hutje, hij ging snel naar binnen en deed de deur achter hem dicht. hij keek even zuchtend om zich heen." ach beter dan niks" zei hij zacht en ging in een hoekje zitten, ze blik gleed naar het kleine raampje van het hutje en met dromerige ogen keek hij door het raampje.' ik zal je vinden mijn dierbare vriendin' dacht hij en zijn oogleden gleden langzaam dicht. en hij viel in een vaste slaap.

Hij was al een eind op weg, maar wist niet waarnaartoe. "Alles was goed", nam hij zich voor, zolang hij maar zo ver mogelijk van de roedel vandaan was. De wond aan z'n borst begon te steken en hij zuchtte. Misschien was het beter om even te stoppen en uit te rusten. Hij zou er niets aan hebben als die op een gegeven moment in elkaar zou zakken door de wond.
Hij keek rond zich, maar zag niets dan rotsen en zand. Hij liep dan maar ook naar een rots voor een beetje beschutting en legde zich daar neer. Zijn kop legde hij op de grond neer en keek uit over de lege vlakte.

Wolf's Rain 2zrnmnc

Ze zat ergens in een hoekje van het pakhuis te eten van de hotdogs die ze gejat had. Het smaakt haar prima, ondanks dat ze behoorlijk vettig waren. Toen ze voorlopig genoeg had, nam ze de rest van de hotdogs, deed ze in haar bek en liep op een drafje naar buiten. Ze keek even goed rond zich om te zien waar ze haar buit kon verstoppen, zonder dat anderen het zouden vinden en het zouden kunnen stelen. Ze maakte zich geen zorgen over dat mensen haar zouden zien, want zij zagen haar toch als een meisje en niet als het wezen dat ze eigenlijk was.

met een lichte looppas liep ze verder opzoek naar Tsume. haar neus had zijn geur opgepikt en ze versnelden haar pas maar stapten toen ze een plasje bloed zag.' Tsume is sterk, maar het lijkt of hij toch serieus gewond is ' dacht ze en vervolgde haar weg. als snel kwam ze aan bij een zanderig gebied met rotsen. met haar heldere blauwe ogen keek ze even de omgeving rond.

Wolf's Rain Rainerban_zps6ceea459

Zijn ogen gingen plots open toen hij een geluid van buiten af hoorden. hij stond voorzichtig recht en tuurde even door het kleine raampje, en wat hij zag beviel hem helemaal niet. Er stopten een auto iets verder van het hutje en er kwamen 3 manen uit , jagers." shit.." vloekte hij zacht en keek rond zich om zich ergens te verstoppen. hij veranderde weer in zijn sideriaan vorm en duwden zich zelf tussen een opening van de muur en een kast die daar stond en hield zich muis stil.

Zijn kop schoot omhoog toen hij een bekende geur oppikte. Hij gromde toen hij de geur herkende. "Jana", dacht hij met een grom. Zijn omgeving afspeurend, keek hij rond zich om te zien of hij haar kon zien. Die stomme teef ook. De roedelleider had haar vast gestuurd om zeker te weten dat hij van het territorium af zou gaan.

Wolf's Rain Jpvp93

Ze was nog op zoek naar een plaats om haar buit te verstoppen toen ze jagers zag. Ze schrok en probeerde zo normaal mogelijk te passeren. Hopelijk zouden ze haar geur niet herkennen.
Ze verstijfde toen één van de jagers haar aanschoot. Een beetje nerveus, keek ze hen aan, maar daar leek de man geen aandacht aan te schenken. 'Mevrouw. Heeft u misschien een soort grote katachtige langs zien komen of gezien? Ze zijn zo groot als een paard en hebben de kop van een lynx.' vroeg de man. Hij stond recht met zijn neus voor een katachtige dat precies aan zijn beschrijving voldeed en hij leek het niet door te hebben, maar Nanaho was te nerveus om er geamuseerd door te zijn.
Ze schudde haar hoofd. 'Nee, sorry. Ik heb niets gezien, maar als ik een dier zie dat aan uw beschrijving voldoet zal ik het u laten weten.' zei ze en glimlachte even vluchtig. De man zuchtte en knikte begrijpend. 'Oké. Dat geeft niet. Bedankt voor uw medewerking, mevrouw. Deze dieren zijn zeer gevaarlijk.' zei hij en ze knikte maar een beetje schaapachtig.
Toen de jagers druk bezig schenen te zijn om weer te vertrekken, ging ze snel weg en verschool zich langs een muurtje. Ze boog zich een beetje naar opzij en keek langs de rand van de muur om te zien of ze al weg waren. Ze zuchtte even diep. Dat was iets te dichtbij voor comfort.

Ze sprong even op een plat liggende rots om wat meer overzicht te hebben over de omgeving, ze stak haar neus in de lucht toen een windvlaag voorbij kwam. ' tsume hij is kortbij ' acht ze blij, hopelijk is hij niet te zwaar gewond' dacht ze bezorgt en met een licht looppasje liep ze richting de geur.

Wolf's Rain Rainerban2_zps4e67665d

Dit was echt geen comfortabele situatie zo geplet zitten tussen een muur en een kast, maar het was beter dan gezien worden door die jagers. aandachtig luisterde hij naar het gesprek tussen 2 jagers en hij hoorden ook een stem van een meisje die heel bekend klonk. hij hoorde voetstappen de hut binnen komen en was het verstoppen zat. met een krachtige stoot viel de kast recht op de jager die luid schreeuwden als een speer liep hij de hut uit. de 2 andere jagers zagen hem en schoten op hem, hij brulde even luid en ontweek behendig de kogels en liep als een speer de bosjes in. hij zou later weer terug komen hij moest dat meisje met die bekende stem zein, wie weet was het wel de persoon die hij verlangde om te zien.

Hij zag haar nog niet, maar de geur werd wel sterker. Z'n oren legde hij plat in z'n nek en legde z'n kop terug op de grond neer, wel zijn omgeving de hele tijd in de gaten houdend. Het zou hem niet gebeuren dat ze hem zou besluipen zonder dat hij het door had. Hij mocht dan wel gewond zijn, zich laten besluipen deed hij niet.

Wolf's Rain Jpvp93

Geschrokken keek ze op toen ze een luide brul hoorde, dat klonk als één van haar soortgenoten. Snel keek ze langs het hoekje en zag nog net een groot dier met een witte vacht wegrennen. Er ging een adrenalinestoot door haar hart heen en wilde erachteraan, maar toen ze schoten hoorde verstopte ze zich maar weer. Een andere keer. Met grote ogen keek ze voor zich uit. "Een andere Siderian", dacht ze en een lach verscheen er op haar gezicht.

Tsume's geur werd sterker en ze versnelde haar pas. toen ze bij een paar rotsen kwam stak ze haar kop van achter de rots vandaan en met grootte ogen keek ze naar tsume toen ze hem zag liggen." Tsume eindelijk heb ik je gevonden " zei ze opgelucht en blij , maar ze wist dat hij niet zo blij ging zijn om haar te zien en ze bewoog voorzichtig dichter naar hem toen." Die wond, doet het erg pijn?" vroeg ze bezorgd toen ze een stukje van de wond zag en bloed zag liggen.

Wolf's Rain Rainerban2_zps4e67665d

"Tsh domme jagers, mijn nachtrust verpesten" gromde hij zacht en geruisloos liep hij door de bosjes . hij bleef voor de zekerheid nog een eindje rennen en stopten toen hij een nieuwe plek had gevonden om te slapen. behoedzaam ging hij het leegstaand vervallen gebouw in en met een zucht ging hij liggen op de koude vloer in een hoekje. ' ik hoop dat ik dat meisje morgen vind en dat het nanaho is' dacht hij en met een zucht sloot hij zijn ogen.

Zijn oren schoten naar achteren toen hij een bekende stem hoorde en keek gelijk om, waardoor hij Jana zag. Zijn ogen werden hard. 'Jana,' gromde hij. 'Wat doe jij hier?' Hij negeerde haar bezorgdheid totaal en stond op, waarbij zijn wond begon te steken, maar hij negeerde de pijn en probeerde het niet te laten zien aan die pup.

Wolf's Rain 2zrnmnc

Toen ze dacht dat de kust veilig was, ging ze het zijstraatje uit en ging verder op zoek naar een verstopplaats voor haar buit. Een glimlach verscheen op haar gezicht toen ze een goede vond bij een vuilstort. Het was misschien niet de meest hygienische plaats, maar deze hele stad was niet hygienisch, het kon er dus wel mee door.
Ze begon te graven in het zand en begroef de hotdogs in het gat, waarna ze er nog even tevreden naar keek en gelijk met grote passen terug rende naar haar schuilplaats.
Ze kwam achterlangs het pakhuis en wist dat er een schuurtje stond waar ze met gemak op kon springen en vervolgens door een raam naar binnen kon. Bij het schuurtje sprong ze behendig omhoog en sprong vervolgens in een raamkozijn, waarna ze naar beneden sprong. Ze kwam op haar voorste poten op de vloer terecht en raakte vervolgens met haar achterste poten de vloer.
De pupillen in haar ogen versmalden gelijk van alertheid toen ze een bekende geur oppikte in haar schuilplaats. 'Is daar iemand?' vroeg ze.

ze zuchten even maar zoals ze al verwachten negeerde hij totaal haar bezorgdheid. ze schrok toen hij opstond en de wonden nu helemaal kon zien. " je moet niet zomaar bewegen met zo een wonden ga terug liggen ik ben hier enkel met goede bedoelingen en uit mijn eigenwil." zei ze bezorgt en toen ze zie dat ze met haar eigenwil en beslissing dus hier was klonk haar stem serieus.

Wolf's Rain Rainerban2_zps4e67665d

ze ogen gingen terug open toen hij een stem hoorden en zijn pupillen versmalden.' niet weer hé' dacht hij en stond op en wou stilletjes weg sluipen maar toen hij een bekende geur rook draaide hij zich weer om en antwoorden op de stem die van een verdieping hoger bleek te komen. het was weer die bekende stem van dat meisje van eerder" dat hangt ervan af wie dat vraagt" klonk zijn stem rustig en langzaam stapten hij vooruit richting waar de stem vandaan kwam.

'Wat kan jou mijn wond schelen.' snauwde hij nors naar haar en liep weg van de steen. Hier dacht hij dat hij alleen zou zijn en dat vond hij prima, komt zij achter hem aan. Als ze echt haar roedel verlaten had voor hem, was ze echt dommer dan hij dacht.
Hij stopte met lopen en keek toen geërgerd om naar Jana. 'Waarom heb je de roedel verlaten voor mij?' beet hij haar toe. 'Je bent echt een domme pup.'

Wolf's Rain 2zrnmnc

Haar oren spitsten zich toen ze een bekende stem hoorde en luisterde naar de sloffende voetstappen die dichter kwamen. Ze bleef rustig staan wachten tot de indringer zich liet zien. Ze zag een groot wezen, ongeveer haar lengte, met een spierwitte vacht. Haar ogen werden een paar centimeter groter toen ze herkende wat het was en wie het was. Haar hart maakte een vreugdesprongetje. 'Rainer?' vroeg ze een beetje ongelovig en deed haar hoofd wat schuin met een fronsje.

Haar houding veranderde van voorzichtig naar een sterke houding, met een serieuze en harde blik keek ze naar hem." wat maken mijn reden en woorden uit als je toch niet luistert ernaar en andere hun medeleven wegslaat? " klonk haar stem serieus en was de zachtheid en vrolijkheid eruit verdwenen. ze was erg vriendelijk maar ze kon ook erg sterk zijn. ze stopten met hem te volgen toen hij zich omdraaide en dat vroeg en zie dat ze een domme pup was." Of je het nu leuk vind of niet, ik verliet de roedel omdat ik bezorgd om je was. de gevoelens zijn waarschijnlijk niet gelijk maar ik geef om je en wouw je niet alleen laten rond zwerven zeker niet wetend je gewond was. en zei ze met een lichte grom ik ben geen pup meer en als iemand gewoon weg dom is omdat hij of zij zijn gevoel en hart volgden, dan ja ben ik misschien wel dom" zei ze en keek Tsume aan.

Wolf's Rain Rainerban2_zps4e67665d

Het maanlicht scheen op zijn witte vacht toen hij het hoekje omkwam en oog in oog kwam te staan met een andere Siderian. die zwarte vacht hij herkende het uit duizenden." ja Nanaho ik ben het " klonk zijn stem zacht en een beetje trillend door de emoties die hij nu voelden. met een drafje ging hij naar voor en deed zijn voorste poten omhelzend rond Nanaho en deed zijn hoofd tegen haar. "eindelijk heb ik je terug gevonden " zie hij zacht. geen woorden konden beschrijven hoe blij hij was om haar weer te zien.