het monster dorp

verhaal: er is een jongen in een dorp geboren, maar er is iets met het dorp aan de hand.
het dorp is een monster dorp

jack: ik ben geboren in een dorp. een dorp die een koningrijk was. tot dat de monsters kwamen. de monsters ging huizen om een jongetje te zoeken. ze kwamen me huis binnen en pakte mij. ze bracht me naar het kasteel. op een grote steen voor het kasteel lag een monster meisje. de monsters legde me naast de meisje. en uit het niets kwam fel licht. en dat heeft ons gelinkt. en de fel licht verandere in vuur en het heeft de dorp verwoest. ik ben naar de bewoonde wereld en het meisje dwaalt nog steeds in het kasteel rond.

10 jaar later.
ik kwam terug naar deze het monster dorp. ik weet niet waar ik het van herinnerde maar de plek kwam erg bekend voor als of ik er al eerder was geweest. het was een verlaten koningrijk. overal waar volgens mij huizen hoorden te staan. het waren alleen ruïnes. ook in het midden stond een heel grote ruïne het kasteel. ik kon het niet laten en liep er naar toe. het was een stuk groter dan toen het verder weg was. ik toch in het kasteel in. en ik hoorde geschreew. liep op het geluid af. en niks te zien.

miko:
ik liep door een gang onzoek naar Nero. hij was weer eens weg
''nero nero waar ben je kom eens bij je baasje''. niks geen trippelende pootjes. het bleef gewoon stil. hhm waar zou hij kunnen zitten. ik liep naar een plek waar nero altijd zat. maar daar was hij dus ook niet. waar zou die rot hond toch zitten. naar buiten kon hij niet want de deur was dicht. ik liep naar de kelder van het kasteel. daar was hij ook niet.

ik hoorde wel een geluid het kwam van boven mij. het ware voetstappen. geen honden voetstappen deze klonken harder en zwaarder. ik lipe naar boven maar toen ik naar boven aan het lopen was zag ik een schim hangen in een hoekje. ik kon het niet laten en liep er heen. het leek of er iets of iemand hing. ik schoof de doek die er voor hing weg. ''AAAAHG''. nero hoe hoe kwam hij daar. iemand moest hem hier heen gebracht hebben. ik maakte het touw los van de balk. en liep met nero in mijn handen naar boven. waar zou ik hem nu moeten laten. ik kan niet voor eewig met hem kunnen rondlopen. dus moest ik hem maar begraven buiten het kasteel. ik was boven in de eetkamer. en zag een jongen. wat dat klopt niet. hier zijn geen mensen geweest in 10 jaar. sims de brand. ik liep naar de jongen. maar volgens mij zag hij mij niet. uuh oke dat klopt niet.

jack: toen ik binnen was zag ik een hond. ik zette de hond in de hoek. en ik ging door naar een andere kamer. en daar zag een tafel met borden erop en messen en forken. en opeens zweefde een bord en kwam op me af. daarna komt er flitsen en ik zag een meisje lopen door de muur en vedwijnen. ik was echt zo bang dat ik naar buiten rende.

5 jaar later
ik ben op schoolreis niet te weten waar ik heen ga. en bus stopt en ik en me vriend zijn in het monster dorp. de meeste kijken rond tot we bij het kasteel zijn. iedereen wil naar binnen. zelfs me vriend, maar ik wil niet niet binnen dus ik ging maar tegen de steen aan zitten. even later komt iedereen naar buiten gerent. naar de bus en reed weg zonder mij. en het werd donker ik zat daar maar nog steeds tegen de steen.

miko:
ik stond voor de jongen hij radomly pakte nero uit mijn handen en legte hem weg. uuh oke dan. de jongen liep weg naar een andere kamer dus volgde ik hem. hij stond stil. hoe kon hij mij niet zijn. ik sta toch recht voor zijn neus. oke dan maar op een andere manier laten zien dat ik er ben. ik pakte een bord op en liep naar hem toe. oke dat ziet hij dus wel. nou oke ik heb dus niks aan dit kind. ik pakte nero op en ging weg. inplaats een deur pakte ik maar even een muur. ik hoorde hem nog net wegrennen.

5 jaar later,
aahg eindelijk weer rust aan mijn hoofd. ik word er altijd zo moe van al die bezoekers. ow wow kijk dit is oud en wauw zouden we die geest zien.
ik hoop dat ze nu voor een jaartje weg blijven. kan ik tenminste even lekker slapen. maar nee hoor er moest zo nodig weer een bus aankomen. ''waarom ik''. ze kwamen naar binnen. ze leken allemaal wel een jaar of 15. haha oke dit gaat leuk worden. ik zweefde naar ze toe. ik wist dat ze me niet zagen. alleen mensen uit het dorp konden me soms zien. ik riep nero heel zacht. zo zacht dat ik hoop dat die mensen het niet hoorde. ''pak ze'' zij ik tegen nero. dus nero rende weer eens veel te enthousiats op ze af. ooh zou hij het ooit leren dat hij ze moet aanvallen en niet moet begroetten als een puppy. oke dit had geen zin. ik moet zelf maar ik actie komen. dus begon ik'' WIE ZIJN JULLIE MAAK DAT JE WEG KOMT''. ik denk dat het niet zo eng was maar oke. ik deed een van de nog overgebleven ramen open. ''whoooo ga weg''. ik liep snel naar de tafel en begon met allemaal random spullen te gooien. volgens mij vinden ze het nu niet zo leuk meer. ze renden weg. eindelijk weer rust. ik vloog nog even achter ze aan. tot ze uit hat kasteen waren. ik liep langs het kasteel om te kijken of ze nu echt weg waren. ja vlogens mij wel. wacht daar staat nog iemand. uuhg oke maar de bus is weg waarom is hij hier nog. ik liep naar hem toe en ging voor hem staan. en zwaaide naar hem. zou hij mij zien staan. ''hallo moet jij niet met je bus mee of blij je hier de hele dag staan''.

jack: het is donker en ik zag de deur open. en ik voelde een wind vlaag rond me heen. dus ik ging opnieuw in de kasteel. en eerst ging ik weer naar de keuken en de bord zweefde opnieuw net als 5 jaar geleden. maar deze keer trek ik me niks van aan. en ik ging naar boven zoeken naar een slaapplek. de volgende morgen hoorde ik een geluid. dus ik ging op het geluid af en ik ging weer naar de keuken. ik zag weer het meisje veschijnen en verdwijnen.

miko:
hij negeerde me nu volledig. hij liep zonder optekijken naar binnen. ik liep snel achter hem aan. wat denkt hij dat hij nu doet. dit is mijn kasteel hij kan hier niet blijven. dus net als bij de andere kinderen probeerde ik hem bang te maken. maar hij zag er niet erg bang uit. sterker nog hij liep gewoon weg. hij liep de trap op naar boven. ik volgde hem tot hij boven was, en een kamer in ging. hij ging daar gewoon liggen alsof het niks was. oke dan. ik ging op een krukje zitten. en bleef naar hem kijken. hij had niks door. de volgede morgen was hij er nog. dus ik liet hem gewoon maar slapen. ''nero kom eens hier'''. hij was weer eens weg. dus moest hij eerst weer gevonden worden. de eerste plek waar hij zou kunnen zitten was weer in de kast, dat was nu zijn lievelings plekje. toen ik naar beneden liep de eetkamer in. stond er een vaas die ik niet had zien staan. ''bam'. zo tegen die vaas aan. maar hij hoort er helemaal niet te staan. de vaas dan. ik hoorde op de trap voetstappen. de jongen was wakker geworden. dus maakte ik me maar weer uit de voeten. op naar nero. hopen dat hij op dat plekje zou zitten. en ja hoor hij zat weer in de doos. ''he daar ben je kom dan gaan we weer naar boven''. ik pakte nero vast, maar hij beet me en rende naar boven. geschrokken keek ik hem na. ik moest hem weer te pakken krijgen, anders zou hij naar die jongen gaan. ik hoode hem blaffen. ow nee hij is er nu al. snel naar bovergerent. zat hij voor een dichte deur. die deur had ik net niet dicht gedaan. aah zo erg zou het nu ook weer niet zijn. ik opende de deur, en nero rende hard blaffed de kamer in. naar de jongen '''nero bijf staan nu''. hij negeerde mij en renden tegen de jongen op.

jack: de deur was op slot ,maar ik hoorde een hond rennen en blaffen. en iemand maakt de deur open en de hond rende de kamer in tegen mij op. ''ken je mij nog'' maar toen keek ik naar de deur gat. en ik zag een schaduw staan ''wie ben jij''. ik kreeg geen antwoord terug ,maar toen hoorde ik een auto aan komen en keek uit het raam. en toen weer naar de deur en de meisje was weg. dus ik ging naar beneden maar iemand hield me tegen en duwde me in de kelder. en het was heel erg donken. dus ik liep maar vooruit. ik boste tegen een muur en vlak bij was een fakkel en die stak. ik aan en ik zag een heel verhaal op de muur staan over twee baby's die gelink zijn (aan elkaar gekoppeld en ik bedoel geen liefde) die op een steen liggen. en zonnestraal gericht op de steen met vuur erom heen.

miko:
ken je me nog hoezo ken je me nog. hebben ze elkaar al eerder ontmoet ofzo.
het zal wel gebeurt zijn toen nero weer op een van zijn tochtjes was. ik bleef naar hem staan kijken. ik heb het gevoel dat we elkaar beter kende dan we denken. wie ben jij. wat hij kan mij zien staan. ''uuhg hallo'' hij hoort me natuurlijk niet. dat is logish. er kwam alweer een auto aan. ik kon beter maar weer vertrekken. ze kwanen vast de jongen ophalen. ik liep samen met nero weg. ik hoorde hem achter me aan lopen, maar toen was het opeens stil. zoals het normaal is als er niemant door het kasteel liep. ik hoorde wel een deur open gaan. maar dat was vast gewoon de jongen die weg ging. jammer. ik liep weer naar boven. maar de auto stond er nog steets. uuhg oke dan is hij toch nog niet weg. ik zoek hem wel weer op. de deur naar de kelder stond open. dat is raar ik dacht dat ik het dicht had gelaten voor vandaag. ik liep de kelder in maar de andere deur echt de kelder in was op slot. ik trok aan de deur. maar er gebeurde niks. dan maar anders er in. ik pakte een steen en sloeg hard tegen het glazen raapje in de deur. tot het kapot ging. ik kroop door het gebroken raam naar binnen. ik had niet verwacht wat ik zou zien. maar dit was wel appart. er was een fakkel aan. en de jongen stond naar de muurschideringen te kijken. ik wist dat het over mij ging maar had nooit geweten wie die andere baby was. opeeens werd ik even niet goed. maar ik zag een beeld van vroeger toen ik baby was. ik herriner me een brand. en mensen en ook monsters.
en een grote steen. op een slag was het weer over. ik stond nog even te wankelen maar dat was we lsnel weer afgelopen. ik liep naar de jongen toe.
en raakte heel zacht zijn schouder aan.

jack: ik keek naar de muur en ik voelde dat iemand me aanraak. en ontstond veel licht en ik viel flauw. toen ik wakker werd kon ik haar zien en ook nog horen. maar ik voelde me anders. en ik kon meer horen. want ik hoorde mannen die tegen de deur kloppen. dus ik wilde opstaan maar het meisje zegt iets maar ik kon het niet zo goed horen. ''wat''. maar ik ging gewoon naar de deur om te kijken wie dat is. de mannen stappen weer in de auto en reden weg. dus ik ging naar buiten. en ik stond op de steen. en het meisje volgende mij en ging ook op de steen staan en een heel vel licht scheen. en opeens valt een monster naar beneden.

miko
ik raakte hem maar heel even aan en toen viel hij al on de grond. uuuh oke dan dat is niet logisch.
hij kwam evn later bij. ji wild opstaan dat leek mij niet zo slim. ''kun je niet beter even blijven zitten''. maar nee hoor hij moest weer eens gaan staan. niet eens luisteren hé. hij liep zelfs de kamer uit. nou ik zal wel weer op hem letten. dus liep ik achter hem aan. er reed een auto weg. de auto die daar staks aan kwam rijden. we liepen naar buiten toe. we stonden buiten. er was een fel licht en er kwam iets naar benden zetten. ik schrok wel maar niet zo erg. volgens heb ik die monsters al wel eens gezien. aahg ze staan op de schilderijen in het kasteel. ik had het idee dat ik het kende alsof ik het al een keer ontmoet had ofzo. het kwam op ons af. het was een groot monster. het brulde. kon er niks uit maken. hij lijkt ook niet al te snugger.

het kwam met grote passen meer sprongen eingelijk op ons af. en het haalde hard uit met zijn poot. het kwam rakelings langs ons. het had mijn hooft er bijna afgslagen als ik niet op tijd bukte. allen een paar krassen bleven achter. het brulde en zette nu de aanval in. ik gilde ''aaaahg'' en rende het ksteel weer in. ik vergat even de jongen. rende weer naar buiten, pakte hem aan zijn arm vast en wilde hem mee naar binnen trekken. maar het monster haalde weer uit. nu was het wel raak. ik kreeg een poot volledig tegen mij aan geslagen. ik kreeg even geen lucht. ik keek naar de jongen. ''help''. het bloed gutste uit mijn wond op mij zij. het deed minder pijn dan ik had verwacht.