Aantal berichten : 1290 Registratiedatum : 26-05-14 Leeftijd : 27
Onderwerp: Re: Love story zo jul 17 2016, 20:47
Alex Jenssen Het spelen ging goed… op zich.. Alex had er geen vreugde in, Jake was er niet. Eigenlijk het enige wat hij deed was zijn ogen dichthouden, en naar zijn viool luisteren. Hopend, wensend naar de sterren dat Jake nog zou komen. Zijn wens werd gehoord. Een uur in het concert, en hij kreeg over zijn oortje het nieuws. *Alex, Jake is net binnen gekomen. De mensen bij het locket zagen het speciale ticket voorbij komen. Jake is er!*
Alex’ ogen schoten open, de schok die door hem heen ging was te horen want hij gaf een valse noot. Razendsnel keek hij de groep rond, zoekend, nog altijd doorspelend. En hij vond hem. Ze maakte oogcontact, en Alex deed een stap achteruit van schrik. Zijn hart ging tekeer, en zijn vingers wilde niet meer. Daarom ronde hij het nummer af. Hij keek de groep door, niet specifiek naar Jake proberend te kijken. ‘Dames en Heren het spijt me verschrikkelijk. Het concert tot nu toe was niet hoe ik het in gedachte van voor vanavond. Maar ik heb net geweldig nieuws te horen gekregen, en ik denk dat ik klaar ben om eindelijk aan mijn show te beginnen.’ Met een lach keek hij rond, en stopte bij Jake. ‘Zie je.. ik heb een aantal nummers geschreven in deze paar dagen. Weken eigenlijk meer. Ik ga er nu een van laten horen.’ Zijn viool aan zijn schouder, en hij begon te spelen. Over hoe de maan haar schittering zou verliezen als een speciaal persoon weg zou zijn, en dat hij niet meer blij zou zijn als hij die genes lach niet meer kon zien. Et was zo overduidelijk dat het over Jake ging. Alex had geprobeerd om zijn tranen in te houden, en bij dit nummer ukte het nog. Dadelijk however.. niet meer Nog een nummer. Hierbij hield hij het niet droog, en viel zijn stem weg waardoor hij alleen de viool verder liet gaan. Hij probeerde het though, maar alleen woorden waren te horen.
‘Ik wil iets gaan doen, maar daar heb ik wel jullie hulp bij nodig.’ Hij legde zijn viool even op de grond. ‘Er is iemand hier in het publiek… iemand die mij zo dierbaar is… Ik heb deze persoon pijn gedaan, op de verschrikkelijkste manier ooit. Mijn enige wens is om dit weer goed te krijgen. jullie mogen hem voor mij vinden, en hem, als hij dat wilt, hier vooraan zetten.’ Het publiek wilde wel meedoen. ‘Hij heeft blond haar. Kort haar ook nog. De mooiste blauwe ogen ter wereld, met een hint van groen in een oog. Ssht, dat mag je alleen niet doorvertellen het is ons geheimpje.’ Alex legde zijn vinger tegen zijn mond en glimlachte bij de herinnering. ‘Hij is lang, ik heb gezien dat hij meer spieren heeft gekregen. En.. en ik.. ik hou..’ ‘Je hebt het over Jake Smith!’ riep iemand uit het publiek. Alex sloot zijn ogen, en knikte. ‘Hier is hij!’
