Rojuro. De Bloed Elf Jager

Er stond een glimlach op de man z’n gezicht. ‘Een erg nobele daad van je, Rojuro Tereja. Om het vaderschap van de dochter van Kael’thas Sunstrider op je te nemen.’ zei hij en Rojuro knikte. Met een glimlach keek ze naar de wachter, terwijl ze nog vastgeklampt aan d’r nieuwe vader zat. ‘Wanneer kunnen we naar Lor'themar Theron?’ vroeg Rojuro toen aan de wachter. De wachter trok z’n wenkbrauwen even op en keek toen naar de Sunfury Spire. ‘Hm, volgens mij heeft die op het moment niet iets te doen. Je kan wel naar binnen gaan.’ zei hij en richtte z’n blik weer op de twee Bloed Elfen. Nicole liet Rojuro gelijk los en ging staan. Rojuro lachte er even door en stond toen ook op. Hij nam z’n dochter d’r hand vast en ging naar binnen. Lor’themar zag ze al aankomen en trok z’n wenkbrauwen op, maar toen hij zag dat het Nicole was die binnen kwam verscheen er een glimlach op z’n gezicht. Ze mocht hem alleen niet echt, doordat hij nu Quel’Thalas leidde en dat was eerst de taak van haar echte vader. Rojuro stootte haar aan toen hij zag hoe ze naar Lor’themar keek. ‘Gedraag je.’ zei hij en ze zuchtte. ‘Oké.’ zei ze. ‘Nicole. Waarom doe je altijd alsof ik je vader heb vermoord?’ vroeg Lor’themar toen met een zucht. Ze bleef zwijgen, omdat ze geen ruzie met hem wilde hebben. ‘Lor’themar. Ik heb besloten dat ik het vaderschap van Nicole over wil nemen.’ zei Rojuro toen met een uitdrukkingloos gezicht. De witharige Bloed Elf knikte. ‘Oké. Dat is erg nobel van je, Rojuro.’ zei hij met een glimlach. ‘Ik had het ook wel willen doen, maar blijkbaar mag ze me niet echt.’ zei hij toen, terwijl hij even via z’n ooghoeken naar Nicole keek.
Rojuro gaf Nicole weer een stoot toen ze weer met een dodelijke blik naar Lor’themar keek. ‘Dat lijkt alleen maar zo.’ zei hij en plakte een glimlach op z’n gezicht. Hij knikte even en richtte zich toen op Rojuro. ‘Kom maar even mee dan. Dan laat ik je even wat tekenen en is het officieel.’ zei de Bloed Elf met de witte lange haren toen en Rojuro knikte. ‘Moet ik nog mee?’ vroeg ze toen en keek met opgetrokken wenkbrauwen naar Lor’themar. ‘Alleen als je wilt.’ zei hij. ‘Dan blijf ik liever hier.’ zei ze en hij knikte. ‘Oké.’ zei hij, waarna hij weg liep met Rojuro. De twee andere mannen die er stonden keken haar aan, waardoor ze zich heel ongemakkelijk begon te voelen.

mooi stukje <33 ben benieuwd naar het vervolg ^^

Lor’themar leidde Rojuro naar een aparte kamer en ging hem voor naar een bureau. Het zag er heel netjes en schoon uit. Lor’themar haalde wat papieren uit een laadje en schoof ze voor Rojuro op het bureau. ‘Alsjeblieft.’ zei hij. De kortharige blonde Bloed Elf las eerst even wat er allemaal stond en zette toen z’n handtekening eronder. Hij moest op nog een aantal meer blaadjes z’n handtekening zetten. Toen hij dat gedaan had, keek hij op naar Lor’themar. ‘Vanaf nu is ze je dochter. Ik verwacht dat je haar ook als je eigen dochter behandeld en onvoorwaardelijk veel van haar houd.’ zei hij met een ferme blik in z’n ogen. Rojuro knikte. ‘Dat doe ik.’ zei hij. Er verscheen een glimlach op Lor’themar z’n gezicht. ‘Mooi.’ zei hij en borg toen de papieren netjes op in een map. ‘Ga maar terug naar d’r. Ze zal vast op je staan te wachtten.’ zei hij toen en Rojuro knikte. Hij draaide z’n rug naar Lor’themar en liep rustig terug naar Nicole. Lor’themar kreeg een triestige frons op z’n gezicht. Hij vond het heel naar dat de dochter van z’n beste vriend zo over hem dacht. Hij had best de rol van vader voor haar over willen nemen, maar was ook blij dat Rojuro het wilde doen. Het was misschien beter als hij haar gewoon los liet.
Toen Rojuro bij haar stond, gaf hij d’r een zacht stootje. ‘Kom, we gaan.’ zei hij zacht en knikte nog even naar de twee andere heren die er stonden. Nicole knikte en ging met hem mee naar buiten. Verwachtingsvol keek ze naar hem en hij wreef speels door d’r haren heen. ‘Ik ben nu officieel je vader, Nicole.’ zei hij. Ze slaakte een opgewonden gilletje en vloog hem rond de hals. Hij lachte en drukte haar tegen zich aan, waarna hij een rondje op de plaats met haar draaide. Hij keek haar aan toen hij stil stond en had een liefdevolle blik in z’n ogen. Nicole sloot haar ogen toen Rojuro z’n voorhoofd tegen de hare aan deed en kreeg een glimlach op d’r gezicht. ‘Zullen we naar huis gaan?’ hoorde ze de warme, zachte stem van d’r nieuwe vader zeggen. Ze opende haar ogen en knikte. ‘Ja.’ zei ze zacht en liet hem toen los. Rojuro floot op z’n vingers en Nora kwam tevoorschijn. Ze sprongen op haar rug en reden terug naar Sunstrider Isle. Bij hun huis aangekomen, stapten ze af en gingen naar binnen. Nicole ging op de bank zitten en liet zich onderuit zakken. Rojuro ging naar de keuken om het eten klaar te maken. Ze staarde naar het vuur en dacht het gezicht van Kael’thas te zien. Hij glimlachte warm naar d’r en zag eruit alsof hij trots was op wat ze had gedaan.